Monthly Archives: March 2007

Ergernissen!

Posted on by
Reply

20141015_164907

Ik had zwaar de pest in vanavond! Geen zin meer in wat-dan-ook eten.
Ik kan regelmatig met de Jongste Bediende meerijden naar mijn werk, maar hij heeft vaak afwijkende werktijden en dan reis ik met het openbaar vervoer.
Helaas is dat openbaar vervoer laatste maanden helemaal niet meer te vertrouwen. Ik ben om 16.00 vertrokken van mijn werkplek en kwam om 18.15 uur thuis aan! Op een afstand van 24 kilometer vind ik dat een wel erg lange reistijd!

Ik verlliet op de gewone tijd mijn werkplek, wandelde rustig naar de bushalte, en ….geen bus! Na een half uur wachten, nog geen bus…, grom grom, eindelijk na 45 minuten een bus!!!
Stampvol natuurlijk, dus mocht ik ook nog de hele weg ( 24 kilometer, plus file) staan!!! Mijn humeur daalt dan tot helemaal nul!
(In die tijd hadden volgens het reistijdenschema 3 bussen de halte moeten passeren!!!)
En die reis kost me dan ongeveer acht euro.(heen en terug)

Het is niet de eerste keer sinds het openbaar vervoer hier particulier aanbesteed is! Bussen verdwijnen gewoon, komen niet meer op tijd, zijn stampvol, kortom ergernis alom. Klagen bij de verantwoordelijke vervoersdienst Arriva heeft geen zin, je krijgt niet eens antwoord!

Duurzame oplossingen voor het CO2 probleem? Nog even en ik ga ook maar autorijden, zo is het geen doen meer.
Met dank aan de bedenkers van het privatiseren van het openbaar vervoer.

Mij vergaat de eetlust zo wel!

 

Risotto met spinazie…

Posted on by
Reply

10 maart 2007 012

Gisteren aten we risotto met spinazie. Aldo merkte op dat het recept van Jamie niet klopt, ik weet niet of mijn recept wel klopt. Het is moeilijk precies te zeggen hoeveel vocht je bijvoorbeeld nodig hebt voor de risotto. Dat is afhankelijk van de rijstsoort en ook hoe je de risotto het liefste wil eten. Wij houden van “romig” met een flinke klont boter erdoor en veel kaas. De risotto gisteren was ook niet echt gepland dus had ik niet alles in huis wat eigenlijk nodig zou zijn. Een recept gaat dan een eigen leven leiden. Ingrediënten worden vervangen door wat er wel in huis is. Vaak levert dat een prima resultaat op, soms minder.
Zo had ik gisteren geen kippenbouillon meer op voorraad. Ik had bouillon kunnen maken van blokjes, maar prefereer dan toch verse, zelfgemaakte runderbouillon.
Eigenlijk zou ik Pecorino moeten gebruiken, dat was ook niet in huis. Wel Hollandse schapenkaas. Ik gebruikte een combinatie van deze kaas en Parmezaanse kaas.
Ik maakte de risotto als volgt;
voor vier personen;
3 eetlepels olijfolie
75 gram spek in kleine blokjes
1 ui en twee teentjes knoflook, fijngesnipperd
300 gram arboriorijst
ongeveer 1,5 liter runderbouillon
een klein handjevol gedroogde trompette de la mort (een uurtje weken in water, het weekvocht bij de bouillon voegen)
175 gram spinazie, in fijne reepjes gesneden
75 gram schapenkaas en 75 gram parmezaanse kaas, vlak voor het verwerken geraspt
1 eetlepel boter.
Verwarm de olie en bak daarin het spek, de ui en de knoflook zachtjes aan. Voeg de rijst erbij en roer tot elk korreltje met olie bedekt is. Doe dan de paddestoelen erbij.
Zorg dat de bouillon aan de kook is en zet de beide pannen naast elkaar. Schep een paar lepels bouillon bij de rijst en roer. Voeg steeds, roerend met een houten lepel, de bouillon beetje voor beetje toe.
Na zo’n 20 minuten is de rijst beetgaar. Voeg de spinazieblaadjes toe en roer.
Haal de pan van het vuur en roer de boter en de kaas door de rijst.
Dien snel op.

