Laat ik dan ook maar een kopje plaatsen…
Deze espresso dronken we op het terras van het museumrestaurant in Düsseldorff . Prima kwaliteit, goed kopje. Zoiets zoek ik.

Produkten die je altijd op voorraad zou moeten hebben deel 2.

Er zijn opeens allemaal keukenkastjes te zien in weblogland, ik schreef er hier al over . Vandaag is onze kelder aan de beurt. Onze kelder is niet zo heel diep, maar toch wel diep genoeg om van alles in op te bergen en altijd lekker koel, een prima bewaartemperatuur dus. In het bovenste gedeelte bewaren we de voorraad; blikjes voor hond Max, koffie, pakken risottorijst, gewone bloem en meel om pasta te maken (van harde durumtarwe), wat chocolade en zo nog wat gedoe. Maar het belangrijkste wat je altijd op voorraad zou moeten hebben; een paar blikken pomedorini (kleine tomaatjes op sap) en beneden een paar flessen pulpo di pomedore. Samen met een flinke voorraad pasta (ik prefereer voor kant en klaar pasta het merk Barilla) en wat blikjes tonijn en ansjovis kun je altijd een snelle smakelijke maaltijd maken. Ook onze voorraad zelfgeplukte en gedroogde paddestoelen staat hier, voor snel gebruik staat een pot in de keuken. Natuurlijk staat er ook van alles op die planken waarvan ik denk wat moet ik ermee; restanten van kerstpaketten bijvoorbeeld.

Dieper in de kelder nog een aantal onmisbare zaken; een groot blik brokken voor Max, frisdrank, “gewone” witte wijn, (“gewone” rode bewaren we in de keuken) een paar flessen Luxemburgse champagne en tomatenpulpo. Helemaal beneden is het een kakelbonte verzameling van keukenapparaten, extra borden en glazen, een diepvries. Linksonder een wijnrek met de “zondagse” wijn, van die wijn waarbij je van te voren gaat bedenken wat je erbij wil eten en die je ruim van te voren uit de kelder moet halen om te acclimatiseren.

Er staat een stoofpot met lamsvlees op het vuur zachtjes te pruttelen, het duurt nog even voor dat klaar is dus ga ik gewoon verder over de voorraad. Onze keuken bestaat uit twee tegenover elkaar liggende werkvlakken. Ergonomisch, in één draai zijn beide werkvlakken te bereiken. Boven elk werkvlak open kastjes. Aan één kant het kookgedeelte, daarboven open kastjes. Wij bewaren daar alle gangbare kruiden; kruidnagel, foelie, nootmuskaat, paprikapoeder, zwarte, witte, groene en roze peperbolletjes, chili pepertjes, gedroogde oregano, kurkuma, mosterdpoeder en ga zo maar door. Ik bewaar de kruiden in afgesloten potten. Er komt in dit gedeelte van de keuken geen direct zonlicht en weinig daglicht. Bovenop staan grote potten met meel, rijst, paddestoelen, suiker, cacao, pastarestanten, linzen, zeezout. Boven het kookgedeelte en paar van de espressopotjes.

Ook messen en ander gereedschap hangen hier aan stalen houders. Op het aanrechtblad altijd een voorraad eieren. Ik bewaar eieren nooit in de koelkast, dan worden ze te koud. Bovenop ook nog verschillende soorten olie, gewone olijfolie om te bakken, superolijfolie voor salades, zonnebloemolie, truffelolie en diverse soorten azijn.
Nadeel van al die open kastjes is dat alles vaak schoongemaakt moeten worden. Ondanks een geniaal afzuigsysteem worden de glazen potten snel vet. Maar dat heb ik er wel voor over, het is handig om alles binnen bereik te hebben en het ziet er ook nog gezellig uit vind ik.
@ ellen

Produkten die je altijd op voorraad zou moeten hebben deel 1.
Er zijn op dit moment een op aantal weblogs foto’s te zien van keukenkastjes. Leuk zo eens bij anderen in de kast kijken. Ik zag ook al de inhoud van een koelkast op het weblog Kookpunt en ik bedacht dat het wel aardig is om eens te schrijven over welke produkten ik altijd op voorraad heb. Van die dingen waarvan je vindt dat je eigenlijk niet zonder kan. Paul schreef deze week al over de bouillon in de diepvries, onmisbaar voor ons. Maar zo zijn er nog een aantal dingen meer. Ik zal er de komende tijd een paar beschrijven. Vandaag deel 1. Tomatenpuree, onmisbaar in de voorraadkast!

