Category Archives: kaas

Fave al pancetta ofwel tuinboontjes met spek en schouderkarbonaden met gorgonzolasaus

Posted on by

tuinboontjes en schouderkarbonaden

Staking in het openbaar vervoer!

Vandaag lag het openbaar vervoer helemaal plat. De chauffeurs voeren al een paar weken actie; alleen bussen in de spits, gratis vervoer enzovoorts. Maar nu een echte staking, er rijden helemaal geen bussen meer behalve dan in de grote steden!
Vaak kan ik met De Jongste Bediende meerijden naar mijn werk. Maar soms moet hij heel vroeg beginnen, of juist heel laat, dan reis ik met het openbaar vervoer. Als ik dus niet met De JB kan meerijden moet ik nu door deze staking telkens een vrije dag opofferen. De stakingen beginnen mij dus wel wat op te breken. Ik heb nu al vier gedwongen vakantiedagen moeten opnemen omdat ik niet naar mijn werk kon. Ik heb nog wel genoeg vakantiedagen, veel te veel zeggen mijn vrienden en collega’s, maar ik heb daar ook veel extra dagen voor gewerkt, op momenten dat niemand daar zin of tijd voor had. Ik wil die dagen dus wel besteden als ík daar zin en tijd voor kan maken!!!

Ik geef overigens de chauffeurs groot gelijk. Er mag best wat op dat loon!!! En ik hoop ook dat ze snel een goede overeenkomst bereiken, het is ze van harte gegund!

Maar goed, vandaag had ik weer zo’n gedwongen vrije dag. Het was gelukkig mooi weer en ik heb fijn wat in onze tuin kunnen werken. Paul moest naar het ziekenhuis voor de uitslag van de MRI-scan van zijn knie. Gelukkig is het allemaal vrij duidelijk, een operatie zal uitkomst brengen. En nog beter nieuws is dat hij volgende week al geopereerd kan worden! Als alle prognoses kloppen zal hij dan met de vakantie weer gewoon rondhuppen als een guppie. Natuurlijk was het daarna voor Paul veel te laat om gewoon te gaan slapen dus hebben we onze avondmaaltijd maar een paar uur uitgesteld.
(Paul heeft deze week nachtdienst en moet dus eigenlijk overdag slapen)
Ondanks dreigende onweerswolken en buien konden we nog nét buiten eten. Het hagelt hier inmiddels, en in de verte dondert en bliksemt het. Hond Max ligt onder de computer aan mijn voeten.

Omdat het mooi weer was én maandag bezocht ik vanmiddag onze Gemertse weekmarkt maar eens. (ik ben nooit op maandag vrij dus was ik er al jaren niet meer geweest). Wat een teleurstelling! Een paar kramen zijn er nog maar overgebleven van de toch eens zo florerende markt! Onderbroeken, dekbedden, garen-en-band, Vietnamese loempia’s en een kraam met groenten.
De groentekraam is goed. Ik kocht er jonge tuinboontjes en ging maar snel weer naar huis. We aten ze vanavond, klaargemaakt zoals ze dat in Rome doen;

voor twee personen reken ik twee kilo tuinbonen, ongedopt
1 flinke plak pancetta in kleine blokjes gesneden
2 eetlepels olijfolie
1 teentje knoflook en een uitje, fijngesneden
wat zwarte peper en peterselie

De olie verwarmen en daarin ui en knoflook even uitzweten. Pancetta toevoegen en even meebakken. Dan de tuinboontjes erbij doen en een paar lepels water. Het vuur temperen en de tuinboontjes met de deksel op de pan in ongeveer 8 minuten gaarkoken. Het vocht is dan verdampt.
Strooi er wat zwarte peper en peterselie over voor het opdienen.

Wij aten er schouderkarbonaden bij van de Sumiranvarkens natuurlijk, met gorgonzolasaus.