Natuurlijk had ik teveel risotto, van het restant maak ik vandaag risottoballetjes.
wordt vervolgd dus.

© ellen

Mechelse Koekoek…

Posted on by
Reply

 

In 1843 opende de Zoo van Antwerpen haar poorten voor het publiek. Alweer een eeuwigheid geleden. Een van de atracties uit die eerste jaren was het exotisch kippenras, met name het Brahmahoen uit Zuid-oost Azië. Nieuwsgierige kippenfokkers kregen de kans om die exoten te kruisen met inheemse vleesrassen en korte tijd later was de Mechelse Koekoek geboren. Een mooie wit-zwarte kip met een grof beendergestel en bevederde poten. Het beest had stevig, maar heel mals vlees. De productie bleef tamelijk lokaal, maar op de markten van Merchtem, Mechelen en Londerzeel werd het verreweg de belangrijkste vleeskip. Brussel had zijn eigen variant: het Brussels Kieken. Het vlees vond al snel gretig aftrek in de grote restaurants van België, en terecht.

Na de Tweede Wereldoorlog ging het ras bijna ten onder aan een “geheimzinnige” kuikenziekte. Het is (zoals zo vaak) de verdienste van enkele hobbyboeren dat het ras overleefde. Pas in de jaren tachtig van de vorige eeuw werd er serieus werk gemaakt van de herintroductie van dit voortreffelijk hoen voor een breder publiek. Voordeel: door inschakeling van de bio-industrie kwam het vlees op grote schaal en tegen betaalbare prijs beschikbaar voor een breed publiek. Nadeel: intensief fokken deed de kwaliteit van het vlees fors afnemen. (En dan heb ik het niet eens over het dierenleed welk nu eenmaal altijd gepaard gaat met bio-industrie.)

In 1999 beleefde België zijn dioxinecrisis. Naast een hele hoop leed leverde dat schandaal ook iets positiefs op. Het heeft in België het besef doen groeien dat je gezond en lekker vlees niet voor een grijpstuiver kunt produceren. Het gevolg is dat er momenteel naast de Mechelse Koekoek nog een drietal uitstekende rassen worden gekweekt, waarbij kwaliteit op de voorgrond staat. De consument wil er voor betalen. Sinds kort is er ook een eko-koekoek op grotere schaal in de handel.

De Mechelsse Koekoek is een erg smakelijke kip. Het vlees is malser en minder vet dan dat van bij voorbeeld de Franse Bresse-kip of de Zwartpoot uit Landes. Wij aten onze Koekoek gisteravond gegrilt, nauwelijks gekruid, om een zuiver beeld te krijgen van de smaak. En smaak had-ie. De poten deden denken aan parelhoen en zelfs het witte borstvlees had iets pittigs. Het vlees was uitermate mals.

Kanttekening: de Koekoek, zoals hij wordt aangeboden bij Delhaize en Carrefour(GB), komt wel degelijk uit de bio-industrie. De beesten leven wat langer, dat wel. En ook hebben ze wat meer ruimte dan de gangbare bio-kip. Maar toch, het blijft bio-industrie. We moeten op zoek naar de eco-koekoek. Die zal aanmerkelijk duurder zijn dan de € 6,– die wij betaalden voor dit beest van 1100 gram. Maar goed, dat hebben we er dan wel voor over. Ons is beloofd dat die eco’s nóg lekkerder zijn…

Het plaatje komt van het Vlaams Informatiecentrum over Land- en Tuinbouw. Voor de tekst maakte ik vrijelijk gebruik van het boek België à la Carte van Toni De Conink e.a. (Lannoo, 2005).

