Selderijsalade…

31 dec. 2010

etentje Bram en Maja

Na de risotto aten we kip uit de oven, in die mooie braadschotel gegrild. Erbij een salade van knolselderij. Ik las het recept in de Allerhande en het sprak me wel aan, weer eens iets anders met knolselderij. Het leek me een goede combinatie met de gegrilde kip. Het recept in Allerhande is voor 8 personen en geeft aan dat je twee selderijknollen nodig hebt. Ik gebruikte één knol en dat bleek ruim voldoende. Ik maakte de dressing wel volgens het recept voor 8 personen. De salade werd er lekker smeuig van. Ik denk zelfs dat als je deze hoeveelheid dressing over twee knollen moet verdelen dat het te weinig is.

  • Voor vier personen:
  • 1 selderijknol
  • 6 eetlepels olijfolie
  • 6 eetlepels appelciderazijn
  • 1 theelepel suiker
  • 1 eetlepel mayonaise
  • wat fijngesneden platte peterselie
  • 2 bosuitjes

Schil de selderijknol en schaaf hem met de kaasschaaf in dunne plakjes. Pocheer de plakjes 2 minuten in kokend water. Giet ze af en laat ze goed uitlekken. Maak een dressing van de mayonaise, olie, azijn en suiker. Breng op smaak met wat peper en zout en meng de dressing door de nog warme selderijplakjes. Laat de salade wat afkoelen en meng er de in ringetjes gesneden bosuitjes en peterselie door. Een verrassende salade, van harte aanbevolen.

© ellen.

Retro eten; preitaart, ofwel quiche met prei…

28 dec. 2010

preitaart, helemaal retro...

‘Helemaal sóóó 2010, dat kan ècht niet meer’! Ik weet al niet eens meer wat nou ‘sóóó 2010’ was, maar volgens Het Kind kon dat echt niet meer. Het Kind is niet de enige ziel die zich bezighoud met Trendjes en andere flauwekul, er zijn zelfs hele testpannels die zich bezighouden met wat nu weer de laatste trend gaat worden die wij allemaal(!) moeten (!) gaan volgen. “Óók in de keuken zet zich een nieuwe trend”. Nou ja, bla bla bla! Het zal wel. Opeens ‘mogen we weer garnalencocktail eten’ volgens de trendvolgers en ook de Quiche Lorraine is helemaal 2011!!! Het is maar dat u het weet beste lezer…

Wij hier op het Ministerie zijn een eigenwijs volkje, wij doen altijd maar gewoon wat ons zo uitkomt; is er een enorme hoeveelheid spinazie, dan bakken wij, lang voor de trend van 2011, gewoon een quiche met spinazie, hebben we veel grijze (dat dan wel, niet die Noorse, roze, waterige supermarktdingen) garnalen, dan willen wij die wel eens eten met wat zelfgemaakte mayonaise, met eventueel een scheutje cognac erdoor…

prei

Van het kerstdiner was een flinke bos prei over, of eigenlijk gewoon niet gebruikt. De Jongste Bediende had een hoop moeite gedaan om de prei uit de bevroren grond te trekken en vervolgens hadden we al zoveel groente dat ik de prei niet meer kon inpassen in het menu. Er moest dus snel iets gebeuren met die superverse prei; een preitaart ofwel quiche was de oplossing. Lekker retro!!! Helemaal 2011!!! Wel even zelf deeg maken, niet van die laffe plakjes bladerdeeg. Goed als je een keer grote haast hebt, maar echt deeg kost niet veel tijd en is helemaal 2011…

  • Het deeg
  • 110 gram ijskoude boter
  • 175 gram bloem met wat zout
  • ongeveer 100 ml ijskoud water

Hak de boter in kleine stukjes en werk ze dan zo snel mogelijk door de bloem, voeg water toe tot je een mooi gelijkmatig deeg hebt. Pak het deeg in folie en zet de deegbal een half uur in de koelkast. Maak intussen de vulling van:

  • 750 gram prei, goed gewassen en in fijne ringetjes gesneden
  • wat olijfolie
  • 4 eieren
  • 120 gram geraspte oude Goudse kaas
  • 1 klein bekertje creme fraiche
  • peper, zout en wat nootmuskaat
  • 20 gram geraspte oude Goudse kaas

preitaart

Smoor de prei in de olijolie even zachtjes aan en laat afkoelen. Klop de eieren met peper,zout en wat nootmuskaat. Voeg de creme fraiche toe en roer goed door. Doe de kaas erbij en vervolgens de prei.