Een kopje espresso toe

Tagliata zonder truffel

Posted on by

bief 007

Niet veel tijd om te koken vandaag. Paul gaat morgen nog even naar zijn oude
afdeling terug om afscheid te nemen van de mensen daar en hij wil ze op iets
lekkers bij de koffie trakteren. Ik maak vanavond  Siciliaanse cake. Onze
avondmaaltijd moest dus een beetje snel en simpel. Janneke beschreef vorige week op haar weblog
een mooi gerecht; Tagliata. Een kalfs entrecôte met rucola en Parmezaanse kaas.
ik gebruikte vandaag een entrcôte van rund, één grote voor twee personen.
Eigenlijk moet er ook nog vers geschaafde truffel over, maar die heb ik even
niet op voorraad. Maar toch, even snel zo’n grote entrecôte grillen, wat ruccola
en goede kaas…snel en toch lekker, dat leek me wel wat.

Voor twee personen;
een grote entrecôte van ruin 400 gram
twee handjes
rucola
wat Parmezaanse kaas en daar mooie krulletjes van schaven
een
scheutje supergoede olijfolie
grofgemalen zeezout en zwarte peper.

De entrcôte zeker een uur op kamertemperatuur laten komen en dan aan beide
kanten grillen of bakken tot het vlees de juiste gaarheid heeft. ( de één wil
dit vlees rood de ander wat minder)
Laat het vlees dan een minuut of vijf
rusten en snijd het in reepjes. Strooi er de rucola de krullen kaas en peper en
zout over. Een scheutje olijfolie en klaar!
Wie in het gelukkige bezit is van
een truffeltje schaaft er dan ook nog wat dunne plakjes truffel over. Dat is
vast nóg lekkerder, maar het kan niet elke dag feest zijn.
Een heerlijk
gerecht, ook zonder de truffel, en supersnel klaar.

Ik ga weer verder met het bakken van de cake.
Misschien nog een verslagje
daarvan later op de avond.

© ellen.

Hartige ei-kaas-hapjes van Cornette…

Posted on by

soufflee 008

De huiselijke beslommeringen gaan hier gewoon door alsof het geen vakantie
is.
Maar vandaag heb ik toch maar eens uitgebreid de tijd genomen om de
verhalen van medebloggers te lezen. Ik kom allerlei prima recepten tegen die ik
nog eens wil gaan maken. Het is hier alleen veel te warm om echt uitgebreid te
gaan koken. De luchtvochtigheid is gestegen tot 98 % en echt regenen doet het
ook niet hier.

Cornette
bracht me op een idee voor een simpele maaltijd vandaag: zij noemt
het “kaas -met -wat -je -wilt -hapjes”.
Ze gebruikt voor dit recept een 6
persoons muffinvorm en ik meende zo’n vorm een tijdje geleden gekocht te hebben.
Gewoon om te hebben, ik had er nog niets mee gedaan, dus dit leek me een goede
gelegenheid om de vorm eens in te wijden. Toen ik het bakblik pakte bleek het
geen muffinvorm maar een vorm voor 6 kleine cakejes. Niet erg, mijn baksel werd
dus niet rond maar langwerpig.

Cornette geeft niet echt een recept, zij geeft een aanzet tot. Dat vind ik
altijd wel prettig. Mijn kaas-met-wat-je-wilt-hapjes werden dus een variatie
op…En, er zijn nog honderden varianten mogelijk.

De basis is ei en room, met de vulling kun je eindeloos varieren.

Voor 6 vormpjes;
6 eieren
125 ml room
50 tot 75 gram geraspte
kaas.

Dat is zo ongeveer de basis. Verder maak je dan massa met bijvoorbeeld ham,
champignons, spek, doperwten, courgette, tomaten, eekhoorntjesbrood, salami,
vis, garnalen noem maar op.
Cornette maakte ze met salami en doperwten.

Ik gebruikte vandaag 60 gram ham, 4 kleine tomaatjes, wat fijngesneden ui,
een paar plakjes courgette, oregano en verse peterselie. Ik gebruikte
versgeraspte Parmezaanse kaas.

Verwarm de oven voor op 180 graden.
Snijd de vulling heel fijn en verdeel
dit over de ingevette vormpjes. Strooi de helft van de kaas erover.
Klop de
eieren met de room en wat peper tot een luchtig mengsel. Giet dit over de
vulling in de vormpjes. Strooi de rest van de kaas erover en zet de vormpjes in
de voorverwarmde oven.
Bak de kaas-ei-hapjes 25 minuten op 180 graden.

