Het Rotterdams Kookboek…

Het Rotterdams Kookboek, ingrediënten, recepten en achtergronden van 13 culturen.
Geschreven door Linda Roodenburg, foto’s van Carel van Hees.
Kosmos Z&K uitgevers BV., Utrecht.
In samenwerking met de Stichting Madame Jeanet Rotterdam
ISBN 90 215 41963.

Ik heb er met heel veel plezier in zitten lezen vandaag. Ik kreeg het boek voor mijn verjaardag, een echte verrassing. Vorig jaar had ik al ergens een recensie gelezen, maar het was er nooit van gekomen het aan te schaffen.

Een prachtig boek over de verschillende etnische culturen die in de stad Rotterdam wonen; hun leven, eetgewoontes, tradities enzovoorts.
Linda Roodenburg en Carel van Hees trokken met notitieblok en camera door de stad en noteerden de feesten, maaltijden, boodschappen van 13 verschillende koks, afkomstig uit dertien landen.
Ze volgden de kok of kokkin op een dag dat er een familie/vriendendiner werd voorbereid en klaargemaakt.
De boodschappen, de voorbereiding, het koken en de maaltijd zelf zijn op schitterende wijze in beeld gebracht.
De hoofdpersonen vertellen telkens iets over hun levensgeschiedenis. Hoe ze hier in Nederland zijn gekomen, maar ook hoe ze hebben leren koken en van wie.
De verhalen vormen de verbinding tussen de algemene historische achtergronden van hun eetcultuur en hun leven in nu Rotterdam. Naast de recepten en de familieverhalen is ook veel aandacht besteed aan het “boodschappen doen”, ofwel hoe kom je aan de juiste ingrediënten. Verschillende winkels, speciaalzaken en producten worden in aparte hoofdstukken beschreven.

Wat mij vooral boeit zijn de prachtige foto’s van de families, samen aan het koken. Samen aan tafel. Soms een groot feest met veel mensen, soms een familie van 6 personen die iets te vieren hebben.
Ieder op eigen manier, volgens eigen traditie.
Een heerlijk boek!

Spaanse schonen…

wbw-schoon

De eerste woensdag van de maand betekent op een aantal web-logs: een nieuwe editie van Wine Blogging Wednesday. Ik ga niet iedere keer uitleggen hoe het werkt, klik even op de link en je kunt alles terug lezen.

De editie oktober 2006 heeft een herfstig karakter. De gekozen wijnen zijn aan de robuste kant en ons wijnpanel stelde voor om de bijpassende maaltijden in de sfeer van de Stoverij te houden. Het Ministerie kan zich daar volledig in vinden. Dalende temperaturen, toenemende wind, vroeg donker, kachel aan, vleespot op de stoof.

De gekozen wijnen voor deze maand zijn: Bonal Tinto 2005, Bedegas Real, Valdepenas en Deheso Gago Telmo Rodriguez 2005. Beiden Spaans dus, en beiden rood. De wijnen werden ons welwillend ter beschikking gesteld door BuyYourWine en kosten normaal respectievelijk 5,95 euro en 8,50 euro.

Iets over BuyYourWine: Zij die mij kennen weten dat ik nogal huiverig sta tegenover kopen via internet. Het is me te virtueel, te onpersoonlijk, misschien zelfs gevaarlijk. En dat terwijl mijn beste vrienden moeiteloos en in volle tevredenheid gebruik maken van het nieuwe medium.

BuyYourWine is een nog jonge wijnhandel die zaken doet via internet. Ze bieden 1000 verschillende wijnen aan. Al die wijnen zijn afzonderlijk op te roepen via een handig zoeksysteem. Je krijgt direct alle informatie over die specifieke wijn plus een hoop achtergronden. Je zit dus op je gemak thuis te lezen en te vergelijken. Dat lukt nooit bij je gewone slijter. Verder gaat het bedrijf er van uit dat ze het goedkoopst kunnen leveren. Ergens anders goedkoper? Je krijgt het verschil terug. Enfin, misschien moest ik mijn vooroordelen toch maar eens laten varen.