Haal het deeg uit de koelkast en rol het op een met bloem bestuifde aanrecht uit tot een plak van ongeveer 3 mm dik. Vet een bakvorm (vlaaivorm) in en bekleed met het deeg (ook de opstaande randen). Schep de vulling erin en strooi de tweede portie kaas erover. Bak de quiche in een voorverwarmde oven 30 minuten op 180 graden.

Lekker met een tomatensalade en, natuurlijk, espresso toe!

© ellen.

Soep van witte boontjes…

30 nov. 2010

witte boontjes

Als wij in Luxemburg zijn mogen we graag wat rondneuzen op de afdeling met regionale producten. In Luxemburg, Frankrijk en België hebben bijna alle grote supermarchés zo’n afdeling. Je vind er geconfijte eendenpootjes, weckflessen met coq au vin, potten met paté, confitures en andere specialiteiten. Vaak hebben deze producten een Europees Regio-keurmerk of een Label Rouge. De laatste keer dat we zo’n afdeling bezochten kochten we onder andere deze boontjes; Mogettes de Vendée heten ze. Mooie, gedroogde witte boontjes. Gedroogde peulvruchten lijken bijna een bijna ‘vergeten groente’ te worden. De moeite om de gedroogde peulvruchten te weken en dan te koken is kennelijk teveel. Toch houd ik hier een pleidooi om in plaats van bonen uit een blik of pot te kopen, zelf de peulvruchten eens te weken en te koken. Ze zijn dan echt zóveel lekkerder dat het kleine beetje extra werk, ruimschoots oplevert. Deze Mogettes de Vendée hoefden bovendien maar kort te weken. Op de verpakking stond één uur weken en daarna 30 minuten koken. Ik maakte er een lekkere winterse bonensoep van.

witte boontjes

 

  • 400 gram geweekte witte boontjes
  • 1 ui
  • 2 teentjes knoflook
  • 1 flinke winterwortel
  • 1 kleine rode peper
  • 1/4 selderijknol (Paul verwerkt de rest wel)
  • 1 prei
  • 6 kleine tomaatjes
  • een stuk varkenshiel, liefst biologisch
  • 1 rookworst, idem
  • laurierblad, tijm, peterselie en bladselderij
  • zout en peper

Week de boontjes en kook ze bijna gaar. Zet het stuk varkensvlees op met koud water. Breng het aan de kook en schuim eventueel af. Laat het vlees met een uitje en wat kruiden garen. Haal het uit de pan en snijd het in stukjes. Geef de hond de velletjes en drelletjes. Doe het vlees weer terug in de pan. Snijd alle groenten in kleine blokjes. Doe de boontjes en de andere groenten bij het vlees en laat alles rustig garen. Snijd de rookworst in plakjes en doe ze in de soep. Breng verder op smaak met peper en zout. Geef er knapperig stokbrood bij met gezouten boter.

© ellen.

Variatie op de tian van Elizabeth…

tian

 

Ik eet vandaag alleen, Paul maakt een uitstapje met zijn collega’s. Soms best wel eens aangenaam om alleen te eten. Je hoeft met niemand rekening te houden, niet te haasten, eten wat je lekker vind en…’eetlezen’! De krant van vandaag had ik nog niet helemaal gelezen, maar die blijkt helaas alweer bij het ‘oud papier’ beland. Eén bericht trof mij namelijk vanmorgen al; De Traditionele gastronomische Franse maaltijd is door Unesco uitgeroepen tot immaterieel erfgoed! Mijn ‘eigen’ krant, Het Eindhovens dagblad gaf een voorbeeld. Volgens deze krant heeft president Mitterrand zijn laatste maaltijd met een aantal goede vrienden op traditionele wijze genuttigd. Ortolaan stond er op het menu. En volgens de traditie worden de ortolanen in een schotel aan tafel éérst levend verdronken in de Armagnac, waarna ze naar de keuken gaan en worden bereid. Vervolgens worden de vogeltjes aan tafel door de gasten ‘onthoofd’, waarna de rest in één hap opgegeten dient te worden. Een mooie dood waarschijnlijk; sterven in de Armagnac…

