Vanavond laat gegeten, ik schreef er al over in het vorig log. We aten sucadelapjes met spruitjes en aardappelpuree. (Ik maak dit soort stoofgerechten altijd in grotere hoeveelheden, voor bijvoorbeeld twee dagen, of lunch voor de volgende dag.) Gestoofde sucadelapjes; ongeveer 750 gram sucadelapjes, lepel olijfolie, klontje boter, 1 grote ui, halve winterwortel, 1 tomaat, flinke scheut volle rode wijn, 4 kruidnagelen, beetje thijm, peper, zout, laurierblad.

Vandaag een snelle maaltijd. We moeten weer werken en dan hebben we niet altijd zin om uitgebreid te koken. Ik houd van biefstuk, paul niet zo. Paul at vanavond sausijsjes en ik een biefstuk. We kochten eerder entrecôte bij de Sumiran boerderij maar die vonden we niet zo mals. Ik denk verkeerd gesneden. Dat is eigenlijk ook het enige wat ik aan te merken heb in al die tijd dat we daar vlees kopen. Ook bij andere slagers hier in Nederland, wil de entrecôte nogal eens te grof zijn of verkeerd gesneden. En bijna altijd ontbreek de vetrand die er beslist extra malsheid en smaak aan geeft. Ik vind zo’n knapperig gebakken vetrandje lekker, maar je kunt het er ook na het bakken afsnijden. Dit keer waren er haasbiefstukjes. Ik besloot het nog eens te proberen, en goed gedacht, want deze biefstuk was prima. We aten er snijboontjes bij, (het molentje “logeert” nog even bij ons) en voor mij vlaamse frieten.

Snel nog de Saltimbocca Romana gemaakt: 2 kalfsschnitzels, 2 plakken parmaham (dik gesneden!), 8 blaadjes salie, peper / zout, boter, scheutje marsala, eventueel beetje bouillon.

Leg de salieblaadjes op het vlees, de parmaham erop en steek dat met een prikkertje vast. Braad het vlees in een platte pan snel bruin, te beginnen met de ham-kant. De andere kant bruinen en even laten doorbakken. Haal het vlees uit de pan en houdt het warm. Roer met een scheutje Marsala een klein beetje warme bouillon de aanbaksels los en laat de saus even inkoken. Opdienen met korte pasta die mooi saus vasthouden kan. Max heeft veel plezier aan het bot beleefd, nu nog even wandelen.

© ellen

Het is koud buiten, ik heb net met Max gewandeld en begin zin in de herfst te krijgen. Voor het eerst na de zomer ook de verwarming maar eens aangezet. Herfst is een mooie tijd voor geurige stoofpotten, wild, zware wijnen, en lang tafelen met veel mensen. Ik heb vandaag vrij en tijd genoeg, dus schrijf ik nu maar het recept voor vanavond. Vandaag een stoofschotel uit Italie, het hele huis gaat heerlijk ruiken als je dit maakt. Ossobuco Milanese (ossobuco is letterlijk vlees met een gat)