Monthly Archives: October 2012

Choucroute royale; zuurkool mét…

Posted on by
3

choucroute royale
Het is weer zuurkooltijd en dat is hier in Luxemburg goed te merken. In de winkels ligt een keur aan zuurkooltoebehoren; worsten, hammetjes, gepekelde carbonaden, gerookt spek, noem maar op. Verse zuurkool koop je hier bij de slager, niet bij de groentenwinkel. Ik besloot Choucroute Royale te maken, zuurkool met allerlei vleessoorten. Ik kocht bij de slager een pond verse zuurkool, worst uit de Jura (Montbeliard), een stukje gerookt spek en een voorgekookt hammetje (een jambonneau)
Deze verse zuurkool moet nog garen en het is heerlijk als je de kool stooft samen met het vlees. De aardappelen worden niet door de zuurkool gestampt maar er los bij geserveerd.  De aardappelen zijn, anders dan bij ons, ondergeschikt in dit gerecht, het gaat om de zuurkool en de vleessoorten. Het valt mij altijd op dat mensen enorme hoeveelheden zuurkool kopen; twee kilo zuurkool is hier voor een gewoon gezin heel normaal. Slagers hebben plastic bakken staan waar één of twee kilo zuurkool ingeschept kan worden.

  • Voor twee personen:
  • 2 plakken gerookt spek
  • 1 jambonneau
  • 1 worst uit Montbeliard
  • 500 gram verse zuurkool
  • 4 jeneverbessen, 2 kruidnagelen en een blaadje laurier, wat peper
  • 1 ui, fijngesneden
  • 1 teentje knoflook
  • 3 flinke aardappelen, geschild en in parten gesneden
  • 1 glas Riesling
  • wat ganzenvet of als je dat niet kunt vinden wat boter.
Spoel de zuurkool onder stromend water af en knijp even uit. Smelt het vet in een pan met dikke bodem en smoor de ui met de knoflook even zachtjes aan. Doe de zuurkool erbij, de kruiden en de worst en het spek. Giet de Riesling erover en laat alles zo heel zachtjes zeker een uurtje stoven. Leg dan het hammetje erop en de aardappelen. Laat nog zo’n 25 minuten stoven tot de aardappelen gaar zijn. Schep alles op een mooie schaal en dien op. De aardappelen worden dus niet gestampt maar los bij de zuurkool opgediend. Heerlijk bij dit herfstige weer!
Wij dronken er een mooi glas Riesling bij.
© ellen.

En espresso en een taartje toe…

Posted on by
2

Ellen zit op Facebook (zo zeg je dat geloof ik). Ik heb er helemaal niks mee, maar zij wel. Gisteren schreef ze daar: Ik vier mijn verjaardag op een Geheime Locatie. Het duurde slechts even voordat de eerste reacties aankwamen en ik dacht nog: Oh oh, daar gaan we. Het dorpje S. heeft maar driehonderd inwoners. Ze zijn daar helemaal niet voorbereid op tweeduizend hooligans uit Nederland. Uiteindelijk was er natuurlijk niks loos. We hebben helemaal niemand gezien. Letterlijk helemaal niemand. En we vonden het best zo…

Het leek me gepast om Ellen te inviteren op een etentje buitenshuis. En  ja, zij was jarig, zij mocht kiezen. Ze koos ervoor om zelf te koken. Haar favoriete vlees, gemarineerde lamskabonaatjes. Erbij deftige aardappelpuree met knoflook en olijfolie en gestoofde boontjes. Besproeid met een Italiaanse wijn van middelbare leeftijd uit de Marche. De keuze had niet beter kunnen uitvallen. Het lam zwolg in de wijn, die dan ook nog eens tuk bleek te zijn op versgemalen peper. Een moordcombinatie.

Toetjes in de traditionele zin gebruiken wij nooit. Meestal sluiten we af met een klein stukje kaas. En natuurlijk espresso toe. Gisteren kwam daar een stukje chocoladetaart bij. En een glaasje oude Bas-Armagnac. Zo zacht als fluweel…

Deze week is voor ons een feestweek. Naast Ellens verjaardag hebben we nóg een en ander te vieren. We hebben besloten dat samen te doen, getweeën. We zullen de vrouwen van Cranach gaan bekijken, we bezoeken een slakkenfarm. Er staat nog Moderne Kunst op het programma en een of twee stedentrips. We sluiten de week af met een maaltijd in een goed restaurant. Zo zit dat!

Voor vandaag houden we het voor gezien. Op de stoof staat een Elzasser zuurkoolschotel te pruttelen. De kaarsjes branden voor het raam. Nog even en de kachel gaat aan. We lezen een boek en misschien kijken we nog een film. We spreken jullie morgen wel weer.

Ellens verjaardag…

Posted on by
Reply

ELLEN'SKAART

Ellens verjaardag stond dit jaar nog meer in het teken van eten en drinken dan andere jaren. Voor haar gasten maakte ze een Vlaamse stoofpot. Erbij Dutchmans-coleslaw en goed Turks brood. Druiven en meloen toe. Dat alles besproeid met rode wijn uit Calabrië en witte uit de Loirestreek, port uit Porto en bier uit Lieshout en Jupille.

De cadeaux voor de jarige waren van botanische, literaire en culinaire aard. Dat is elk jaar zo. Beslist geen zwaktebod van de gulle gevers, men weet waarmee men de jarige kan plezieren. Een keur aan wijnen, eeuwenoude spiritualiën, saffraan uit de Mediterranee, een imago van de inmiddels slachtrijpe kalkoen, wereldliteratuur in vier banden, een najaarsbouquet uit de Handelse pluktuin. Tsja…

Neel is al jaren onze steun en toeverlaat, daar waar het gaat over het verbeelden van bijzondere gebeurtenissen in onze kring. De menukaarten voor onze Kerstdiners, de geboorte van een mensje, het jubileum van de veertig-, vijftig- of zestigjarigen. Neel levert een kaart. (Het is haar vak, ze kan het goed, ze doet het graag…)

Voor Ellens verjaardag schaften Neel en Evert een Ardens worstje aan. In Bastogne (Bastenaken). Onvervalst Ardens wildzwijnvlees. De mevrouw op de foto maakt de worsten zelf, en ze is er trots op. Ze hebben de vorm van een varkentje, die worstjes; een zwijntje. Neel vroeg de worstmevrouw of ze wilde poseren, en natuurlijk wilde ze dat. (Neel fotografeerde al eerder alle frietkotten tussen Arlon en Bastenaken en vroeg de uitbaters  te poseren voor hun bedoening. Ze deden allemaal mee. Het leverde een prachtige reportage op…)

Enfin…, die mevrouw van de worstjes; het Ministerie bezocht ook al eens haar bedoening. Wij kochten er toen bloedworstjes. Topkwaliteit! Dat worstje van Neel en Evert (and the kids) bewaren we nog even. Maar dat het uitzonderlijk is zul je op deze site kunnen lezen. Zoveel voorschot nemen we blind.

De foto; © Neel van Eupen