Ik bedacht vandaag maar een iets minder gewaagd traditioneel gerecht; ik maakte een variatie op de Tian van Elizabeth David. Zo’n Tian uit de Provence hoort nu dus echt bij het traditionele erfgoed van Frankrijk.

Vandaag had Paul wat gekookte aardappeltjes voor mij klaar gezet en een mooie biefstuk gekocht voor mijn avondmaal. Ik maakte nog zo’n Tian in plaats van de aardappeltjes gewoon te bakken en paste dan meteen de hoeveelheden wat aan. Ook deze tian was nog veel teveel voor mij alleen maar laat zich koud prima eten…

  • drie middelgrote gekookte aardappelen, in blokjes
  • 1 theelepel paprikapoeder
  • 1 mespunt chilipoeder
  • 1 teentje knoflook, geplet en fijngehakt
  • 1 grote tomaat (ik had nog een coeur de boeuftomaat) in blokjes
  • 2 eetlepels verse peterselie en basilicum
  • 3 ansjovisfilets, fijngehakt
  • 3 eieren
  • 3 eetlepels geraspte kaas
  • peper en zout

Verwarm de oven voor en schik de aardappelstukje met de blokjes tomaat in een met olijfolie ingevette ovenschaal. Verwarm dit mengsel 10 minuten in de oven. Voeg de knoflook en de gehakte ansjovisjes toe. Klop in een grote kom de eieren los. Doe de kaas erbij, de kruiden en tot slot het aardappel/tomaatmengsel. Verhoog de oventemperatuur tot 190 graden, schep het mengsel in de schaal, besprenkel met wat olie en zet de schaal onafgedekt in de oven. Bak de Tian 25-30 minuten.

tomatensalade

Voor mij geen ortolaan vandaag, ik at er een biefstukje bij en een salade van een grote coeur de boeuf tomaat met wat ui en basilicum, wat olijfolie en een beetje peper en zout.

Kopje espresso toe en mijn boek! Ik lees: “De hondeneters”, van Maria De Sterck en ben diep onder de indruk!

© ellen.

linzen met runderworstje…

linzenschotel met runderworstjes

Ik had nog net genoeg van de linzen uit Berry om een maaltijd voor ons twee te maken. Ik vind een linzenschoteltje altijd wel lekker makkelijk. Een frisse salade erbij en eventueel wat vlees, een lekker stuk knapperig brood en klaar. Vandaag aten we er een paar runderworstjes bij en maakte ik de linzen klaar met veel groenten. Meestal voeg ik ook wat spek toe maar dat had ik niet meer in huis. Er lag nog wel een half chorizzo worstje, dat bleek ook heel geschikt.

  • Linzen met groenten voor twee personen:
  • 1 kop groene linzen
  • 1 uitje, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, fijngehakt
  • 1 winterwortel in kleine blokjes
  • 1/4 knolseldrie in kleine blokjes
  • een stuk chorizzoworst in dunne plakjes
  • 2 tomaten in blokjes
  • 1 blaadje laurier
  • een mespuntje chilipoeder
  • peper en zout
  • wat versgehakte platte peterselie
  • wat verse basilicumblaadjes

Smoor de knoflook en het uitje even goudbruin in de olijfolie. Voeg de knolselderie, wortel, het chilipoeder en de plakjes worst toe en bak ze even zachtjes mee. Dan mogen de linzen en het blaadje laurier erbij en zoveel koud water tot de linzen onderstaan. Laat de linzen zo ongeveer 30 minuten zachtjes koken. Voeg in de laatse 5 minuten de tomaten erbij. Giet eventueel overgebleven water af.
Strooi er wat verse peterselie en basilicum over. Breng verder op smaak met peper en zout. Doe het zout er pas door als de linzen gaar zijn anders worden ze taai.