Je kunt ze serveren als bijgerecht, als lunch, koud of warm. Wij gaan  ze in
ieder geval vaker maken. Paul wil ze met eekhoorntjesbrood en spek, ik met
artisjokken, peterselie en ham.

Vanavond aten we ze met wat sla en daarna nog een paar
lamskarbonaadjes.
En espresso toe!
© ellen.

Coeur de boeuf, tomatensalade met een geitenkaasje…

Posted on by

Coeur de boeuf met een geitenkaasje

Ik beloofde gisteren simpel en gezond eten voor op de camping, dit is
bijvoorbeeld zo’n eenvoudig gerecht. Onder alle omstandigheden klaar te maken.
Gezond en smakelijk. Stilt de eerste honger na een grote wandeling.

Ik ga ervan uit dat je niet in Nederland verblijft maar in een mooi zonnig
oord, met een gezellige weekmarkt in het stadje bij de camping of een goede
supermarkt in de buurt. Koop dan een paar van die heerlijke sappige zongerijpte
tomaten. Bijvoorbeeld deze Coeur de Boeuf, een hele lekkere tomaat met een
beetje lomp uiterlijk. Soms zelfs nog groen van buiten. Het bijzondere van deze
tomaten is dat ze van binnen naar buiten rijpen. Een groene buitenkant wil dus
niet zeggen dat ze niet rijp zijn!
Koop ook twee van die geitenkaasjes met
een reepje spek eromheen.
Snijd de tomaten in dunne plakken.
Bak de
kaasjes even lichtbruin in een kleine koekenpan.
Schik de tomatenplakken op
een bord. Leg de kaasjes erop. Een paar druppels olijfolie, wat peper en zout
erover, en klaar!

(Als je een paar dagen ergens verblijft kun je zelfs zo’n plantje basilicum
in een pot kopen, daarvan wat stukjes afscheuren en bij de salade voegen. Zo’n
plantje gaat dagen mee. Wel af en toe een beetje water geven. Staat nog leuk
voor je tent ook en verdrijft ongewenste luchtjes).

© ellen

Varkenshaasje met gorgonzolasaus

Posted on by

varkenshaasje met grogonzolasaus

We hebben vandaag ijverig in de tuin gewerkt. Er lagen nog steeds wat
restanten van het metselen van de muur, de uitgebloeide rozen moesten nodig
afgeknipt worden en, heel belangrijk, de peterselie moest verspeend worden.
‘Veel te laat’,  zal de echte tuinier zeggen maar ik heb de peterselie pas laat
kunnen zaaien. Het vaste plekje voor mijn kruiden lag nog vol cement van het
metselen. Dat moest eerst afgegraven worden, nieuwe grond inbrengen en daarop de
zaadjes. Die waren inmiddels mooi in rijtjes uitgegroeid. Ik heb ze vandaag
verspeend. Een paar rijtjes op het zuiden gezet, achter in de tuin en een paar
rijtjes dicht bij de keuken voor direct gebruik.
Van de plantjes die ik
vorig jaar gezaaid heb konden we tot mei nog peterselie oogsten, daarna schoten
de plantjes in het zaad en was er geen blaadje meer van te plukken.
Ik hoop
dat met het planten van de nieuwe peterselieplantjes op verschillende plaatsen
in de tuin, we weer net zoveel kunnen oogsten als vorig jaar.

Natuurlijk moest er ook nog wat gegeten en gedronken worden vandaag, een
biologisch varkenshaasje met gorgonzolasaus. Erbij broccoli en
rozevalaardappeltjes.

1 varkenshaasje, inwrijven met peper en grof zout
100 gram gorgonzola
2
teentjes knoflook, twee eetleples platte peterselie, fijngehakt
1/8 l.
room
peper en eventueel zout
scheutje witte wijn

Braad het haasje in wat boter rondom bruin en gaar het dan op lage
temperatuur. (ongeveer 20 minuten, afhankelijk van dikte en grootte)

Intussen in een sauspan knoflook en peterselie in de boter even smoren,  de
room erbij voegen en aan de kook brengen. De kaas in kleine stukjes snijden en
toevoegen. Blijf roeren tot alle kaas gesmolten is. De saus verder op smaak
brengen met peper en zout en even zachtjes laten pruttelen.
Het
varkenshaasje uit de pan nemen en warmhouden onder folie.
De aanbaksels in
de braadpan losroeren met een scheutje witte wijn en bij de saus voegen. Goed
roeren tot je een mooie gladde saus hebt.

