Herfst op het Ministerie…

28 oktober 005
Tja, was het gisteren nog prachtig zonnig weer, vandaag regent het pijpenstelen. Wij vinden dat helemaal niet erg. Het is ook wel weer fijn om in huis dingen te doen. Lekker eten klaarmaken, een mooi glas wijn erbij, een mooi fagotconcert van Vivaldi en de kaarsjes aan.

We zijn vanmorgen naar de markt geweest en hebben Hollandse garnalen gekocht.
De Hollandse garnalen zijn nu op z’n best. Wél even zelf pellen! Paul pelt de garnalen onder het genot van een glas Herfstbok van Gulpener.

28 oktober 006
Intussen maakt is pastadeeg voor het avondeten. Ik ga van het deeg een rol maken, gevuld met de paddestoelen die we gisteren geplukt hebben.
Recept volgt vanavond!

Afhaalchinees…

25oktober 003
Het was een rommelige dag vandaag; ik heb gewoon gewerkt en ben zelfs wat eerder naar huis gegaan dus zou er eigelijk tijd genoeg zijn om zelf te koken. Maar Paul moet vannacht werken, en dus even slapen van te voren, en De Jongste Bediende en zijn Vrouw bereiden een feestje voor. Die kwamen nog even afspreken hoeveel soep, wijn, frisdrank enzovoorst er zoal gekocht moet gaan worden.
In het vooruitzicht van een lange avond, en nacht voor Paul, besloten we maar wat van de afhaalchinees te eten; Mihoen met gegrild spek. De Mihoen smaakte dit keer wel redelijk maar wat is dat toch dat ik uren na zo’n maaltijd nog dorst heb? Wij gebruiken als we zelf koken toch normaal zout en het Chinees eten is niet bijzonder zouter van smaak maar wij krijgen er altijd vreselijke dorst van… Speciale toevoegingen???
Al met al een gezellige avond, ik miste alleen de espresso maar daar is het nu wel laat voor.

Een boterham met paprika…

21 oktober 034

Een goede week geleden reed ik bij toeval langs mijn oude HBS. Normaal kom ik daar nooit, ik heb er niks te zoeken. Het gebouw aan de straatkant was niet veranderd, al veertig jaar niet.
Ik stopte, zette de auto langs de kant van de weg en stapte uit. Het hoeklokaal op de eerste verdieping, dat was de martelkamer van mijn pubertijd. Ik zat er in de laatste bank van de klas, aan de raamkant. En naast mij zat Lajos Luiff.
Twee te dikke pubers in de verste uithoek van de school.
Lajos was met zijn ouders en broertje uit Hongarije gekomen, op de vlucht voor de Russische agresssor. Het gezin had het dubbel moeilijk: niet alleen had vader Luiff zich actief bezig gehouden met het verzet tegen de gevestigde macht, het feit dat het gezin Joods was maakte de zaken nog een stuk gecompliceerder.
Lajos bracht altijd dikke boterhammen mee die hij dan heimelijk opsmikkelde tijdens de lessen. Mooi donker brood, besmeerd met roomboter, en daar tussen rode, groene danwel gele slierten groente. De geur stond me onmiddellijk aan en ik zeurde dan ook net zo lang tot ik mocht proeven. Een smaaksensatie die ik in het geheel niet kende openbaarde zich. Ik vond het heerlijk. Ik proefde voor het eerst van mijn leven paprika.
Vreemd genoeg viel Lajos voor mijn boterhammen met pindakaas, zodat we tot een overenkomst kwamen. Ik de paprika, hij de pindakaas. Dat heeft geduurd tot ik aan het einde van het schooljaar van van de HBS werd verwijderd. Ik heb Lajos en zijn broertje daarna nooit meer gezien. Hij schijnt in de advokatuur terecht te zijn gekomen, niet eens zo ver van mijn huidige woonplaats. Zijn broer is makelaar.
Vandaag is het op de dag af vijftig jaar geleden dat de Hongaarse opstand uitbrak. Een paar dagen daarna raakte het gezin Luiff op drift.

Ik putte voor dit logje uit mijn geheugen, ik heb niks onderzocht of nagetrokken.

© paul

Even bijpraten…

14 oktober 017

Je kunt je web-log best even in de steek laten, maar dan zul je het weten ook!
Uit de meest onverdachte hoek kregen we commentaar, de afgelopen dagen.
Of we niet even haden kunnen laten weten dat…, enzoverder enzovoorts.
Lezer, onze excuses, we zullen het niet meer doen! (Dat in de steek laten.)