3 oktober 031

Om wat in de sfeer te geraken fotografeerde Ellen de oktoberwijnen in een stemmig herfststukje. Stoofgerechten staan op het programma voor het weekend, dan ook zullen we de wijnen proeven. Je leest erover volgende week woensdag.

© paul

Werelddierendag 1…

3 oktober 018

Ik heb wat tegen het getuttel, maar ook vandaag moest het weer gebeuren. Het vieren van Werelddierendag.
Ellen had Max z’n lievelingskostje gemaakt: spaghetti met wat vlees en vis.
Voor de foto moest het beest van de tafel eten. Nou, je ziet het: de hond negeerde de maaltijd volkomen. Op normale dagen niet aan tafel, dan nu ook niet!

Enfin…, bak op de grond, 15 seconden later wassie leeg.
Het Kind kwam even later nog met het traditionele kadootje, gegrilde spekzwoerd. Ook lekker!

© paul

Eekhoorntjesbrood…

3 november 011
Het wordt nu snel kouder buiten, al wat nachtvorst zelfs. Een van de laatste kansen om nog wat paddestoelen te plukken. Vanmorgen zijn we nog eens langs onze vaste plekjes gegaan en met veel succes!!! Er stonden paddestoelen in overvloed, wel vele al overrijp, die hebben we laten staan voor de herfstwandelaars. De mooie kleine, gave exemplaren hebben we geplukt. Een mand vol.
Vanavond maak ik risotto met verse paddestoelen. De rest ga ik drogen voor de wintervoorraad.
Gratis en voor niets de lekkerste smaakmaker in stoofpotten, soepen en sauzen!!!

Voor de statistieken……

2 oktober 010
Het was een heel gezellig feestje gisteren. Ik ben verwend met allerlei prachtige cadeaux en goede wensen. Bedankt allemaal!!!
Voor mijn eigen statistieken schrijf ik maar even op wat er zoal verbruikt wordt op zo’n feestje;
6 potten koffie, 5 koppen thee, 1 liter melk, 3 flessen cola, 2 flessen spa rood, 2 pakjes sinaasappelsap, 8 flesjes bokbier, 50 flesjes bier, 1 fles jenever, 5 flessen rode wijn, 6 flessen witte wijn, 1 fles port en 2 flesjes breezer.
We aten met z’n allen 2 kilo spaghetti, met een grote pan Bolognesesaus, 5 schaaltjes olijven, 1 schaaltje pompoenpuree, 2 makrelen, 40 kaassoesjes, 20 bladerdeeghapjes gevuld met worst, 1 1/2 kilo broccoli, 1 schaaltje kruidenboter, 3 broden, 1 kilo rauwe ham en een potje augurkjes.
Handig te weten voor een volgend feestje.

Mosselen…

mosselen en frieten 016
Vanavond aten we mosselen.
Ik gebruike voor 2 personen, 2 kilo mosselen, 1 prei, 1 kleine knolselderij, 1 winterwortel, 1 ui.
Ik hak de groenten fijn en stoof ze even in wat boter. Dan doe ik er de schoongemaakte mosselen bij en flink wat peper. Ik giet er een glas witte wijn over en laat de mosselen dan koken tot ze opengaan.
Ik had super kwaliteit mosselen gekocht, maar we vonden dat ze niet echt super waren. Jammer, ik hoop dat het verder in het seizoen beter wordt. Ze zijn nu nog steeds te klein naar mijn zin.
We aten er zelfgemaakte frietjes bij en knoflookmayonaise.