Het varkenshaasje in dikke plakken snijden, op een mooie, voorverwarmde,
schaal leggen en een beetje van de saus erover scheppen. Snel opdienen.

En, espresso toe!

© ellen.

Grès des Voges…

Posted on by

grès des Vosges

We gingen naar Munster en kochten er Munster. Omslachtig
misschien, maar alleszins de moeite van de reis waard. De beste Munster komt
Frankrijk niet uit, komt zelfs nauwelijks de Vogezen uit. Je moet er zelf
achteraan.

Er zijn wel aardige alternatieven te vinden hoor. Onze plaatselijke AH voert
die van Grand Père Fischer  in het
assortiment. En een beetje zoeken levert beslist nog veel meer op. Milde
fabriekskaasjes van gepasteuriseerde melk. Maar dan die Munster Fermier, de
enige echte…

Er bestaat evenwel een kaasje dat een beetje in de richting komt van de
Munster Fermier. En vreemd genoeg is het een fabriekskaasje en voert het geen
AOC keurmerk. Het heet Grès des Voges.
Het is een halfzachte
roodschilmmelkaas, net als bij voorbeeld de voornoemde Munster, maar ook de
Epoisses, the Stinking Bishop en onze eigen Limburger.

De kaas wordt zacht gerijpt in pakweg een week of drie. Soms kan de rijping
oplopen tot zes weken. De korst  wordt gewassen (er bestaat een variant waarbij
de korst wordt behandeld met Kirschwasser uit de Elzas).
De smaak is mild en
vol tegelijk. Wij vonden hem echt op de Munster Fermier lijken. De kaas geurt
sterk, maar niet penetrant.

Ons kaasje heet eigenlijk “Petit Grès des Vosges”. Het komt in een spanen
doosje en weegt 125 gram. Het kostte een paar euro’s.
Er bestaan nog een
aantal varianten van de Grès des Vosges, groter van formaat (tot 800 gram), maar
altijd versierd met een varenblaadje.

Voor zover mij bekend is Grès des Vosges een beschermde merknaam en komen al
die varianten van één en hetzelfde bedrijf: Fromi. Daar is niks mis mee. Die Fromi
levert het bewijs dat ook uit de fabriek prachtige en traditionele kazen kunnen
komen.
Ze distribueren ook in de Benelux (ik kocht het kaasje in Luxemburg),
zodat het heel goed mogelijk is dat je het ergens tegen komt.

De naam Grès des Vosges duidt op de gelijknamige
zandsteen uit de Vogezen .

© paul

Kaasstolp…

Posted on by

stolp 001
Terwijl bijna heel Nederland gisterenavond naar “Onze Jongens” zat te kijken , maakte ik een flinke wandeling met Hond Max. Voetbal is aan mij niet zo besteed. Ik snap niets van het spel, maar zie wel dat er heel veel mensen van genieten! Mooie tijd voor mij en Hond Max om een rustige wandeling te maken. Geen verkeer op straat, alleen af en toe wat gejuich uit de verte. Mooi is dat zo’n doodstil dorp met af en toe van die verre vreugdekreten! Wij, Hond Max en ik, waanden ons in het paradijs. Wij liepen zomaar wat te snuffelen en te dromen tot ik plotseling naast een glasbak een felbegeerd ding zag staan; een echte kaasstolp! Precies zo één die ik al jaren wilde hebben! Gewoon achtergelaten bij een glasbak! Te groot om door het gat te stoppen stond de kaasstolp tussen een lelijke étagère voor bonbons en nog wat ‘te groot glas’. Ik heb mij dus meteen ontfermd over de kaasstolp, de wandeling met Hond Max ingekort en het ding thuis een ferme wasbeurt gegeven.

Mooi schoon stond hij vandaag op onze tafel te pronken met een heftig ruikend kaasje eronder. Nu kunnen wij eindelijk kaas eten die perfect op temperatuur is, zonder dat het hele huis naar kaas ruikt!