Een paar rundersausijsje erbij en een groene salade.

En natuurlijk espresso toe!

© ellen.

Tian á la Elizabeth David…

Tian á la Elizabeth David

Ik ben een fan van de boeken van Elizabeth David (1913-1992). Paul schreef er al een over en haar recepten duiken regelmatig op in onze keuken en dus ook op dit weblog. Haar Lemmoncurd pie is één van onze favorieten. Ik was dus ook heel blij te lezen dat een van haar boeken opnieuw is uitgegeven. Ik ga het volgende week beslist kopen. Het tijdschrift Delicious publiceerde deze maand een artikel over Elizabeth David met een aantal van de recepten uit het boek. De Tian stond ons wel aan en gelukkig was ook alles wat ik ervoor nodig had gewoon in huis. Elizabeth zegt over dit gerecht: “Dit is een door mij verzonnen en sterk vereenvoudigde variant van de Tian, een boerengerecht uit de Provence. De Tian dankt zijn naam aan de ronde aardewerken schaal waarin hij wordt gemaakt. De ingredienten die worden gebruikt zijn sterkt afhankelijk van induviduele smaak en familietradities. Groene groenten en eieren zijn constante factoren, net als tomaten rijst en aaardappelen. De Tian wordt net zoals de Spaanse omelet of tortilla en de Italiaanse frittata heel vaak koud gegeten als onderdeel van een pick-nick of een zomerse lunch. Voor het mengen van de groente geldt dat de groenten het best warm kunnen zijnwanneer ze bij de losgeklopte eieren worden gevoegd. Verder is het van belang dat het mengsel zodra het klaar is in de ovenschaal wordt overgedaan, die dan meteen de warme oven ingaat. Als je het mengsel laat staan hebben de eieren de neiging naar boven te komen, zodat je een gerecht in twee lagen krijgt in plaats van één samengestelde, fraai gemarmerde koek”.

  • Tian dus van Elizabeth, voor vier personen:
  • 250 gram in de schil gekookte aardappelen
  • olijfolie
  • 500 gram verse spinazie
  • 6 ansjovisfilets
  • 6 eieren
  • 3 eetlepels geraspte kaas
  • Ik deed er ook nog een rood pepertje bij, voor wie van pittig houdt!

tian

Verwarmde oven op 150 graden. Pel de gekookte aardappelen en snijd ze in blokjes. Doe ze met de olijfolie in een aardewerken schaal met een doorsnee van 20 cm. Bestrooi ze met zout en peper en laat ze onafgedekt in de oven warm worden. Blancheer de spinazie 1 minuut en breng op smaak met wat zout. Hak de spinazie en voeg de knoflook en de gehakte ansjovisjes toe. Klop de eieren los. Doe de kaas erbij en de spinazie en tot slot de aardappelblokjes. Verhoog de oventemperatuur tot 190 graden, schep het mengsel in de schaal, besprenkel met wat olie en zet de schaal onafgedekt in de oven. Bak de Tian 25-30 minuten.

We aten er een lekkere entrecôte bij en natuurlijk was deze Tian veel te veel voor twee personen. De rest aten we de volgende dag koud als lunch en ‘savonds als borrelhapje.

Elizabeth Davids beste recepten. Uitgeverij Uniboek / Het Spectrum. € 39,99. ISBN 9789077330098.

© ellen.

De Paddenstoelenman van Arlon…

paddenstoelenman arlon

“Verdichtung”, ik ben er goed in. Ik schreef je enige tijd geleden over de Paddenstoelenkabouter wiens getruffeerde boter ik regelmatig kocht. Lang pluizig haar en een ruig baardje dichtte ik hem toe. Ik gaf hem een klein en mager postuur. Ik had een tamelijk duidelijk beeld van hem voor ogen, al had ik hem sinds jaren niet gezien.

Gisterenavond kwam Ellen dan ineens met een plaatje op de proppen. Ze had het opgediept uit een van de oude schoendozen die dienst doen als pre-digitale foto-archiefkast. En weer bleek dat mijn fantasie een loopje met me had genomen.

