Kerstbier van La Rulles…

la rulles

“Ik ga beslist de andere bieren van La Rulles proberen,” zo besloot ik zo besloot ik mijn artikel van 22 september. En aldus geschiedde. Op onze zoektocht naar de prachtaardappel uit Florenville waren we zo dicht in de buurt van de brouwerij dat het zonde zou zijn om niet even aan te wippen.

Het plaatsje Rulles licht iets ten westen van de weg Arlon-Florenville, in Begisch Luxemburg. Er stroomt een riviertje af naar de Semois, en dat heet la Rulles. En hoe toepasselijk, de brouwerij heet dus: La Rulles.

Zoals je ziet is het echt een kleine brouwerij. In 2000 werd er met brouwen op commerciële basis begonnen. De opbrengst was 13.000 liter. Intussen wordt de jaaropbrengst voor 2007 geraamd op 150.000 liter. In de toekomst zal de totale capasiteit van de brouwerij een goede 255.000 liter bedragen, meer gaat niet. Meer willen ze ook niet… Drie mensen vinden vast emplooi in de brouwerij.

luxherfst 027 luxherfst 030

De brouwerij is keurig verzorgd, het kantoor een rommeltje. Aan de overkant van de weg staat een bouwval. Eens was het een arbeiderswoning, nu is het verkooppunt ten behoeve van de privé-bezoeker. “Wilt U de voordeur open laten staan? We hebben geen licht hier binnen” vroeg de verkoper ons vriendelijk.

We schaften een paar flessen Triple aan, één fles Brune en twee flessen van het alom geprezen Kerstbier. Dat laatste is door de Deense Bierliefhebbers Federatie uitgeroepen to het beste bier ter wereld voor het jaar 2005.

Over de Triple stak ik al de loftrompet. Maar dat Kerstbier, dat Kerstbier… Het zou elke liefhebber van traditionele bieren verboden moeten zijn om met de eindejaarsfeesten niet minsten één fles te nuttigen danwel uit te schenken voor zijn of haar dierbare gasten. Prachtig bruin bier van de hoge gisting dat kersenzwart flonkert wanneer je het voor een vlammetje houdt. Een heerlijke geur die moeilijk te omschrijven is, maar ontegenzeglijk past bij herfst en winter. De smaak is vol en toch fris. Heel ver op de achtergrond proef je iets zoets, of nee, eerder iets rins. De afdronk is prominent en lang.Een bier dat bij menig Kerstmaal niet zou misstaan. Je betaalt voor een fles van 70 cl een goede € 4,- . Het bier is bij mijn weten niet in Nederland te koop en ook in Vlaanderen moet je er al voor naar een speciaalzaak. In het zuidoosten van België vind je het iets gemakkelijker. In Arlon bijvoorbeeld wordt het op diverse plaatsen aangeboden, onder anderen in een paar supermarkten. Kom je het bier tegen, koop het dan. Het zal je niet teleurstellen.

Het mannetje dat je op elk etiquet prominent toelacht heet Marcel le Rullot en is een ontwerp van de Waalse illustrator Palix.

© paul

Slachtfeest in het Boerenbondsmuseum…

het varken gaat op de leer

In Gemert, de plaats waar ik woon, staat een prachtig museum, Het Boerenbondsmuseum. Je kunt er zien hoe er vroeger gewoond en gewerkt werd in een Brabants dorp. Iedere week zijn er speciale thema’s zoals bijvoorbeeld brood bakken, jam maken, graan oogsten, messen slijpen en ga zo maar door. Hoogtepunt is absoluut de jaarlijkse slachtdag.

Traditioneel werd vroeger in de maand november het huisvarken geslacht nadat het eerst met veel zorg vetgemest was. Dan ging de slager aan het werk. Het hele varken werd gebruikt. De slager maakte worst, bloedworst, balkenbrij en zult. Ook ribbetjes, ham en spek werden geconserveerd. Zo hadden de mensen voorraad om de winter door te komen.
Ook dit jaar kun je in het Boerenbondsmuseum weer zien hoe dat ging. Slager Vogels zal morgen al weer voor de zeventiende keer het varken “op de leer hangen”. Dat is nog een hele klus. Je hebt er een paar sterke mensen voor nodig. Vroeger kwamen dan ook de buren en familie helpen bij de slacht. Zult, bloedworst en balkenbrij werden meteen klaargemaakt en gegeten, meestal onder het genot van een borreltje. Dan werd het vanzelf een feestje.
Slager Vogels zal morgen van verschillende varkensdelen worst, zult, bloedworst en andere lekkernijen maken. Bezoekers kunnen ook zelf worst maken.
Er kan ook vlees gekocht worden. De verkoop gaat net als vroeger door zelf ongeveer het gewicht te bepalen. De prijs per kilo is tien euro, maar er mag gepingeld worden.

