We liepen op vrijdagochtend samen naar de bus. Ik om een beginnetje te maken met de noodzakelijke ochtendwandeling van hond Max, Ellen om bij haar broodheer in de Grote Stad te geraken. Onderweg bespraken we de maaltijd voor ‘s avonds. Geweldige ideeën hadden we, maar het was allemaal bewerkelijk. En écht veel tijd zou er die avond niet zijn. Bij het kerkhof namen we afscheid. Ik vervolgde mijn wandeling, een rondje om kerk en kasteel. In de Heilige Geestlaan draaide ik me even om. Ik ving nog net een glimp op van Ellens bus. Lijn 121 naar Eindhoven.

Toen ik enige tijd later de supermarkt binnenstapte wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Bij het schap vis, schelp- en schaalgedierte viel mijn oog op de mossels. Ik besloot niet verder te zoeken, mosselen zouden het worden. En hoewel we heel goede ervaring hadden met het eigen merk van AH koos ik toch naar gewoonte voor de iets duurdere verpakking van de firma Prins & Dingemanse.

Prei, sjalotje, knoflook en een Spaans pepertje, gesmoord in olijfolie en boter in de mosselpan. De mossels erbij en een flinke scheut witte wijn. De mossselen in vijf minuten garen. In die tijd de mossels twee maal omscheppen, zodat ook elke schelp écht kan openen. Blijf erbij en let op. Gaan de mosselen te lang dan schrompelen ze weg en worden het miniscule stuiterballetjes. Eeuwig zonde…

We aten er frietjes bij en goede mayonaise. En we dronken die prachtige witte wijn van de Loire.

Espresso en een stukje chocolade toe.

© paul

Laatst merkte iemand op dat ze het zo vervelend vindt dat ze altijd met mosselen blijft zitten na een maaltijd. Vervelend? Ik vind het jammer dat ik er meestal géén overhoud. Want overgebleven mosseltjes staan garant voor een smakelijke lunch de volgende dag. De hele ochtend loop ik me er dan op te verheugen. En heb ik ze gegeten dan kan mijn middag ook niet meer stuk…

Haal na de mosselmaatijd de overgebleven beestjes uit de schelpen en zet ze in de koelkast. Ze blijven een paar dagen goed. Voordat je ze gaat klaarmaken bestuif je ze met bloem. Verhit dan olie of boter in een koekenpan en laat de mosseltjes snel bruin worden. Temper het vuur en laat ze nog wat pruttelen tot ze ook van binnen warm zijn. Gewoon eentje proeven en je hebt een graatmeter. Een likje mayonaise erbij is prima. En ook al is het midden op de dag, drink er een koel glas witte wijn bij.

© paul

Er stond vanavond een dampende pan mosselen op onze keukentafel. De eerste van dit seizoen.

Aangezien ik geen knolselder vinden voelde ik me even onthand. Knolselder hoort erbij. Noodgedwongen besloot ik de mosselen dan maar klaar te maken op Vlaamse wijze, zoals we ze eens aten op een terras in het wonderschone plaatsje Diest. Het recept volstaat voor twee personen.

• 2 kilo mosselen,
• 1 prei,
• 4 pijpuitjes,
• 2 flinke tenen knoflook,
• 1 verse rode peper,
• olijfolie,
• 1 flink glas witte wijn.

Zet een mosselpan op het vuur en laat een flinke scheut olijfolie heet worden. Fruit de gesnipperde uitjes, de gehakte knoflook en het pepertje (ontdaan van zaadjes en zaadlijst) tot ze een beetje glazig worden. Doe vervolgens de fijngesneden prei erbij en laat het geheel even stoven. Stort dan de mosselen in de pan en schep het hele zaakje goed om. Dan de wijn toevoegen en de deksel op de pan. Schep tijdens het koken de mosselen een à twee keer om, om een gelijkmatig resultaat te krijgen en ervoor te zorgen dat alle mosselen open kunnen gaan. De mosselen zijn klaar wanneer de schelpen open staan (na ongeveer 5 minuten).