Vrijdagavond waren we geïnviteerd op het verjaardagsfeest van Sill, dat tot de ochtend van zaterdag duurde.
En diezelfde zaterdag, maar dan ‘s avonds vierden we de 25-jarige bruiloft van Toon en Nita Br. Het bruidspaar werd met schutseer gehuldigd, en daarna barstte er een feest los, zoals wij in járen niet meer mee maakten. Breugheliaans is misschien de juiste typering. Het Ministerie, maar verder alle aanwezigen, genoten met volle teugen, het Bruidpaar nog het meest.

Zondag: houten koppen op het Ministerie, niet in staat tot iets anders dan een lichte maaltijd, maar met het vaste voornemen kond te doen van al het feestelijks op het web-log. En toen vielen de vrienden en vriendinnen bosjesgewijs binnen. Dat dan weer liep uit op een “after-party”.
Maandagochtend grabbelden we snel wat spullen bij elkaar om niet nog meer tijd te verliezen en reisden af. Nog voor Maastricht begon het te knagen: hadden we niet…, hadden we misschien…, en hoe moest dat met Wine Blogging Wednesday. Voorbij Luik waren de plannen gesmeed en de malaise gekeerd. We wisten hoe we het aanpakten. We zouden bloggen bij een bevriende Luxemburger. Alles kwam goed.
En behalve dat bloggen kwam alles ook goed. Er valt weer een hoop te vertellen. Let de komende week maar op!

Spaghetti en dominosteentjes…

17 november 2006 004
Hè, hè, de rust is weergekeerd! We hebben vandaag namelijk een logé; Prinses Carnaval zelf logeert hier vandaag. Haar zussen slapen deze nacht in de blokhut van de Scouting.
Om drie uur haalde Paul de dames van Eupen uit school, met de auto. Normaal fietsen ze altijd hoor, dit was een uitzondering. Daarna moest er natuurlijk eindeloos gekletst, gespeeld, met hond Max gesold enzovoorts. Ik had een vaag plan om met de dames zelf pasta te maken maar ze waren een beetje lui vandaag en hadden geen zin in koken. Julia wilde wel alvast het Kerstmenu doorspreken, daar gaan we morgen mee verder.
Vandaag maar simpel spaghetti met een mooie ragout ála Carluccio;
1 kilo rundvlees
2 eetlepels olijfolie
1 1/2 blik tomaatjes
1 ui en 1 teentje knoflook, fijngesnipperd
Zout, peper, laurierblad en een paar blaadjes basilicum.
Ui en knoflook aanbakken, het vlees, in dobbelstenen gesneden, erbij doen en ook aanbakken.
Dan de tomaatjes en het laurierblad toevoegen, de pan afdekken en zo ongeveer 1 uurtje zachtjes laten stoven.
Breng op smaak met zout en peper en op het laatst nog wat gehakte basilicum.
We aten onder gezellig gekeuvel deze ragû met spaghetti en doperwtjes en courgette.
Verse annanas toe voor de dames en voor ons een stukje kaas.
En espresso.

Intussen bracht Maja een enorme zalm (80 centimeter, een echte knoepert aldus Flora). Maja is morgen jarig en heeft gevraagd of ik de zalm wil klaarmaken, dat doe ik met plezier. Het is een wilde zalm, gevangen door een kennis van Maja.
De zalm is schoongemaakt en diepgevroren. Duim maar voor mij dat het allemaal goed gaat, een hele verantwoording!
Ook ons eigen Kind kwam nog even langs en dat kwam mooi uit. Na het eten moesten Lotte en Flora weggebracht worden naar het Scoutingfeestje. (Natuurlijk eerst opnieuw haren kammen, vlechten, andere kleren aan, schoenen kwijt, tas vergeten, vergeten de scoutingkleren aan te trekken enzoverder) Een beetje hulp van onze dochter konden we dus goed gebruiken.
De twee dames hadden samen een Volvo vol bagage; slaapzakken, laarzen, matrasjes en nog een heleboel andere duistere zaken……
Ik bleef met Julia achter en die wilde dolgraag Dominoday zien op de televisie, lang geleden dat ik zo lang naar zo’n xxxx programma heb gekeken! Er gaat een vreemde wereld voor je open!
Inmiddels slaapt Julia als een roos, hond Max is doodmoe van het spelen en ik ga nog even nadenken hoe het met die enorme vis moet morgen.

