Risotto met spinazie…

10 maart 2007 012

Gisteren aten we risotto met spinazie. Aldo merkte op dat het recept van Jamie niet klopt, ik weet niet of mijn recept wel klopt. Het is moeilijk precies te zeggen hoeveel vocht je bijvoorbeeld nodig hebt voor de risotto. Dat is afhankelijk van de rijstsoort en ook hoe je de risotto het liefste wil eten. Wij houden van “romig” met een flinke klont boter erdoor en veel kaas. De risotto gisteren was ook niet echt gepland dus had ik niet alles in huis wat eigenlijk nodig zou zijn. Een recept gaat dan een eigen leven leiden. Ingrediënten worden vervangen door wat er wel in huis is. Vaak levert dat een prima resultaat op, soms minder.
Zo had ik gisteren geen kippenbouillon meer op voorraad. Ik had bouillon kunnen maken van blokjes, maar prefereer dan toch verse, zelfgemaakte runderbouillon.
Eigenlijk zou ik Pecorino moeten gebruiken, dat was ook niet in huis. Wel Hollandse schapenkaas. Ik gebruikte een combinatie van deze kaas en Parmezaanse kaas.
Ik maakte de risotto als volgt;
voor vier personen;
3 eetlepels olijfolie
75 gram spek in kleine blokjes
1 ui en twee teentjes knoflook, fijngesnipperd
300 gram arboriorijst
ongeveer 1,5 liter runderbouillon
een klein handjevol gedroogde trompette de la mort (een uurtje weken in water, het weekvocht bij de bouillon voegen)
175 gram spinazie, in fijne reepjes gesneden
75 gram schapenkaas en 75 gram parmezaanse kaas, vlak voor het verwerken geraspt
1 eetlepel boter.
Verwarm de olie en bak daarin het spek, de ui en de knoflook zachtjes aan. Voeg de rijst erbij en roer tot elk korreltje met olie bedekt is. Doe dan de paddestoelen erbij.
Zorg dat de bouillon aan de kook is en zet de beide pannen naast elkaar. Schep een paar lepels bouillon bij de rijst en roer. Voeg steeds, roerend met een houten lepel, de bouillon beetje voor beetje toe.
Na zo’n 20 minuten is de rijst beetgaar. Voeg de spinazieblaadjes toe en roer.
Haal de pan van het vuur en roer de boter en de kaas door de rijst.
Dien snel op.

Natuurlijk had ik teveel risotto, van het restant maak ik vandaag risottoballetjes.
wordt vervolgd dus.

© ellen

Aubergines met mozzarella…

two
Gisteren aubergines met mozzarella. De foto was niet mooi, dus maar een foto van de aardappeltjes uit de oven die we erbij aten.
Wél het recept van de aubergines, want ze waren, ondanks de mislukte foto, erg lekker.
Voor twee personen;
2 aubergines
3 thelepels zeer fijn gehakte knoflook
2 eetlepels fijn gehakte peterselie
zout, zwarte peper
5 eetlepels fijne olijfolie
100 gram mozzarella
Snijd de aubergines in de lengte midddendoor en kerf het vruchtvlees kruislings in tot aan de schil.
Leg de aubergines in een ovenschaal waar ze net inpassen met de schil naar beneden
Doe knoflook, peterselie, zout peper en 1 eetlepel olie in een kom en meng alles goed door elkaar.
Schep het mengsel over de aubergines en duw het tussen de inkepingen.
Giet de rest van de olie over de aubergines, dek de schaal af met aluminiumfolie en zet ze op 175 graden in de oven.
Haal na 30 minuten het folie eraf en verdeel de mozzarella in plakjes over de groente. Zet ze zo nog 10 minuutjes in de oven.
Wij aten er aardappeltjes met rozemarijn en een biefstukje bij.
Espresso toe.

© ellen

The best frites of the world!!!