Eieren op waterglas…

3 oktober 003
Wij kregen een vraag op het artikel van Paul over de gemarineerde eieren. Iemand vraagt of wij ook informatie hebben over eieren op waterglas.
Ergens vaag had ik wel eens gehoord over waterglas als conserveermiddel, maar hoe en wat?
Ik had meteen het idee dat dit een aloude methode moest zijn, dus ben ik maar eens gaan zoeken in mijn oudste kookboek; Eenvoudige recepten van Martine Wittop Koning.
In de tweeenveertigste druk beschrijft ze een aantal methoden om eieren te bewaren; het bewaren in kalkwater of besmeren met lijnolie vindt ze niet de beste methode. Ze schrijft;

Beter blijkt het bewaren van eieren onder waterglas te bevallen. Men giet daartoe op 1 liter waterglas 9 liter kokend water, roert het mengsel goed door elkaar en laat het staan tot het koud is. Men wascht in dien tijd zorgvuldig de versche eieren schoon, schikt ze in een met heet sodawater schoongemaakten Keulschen pot en schenkt er dan de koude vloeistof op, zóó, dat de eieren geheel bedekt zijn. ( De opgegeven hoeveelheid is voldoende voor 100 á 125 eieren).

Mevrouw Wittop Koning vermeldt helaas niet hoelang de eieren op deze manier houdbaar zijn. Ik ben niet van plan om 100 eieren te gaan bewaren, maar ik vond het wel een leuke vraag om uit te zoeken hoe en wat, dus heb ik ook nog maar even opgezocht wat waterglas nu eigenlijk is. Van Dale’s Groot woordenboek der Nederlandse taal geeft het volgende verhaal;

-3.(stofn.) geconcentreerde oplossing van kalium of natriumsilicaat, die bij indrogen tot een glasachtige massa stolt, die aan de lucht niet bestendig is maar geleidelijk overgaat in carbonaat, door absorptie van koolzuur; gebruikt om voorwerpen te lijmen, als concerveringsmiddel voor eieren.

 

© ellen

Lunch met spaghetti en mosselen…

3 oktober 010
Ik heb vandaag een extra vrije dag. Er wordt in onze straat nieuwe riolering gelegd en nog allerlei geheimzinnige buizen en pijpen. Vóór onze deur een gat van 2 meter diep. Maar ook in huis moet een waterleiding vernieuwd worden. Wel zo makkelijk als er iemand thuis is dus. Op mijn werk is het deze week toevallig niet druk, zodat een extra vrije dag best te verantwoorden is. Vanmorgen zaten er al twee mannen van het Brabantwater bedrijf in het achterste deel van onze kelder. Het achterste deel van de kelder is 120 cm hoog, de mannen schat ik op 190 cm! Het viel dus niet mee om ons van nieuwe buizen te voorzien. Dat is misschien een nadeel van een oud huis!
Na de lunch boren ze een gat naar buiten, waar nu ook de stoep opengegraven is. Intussen vermaakte ik mij met veel plezier met mijn nieuwe kookboeken. Ik kreeg er honger van en heb snel een hapje gemaakt met wat restjes mosselen van gisteren.
Er was nog kruidenboter over van het feestje afgelopen zondag. Daar heb ik een klein uitje in gesmoord en twee tomaten. De mosselen erbij gedaan en een schepje van het mosselkookvocht. Intussen spaghetti gekookt en de tomaat/mosselsaus erover geschept. Een heerlijk lunch.

3 oktober 012
Het toetsenbord begint nu te plakken (ik had niet zoveel water op voorraad om mijn handen te wassen na het pellen van de mosselen, stom. Ik had alleen twee flessen water voor koffie en de spaghetti te koken. Zo zie je maar hoe afhankelijk we zijn van ons kraanwater) De mannen zijn klaar met hun lunch, het huis begint weer te trillen, dadelijk gaat het gas ook even uit! Ik lees gewoon weer verder.

© ellen

Elzasser zuurkool…

3 oktober 033
Vandaag zuurkool, een beetje uit de Elzas en een beetje uit de buurtdepartementen.