En voor de mensen die bang zijn voor een eng bloedbad; de voorbereidingen worden elders volgens de regels getroffen!

Een mooie kans om ook kinderen eens te laten zien dat worst niet bij Albert Heijn groeit, maar van een varken gemaakt wordt! Ze kunnen dan meteen wat ouderwetse lekkernijen kopen in het snoepwinkeltje. Daar hebben ze nog zoethout, laurierdrop en stroopsoldaatjes!

Een heel bijzonder evenement. Een slachtdag zoals die ieder jaar in Gemert wordt gehouden is zeldzaam in Nederland. Er komen dan ook ieder jaar mensen uit het hele land op af.

Het slachtfeest begint morgenochtend om 11.00 uur.
Boerenbondsmuseum, Pandelaar 106 Gemert.
© ellen.

De foto is van twee jaar geleden.

Hazenrug met rodewijnsaus…

hazenrug1

Het is pestweer, buiten giert de wind, de regen klettert tegen de ramen, wat is er dan beter dan een goede maaltijd, kaarsjes aan, een mooi glas wijn. Ik kocht gisteren een hazenrug en heb die meteen in de marinade gezet. Ik kocht vandaag tussen de buien door nog wat spruitjes, een fles Canon Fronsac stond al klaar. Wat wil een mens nog meer!

Hazenrugfilets met rodewijnsaus voor twee personen;
Maak een marinade van een fles rode wijn, een winterwortel en een ui, in kleine stukjes gesneden, een paar peperkorrels, een laurierblad, wat tijm. Leg de hazenrug zeker 12 uur, liever nog langer in de marinade.

Snijd de filets van het bot en dep ze goed droog. (bewaar het bot, je kunt er prima bouillon van maken)
Breng de marinade aan de kook en kook zachtjes een half uurtje door. Zeef de marinade.
Bak de filets in wat boter mooi rosé in ongeveer 10 minuten. Haal de filets uit de pan en houd ze warm. Blus af met de gezeefde marinade en meng er een theelepel appelstroop door. Bind de saus eventueel met een lepeltje beurre maniè.
Geef er spruitjes bij en gekookte aardappeltjes.

En espresso toe.
© ellen.

Je vindt de toevoeging van appelstroop tegenwoordig vaker terug in de wat sjiekere kooklectuur. Wij kregen de tip van Ed van de Wijnerij. Die deed het al jaren, hij woont dan ook in het productiecentrum van dat goedje. Het is écht een tip om uit te proberen. De saus wordt er verrassend anders van.

paul

Janneke Vreugdenhil, Eten Enzo…

janneke vreugdenhil 021

Vanavond waren wij te gast bij Janneke Vreugdenhil.
Janneke schrijft dagelijks in NRC Next over eten en publiceert daarnaast op een weblog.
Vanavond ontving ze, bij haar thuis, het eerste exemplaar van haar nieuwste kookboek “Eten Enzo”. De officiële presentatie voor de pers is 13 november.

Vandaag had Janneke een aantal webloggers bij haar thuis uitgenodigd om de uitreiking van het eerste exemplaar van het boek te vieren.
Het Ministerie was één van de webloggers die een uitnodiging ontvingen en natuurlijk namen wij die invitatie graag aan. Het Ministerie is dol op feestjes!

