GUINNESS SURGER….

Het Ministerie maakte al eerder melding van het nieuwe speeltje van het Café aan de Overkant. Kastelijn Mat had het aangeboden gekregen van zijn vaste bierleverancier Dommelsch (Interbrew?). Hij nodigde mij, als Guinness-liefhebber, uit om te proeven.Het betrof de zogenaamde Surger van de Ierse bierbrouwer

Het probleem voor de Guinness Brouwerij is en blijft dat er in de meeste café’s buiten Ierland en Groot Britanië tè weinig van hun bier wordt omgezet. Tè weinig in ieder geval om het bier op fust te leveren. Dus moet het bier op fles verkocht worden en dat vindt de consument vaak onaantrekkelijk. Een oplossing leek gevonden in blikjes bier, voorzien van een “widget”, een knikkertje in het blikje, dat helpt om het tapbier te simuleren. Je moest langszaam en geconcentreerd uitschenken. Voor thuis nog wel te doen, maar de kastelijn stond vaak veel te lang te stunten met blik en glas. Meestal mochten de klanten het dan maar zelf doen.

Nu is er de Surger en het gaat als volgt. Je schudt een (speciaal) blik Guinness in een glas. Je hebt dan iets wat op dood bier lijkt. Vervolgens plaats je het glas op de Surger. Het glas staat in een schaaltje met water. Door het apparaat in te schakelen stuur je een ultrasonoor signaal door het glas en er ontstaat onmiddellijk een hoop schuim (Ellen trof het gedoe op het juiste moment). Wacht je nu één à twee minuten dan reduceert het schuim tot een prachtige smalle, roomwitte kraag, precies zoals dat bij vers getapt Guinness behoort te zijn. Ik heb het gezien, het werkt.

Bij het proeven stelde het bier teleur. Al beweerde de firma Guinness dat dit bier gelijk is aan gewoon getapt stout, ik meende iets anders te proeven. Ik vond het wat flauw en slapjes smaken. En ik kan vergelijken, want ik drink het bier van de fust regelmatig in de Ierse pubs van Helmond en Eindhoven.

En uiteindelijk houd ik het toch bij de Guinness die speciaal wordt gebrouwen voor de Belgische markt: Guinness Special Export Stout. Dat bier komt altijd op fles en is echt sterk, namelijk 8%, en prachtig bitter van smaak. Het gewone Guinness uit blik of op fust is 4,3 %, en altijd wat frisser.

© paul

GEGRILDE WORST…

Na de voetbalwedstrijd moest er snel gegeten worden want Paul moet vannacht nog werken.  De broccolipuree in een ovenschaaltje nog even onder de gril gezet, een paar gebakken aardappeltjes voor mij, en gegrilde worst. De worst oprollen en in de vouw salieblaadjes leggen. De worst met een prikkertje vaststeken en zo, als geheel grillen.

Espresso toe.

GESTOOFDE PADDESTOELEN IN ROOM…

Bij de gegrilde worst maakte ik een potje van paddestoelen in room.

Ik nam: 250 gram kastanjechampignons, olijfolie (met pepers), een kop bouillon, een ui, twee tenen knoflook, klein bekertje room (100 cc).

De olie verwarmde ik in een stevige koekenpan. (Zie maar hoeveel je gebruikt, maar bedenk dat paddestoelen olie slobberen.) Daarbij ging de ui, in ringen gesneden. Die mocht even uitzweten (niet bakken) en op het laatst voegde ik de grof gesneden knoflook toe. Dan deed ik de paddestoelen erbij en liet ze even meebakken, maar niet te lang.  Vervolgens overgoot ik het geheel met de forse kop bouillon. Dit nu liet ik op een mooi vuurtje stoven tot het vocht weer voor twee derde uit de pan was verdwenen. Dan de room erbij en weer even laten inkoken tot ik een soort gebonden saus kreeg. Klaar!

Ik heb geen peper toegevoegd, want de olie was al peperig genoeg. Ook deed ik er geen zout bij, want de paddestoelensaus was bestemd voor bij de worst en ik had inmiddels gemerkt dat het ontbijtspek aan de zoute kant was.

© paul

ORANJE ETEN….

Nu zit zelfs Paul voetballen te kijken! Het eten wordt dus nog even uitgesteld. Laat ik dan intussen maar iets lekkers maken, zo hoort dat toch, snacken bij de tv ? (Er wordt al voorspeld dat de WK-kijkende fans deze WK ongeveer 3 kilo in gewicht toenemen, (snacks, pils enzovoorts)

Bij deze, bijna gezond; 1 zakje oranje paprika’s sweet bite

gekookte broccoli

scheutje room

Parmezaanse kaas.

