Hulp bij het diner…

25 december 2006 005
En natuurlijk heeft Julia weer prima meegeholpen met koken…
25 december 2006 001
en natuurlijk maakte de Jongste Bediende zich verdienstelijk met het schoonmaken van kilo’s groenten…
25 december 2006 002
toverde Marleen twee tuintafels en een gewone tafel om tot een feestelijke kerstdis…
26 december 2006 083
de tuintafels verhuisden weer op de gebruikelijke manier…..
En het huis is weer helemaal zoals het altijd was…..
En voor mijn statistieken aten we;
1 kilo tomaten, 1 pond paprika, 1 kilo mul filet, 500 gram garnalen, 1 soepkip, 200 gram kervel, 2 kilo wild zwijn, 1 kilo haas, 1 kilo ree, 6 kippenpootjes,
3 kilo aardappelen, 1 knolselderij, 2 kilo spruitjes, 2 kilo boontjes, 1 koolraap, 5 moesappelen, 15 peren, 4 kinderijsjes, 5 flessen witte Chardonnay, 7 flessen Cabernet Merlot, 3 flessen Moscato D’ Asti, een paar glazen Calvados, en een paar glazen Mandarine Napoleon en natuurlijk een flinke hoeveelheid “kinderwijn” (bosbessensiroop met water uit een echte wijnkaraf).

Kerstdiner; de voorbereidingen…

24 december 2006 010
Gisteren zijn we begonnen met koken. We eten dit jaar weer met heel “Sientje van Loon”, 15 volwassenen en 4 kinderen. Alleen Neel moeten we missen. Maar juicht, lezer! Neel wordt 2e Kerstdag ontslagen uit het St. Radboud…

Een voordeel was de “loze” zondag, voorafgaand aan het Kerstfeest (gisteren dus). In relatieve rust konden de eerste wekzaamheden worden gedaan. Een en ander verliep zo voorspoedig dat het Ministerie de vrienden en vriendinnen die in de loop van middag en avond binnen druppelden ook nog gastvrij konden onderhouden met drank en spijs.
Ellen gratineerde een partijtje oesters en er was ruim gelegenheid om de Wine Blogging Wine te keuren. Vandaag zul je in de loop van de dag op de hoogte worden gehouden van het verloop van de voorbereidingen.

En dan voor nu: wenst het Ministerie je een heel fijn Kerstfeest.

Lang leve de Jongste Bediende!!!

22 december 2006 001
En, maar een paar uur later, is de nieuwe ketel al geïnstalleerd! Dankzij de Gouden Handen van de Jongste Bediende!!! Er moeten nog wel wat aanpassingen gemaakt worden. En de uitlaat naar buiten is nog even provisorisch, maar we kunnen al weer stoken. Morgen wordt het karwei afgemaakt. Het Kind assisteert dan de Jongste Bediende en wij gaan naar de markt om de kerstinkopen te doen.
Ik ga nu de boodschappenlijsten controleren en aanvullen. Morgen vroeg op!

Neel en andere genoegens…

18 december 2006 018
Het Ministerie stond even op non actief en daar was alle reden toe.

We waren gisteren op bezoek in Nijmegen en inmiddels kunnen we melden dat het goed gaat met Neel. Haar toestand is stabiel, er is zelfs al sprake van een licht herstel.
In overleg met Evert is besloten om het Kerstdiner door te laten gaan. Vanaf nu zal er dan ook koortsachtig gewerkt en geschreven worden. Er moeten per slotte twintig monden worden gevoed…

Het huidige adres van Neel is:
Neel van Eenbergen,
p/a UMC St. Radboud
Afdeling A 148 Huispostnummer 621, Kamer 46
6500 HB Nijmegen

Er is ook en telefoonnummer. Dat kun je op aanvraag krijgen bij het Ministerie, bij Hijn, bij Evert.
Het heeft evenwel geen zin om vandaag al te bellen, een kaartje vindt ze leuk.

Eekhoorntjesbrood….

18 december 2006 017

Die hond, ach ja, die hond. Die moet er gewoon uit, wat er ook gebeurd. En dat is wel zo prettig, want dan kom je zelf ook nog eens buiten.
Onze ochtendwandeling bracht ons een verrassing. Een weelderig exemplaar van het specimen Boletus Edulus, oftewel het Eekhoorntjesbrood troffen we vanochtend in de Kasteellaan. En dat op 18 december. Hij die beter weet mag het zeggen, maar het Ministerie heeft nog nooit Eekhoorntjesbrood aangetroffen in december.
De rare ribbels op de hoed zouden je misschien doen vermoeden dat het om een geheel andere soort gaat, maar dat is niet zo. Die ribbels zijn ontstaan door klimaatsomstandigheden, dat gebeurt wel vaker.

Dit exemplaar lieten we staan. In de herfst hebben we ruim geplukt, én gegeten.