Maar het was vooral ook een heel aardig idee van Janneke om deze avond collega-webloggers eens aan elkaar voor te stellen. Natuurlijk lezen wij elkaars verhalen, maar de meeste bloggers hebben elkaar tot vanavond nooit ontmoet! Het was geen feest van herkenning dus, maar eerder; ‘Hé dag, van welk weblog ben jij nou?’
Sommige mensen had ik me heel anders voorgesteld anderen zagen er precies zo uit als ik dacht. Ik vond het heel leuk om collega-bloggers nu eens in levende lijven te zien, Mr Ooijer, Anja, Mevrouw en Meneer Gerritsen, Edith, All about eating, Meneer wat-eet-ons, Zestz, Cheffen, Karin, de Eetschrijver, (o help vergeet ik iemand?) ze waren er allemaal!

Heel leuk ook met elkaar te praten over wat ons zoal bezighoud; het Brabants-Amsterdamse worst varken van Meneer wat-eet-ons, de mooie foto’s van Mevrouw Gerritsen, de foodmiles, biologische teelt, kunst, kookboeken, en natuurlijk vooral eten!

Janneke had gezorgd voor een heerlijke maaltijd, een lekker glas wijn daarbij en water voor de chauffeurs. Alle webloggers kregen een exemplaar van het nieuwe boek van Janneke, mét opdracht!

Over het boek zal ik later schrijven. Ik heb het nog nauwelijks kunnen bekijken.
Maar het was in ieder geval een heel geslaagde avond.

Paul moest helaas werken, maar de Jongste Bediende vergezelde mij vandaag. Supersnel natuurlijk, we kwamen zelfs veel te vroeg in Den Haag aan en hadden nog tijd over om ons een beetje te verpozen in de stad. Supersnel ook weer terug naar ons eigen Brabantse land, daar, waar meer varkens wonen dan mensen!

Een mooie dag!
Morgen meer…

(en ja, er was ook prima espresso toe!)

© ellen

Geroerbakte paksoy…

bief uit de wok 008

Een beetje Oosterse maaltijd vandaag. Als groentegerecht maakte ik paksoy in de wok.
voor 4 personen;
1 eetlepel olie
2 teentjes knoflook ni fijne plakjes gesneden
750 gram paksoy in stukjes van ongeveer 2 cm gesneden
wat bouillon
een rood pepertje in fijne reepjes
zout

Laat de wok heet worden en giet er de olie in. Laat de olie zo heet worden dat hij begint te dampen en bak er dan de knoflook en stukjes peper in. Bak even snel om en om. Voeg dan de paksoy toe en roerbak 4 minuten. Voeg een beetje bouillon toe en laat de groenten nog 2 minuutjes doorwarmen.
© ellen.

Biefstuk uit de wok…

bief uit de wok 002

Bij de paksoy een Kantonees gerecht.
Voor vier personen;
450 gram runderbiefstuk, (ik gebruikte vandaag rosbief. Ik kocht een stuk en sneed dat in fijne plakjes)
1 eetlepel olie
1 rood pepertje, in fijne reepjes gesneden
2 theelepels sojasaus
2 theelepels rijstwijn
1 theelepel sesamolie
1 theelepel maizena
3 eetlepels verse gemberwortel, heel fijn gesneden
2 theelepels olie
2 eetlepels bouillon
zout en peper
2 bosuitjes, schuin gesneden

Maak een mengsel van de sojasaus, het pepertje, rijstwijn, sesamolie en maizena en laat het vlees hierin 30 minuten marineren.
Stook de wok zeer heet. Giet de olie erin en laat die zo heet worden dat het begint te dampen. Schep het vlees uit de marinade en roerbak het ongeveer 2 minuten. Schep het vlees uit de wok. Maak de wok even schoon met keukenpapier. Giet er nu 2 theelepels olie in en bak daarin de gember heel even aan. Voeg de bouillon toe, breng verder op smaak met peper en zout en laat het mengsel even koken. Doe het vlees weer in de wok, strooi er de bosuitjes over en verwarm al roerend.
Wij aten er paksoy bij en witte rijst.

Na deze maaltijd zou je thee moeten drinken.

Wij niet!
Espresso toe!
© ellen.

En andere genoegens…

2007_10270048

Onze collega’s van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Luxemburg zijn niet al te ruim behuisd. De financiële instellingen en banken (alle banken!) in de stad zijn met aanmerkelijk riantere onderkomens bedacht. Ook de architectuur van het gebouw maakte op geen enkele manier indruk. Maar die asbak aan de voordeur… Dat was een juweeltje om warm van te worden.