De paprika’s halveren, de broccoli met de staafmixer pureren en op smaak brengen met peper, zout en wat nootmuskaat. Meng er dan 100 gram geraspte Parmezaanse kaas door en een scheutje room om het smeuig te maken. Smeer het mengsel op de papria’s. Voilá; WK hapje!

Of, als je niet van rauwe paprika’s houd; de gevulde paprika’s even onder de gril in de oven zetten.

SPELEN MET SNOEP…

Ik las er gisteren al iets over bij Koken Blogo, maar vandaag ook in de krant; spelen met Cola en Mentos is een ware hype aan het worden. Tien dagen geleden zetten enkele Amerikanen een filmpje op internet waarop je kunt zien hoe je met een fles Cola en een Mentos snoepje enorme fonteinen kunt maken. Inmiddels zijn op het internet al honderden filmpjes te vinden. Het snoepje, uitgevonden door een banketbakker in Breskens, wordt geproduceerd door Perfetti van Melle in Breda. Daar wordt enthousiast gereageerd op de hype.

Ik weet niet of de verkoop van Mentos intussen al gestegen is, wél gaan er al allerlei Indianenverhalen in het rond over de kracht van de fonteinen, en maagscheuringen die je kunt krijgen als je Cola en Mentos tegelijk doorslikt!

Kijk in ieder geval even bij Koken Blogo, Karin heeft een mooi filmpje gevonden! En misschien snel naar de buurtsuper om Cola en Mentos te kopen voor vanmiddag? Een mooie fontein om de overwinning te vieren is nooit weg en minder gevaarlijk dan vuurwerk!

meer lezen, VPRO Noorderlicht

update 11.00 uur; de verkoopcijfers moeten wel stijgen; zelfs ík heb voor de foto Mentos gekocht! Eigen foto nu dus! (ik heb er een hekel aan om zomaar foto’s van anderen te gebruiken).

VARKENSVLEES MET LA TULIPE EN SALIE…

Vandaag maar eens gekookt met één van de Wine Blogging Wednesday wijnen; de rosé La Tulipe van Ilja Gort. Op het etiket staat; “drinken bij vis, salades en wit vlees, of gewoon als apéritief”. Ik heb  maar eens iets anders geprobeerd; varkensvlees.

Gestoofde varkenslapjes met salie en tomaatjes.

4 varkenslapjes,(biologisch varkensvlees van de Sumiranboerderij)

olijfolie

1 fijngehakte sjalot, 2 fijngehakte teentjes knoflook

1/2 blik pomedorini (je kunt ook een doosje kers-tomaatjes nemen, dan wel wat bouillon toevoegen)

1 flink glas rosé La Tulipe

4 blaadjes salie en wat verse peterselie.

De lapjes vlees heel licht bestuiven met bloem en snel lichtbruin bakken. De sjalot en knoflook erbij doen en even mee laten bakken. Blus dan af met de rosé. Voeg de helft van de tomaatjes toe en de salieblaadjes en laat het geheel zo 45 minuten zachtjes stoven.

Voeg nu peper, zeezout en versgehakte peterselie toe. Een paar blaadjes salie ter decoratie en nog een paar hele tomaatjes. Verwarm het geheel nog even en dien dan snel op.

We aten er gebakken grotchampignons bij en groene bandnudeln  (van harde tarwe met spinazie)

En natuurlijk dronken we er een glas rosé La Tulipe bij!

Ik gebruik eigenlijk zelden rosé om mee te koken, het is meestal rode of witte wijn. Maar waarom niet? Paul schreef het al eerder, de Tulipe smaakt ons prima, en bij dit varkensvleesgerecht vonden wij het een lekkere ‘zomerse’ combinatie. Fruitig en toch genoeg ‘kracht’ om het varken en de saus nog lekkerder te maken.

We aten een stukje Comté kaas toe. En espresso.

Update 22.45; Had AH voorkennis van de keuze van  Wine Blogging Wednesday? In ieder geval hebben ze de prijs van de Tulipe wijn deze week verlaagd van € 5,79 naar € 4,79!

ASPERGES….

Nog één keer asperges, bijna de laatste van dit seizoen. Vandaag heel klassiek met ham, gekookte eieren, boter en een snuifje nootmuskaat. Een glas, ook al klassiek, Muscat uit de Elzas erbij.

Het aspergeseizoen sluit 24 juni, dus nog maar een paar dagen om deze bijzondere groente te eten.

Paul at als dessert de Granita die ik vandaag gemaakt heb.

En, natuurlijk, espresso toe.

