Tijdens het boodschappen doen kwam ik zojuist een paar zwarte pieten tegen. Vrolijk zwaaiend met fel gekleurde pakken, blauwe muts, rode malliot, niets engs aan. De roe en de zak om stoute kinderen te straffen zijn hier toch al jaren verdwenen. Anders is dat in Luxemburg. Ook daar wordt de verjaardag van sinterklaas gevierd. Sint heet daar Kleeschen en ziet er ongeveer hetzelfde uit als de sint bij ons. Zijn knecht echter is iets geheel anders dan de vrolijk zwaaiende pietjes die wij hier kennen. De knecht heet Houseker en de eerste keer dat ik er één zag liepen de rillingen me over de rug. Houseker is helemaal in het zwart gekleed met een donkere kap over zijn hoofd, er hangt een heleboel zwart haar voor zijn gezicht. Het pij-achtige kledingstuk wordt bij elkaar gehouden door ijzeren kettingen, waarmee de Houseker griezelig in de rondte zwaait. Houseker heeft altijd een flinke roe van zwiepende takken waar hij dreigende bewegingen mee maakt. De Houseker die ik zag had ook nog een jutezak over zijn schouder waar twee (kinder)beentjes in een vrolijk gekleurd maillotje onderuit bungelden!
Hoezo tere kinderzieltjes? Luxemburgse kinderen zijn overigens helemaal niet bang voor deze Houseker! Ze vragen gewoon om snoep net als hier en nemen Houseker’s gedreig met een korreltje zout!
En toch iets over eten, daar gaat het hier tenslotte om, in Luxemburg krijgen kinderen cadeautjes en snoep, chocoladepoppen, suikerbeesten en speculaas en er worden een soort oliebollen met suiker gegeten. Ook daar, ondanks het afschrikwekkend uiterlijk van de knecht, een gezellig feestje!

Kinderen tekenen ook in Luxemburg voor Kleeschen. Dit is een tekening van een Luxemburgs meisje, zo ziet zij Kleeschen en Houseker.Als je goed kijkt zie je dat de Houseker gewoon lacht!