2007_10270045 2007_10270047

© paul

Achterstallig onderhoud…

zalm 004

Ellen en de Jongste Bediende bevinden zich in een ander deel van het land. Ze zijn aanwezig bij de presentatie van het Nieuwe Boek van Janneke Vreugdenhil. Ik heb verstek laten gaan, ik moet vannacht werken in weer een geheel ander deel van het land. Buiten dat is “het” in mijn rug geschoten. Je zult de komende dagen wel lezen over dat NRC feestje (over dat boek, bedoel ik, niet mijn rug…).
Ik heb zojuist brood gegeten. Met de beste kaas, met zachtzure pepertjes, met olijven en een stukje worst. Goeie maaltijd hoor.

Dan nog maar even over gisteren.
Vooraf een groene salade met kaasjes met spek.
Daarna een eenvoudige, maar heerlijke pastaschotel met zalm.
Een glas eenvoudige witte wijn uit Portugal erbij en een kop espresso toe.

© paul

Schorseneren schoonmaken…

brandweer oefening 001

Vanavond schorseneren, een beetje een vergeten wintergroente. Wél een groente van eigen bodem, zonder ´foodmiles´ dus. Relatief goedkoop en vitamine- en eiwitrijk.
Wat veel mensen tegenhoudt om deze groenten te eten is het schoonmaken, of liever gezegd de sterke verhalen erover die je overal leest. Dat is ook de reden dat de groenten bijnamen kreeg als “dienstmaagdenverdriet” en “huisvrouwenleed”.

Alice B. Toklas schrijft over schorseneren; “We planten ze elk jaar maar vragen ons wel eens af waarom. De aardpeer heeft nog een lekkere inhoud. Maar voor het bestaan van schorseneren is geen excuus te bedenken”.

Ergens anders las ik, dat als een jong meisje van schorseneren houdt, ze een liefhebbende man zal krijgen. Maar daar zat Alice B. niet zo op te wachten!
Oude Duitse kookboeken leggen vooral de nadruk op de geneeskrachtige werking van deze groenten;

Schwarzwurz, Wallwurz oder Beinvelle ist…eines der vornehmsten Wundmittel, indem es den Durchbruch stillt, die Lungengeschwüre und allerhand Wunden und Brüche heilt…
Von den Wurzeln…wird vorgegeben, wenn man einer Kochinn ein Stück davon in einen Fleistopf prakticiert, solle selbiges alle Stücken Fleisch zusammen wachsen machen”.
Frauenzimmer-Lexicon (Leipzig 1773)

brandweer oefening 004

Over het schoonmaken worden ook zeer diverse verhalen geschreven; voorweken in water of niet, ongeschild koken, onder stromend water schillen of juist niet. Wij hebben vandaag maar van alles wat overgenomen. En eigenlijk viel het nogal mee.

Leg de schorseneren vijf minuten in een bak met water. Schrob ze even af met een borsteltje. Schil ze met een aspergeschiller, half onder water. Leg de schorseneren daarna meteen in een schaal of pan met schoon water waaraan je 2 eetlepels azijn toegevoegd hebt.
Als alle schorseneren geschild zijn, 20 tot 25 minuten koken in water met wat zout en het sap van een citroen.
Recepten voor schorseneren zijn er ook te over. Wij aten ze vanavond gegratineerd met ham en kaas.
© ellen

Recept gegratineerde schorseneren…

brandweer oefening 017

Gegratineerde schorseneren.
Voor vier personen;
750g schorseneren, schoongemaakt en 20 tot 25 minuten gekookt          het sap van 1 citroen
zout
Maak een bechamelsaus van;
60g boter
50g bloem
3dl melk
Eventueel een scheutje room.
100 gram gekookte ham in reepjes gesneden
200 gram geraspte oude kaas
nootmuskaat peper en zout.
brandweer oefening 013

Roer een deel van de kaas door de bechamelsaus en giet wat op de bodem van een ovenschaal. Schik daarop de stukken schorseneer met reepjes ham ertussen. Stapel zo alle schorseneren en giet er nog wat saus over. Bestrooi met de rest van de geraspte kaas.
Zet de schotel 10 minuten in de oven op 220 graden.
Wij aten er wat gebakken aardappeltjes bij.
© ellen.