GRANITA DI CAFFÉ…

Ik heb het gisteren beloofd, het recept van Granita. Het is inmiddels flink afgekoeld maar voor de volgende warme dagen toch een heerlijk tussendoortje en, zie vorig artikel, waar koffie niet allemaal goed voor is!

 

3 dl zeer sterke espresso, suiker naar smaak. 2 dl slagroom, suiker naar smaak.

 

Zet hele sterke espresso en los de suiker op in de nog warme koffie. Laat afkoelen en giet de espresso in een ijsblokjes vorm. Maak de blokjes niet dikker dan 1 cm.

 

Laat de koffieblokjes bevriezen.( kan gewoon in het vriesvak) Klop de slagroom met wat suiker stijf.

 

Leg de bevroren blokjes in de keukenmachine (met metalen blad), of maal ze met de staafmixer, tot fijne kristallen.

 

Verdeel het koffie-ijs over 6 glazen en schep de slagroom erop. Serveer direct.

DE DORSTIGE MAN…

 

 

Evenals vorige nacht moest het 02.00 uur worden alvoor er een briesje opstak. Het was alom zweten geblazen. Ik wilde je de Torstige Mand eigenlijk voorstellen bij aanvang zomer, maar de hittegolf van de laatste week maakt dat ik mijn plannetje vervroeg.

Ooit, ergens, zal je het plaatje al wel zijn opgevallen. Het is het meest gereproduceerde schilderij van Denemarken. Erik Henningsen schilderde zijn “Dorstige Man” rond 1900 voor de firma Tuborg. En ook nu nog wordt de afbeelding gebruikt om het bier aan te prijzen, bijvoorbeeld op de halfliterblikken Export pils van de firma. Een overtuigender beeld van ondraaglijke warmte en zucht naar verkoeling kan ik me nauwelijks voorstellen.

Erik Henningsen werd in Kopenhagen geboren in 1855 en hij overleed er in 1930. Hij hoort thuis in een stroming die je de Sociaal-realistische kunst noemt. Zijn werk was vaak van polemische aard (arm-rijk, goed-slecht).Wat ik van zijn werk heb gezien maakte weinig indruk op me. Uitstekend vakman, dat zeker, maar het echte drama zoals bij Repin of Haan zul je niet treffen. Het blijft ook bij de meest gruwelijke onderwerpen wat zoetjes, sentimenteel. De Tuborgreclame, evenwel, vind ik fantastisch.

Internet biedt geen biografie in een taal die bruikbaar is voor de reguliere bezoeker van het Ministerie, dus ik kan je niet doorlinken. Lees je Deens of Zweeds, ga dan gerust googelen. Wel vond ik een aardige site van het Kunst Industri Museet. Daar vind je een mooie collectie oude industriële affiches uit Denemarken.

De eigenlijke reden waarom ik het plaatje al een hele tijd in petto had is de volgende. De man op de afbeelding doet mij onweerstaanbaar denken aan Comissaris Maigret. Niet Gabin, niet Teurlings. Nee, deze Dorstige Man. Het moest verschrikkelijk heet worden om hem zijn colbertje te doen uittrekken. En het bovenste knoopje van zijn boord losmaken betekent dat hij lijdt, dat hij bijna in staat is alle conventies over boord te zetten. Die Maigret toch, en hij dronk al zo graag…

© paul

KIP UIT DE OVEN…

Vandaag kip uit de oven. een aanbeveling voor warme dagen. Het lijkt erg om ook nog een oven aan te maken, maar warm is het toch overal en zo’n kip uit de oven vraagt verder helemaal geen moeite. Wij zijn in het gelukkige bezit van twee grote openslaande keukendeuren, die gaan gewoon open en wij hebben heerlijk in de schaduw gezeten tot de kip klaar was.

Ik schreef het recept al eerder op maar toch nog even. koop een biologische hele kip. Stop er een schoongeboende citroen in en een flinke tak rozemarijn. Smeer de kip in met olijfolie en zet ze zo in de voorverwarmde oven op 200 graden. Breng de temperatuur na een half uurtje terug naar 160 graden en gril de kip zo in ongeveer 1 tot 1 1/2 uur gaar. Besmeer de kip vlak voor het einde van de gaartijd met een mengsel van olijfolie, knoflook uit de knijper en grof zeezout.

We aten er de, koude,aubergines van gisteren bij en een tomatensalade. We dronken er een glas van Ilja Gorts La Tulipe Rosé bij.

Espresso toe.

Ik bedacht het te laat vandaag maar deze temperaturen vragen om ijs! Ik ben niet zo’n zoet-eter maar morgen toch een recept voor ijs; granita, koffie-ijs met slagroom