Ik laat de zalm nu langzaam ontdooien en ga hem morgen pocheren. De vis moet een onderdeel worden van een koud buffet

Koningin!!!

 skut 001

We hebben een nieuwe Koning en Koningin!!!
Ieder jaar vindt in ons dorp het zogenaamde Koningsschieten plaats. Twee plaatselijke gilden, de Grûn en de Rooi Skut, schieten om de titel van Koning en Koningin. Er wordt geschoten op een op de schutsboom geplaatst blok hout en diegene die de laatste splinter eraf schiet mag zich voor twee jaar Koning noemen. Hij kiest dan een Koningin die hem die twee jaar begeleidt naar alle officiële gelegenheden.
Vanmiddag werd ik gebeld door Nieta Br. “We hebben een nieuwe koning en koningin, je raadt nooit wie!!!”

En jawel, de Jongste Bediende is nauwelijks in Canada of zijn vrouw is gevraagd door de nieuwe Koning! En ze zei nog JA ook!!!
Hans Kanters van de Grûn Skut schoot na 274 schoten het blok eraf en vroeg Marleen tot zijn Koningin.

Het was een gezellig feest, een drukke receptie. De Koningin droeg, geheel tegen de conventies van het gilde, een broekpak in plaats van een lange jurk, wél met de zilveren versierselen, hoed met veren en grûne sjerp.

Volgende week zaterdag zal het nieuwe Koningspaar aanwezig zijn op de eerste officiële gelegenheid; De zilveren bruiloft van een van de gildenbroeders. Toevallig ben ik daar ook uitgenodigd, dus meer informatie over het nieuwe Koningspaar volgt!

© ellen

De dag voor Thanksgivingday in Canada

DSC01258

Vandaag heeft de Jongste Bediende in Canada toch maar een werkendag gemaakt, en zijn neef geholpen met het binnen halen van de oogst van 40 ha sojabonen. Daar het deze week enigszins droog is moet het er voor woensdag af, omdat er dan regen wordt voorspelt. Ik moet eerlijk zeggen dat de boeren hier gelijk zijn aan die van in Nederland, ze klagen alleen maar over de prijs, niet over de opbrengst. Na het combinen wordt de oogst op een put gestort om vervolgens opgeslagen te worden in een torensilo, om op betere prijstijden te wachten.

Morgen is het Thanksgivingday, dan een foto van een heerlijke turkey van maar liefst 15 pound.

DSC01261

© vincent

Thanksgivingday

Vandaag dus Thanksgivingday. Na een dag hard werken moet het dankfeest ook gevierd worden. Hieronder een foto van de Turkey zoals hij hier uit de oven komt. Ik kan wel stellen, zééér smakelijk!

DSC01251

Toen ik hem in de oven zag liggen, moest ik meteen denken aan mister Bean!

Wat blijkt helaas echter! Bij Thanksgivingday hoort ook de pumpkin pie. Ik weet, er is al veel gezegd binnen het Ministerie over pompoentaart, en ik wil het dan ook graag afsluiten met de volgende reakties:

Mijn neef vertelde me dat deze taart echt heerlijk hartig is en ook echt bij Thanksgivingday hoort (waarom weet ik nog steeds niet, maar ik denk persoonlijk alleen maar traditie ). Ik zelf heb hem gepoeft en ik kan echt een eerlijk oordeel geven: HIJ SMAAKT HELEMAAL NERGENS NAAR, behalve dan naar zetmeel!

DSC01262

© vincent

Feest in de buurt…

7 oktober 009
Het is een beetje laat voor het verslag “wat eten we vandaag”. Er zijn zo van die dagen dat er van alles te doen is wat belangrijker is dan dit weblog. Zoals vandaag bijvoorbeeld, eerst kwam er veel bezoek bij ons thuis, toen hebben we snel gegeten (waarvan morgen verslag) daarna muziek in de straat; onze overburen zijn 25 jaar getrouwd en gaven een groot feest. Wim, de buurman, speelt al jaren mee in het plaatselijke Jachthoorn en Trompetterkorps. Vanavond begon het feest van onze buren dus met een serenade van deze muziekkapel. Een bijzondere uitvoering. Het Jachthoorn en trompetterkorps speelde de sterren van de hemel.
Ook het feest was heel gezelllig. Dank je wel Wim en Miriam!

Ik hoop dat de Canadese bruiloft ook zo gezellig is. Mogelijk zien we daar morgen een verslag van op dit weblog.

Het valt wel op dat we nu opeens zo’n 15 Canadese bezoekers per dag hebben! De Jongste Bediende doet goed werk daarginds! Ik ben heel benieuwd naar de foto’s van de bruidstaart en de bruid!!!
En ook wel even stemmen op het Ministerie daar in Canada!!!