1 maart 2007 011

Het ministerie kreeg een tip; “de beste frieten van de hele wereld”, in Belgie natuurlijk, aan de weg naar Geel.
Onze tipgevers zijn uiterst betrouwbaar, ze hadden ze zelf geproefd, die frieten, en ze waren ongekend lekker. Daar moesten we meer van weten. We besloten gisteren maar eens zelf naar De Best Frites of the World te rijden. Richting Geel, vandaar naar Westerlo, ongeveer ter hoogte van… Nou dat klopte dus niet helemaal.
We zochten ons suf, naar Geel, weer terug naar Westerlo, nergens te vinden dat frietkot, nóg een keer terug, nu de andere kant uit, richting Zammel, ook niet, weer terug, richting Westerlo… En dat alles onder grote tijdsdruk, Frietkotten in Belgie zijn niet de hele dag open zoals hier in Nederland. (In Belgie sluiten de uitbaters zo rond 14.00 uur, om dan rond 17.00 uur weer open te gaan.) En het was al kwart voor twee! Toen, we hadden de moed al opgegeven, zagen we het, Frituur de Nieuwe Ring; The Best Frites of the World! Een eenvoudig houten gebouwtje, fris in de verf, blinkend schoon, van binnen en van buiten. We parkeerden de auto, (ruime parkeergelegenheid aanwezig) en gingen naar binnen. We werden bijzonder vriendelijk onthaald door de jonge uitbater en zijn vrouw. De twee oma’s die even op de koffie waren maakten plaats zodat we ook nog konden zitten. En toen bestelden we vol verwachting de frieten, Paul met sauce Americain en ik met sauce Tartaar. We mochten kiezen of we zout op de frieten wilden of niet, ja dus. Voorzichtig werd de voorgebakken friet in het vet gevleid en ons werd verzocht alvast plaats te nemen. Na luttele minuten was het zover…het geheim van de beste frieten, we zagen het met eigen ogen…Deze frieten worden zoals overal na het bakken in de vergiet geschept. Maar dan! Dan worden de Beste Frieten wel twintig keer omhoog gegooid, een prachtig spektakel, een goudgele regen van frieten…Het water liep ons in de mond. Wat zout erover en nog eens de lucht in met de frieten…toen ieder spoortje van vet eraf geschud was werden de frieten in een plasic bakje geschept en met de saus overgoten. De bakjes werden geserveerd op een vrolijk plastic dienblaadje, bekleed met een schoon vel pakpapier. Vorkje en servetje erbij en het proeven kon beginnen.

1 maart 2007 007

En lekker dat ze waren, werkelijk heerlijk. Krokant, goudbruin, niet vet, van echte aardappelen gemaakt. Dit waren inderdaad the Best Frites Of The World!
Zelf gesneden uit speciaal geselecteerde aardappelen, met zorg en liefde voorgebakken in puur ossenwit en daarna afgebakken en geschud totdat er geen druppel vet meer aanhing. Zo hoort friet te smaken. En dat alles voor de normale prijs van een frietje!!!
Frituur de nieuwe Ring verkoopt ook eigengemaakt stoofvlees met uitjes, kaaskroketten en nog veel meer. Wij proefden alleen de frieten, maar wie zulke goeie frieten bakt, zal ook wel uitstekend stoofvlees maken. We komen hier nog wel terug.
Frituur de Nieuwe Ring heeft tien zitplaatsen binnen, en nog eens acht pick-nick tafels buiten. Op prime time moet je een nummertje trekken zodat iedereen eerlijk aan de beurt komt.
Het etablissement is rookvrij.
Frituur de Nieuwe Ring vind je aan de N 19 van Geel naar Aarschot, ter hoogte van Westerlo.
Van harte aanbevolen!!!

© ellen

Parelhoen met morielles…

3 maart 2007 028

Natuurlijk gingen we gisteren niet alleen op zoek naar the best frites! Als we dan toch in Belgie zijn, hebben we meestal wel een boodschappenlijstje met dingen die we hier in ons dorp niet kunnen kopen.
De laatste tijd zoeken we bijvoorbeeld naar alternatieven voor kip. Van die plofkippen uit de bio-industrie lusten we niet meer. Biologische kippen zijn hier niet te krijgen (de Sumiranboerderij heeft lang niet altijd braadkip op voorraad).
We besloten in Belgie de frieten te testen en meteen eens te zoeken naar wat bijzondere hoendersoorten. Bij een gewone middelgrote Delhaize supermarkt troffen we in het schap: Mechelse koekoek, kwartel, duif, parelhoen en nog veel meer. Alles van onbesproken kwaliteit, soms biologisch en soms op kleine schaal gefokt, alles in ieder geval beter dan de plofkippen. We kochten onder andere een parelhoen. Dat aten we vanavond, de rest komt later. Een achtergrondverhaal over het parelhoen en waarom het hoen nooit uit een fokbatterij komt zal Paul later schrijven, nu eerst het recept.
Nadat ik in allerlei boeken had gezocht naar parelhoen besloot ik zelf maar een soort samenvatting van de diverse recepten te maken;