We kochten deze zomer weer een paar mooie worsten uit de Jura en uit Montbeliard. Wij hebben een goedwerkend diepvriesje in de caravan en thuis meteen overgeladen in de grote diepvries kunnen we nog de hele winter genieten van deze bijzondere worsten. In de afgelegen streken van de Jura zijn boerderijen in de winter soms wekenlang afgesneden van de buitenwereld. Men is daar gewend flinke voorraden aan te leggen. Veel boerderijen hebben een grote open stookplaats met een houten rookvang, een tuyé of tué.
Hier rookt men de worsten, spek en hammen voor de winterperiode, maar de tuyé biedt ook plaats aan haard en broodoven. Je vind deze fermes á tuyé vooral in de streek Haut-Doubs, dicht bij de Zwitserse grens. Het centrum ligt in het stadje Morteau, waarnaar ook de beroemde worst uit de streek vernoemd is. Sinds midden 19e eeuw wordt deze worst volgens onveranderd recept gemaakt. De worst bestaat uitsluitend uit varkensvlees uit de Franche Comté. Het vlees wordt grof gehakt, met zout vermengd en 24 uur gemarineerd. Daarna wordt de worst ten minste 48 uur boven sparren-, dennen- en jeneverboomhout gerookt. De worsten uit Marteau en omgeving, die boven de 600 meter hoogte zijn gerookt, krijgen een klein houten penninkje met het erkende Morteau teken. De worsten moeten, net als hun kleine zus uit Montbeliard, nog wel gaar gemaakt worden. Daarvoor kookt men de worst 30 – 40 minuten in water of wijn, of zoals ik vandaag heb gedaan, in de zuurkool met wijn.

Wij aten vandaag de worst uit Montbeliard;
Schotel voor 2 personen:
2 Montbeliardworsten (maar een mooie zachte, gerookte metworst of andere streekworst kan ook)
1 stukje gerookt spek van de Sumiranvarkens
1 glas Riesling
500 gram zuurkool
4 grote, vastkokende aardappelen
1 laurierblad
4 jeneverbessen, 8 zwarte peperkorrels.
Kook de aardappelen net niet gaar.
Bak in een kleine pan het spek zachtjes uit.
Schep de zuurkool en de kruiden in een ovenschaal met deksel en schik de worsten en het spek eromheen.
Giet er de wijn over en zet de schaal zo 30 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden.
Voeg er de aardappelen bij en dien in de ovenschaal.
Niet helemaal Elzas dus, laten we het Noord Oost Frans noemen.
Wij dronken er een glas Riesling bij.

Espresso met een stukje chocolade toe.

© ellen

 

Gevulde paprika’s…

14 november 2006 011

Wat is wijs? Ik kwam van mijn werk en wilde in de supermarkt nog even wat groenten kopen.
Meestal probeer ik zoveel mogelijk biologische producten te kopen. Omdat ze vaak smakelijker zijn en, dacht ik, het milieu minder belasten. Daar begin ik de laatste tijd aan te twijfelen. Ik las op Foodlog een artikel over Foodmiles. Het artikel gaat onder andere over de afstand die voedsel aflegt voor het op tafel staat! Vandaag had ik de keus tussen biologische paprika’s uit Israel en gewone paprika’s uit Nederland!
Tja, wat is dan wijs, wat is beter voor het milieu? Ik heb maar gekozen voor de gewone Hollandse, dat bespaart de groente in ieder geval een lange vliegreis.

Gevulde paprika voor vier personen.
2 rode paprika’s
beetje olijfolie
200 gram gehakt (wél biologisch, zonder vliegkosten, zelf gehaald, direct van de boerderij)
1 ui, 1 teentje knoflook fijngesneden
peper, zout, gedroogde oregano, vers gehakte platte peterselie en basilicum (de laatste uit de tuin)

Snijd de paprika’s middendoor en verwijder de zaadlijsten en zaadjes. Leg ze in een ovenschotel in de oven en laat ze 10 minuten op 200 graden voorgaren.
Bak intussen ui en knoflook in wat olie even aan en bak dan het gehakt in dezelfde pan. Voeg de kruiden toe. Vul de paprika’s met het gehaktmengsel, strooi er eventueel wat vers geraspte kaas over, en zet de schaal nog 15 minuten in de oven.
Een kleine halve paprika als voorgerecht, of als hoofdgerecht met wat rijst serveren.