Ik schreef vanmorgen al dat wij meestal tomatenpuree van Mutti gebruiken. De meeste blikjes tomatenpuree vind ik te slap, niet geconcentreerd genoeg. Bovendien heb ik vaak minder dan een heel blikje nodig en dan kun je de rest weggooien. Een uitkomst bieden deze tubes tomatenpuree. Ze zijn van het Italiaanse merk Mutti. Ze zijn te koop in doppio en triplo, dubbel- en driedubbel geconcentreerd. Een tube bevat 185 gram tomatenpuree. Je knijpt eruit wat je nodig hebt en draait de dop er weer op. Je hoeft dus niets meer weg te gooien. Maar vooral de kwaliteit van deze puree is heel goed.

Ik koop deze tubes altijd in Luxemburg. Ik weet eigenlijk niet of er in Nederland iets dergelijks te koop is, hier in de buurt niet. In ieder geval de moeite waard om eens naar te zoeken.

Ik ben benieuwd wat voor jou onmisbaar is in de voorraadkast!

© ellen

Een lezer stelde een vraag over het “snoeischaar-achtig” instrument dat hij had gevonden in de keukenerfenis van zijn overleden ouders. Een andere lezer trok uit de omschrijving de conclusie dat het om een wildschaar moest gaan. En dat nu denkt het Ministerie ook.

De foto toont onze eigen wildschaar.
Het ding heeft een totale lengte van 23 centimeter en is vervaardigd van hoogwaardig roestvrij staal. Het komt van de firma Pas uit Solingen, Duitsland.
Zoals je ziet heeft de schaar een zware bek, met aan één kant een geribbeld snijvlak.
Verder is er een halfronde uitsparing, speciaal voor het doorknippen van wat grotere botten.
De veer in het midden zorgt ervoor dat je forse kracht kunt zetten zonder dat je de kans loopt dat de schaar ineens doorschiet. En forse kracht heb je bij het gebruik nodig, bij voorbeeld om het karkas van een kip te halveren of om botten van kleinwild en gevogelte te knakken.
Aan het uiteinde van de handvaten zit een slotje, zodat je de schaar veilig op kunt bergen.
Onze schaar is, zeg maar, het archetype van de wildschaar. Ze zien er bijna altijd zo uit. In vroeger dagen wilde men de wildschaar nog wel versieren met ornamenten. (Een mooi voorbeeld daarvan is te vinden in dat aardige boekwerk Keukengerei rond 1900 van Brigitte ten Kate-von Ecke).
Tegenwoordig echter zie je ook steeds vaker een type waarbij het veersysteem in de handvaten zit verwerkt, dat zou hygiënischer zijn. De veer van onze schaar kun je met één handomdraai los maken zodat schoonmaken geen probleem hoeft te zijn.

Is het een onmisbaar gereedschap in de keuken?
Tja, het ligt er maar aan hoe je kookt. Koop je gevogelte of wild is z’n geheel om het vervolgens zelf te prepareren voor gebruik, dan is het een uiterst bruikbaar hulpmiddel. Met een mes gaat het slopen minder goed en een bijltje verbrijzelt botjes vaak zodanig dat je te veel slinters krijgt. Wanneer je, zoals wij, regelmatig een hele kip grilt is het een handig instument bij het aansnijden en verdelen van het gerecht.
Wij hebben vaak plezier van onze schaar.

Blijft de vraag hoe we aan de schaar zijn geraakt. Ik denk dat hij uit de nalatenschap van mijn ouders komt, maar Ellen is ervan overtuigd dat Moeder Bouckaert de eerdere eigenares was.

© paul

Janneke Vreugdenhil Van NRC Next kookrubriek zit al de hele week in de puree!!! Ze schrijft erover op haar weblog. Welke aardappelen je het beste kunt gebruiken voor puree, en hoe je puree kunt maken met een goeie stamper of, beter nog een pureeknijper.
Een reactie op Jannekes weblog verwijst naar een afbeelding van een pureeknijper… Jawel de knijper van Het Ministerie!

Paul schreef er vorig jaar al een artikeltje over. Voor alle pureemakers nog een keer onze pureeknijper; van harte aanbevolen door het Ministerie.

© ellen