voor vier personen;
1 parelhoen van ongeveer 1 tot 1 1/2 kilo
een klein klontje boter
1 ons ongezouten spek
2 uien in grove stukken gesneden
2 teentjes knoflook, geplet en even gehakt
een takje rozemarijn, een paar blaadjes salie, zout en peper
een handjevol gedroogde morielles, een half uurtje geweekt in water
3 grote vastkokende aardappelen in grote stukken gesneden
1 glas witte wijn
500 ml bouillon
1 theelepel witte truffelolie
Bekleed het hoen met de plakken spek en braad het aan alle kanten aan. Voeg de stukken ui en knoflook toe en bak ze even mee. Blus af met de wijn en voeg de kruiden en bouillon toe.
Schik de stukken aardappel en de morielles rondom het hoen, giet de truffelolie erover, en plaats de deksel op de pan.
Zet de pan in een voorverwarmde oven op 200 graden. Braad het hoen zo 15 minuten. Draai de oventemperatuur terug naar 175 graden laat alles zo nog 60 minuten verder garen.
Verdeel het parelhoen aan tafel in stukken. Schep een paar stukjes aardappel op de borden en wat van het braadvocht. Als groente kozen we spruitjes.
Wij dronken er een glas Bourgogne bij, dat paste heel mooi.
Een stukje kaas toe.
En espresso.

© ellen

Bloemkool en pasta met een zuiders tintje…

26  februari 003

Bloemkool, op dit moment niet duur, overal te krijgen en je kunt er veel mee doen. Het Duitse tv programma Essen und Trinken had afgelopen vrijdag een special over bloemkool en er waren een paar aardige recepten bij. Eén van de recepten heb ik vandaag in aangepaste vorm gemaakt;

Bloemkoolschotel;
voor 4 personen
400 gram bloemkool
sap van 1 citroen
zout

voor de dressing:
1 handvol pijnpitten
5 ansjovisjes
3 teentjes knoflook
2 eetlepels zwarte olijven
8 zongedroogde tomaatjes op olie, (gewoon gedroogde tomaatjes moet je even inweken)
3 lepels olijfolie
een kleine handvol gehakte basilicum

250 gram pasta, bijvoorbeeld pipe rigate

Verdeel de bloemkool in kleine roosjes. Bewaar de rest van de bloemkool, daar kun je morgen soep van maken.
Zet een pan op met water, zout en het sap van 1 citroen en kook daarin de roosjes in ongeveer 15 minuten gaar.
Laat ze uitlekken en schik ze op een schaal.
Kook intussen ook de pasta beetgaar, giet die af en roer er een scheutje olie door. Voeg de pasta bij de bloemkool.

Maak de dressing;
De pijnpitjes even lichtbruin roosteren. Voeg dan de olijfolie en de knoflook toe. De in kleine stukjes gesneden ansjovisjes, de stukjes tomaat en de olijven. Roer even goed om totdat de ansjovisjes helemaal gesmolten zijn. Voeg de basilicum toe en giet het de dressing over de bloemkool en pasta.
Maal er nog wat zwarte peper over en dien op.

Wij aten er een lamskarbonaadje bij, maar als vegetarisch gerecht zou dit best kunnen.
Een sukje kaas (Comté en Tome de Savoye) en espresso toe.

© ellen

Zuurkoolschotel…

17  februari 013

Had ik weer eens een keertje gekookt, kwam het niet op het web-log. Dat maak ik dan nu maar even goed.

Over de zaterdagavond, onze eerste Carnavalsavond, vertelde ik het al. Jan en Ans kwamen afscheid nemen en iets later op de dag druppelde deze en gene binnen. In de tussentijd zagen we kans om te eten en aangezien Jan en Ans er toch nog waren aten ze mee. Ik had al vroeg in de middag een zuurkoolschotel klaar gemaakt, naar beproefd recept. Het was ‘s avonds dan ook slechts een kwestie van in de oven schuiven.

Overigens zijn Jan en Ans gisteravond teruggekeerd uit Dublin, ik heb ze nog even kunnen begroeten vooraleer in naar mijn betrekking moest. Ze brachten prachtige foto’s mee van markten en vleeshallen. Van Guinness, Guinness en Guinness. En natuurlijk van de Guinnessbrouwerij. Let op: binnenkort op dit web-log!

© paul

Boerenkool met worst…

boerenkool
Boerenkool met worst dat aten wij vandaag. Lekker een keer hele gewone stamppot, voor ons bijzonder, wij eten niet zo vaak stamppot omdat Paul meestal geen koolhydraten eet en stamppot zonder koolhydraten dat gaat nu eenmaal niet. Omdat we de komende dagen toch even niet op koolhydraten letten vandaag maar eens stamppot van boerenkool.
Een lekker stukje worst erbij van de biologische varkens en een paar gebakken spekjes.
Aardappelen en boerenkool koken, afgieten en stampen. Extra lekker maak je dit gerecht door veel versgemalen zwarte peper over de stamppot te strooien én een paar drupjes balsimicoazijn toe te voegen.
Espresso toe.