Het vreemde is dat ik onmiddellijk het vergeten beeld over mijn zelf ontworpen herinnering schoof. (Ja, zo was het!) En dat ik daarna nog nauwelijks terug kon halen hoe ik het mannetje al die jaren in gedachten had uitgetekend. Voer voor psychologen, een case-studie voor Dauwe Draaisma…

Ik las mijn artikel terug. Stond er mogelijk nog meer gefantaseer in? Het valt geloof ik wel mee. De paddenstoelen liggen netjes voor hem uitgestald, zowel de “wilde” als de gekweekte. De potjes met getruffeerde boter zijn duidelijk zichtbaar. En de gesprekken die we voerden zijn dan wel niet letterlijk zo verlopen, de strekking is correct.

Enfin…, Ellen is van zins om de fotocollectie op te schonen. Wie weet wat we nog tegenkomen. Ik ben blij dat ik mijn Paddenstoelenmannetje terug heb.

© paul

Knolselderpuree…

knolselderijpuree met aardappel á  la Bocuse 006 Knolselder, wat moet je ermee? Het is de vraag die ik me iedere keer weer stel wanneer ik zo’n knol gekocht heb. Ik gebruik knolselder doorgaans als smaakmaker bij mosselen. Verder gaat-ie om dezelfde reden in de te trekken bouillon. Een enkele keer verrijk ik er de aardappelpuree mee. En dat was het dan wel. Vaak blijft er van die knol de helft liggen, onder in de groentenla van de koelkast. En met het vergaan van de tijd wordt die halve knol een knolletje, tot-ie zover is ingedroogd dat ik hem in de compostbak deponeer. En altijd vind ik dat weer zonde.

Mandagavond kwam de Jongste Bediende op de mosselen. Ik had ze simpel klaar gemaakt, met look en knolselderij. Ellen en de Jongste Bediende vinden de mosselen op deze manier het lekkerst, dus ik liet het zo. Ik maakte nog een pot mayonaise die stijf stond van de knoflook, en erbij knapperig stokbrood. Alles ging op. De soep die dat mosselpotje opleverde heb ik gisteren gegeten, verrijkt met een lenteuitje, wat Chinese bonen en een peut Surinaamse sambal.

Nu zit ik dus alleen nog met ruim een halve knol selderij. Ik heb een deel van gisteravond besteed aan het navlooien van onze kooklectuur. Het viel allemaal wat tegen. Alle receptuur lijkt op de dingen die ik al deed met knolselder. Uiteindelijk bleven er drie recepten over. Niet erg afwijkend, maar elegant in hun eenvoud. Ik ga ze de komende week alle drie maken, ik zal ze met naam en toenaam beschrijven.

Voor vandaag putte ik uit De Nieuwe Franse Keuken van Paul Bocuse (Culinaire Boekerij, Kosmos). Zoals gezegd, het is geen spectaculair recept, het uiteindelijk gerecht is dat wel. Heel fijntjes, heel delicaat. Bocuse noemt het Purée de céleri-rave. Ik bewerkte het recept naar eigen bereidingswijze en de hoeveelheid is voor twee personen.

  • 300 gram schoongemaakte knolselderij,
  • 150 gram aardappel,
  • 50 gram boter,
  • zure room,
  • nootmuskaat,
  • peper en zout.

Versnijdt de schoongemaakte knolselderij in kleine dobbelsteentjes. Schil de aardappelen en versnijd ze, maar niet zo fijn als de knolselderij, ze zijn anders te snel gaar en koken tot pap voordat je selder gaar is. Zet de groenten op in licht gezouten water en kook ze gaar. Maak daarna een puree van de groenten, met de knijper, de stamper of desnoods met de vork. Bij voorkeur niet machinaal. Roer de boter door de puree en voeg zoveel zure room toe totdat de puree de gewenste consistentie krijgt. Kruiden met nootmuskaat en peper, en eventueel wat zout. Dien warm op.

** Je kunt de puree ook maken van alleen knolselder, maar houd er rekening mee dat het gerecht dan aan de natte kant wordt. De aardappelen geven in dít recept de perfecte binding.

