We gingen naar Munster en kochten er Munster. Omslachtig
misschien, maar alleszins de moeite van de reis waard. De beste Munster komt
Frankrijk niet uit, komt zelfs nauwelijks de Vogezen uit. Je moet er zelf
achteraan.

Er zijn wel aardige alternatieven te vinden hoor. Onze plaatselijke AH voert
die van Grand Père Fischer  in het
assortiment. En een beetje zoeken levert beslist nog veel meer op. Milde
fabriekskaasjes van gepasteuriseerde melk. Maar dan die Munster Fermier, de
enige echte…

Er bestaat evenwel een kaasje dat een beetje in de richting komt van de
Munster Fermier. En vreemd genoeg is het een fabriekskaasje en voert het geen
AOC keurmerk. Het heet Grès des Voges.
Het is een halfzachte
roodschilmmelkaas, net als bij voorbeeld de voornoemde Munster, maar ook de
Epoisses, the Stinking Bishop en onze eigen Limburger.

De kaas wordt zacht gerijpt in pakweg een week of drie. Soms kan de rijping
oplopen tot zes weken. De korst  wordt gewassen (er bestaat een variant waarbij
de korst wordt behandeld met Kirschwasser uit de Elzas).
De smaak is mild en
vol tegelijk. Wij vonden hem echt op de Munster Fermier lijken. De kaas geurt
sterk, maar niet penetrant.

Ons kaasje heet eigenlijk “Petit Grès des Vosges”. Het komt in een spanen
doosje en weegt 125 gram. Het kostte een paar euro’s.
Er bestaan nog een
aantal varianten van de Grès des Vosges, groter van formaat (tot 800 gram), maar
altijd versierd met een varenblaadje.

Voor zover mij bekend is Grès des Vosges een beschermde merknaam en komen al
die varianten van één en hetzelfde bedrijf: Fromi. Daar is niks mis mee. Die Fromi
levert het bewijs dat ook uit de fabriek prachtige en traditionele kazen kunnen
komen.
Ze distribueren ook in de Benelux (ik kocht het kaasje in Luxemburg),
zodat het heel goed mogelijk is dat je het ergens tegen komt.

De naam Grès des Vosges duidt op de gelijknamige
zandsteen uit de Vogezen .

© paul