Het probleem voor de Guinness Brouwerij is en blijft dat er in de meeste café’s buiten Ierland en Groot Britanië tè weinig van hun bier wordt omgezet. Tè weinig in ieder geval om het bier op fust te leveren. Dus moet het bier op fles verkocht worden en dat vindt de consument vaak onaantrekkelijk. Een oplossing leek gevonden in blikjes bier, voorzien van een “widget”, een knikkertje in het blikje, dat helpt om het tapbier te simuleren. Je moest langszaam en geconcentreerd uitschenken. Voor thuis nog wel te doen, maar de kastelijn stond vaak veel te lang te stunten met blik en glas. Meestal mochten de klanten het dan maar zelf doen.

Nu is er de Surger en het gaat als volgt. Je schudt een (speciaal) blik Guinness in een glas. Je hebt dan iets wat op dood bier lijkt. Vervolgens plaats je het glas op de Surger. Het glas staat in een schaaltje met water. Door het apparaat in te schakelen stuur je een ultrasonoor signaal door het glas en er ontstaat onmiddellijk een hoop schuim (Ellen trof het gedoe op het juiste moment). Wacht je nu één à twee minuten dan reduceert het schuim tot een prachtige smalle, roomwitte kraag, precies zoals dat bij vers getapt Guinness behoort te zijn. Ik heb het gezien, het werkt.

Bij het proeven stelde het bier teleur. Al beweerde de firma Guinness dat dit bier gelijk is aan gewoon getapt stout, ik meende iets anders te proeven. Ik vond het wat flauw en slapjes smaken. En ik kan vergelijken, want ik drink het bier van de fust regelmatig in de Ierse pubs van Helmond en Eindhoven.

En uiteindelijk houd ik het toch bij de Guinness die speciaal wordt gebrouwen voor de Belgische markt: Guinness Special Export Stout. Dat bier komt altijd op fles en is echt sterk, namelijk 8%, en prachtig bitter van smaak. Het gewone Guinness uit blik of op fust is 4,3 %, en altijd wat frisser.

© paul