Plate de Florenville…

Geruime tijd sierde de foto de kop van ons web-log. Hijn maakte hem tijdens een bezoek aan Florenville, in het zuiden van Wallonië, tegen de Franse grens. Het is alweer een paar jaar geleden.

Het Ministerie bezocht het stadje met Ans en Hijn en de Keizer van Monera ter gelegenheid van de Aardappelfeesten die er elk jaar rond het tweede weekend van oktober worden gehouden. De omgeving van Florenville levert namelijk een bijzondere aardappel: de Plate de Florenville (soms ook Platte de F. of Bec de F.) De zaterdag van het feest is voor kleine verbouwers en particulieren. Op zondag wordt de jaaropbrengst van de grote boeren verhandeld en vindt zijn weg, voornamelijk naar het restaurantwezen van België en Noord Frankrijk. De aanbouw is klein en de prijzen zijn hoog. Maar weet je een kilotje te bemachtigen, dan heb je ook wat.

En een bijzondere aardappel is het, die Plate de Florenville. Een vastkoker met een hele delicate smaak. Het kleine zoetje op de achtergrond maakt het een bijzondere begeleider van met name wild.

Tijdens de Aardappeldagen biedt elk restaurant in en om Florenville van die schotels aan zoals op de foto. Aardappelen, uien en worst van de beste kwaliteit, badend in een geurige fond, direct uit de oven. Een glas Orval erbij en je waant je in de hemel.

Dit jaar vinden de Aardappelfeesten plaats op 13 en 14 oktober. We moeten er onze agenda maar op afstemmen…

© paul

Venkel met sinaasappel…

12 februari 004

Gisteren kwam er van een echte maaltijd niets meer. Ik schreef het al; de pakjes voor carnaval moeten gemaakt worden en daar zijn we wel even mee doende. Gisterenochtend heb ik snel een Appelstrudel gebakken en een flinke pan groentensoep gemaakt, een echte maaltijd komt er niet meer van met een huis vol
Het werd een hele gezellige zondag; vier snorrende naaimachines en op de achtergrond; radio 1 “Langs de lijn”, met verslag van het schaatsen, (wij hebben geen televisie op de benedenverdieping) een werkelijk nostalgische middag. En nog een paar uurtjes knippen, naaien, meten en veranderen, en alle pakjes zijn nu bijna klaar.

Vandaag dus hoog tijd voor een gewone rustige maaltijd; een varkenshaasje even aangebraden en in de oven rustig verder laten garen.

12 februari 006
En gestoofde venkel met sinaasappel.

Voor 2 personen;
1 flinke venkelknol ( ongeveer 450 gram) in fijne reepjes gesneden
Wat fijne reepjes van (een biologische) sinaasappelschil zonder het wit, alleen schil
1 eetlepel olijfolie
peper en zeezout
1 kopje bouillon
Verwarm de olijfolie en voeg de venkel toe, bak de venkel zachtjes even aan. Doe er dan de reepjes sinaasappel erbij en de bouillon.
Laat het geheel zo ongeveer 15 minuten zachtjes stoven. aan het eind van de stooftijd moet de venkel zacht zijn en de bouillon verdampt. Breng op smaak met peper en zout en strooi er wat groen van de venkelknollen over.

Ik at er nog wat pasta bij.
Een stukje kaas toe.
En espresso.

Lente…

11 maart 2007 011

We beleefden vandaag de eerste echte lentedag. Mede daardoor, maar ook omdat er zo veel was bij te praten duurde het bezoek van Eupotours tot in de vooravond. Later op de dag waren er weer andere zaken gepland, zodat de tijd om de culinaire voornemens voor het weekend ten uitvoer te brengen gewoonweg ontbrak.

Ondanks dat maakte Ellen er toch nog iets moois van. Snel en lekker. Het enige gerecht dat iets meer tijd vergde was de witlof uit de oven. (Witlof koken, uit laten lekken, plak ham erom draaien, in een ovenschaal schikken, beetje geraspte kaas erop en een kwartiertje in de oven.) Gebakken lamskarbonaadjes erbij en aardappelpuree uit de oven.

Een paar dagen geleden aten we ook aardappelpuree, vers gemaakt met de knijper. Ik had echter veel te veel en het restant ging in een schaal in de koelkast. Natuurlijk is die puree na een paar dagen niet meer smeuïg en luchtig. Ellen loste dat probleem op door in de puree kleine blokjes kaas te drukken. Trapistenkaas van de Abdij van Orval in Zuid-België. Wat we na een kwartiertje grillen in de oven overhielden was niet aardappelpuree. Nee, het bleek een soort aardappel-kaaskoek geworden. Rijk en romig van binnen en krokant van buiten. Uitproberen luitjes!

Een glas rode wijn uit Portugal en de maaltijd was af.

© paul