Dank aan de anonieme opruimer, wij zijn er heel blij mee!!!
© ellen.

Salade van Hauwkes, oftewel peultjes met geitenkaas

Posted on by

peultjes salade 002

Wij lopen een beetje achter met het beschrijven van onze eetbelevenissen, druk, druk, druk is het hier.
Eerst maar het verslag van het eten van gisteren:

Heer Skukhorzel was even in het Brabantse Land en bracht ons peultjes uit eigen tuin en eieren van zijn vrolijke kippen. Nu vinden wij verse peultjes altijd lekker. Het peulenseizoen is maar kort, je moet er op tijd bij zijn en van genieten. De peultjes van Heer Skukhorzel zijn zo bijzonder dat we er ieder jaar weer naar uitkijken!
Fris geurend, knapperig, mooi lentegroen en gewoon zonder vlieguren, rechtstreeks uit de Achterhoek,
s’ morgens geplukt, s ‘avonds in de pan, dat is het ware genot!

De enorme zak peulen bevatte een hoeveelheid die wij zo samen niet in één keer opeten, dus besloot ik om een salade te maken en de rest te bewaren om de volgende dag gewoon te koken.
Ik had nog wat rucola en twee geitenkaasjes, dat leek me een goede combinatie om een salade mee te maken.

Peultjessalade voor twee personen:
500 gram peultjes
een handjevol rucola
5 kleine tomaatjes
1 kleine ui, in fijne ringentjes gesneden
2 eetlepels olijfolie
1 theelepel citroensap
wat zwarte peper
twee geitenkaasjes met ontbijtspek

peultjes salade 010

De peultjes twee minuten blancheren in gezouten water. Dan afgieten en even laten schrikken in ijskoud water.
De rucola, de peultjes, uiringen, gehalveerde tomaatjes op een schaal schikken.
De geitenkaasjes even zachtjes bakken en op de salade leggen.
Een dressing maken van olijfolie, citroensap en wat zwarte peper en over de salade schenken.

Wij aten de salade vooraf, gevolgd door een flinke entrecote van de gril met wat saffraanaardappeltjes. Een mooie maaltijd.
Kopje espresso toe.

peultjes salade 014

Wij zaten nog na te genieten van de maaltijd toen de eerste gasten alweer aan de deur stonden.
Het Kind van Het Ministerie is dol op peultjes en natuurlijk kreeg zij een deel uit de peulenvoorraad. Daarna kwamen Ans en Hijn, ook zij kregen een portie. En als klap op de vuurpijl; De Keizer van Monera. Die wilde er ook wel een paar…

Het moge duidelijk zijn Heer Skukhorzel; U heeft weer veel Gemertenaren laten genieten van de peulenoogst!

© ellen.

Weekje Luxemburg…

Posted on by
 

luxemburg mei 2008 205

Traditiegetrouw brachten we de week van Hemelvaart met vrienden en vriendinnen door in Luxemburg. 
We verzamelden weer de nodige stof tot schrijven, want eten en drinken was er in overvloed. De lezer zal het de komende dagen allemaal op z’n bordje krijgen, in verhaaltrant smakelijk gearrangeerd, en gelardeerd met prachtplaten.

Op de eerste dag dat het gezelschap kompleet was (negen volwassenen en vier kids), kookte Ellen een ketel soep. Goed vlees, veel bonen en een hoop verse groenten. Daarbij voortreffelijk boerenbrood en een rijke kaasplank. Twee geitenkaasjes, Brie de Meaux, een blok Gruyère en een “broodje” Pont L’Évêque. Ik kom erop terug lezer, ik kom erop terug…

In de tussentijd is de Jongste Bediende afgereisd naar een geheel ander werelddeel dan het onze en blijkt Het Kind (die niet mee was) veel meer vrienden te hebben dan ze dacht.
Ellen zwoegt intussen alweer voor haar baas en ik zet me nu, ondanks het prachtige weer en de verlokkingen van een boek en een luie stoel in de achtertuin, aan het verwerken van de rommel. Er moet geruimd, gepoetst en gewassen. De Luxemburgse löss zit tot in verste naad van kleding en beddengoed.

© paul