© paul

Gevuld brood en hondenbier…

Posted on by
Reply

9 maart 2007 009

Hè hè, ik ben net thuis! Vandaag een dagje extra gewerkt, het was open dag op onze Pabo. Gelukkig was het mooi weer en waren er weer genoeg belangstellenden, dan is zo’n dagje extra werk helemaal niet erg.

Thuis wachten er twee hondjes, Hond Max én Hond Spot. Hond Spot logeert hier een weekendje. De hondjes willen dan ook wel weer een rondje lopen enzovoorts.

Maar goed, eigenlijk wilde ik over het brood schrijven; gisterenavond gebakken een gevuld brood.
Ditmaal met een vulling van gehakt van de Sumiranboerderij, gedroogde tomaatjes, pepertjes, en wat tomatenpulpa. Het vorige brood was lekker maar de vulling was niet goed verdeeld, dat was ditmaal beter gelukt.
ik gebruikte;
250 gram gehakt
1 ui en 2 teentjes knoflook, fijngesnippers
8 zongedroogde tomaatjes
2 scherpe spaanse pepertjes
1 theelepel gedroogde oregano
1 kop tomatenpulpo
Het gehakt met ui en knoflook even losbakken, de tomaatjes en kruiden toevoegen. Tomatenpulpo erbij en het geheel nog 10 minuten laten stoven.

Het deeg na het rijzen nogmaals kneden en dan in twee langwerpige plakken uitrollen.
Een laag op een ingevet bakbllik leggen en de gehakt/tomatendsaus erover scheppen.
De tweede deeglaag erop leggen, even aandrukken en het geheel 20 minuten laten rijzen.
Dan het blik in een voorverwarmde oven op 200 graden 30 minuten bakken.

Serveer het brood met olijven, pesto, ansjovisjes en wat je nog meer aan lekkers in huis hebt. Een mooie versnapering voor de zaterdagavond, glas wijn erbij en het weekend kan beginnen.

Het is nu inmiddels bijna elf uur. Ik schreef vanmiddag rond vijf uur het begin van dit logje, daarna kwam er bezoek, de Keizer van Monera, De Jongste Bediende en de PR Manager van het Ministerie…Druk, druk, druk… en heel gezellig! Over de PR Manager later meer.

De hondjes kregen eindelijk het hondenbier, gelukkig waren ze niet bijzonder onder de indruk van deze noviteit. Ieder een half “pilsje” vonden ze meer dan genoeg.

10 maart 2007 006

Het diner vandaag; risotto met schapenkaas en spinazie. Morgen het recept!

Mechelse koekoek…

Posted on by
Reply

7 maart 2007 010
En vanavond aten we Mechelse koekoek! Wie nu denkt dat het Ministerie op vogeljacht is geweest heeft het mis! Een Mechelse koekoek is een kip. Een bijzondere soort, door ons nog nooit in Nederland in een winkel gezien, maar in Belgie gewoon te koop. Een hele smakelijke kip ook, niet helemaal biologisch, maar zeker geen fokbatterij plofkip. In het verleden aten wij deze kip wel vaker, maar zoals dat gaat, gewoon een tijdje in de vergetelheid geraakt. Toen we vorige week the best frites in the world gingen eten in Belgie schoot het me opeens weer te binnen; “Mechelse Koekoek”, dát waren lekkere kippen. We gingen op zoek en kochten er twee. Ik bewaarde ze in de diepvries en vandaag ging nummer één in de oven. Heel gewoon maar als je een goede kip hebt ook heel smakelijk. En het moet gezegd worden, de Mechelse koekoek was prima van smaak.
We aten er aardappelpuree bij en gestoofde bleekselderij.

