Het fenomeen bestaat al gedurende een goede vijf jaar en het vindt een keer of drie per jaar plaats. Maar denk niet dat je er als bezoeker zomaar terecht kunt. Je kunt proberen om te reserveren, maar de eerst volgende gelegenheid om aan te schuiven zal pas ergens in het jaar 2010 vallen, ze zitten voorlopig vol! (In die zin doen ze niet onder voor de “Librije” of “Oude Sluis”.) Wij hadden evenwel geluk…

Laat ik het uitleggen: Stichting Diomage is een zorgaanbieder in Zuid Oost Brabant, klein maar fijn. Diomage schept de randvoorwaarden voor Mensen met een Verstandelijke Beperking ( zo noemen ze het zelf), zodat die als volwaardige leden in onze samenleving kunnen staan. Diomage staat ook voor diverse huizen in ons dorp waar een aantal cliënten (sic) wonen, leven en werken. Diomage is in ons dorp een begrip.

Een jaar of vijf geleden nam men het initiatief om een maaltijd te verzorgen voor volk uit het dorp, familieleden en bekenden. De verzorging van die avond was geheel in handen van de Diomage-bewoners. Het was direct een succes en er kwam al snel een vervolg. En daarna werd het een vast bestanddeel van de Diomage-activiteiten. Het festijn kreeg een eigen naam: UITGEKOOKT. Drie keer per jaar worden er nu zulke maaltijden verzorgd. En de belangstelling voor het culinaire fenomeen is alleen maar toegenomen. Zodanig zelfs dat je tegenwoordig één jaar vooruit moet reserveren, wil je in aanmerking komen voor zo’n feestelijke avond. Ellen probeerde de afgelopen jaren al een paar keer om plaatsen te reserveren, ze was steeds te laat. Deze keer hadden we geluk, maar dat hadden we niet aan onszelf te danken…

Vriend Peer was erin geslaagd om een tafel te reserveren (zijn wethouderschap biedt dus ook voordelen). Hij nodigde een aantal van ons uit om met hem zijn verjaardag te vieren op het culinaire festijn. Het feest vond plaats in het Ridderhof aan de Kerkstraat. En een feest was het…

Maar liefst honderdtwintig maaltijden werden er donderdagavond uitgeserveerd. De jongens en meiden van Diomage zagen er proffessioneel uit. Zwarte T-shirts en zwarte sloven mét een eigen logo. En hier en daar een cowboy-hoed, waarmee het thema van deze avond werd verbeeld. Want het was een Amerikaanse avond. De maaltijd bestond uit maar liefst vier gangen. Aan sommigen van het Diomage-volk was de plankenkoorts aan het begin van de avond af te lezen, maar eenmaal op gang verliep alles op rolletjes. Alle honderdtwintig gasten werden vrijwel gelijktijdig bediend. En aan de snelheid waarmee eenieder van drank werd voorzien mag menig gerenommeerde horeca-tent deemoedig een voorbeeld nemen. De maaltijd verliep soepel in een sfeer van gemoedelijke opgewondenheid en vrolijkheid. Iedereen, maar dan ook écht iedereen vermaakte zich kostelijk.

Tijdens de verschillende gangen werd er opgetreden. Line-dance op het podium, karaoke en andersoortige zang-perfomance. Bij het notoire “Country Rose” schalde de hele zaal mee. De avond werd afgesloten met een lied waarmee bezoekers en gastheren en -vrouwen elkaar bedankten.

We aten een salade met gebakken geitenkaasje vooraf. Dan was er een tussengerecht van mais-koreander-kippensoep. Het hoofdgerecht betond uit allerlei stukken gegrilld vlees, aangevuld met een mooie salade en een gepofte aardappel met zure room. Als toetje was er dan nog een crème brûlée.

Peer had zijn droom-verjaardag, wij hadden onze droom-avond. Vriend Hijn nam zich plechtig voor nooit meer ergens anders te gaan eten, en wij begrepen wat hij bedoelde. Maar hoe leggen we dat aan? Hoe verzekeren we ons bij een volgende gelegenheid van een plaatsje aan tafel? Enfin, we zullen zien. Op een of andere manier moet dat toch lukken…

© paul

Ps: Klik op het Flickr-fotoblokje aan de rechterkant van ons web-log en je ziet een aantal impressies van de avond. De foto’s zijn dus openbaar. Indien iemand bezwaar heeft om daar afgebeeld te staan, laat het ons even weten. We zorgen dan dat de foto verdwijnt.