We aten er een stukje vlees bij en verse snijbonen. kopje espresso toe.

© paul

Linzenschoteltje met spek…

linzen met spekjes

Het is zoiets als een open deur intrappen, maar ik doe het toch nog maar ‘n keer. Al denk je dat er niks meer in huis is, er is altijd voldoende voor een lekker maal. Twee gekookte aardappeltjes van gisteren, een gevonden paddenstoel en het restje spek dat achter in de koelkast ligt uit te drogen. Vijf minuten werk, je lunch is klaar. En wat voor een lunch!

Op de avond dat we hier in onze buitenlandse woonst aankwamen moest er nog snel wat gegeten worden. Ellen maakte een linzenschoteltje van wat er nog was en dat wat we aan restjes van thuis hadden meegenomen. Het ging als volgt:

  • 1 blikje linzen, uitgelekt,
  • stukje spek in dobbelsteentjes,
  • scheutje olijfolie,
  • 2 teentjes knoflook, fijn gehakt,
  • 1 uitje, fijn gehakt,
  • paar fijngesneden champignons,
  • wat verse peterselie,
  • peper en zout.

Verhit de olie in een koekenpan. Bak het spek uit op niet te hoog vuur. Voeg dan de knoflook en het uitje toe en laat ze glazig worden. Lat gelijkertijd de champignons meebakken. Stort er de linzen op, roer het geheel om en laat de linzen warm worden. Gebruik peper en zout naar smaak, maar let op want het spek kan gezouten zijn. Bestrooi het gerecht met verse peterselie en dien het warm op.

Wij aten er vers brood bij en een paar kleine zure augurkjes. Maar een aardappel kan ook, of pasta, of rijst.

© paul

Bacalao met prei en aardappelen: Purrusalda.

purrusalda

Eigenlijk had ik me voorgenomen om na het oogstfeest voorlopig geen aardappel meer aan te raken. Maar vandaag had ik mijn zinnen gezet op een Spaans gerecht met  Bacalao (stokvis in het Nederlands) en daar móeten aardappelen in. Ik kocht de stokvis in een Portugees winkeltje in Helmond. Het piepkleine winkeltje is maar een paar uur per week open. Ze verkopen onder andere vers brood en gebak, worsten kazen en hammen, wijn én Bacalhau*. Ze verkopen de stokvis gedroogd, maar ook diepgevroren. De diepgevroren bacalao is al geweekt en ontzout. Ik besloot de diepgevroren variant maar eens te proberen.

  • 300 gram stokvis ofwel Bacalao
  • 3 eetlepels olijfolie
  • 1 ui, fijn gesneden (ik gebruikte een rode ui omdat me dat wel mooi leek, maar de mooie kleur verdween helemaal. Een gewone ui is mooier).
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 4 middelgrote aardappelen in plakjes gesneden
  • 1 niet te dikke prei in stukjes van ongeveer 3 cm gesneden
  • 1 laurierblad
  • zout en peper
  • wat saffraandraadjes

Ik hoefde de vis dus alleen maar te ontdooien. Als je gedroogde vis gebruikt moet je de vis 48 uur weken in water. Het water 2 keer verversen.

Zet de vis op met een halve liter koud water en breng zachtjes aan de kook. Laat de vis 8 minuten garen. Haal het stuk vis met een schuimspaan uit de bouillon en laat het even afkoelen. Verwijder het vel en de graten en verdeel de vis in stukjes. Stamp in een vijzel de saffraan met wat bouillon fijn.

Verwarm de olijfolie en bak daarin de ui en knoflook tot ze glazig zijn. Schil de stukjes prei, de plakjes aardappel en de vis in de pan. Giet er de bouillon over en voeg het laurierblad, grof gemalen peper en eventueel zout toe. Voeg de safffraan toe en sluit de pan. Laat het geheel zo nog 25 minuten zachtjes garen.

Serveer met een stuk knapperig brood.

Kopje espresso toe!

* in het Portugees schrijf je Bacalhau, in het Spaans Bacalao, in het Italiaans Baccalá, in het Frans Morue sechée.

© ellen.