Nummer twee zal ik volgende week klaarmaken in rode Bourgogne; coq au vin rouge
Paul zal vannacht de hele geschiedenis van deze bijzondere kip op het weblog zetten.
© ellen

Kookboeken…

Posted on by
Reply

uitzicht vanaf de bank; andere kant

De Nederlandse boekenweek begint 14 maart.
In de boekenweek zullen wij elke dag een recensie schrijven over een door ons veel gebruikt of zojuist gekocht kookboek!!!
Alvast een voorproefje van wat je kunt verwachten; Het nieuwe boek van Karin van Koken Blogo én Koken met Karin , “Koken met Karin” wordt 24 maart gepresenteerd in Amsterdam. Het Ministerie zal, als het enigszins mogelijk is verslag doen van de presentatie én natuurlijk een recensie over het boek schrijven.
Heel bijzonder een weblogcollega die de grote stap naar de uitgeverij gemaakt heeft!

Verder in die week in ieder geval een recensie van het boek “Wittebrood in Rode wijn”, een boek van Diane Dubois. Zij schreef eerder het boek Prijatnogo Appetita. Haar nieuwe boek gaat over “Leven en eten van Desiderius Erasmus”.

Het Ministerie kocht verleden week ook nog een aardige Vlaamse uitgave en een Spaans/Portugees kookboek waar een mooi verhaal over te vertellen valt. Blijf lezen dus; volop boeken in de boekenweek op het Ministerie!!!

© ellen

En het boek van Karin is natuurlijk niet zomaar gratis! Het boek zal € 15,- gaan kosten, maar…. Alle mensen die echt Karin heten (wel even legitimeren) krijgen het boek op de presentatie gratis!!! meer lezen 

Grote aantallen…

Posted on by
Reply

bordjes 008

Ik mag nog één dag “zieken” van Ellen. Dan moet het maar afgelopen zijn, zegt ze. En waarschijnlijk heeft ze gelijk. De scherpe randen van mijn deplorabele toestand beginnen aardig te rafelen. Als het zo door gaat kan ik morgennacht weer werken. Aan de andere kant zit ik op dit moment achter de computer te zweten als een otter, dat is toch niet normaal…
Enfin, laat ik nou oppassen dat de eretitel van Herman Brusselmans niet op mij van toepassing geraakt: “Grootmeester van de zever”.
Iets geheel anders dus: de bezoekersaantallen op het Ministerie blijven gestaag stijgen. Op het bovenstaand grafiekje geeft het geel de bekeken pagina’s aan en het blauw de bezoekersaantallen van de maand maart.
Intussen ontvangen we vijfhonderd (500) gasten per dag. Waar we het aan te danken hebben? Vertel het maar.
Sinds het Ministerie werd opgestart bekeken jullie samen driehonderddertien duizend (313 000) pagina’s.
Binnen nu en niet al te lange tijd zullen we onze honderdduizendste (100 000) bezoeker ontvangen. Een en ander zal gebeuren op gepaste wijze. We moeten alleen de vorm nog bedenken. Je zult er spoedig over horen.

© paul

Gelukkig hebben we bloemetjes in huis…

Posted on by
Reply

24 februari 042

“Ook al voel je je beroerd, je kunt toch wel een stukje schrijven…” zegt Ellen. Ze trekt om 07.15 uur fluitend de voordeur achter zich dicht en schuift in de bolide van de Jongste Bediende.
Ik word enige tijd later opnieuw gewekt. Nu door een opgefokte hond, kwestie van te weinig wandelen de laatste dagen.
Door mijn hoofd spoken de flarden van een melodie, opgepikt in een beeldloze droom. Er horen ook woorden bij: “Waarom staat hij zo scheef, dat torentje van Pisa?”
Willie Albertie… Hoe kom ik daar nu weer aan? Nee, hoe kom ik er weer vanaf!
Ik probeer te lezen, maar ik kan me niet concentreren. Alberti blijft in de weg zitten. Eén regeltje muziek, één regeltje tekst. Meer herinner ik me niet, maar het is voldoende om hartstikke krankzinnig van te worden.
Ik ga weer naar bed. Slapen verhoogt de weerstand, dat heeft de huisarts zelf gezegd…
Ach lezer, morituri te salutant!

© paul