© paul

Kastanjehof Gemert…

15 december 2006 026

Gisterenavond aten we in restaurant de Kastanjehof in Gemert. De jongste Bediende en Marleen tracteerden ons op een diner. De Kastanjehof is een mooie statige villa en de sfeer binnen in het restaurant is precies wat je zou verwachten; smaakvol ingericht, goede stoelen, mooi gedekte tafels. In de laatste Lekker stond een negatieve recentie, maar onze ervaringen gisteren waren bijzonder goed!
We werden verwelkomt met een amuse van stukjes haasfilet op perengelei, lekker.
We kozen na lang overleg het vier gangen menu met het wijnarrangement. Marleen eet uit principe geen wild en lust geen schaal- en schelpdieren, dan wordt het dus moeilijk. Alle bewondering voor de vriendelijke bediening die de boodschap naar de keuken overbracht, en alle bewondering voor de kok die er toch iets moois van maakte voor Marleen.
Het eerste gerecht was een salade van krab en ruccola met wat tagliatelle en een mooie krabsaus.
Marleen kreeg carpaccio van runderhaas met wat salade en flintertjes kaas.
We dronken er een witte Chardonnay uit Zuid Afrika bij, prima.
Daarna kregen we fazantenborst op hete bliksem en wat zuurkool, een glas rosé begeleidde dit gerecht.
Marleen kreeg een bordje met zelfgemaakte tagliatelle met een stukje op de huid gebakken rode mul en wat tomaatjes.
Het hoofdgerecht bestond voor ons uit hertenbiefstuk in rode wijnsaus met als garnituur aardappelpuree, spruitjes en een stoofpeertje. Prachtig mals hertenvlees, een waar genot.
Marleen at een kalfsbiefstukje, ook mooi mals, precies goed gebraden.
We dronken er een glas rode Rioja bij. Een goede combinatie en alle bewondering voor het mooie vlees, smakelijk, precies goed gebraden, lekkere wijnsaus.
15 december 2006 017
Tot slot het dessert, speciaal voor de verjaardag van Paul vuurwerk en een mooie opgemaakt bord met een in chocoladeletters geschreven wens, een chocoladecakeje, wat ijs en een vanillemousse. We dronken er een glaasje Grand Marnier bij.
Natuurlijk heeft De Jongste Bediende ook hier kennissen en na wat heen en weer gepraat mochten we zelfs een kijkje in de keuken nemen! Leuk om ook die kant van een restaurant te bekijken!
We beleefden een hele genoeglijke avond en we hebben heerlijk gegeten in een mooie entourage.
Dank aan Vincent en Marleen!
We twijfelden even of we na dit diner nog zouden gaan schaatsen op de zojuist geopende ijsbaan, maar hebben daar toch maar van afgezien en zijn gewoon naar huis gegaan waar we nog tot diep in de nacht gediscusieerd hebben over van alles en nog wat.

Nuits Saint Georges…

14 december .2  2006 003

We zitten in de kou. Onze verwarming heeft het begeven. De Jongste Bediende deed nog zijn uiterste best om een en ander aan de praat te krijgen, maar het bleef oplapperij van zeer tijdelijke aard. Het komt er op neer dat we af en toe even kunnen stoken, zodat de temperatuur niet helemaal onder 10 graden zakt. Morgen zullen we stappen ondernemen aangaande een nieuwe ketel, voor nu is het een kwestie van dikke truien, extra sokken en een reseve dekbed.
Ook beroepshalve was het een rommeldag: ik kom uit de wacht en Ellen leidde Oesbeken rond in de bieb en gaf in de avonduren nog een paar workshops. Van gewoon eten kwam weinig, brood was ons deel.
Marleen bracht echter een mooi boerderijkaasje mee uit Bladel en roomboter van weer een andere nering uit die buurt. Heerlijk. Het Kind kwam ook nog even langs.
Enfin…, eenieder is intussen vertrokken en wij openen nog een fles. We blijven namelijk op tot twaalf uur, want dan gaat mijn verjaardag in.

De fles kochten we tijdens de zomervacantie in Bourgogne.
Het is een 2000 Nuit-Saint-Georges Premier Cru Les Porêts van wijnhuis Antonin Rodet.
Natuurlijk geurt de wijn naar bessen, maar verder is het allemaal heel complex. Kruiden, gemaaid gras, hooi. Ellen en ik ruiken verschillende accenten, maar we zijn het er over eens, zo iets lekkers ruik (en drink) je slechts een enkele maal in een een jaar. De smaak is robuust, en toch zacht.
Was het maar altijd verjaardag.

© paul

 

Restjes…

12 december .2  2006 001

Gisteren kwam er van regulier koken weinig. We gingen op hospitaalbezoek, enkele dorpen verder. Het gaat de zieke Neel intussen goed.

Enfin…, we deden het met restjes en voorraad. Ik had maandag een mooie rundsoep getrokken en die opgevrolijkt met paddestoelen en groentjes (recept komt donderdag). Die soep dus, samen met de overgebleven Canneloni van zondag en een pannetje verse worst vormden ons avondmaal.

We dronken er een glas eenvoudige Bordeaux bij en een kopje espresso toe.

© paul