Opmerking: ik spoel de mosselen voor het koken. Ook al worden de diertjes tegenwoordig vrijwel altijd gewassen geleverd, er zit meestal nog wel wat zand aan de schelpen. Ik controleer de schelpen één voor één. Hebben ze een baard dan trek ik die eraf en verder kijk ik na of ze nog leven. Ik probeer met duim en wijsvinger de schelpen van elkaar te drukken. Lukt dat niet dan is de mossel goed, want levend. Beschadigde dieren gooi ik weg. Staan de mosseltjes wat open dan druk ik ze dicht. Goede mosselen blijven daarna (nagenoeg) dicht. Zo niet, dan zijn ze dood en worden ze verwijderd.

Kijk uit met de kooktijd. Ga niet af op je kookwekker, maar kijk wat er in de pan gebeurt. Staan de mosselen open, dan zijn ze gaar. Kook je ze langer door dan schrompelen ze weg. Bij een te lange kooktijd houd je kleine gummiballetjes over, eeuwig zonde.

Gebruik een ruime pan, want anders kunnen de mosselen zich niet openen. Een mosselpan is niet duur en levert goed resultaat.

Het kookvocht met de groenten levert een uitstekende soep op. Je kunt de soep nog verfijnen met een scheutje room.

Er blijven altijd wat mosseltjes over. Die worden morgen bestoven met wat bloem en in de koekenpan gebakken.

We aten er zelfgemaakte mayonaise en zelfgemaakte frieten bij. En we dronken een glas Rivaner uit Luxemburg.

© paul

Gisteravond aten we weer eens gewoon mosseltjes “uit de hand”. We kochten ze in de super, het huismerk van AH. Het individu van de foto was exemplarisch voor de hele kook. Prachtige mosselen! Het hele seizoen al waren ze van dit formaat. Goed mosseljaar…

Een halve knolselder in dobbelsteentjes, een prei in ringetjes, een uitje fijn gesneden en een paar tenen knoflook grof gehakt, een pepertje, ontdaan van de zaadlijsten, en klein gemaakt. Olijfolie in de mosselpan warm laten worden en dan de groenten erbij. Alles even glazig laten worden . De mosselen erop storten en een scheutje witte wijn toevoegen en het vuur hoog. Even de deksel op de pan. De mosseltjes hoeven maar een paar minuten, en je maaltijd is klaar.

Daarbij wat stokbrood en zelf gemaakte mayonaise. De pan gaat zo op tafel. Naar believen neem je een mossel, of je lepelt wat groenten uit de pan. Het kookvocht is een uitstekend soepje geworde. Alles in een. Een glas Rivaner maakt de maaltijd af.

Kopje espresso toe.

© paul

Op zaterdag, en zeker dan in de late namiddag, verzamelt zich gewoonlijk een bont gezelschap aan onze keukentafel. Dat is traditie, dat is doorgaans aangenaam, het hoort er gewoon bij. Er wordt gedronken, er wordt gebuurt, de week wordt naar behoren afgesloten. Het tijdstip van bezoek maakt het wat ingewikkeld om iets met eten te plannen, of het zij dat het hele gezelschap wordt uitgenodigd om mee te eten.

Maar soms wordt het ook wat veel, al dat volk op zaterdag. We komen nu en dan niet aan onze broodnodige rust toe. Vandaag bonsjoerden we onze gasten dan ook maar op tijd de deur uit. Ellen ging vervolgens met een boek in bad liggen ontspannen. Ik ‘deed’ mijn krantje aan de keukentafel. Tegen de tijd dat Ellen er genoeg van had en aanstalte maakte een afsluitende douche te nemen begon ik aan een razendsnelle maaltijd. We aten mosseltjes.

Klont boter in de pan. In blokjes gesneden wortel, knolselder en prei erbij en even laten fruiten. Dan de mosseltjes op de groenten storten en een flink glas witte wijn toevoegen. De mosselen op een hoog vuur laten garen, tussendoor een keer omscheppen. (Je ziet dan meteen hoelang de mosselen nog moeten.) Er is dan nog nét tijd om zelf mayonaise te maken. Is de mayonaise klaar, dan zijn de mosseltjes dat ook. De hele bereiding, inclusief groente snijden en mosselen nakijken, kostte nog geen kwartier. We dronken een eenvoudige Savignon blanc.

Ik zit intussen op mijn werk, Ellen is met Marleen naar het feest van Maja en Bram. De Jongste Bediende moet vanavond musiceren bij een of andere deftige gelegenheid in het Duitse Recklinghausen.

© paul