In hun nimmer aflatende speurtocht naar parafernalea die de schijn
van onmisbaarheid in zich dragen hebben Ans en Hijn eergisteren de ultieme
aanschaf gedaan. Ze kochten een huis op de Rijpel. Met een tuintje, een
schuurtje, rust en bos. Ze zullen er gelukkig zijn.
Van eerdere datum stamde de aanschaf van bovengetoond apparaat. Ook dit ging
gepaard met de verzekering dat het een onmisbaar apparaat betrof, en dat wij er
heel gelukkig mee (van?) zouden worden.
Keukengesprek:
Hij: “Met dit apparaat los je eindelijk dat eierprobleem
op!”
Zij: “Eh…”
Hij: “Ja, want je kunt er gekookte eieren vierkant mee
maken.”
Zij: “Eh ja, en dan?”
Hij: “Nou, dan kun je ze bij voorbeeld
stapelen…”
Zij: “Sodemieter nou ‘n end op, man!”
Afijn lezer, je begrijpt het al: een reuze handig apparaat. Zeker met Pasen
in het verschiet.
© paul
Goh, ik ken het woord (en betekenis) sinds mijn kinderjaren. Maar volgens mij zie/lees ik het woord voor eerst in 56 jaar zwart op wit.
Nooit eerder er aan gedacht hoe je “parafernalea” eigenlijk had moeten spellen …