Een wonderschone bloem trof ik op mijn bordje. Een open geplooide artisjok met een teentje knoflook in het hart.

Het was een zwoele, erg warme avond. Leon legde de laatste hand aan de nieuwe muur die ons beider erf scheidt   En wij roosterden vlees. Een entrecote, gemarineerd in olie en wat kruiderij en een verse varkensworst met salie. Bij de artisjokken kwam een saus van boter, ei en kappers.

Het klaarmaken van artisjokken beschreef Ellen al eens in een eerder artikel.
Zo ook de eiersaus

© paul

Ik schreef deze week over het initiatief van Marina om op moederdag te schrijven over onze moeders. Ik heb vanmorgen gezocht in de oude dozen naar mooie oude foto’s, maar helaas staat natuurlijk net die ene doos even helemaal achter op de zolder…

En natuurlijk is ook uitgerekend vandaag de scanner kapot. Ik heb dus maar een foto gemaakt van de foto. Het plaatje is gemaakt op de 40-jarige bruiloft van mijn vader en moeder, 9 januari 1969. Op de foto mijn moeder met twee van haar zussen. Van links naar rechts; Tante Bets, mijn moeder Nellie en Tante Marie. Ze drinken een of ander likeurtje en roken daarbij, heel stoer, een sigaret. Roken deden ze eigenlijk alleen bij feestelijke gelegenheden.

Mijn moeder is geboren en getogen in Hillegom. Zij was het laatste kind van de 21 kinderen die mijn opa en oma samen kregen. De drie zussen waren nakomertjes, ze werden een aantal jaren ná de rest geboren en hadden een zeer hechte band met elkaar.

Alle broers en zussen van mijn moeder kregen zelf een groot aantal kinderen mijn moeder ‘maar drie’. Mijn zus werd geboren in 1932, mijn broer in 1934 en daarna duurde het 20 jaar voordat ik geboren werd! Intussen had mijn moeder energie voor wel 20 kinderen. Ze had graag een groot gezin willen hebben, maar helaas…Die leemte vulde ze op door overal te gaan helpen als er weer eens een neefje of nichtje geboren werd. In de oorlog ving ze familieleden op uit den Haag en Amsterdam (bij ons was nog wel iets te eten en van een klein beetje werden maaltijden voor de hele familie getoverd.)

Mijn belangstelling voor koken en eten heb ik niet van een vreemde, mijn moeder kookte graag en goed, enorme hoeveelheden vaak. Als er in de familie een feestje was maakte mijn moeder de maaltijden en de hapjes klaar. In de vakanties ging ze samen met haar zus Marie koken op een kamp voor… kinderen.

Op mooie zomerse dagen gingen we met de buren, vriendjes en vriendinnetjes op de fiets naar zee. Enorme tassen met broodjes en drinken werden thuis al klaargemaakt. Het strand waar wij naar toe gingen werd in die tijd het ‘Stille Strand’ genoemd. Er was toen nog geen horeca waar je iets te eten of te drinken  kon kopen, dus namen we zelf alles mee. Tussen de middag kwam mijn vader op de fiets naar het strand met een pan vol pannenkoekenbeslag en mijn moeder bakte dan op een kampeerbranderje pannenkoeken voor het hele gezelschap. Later in de zomer gingen we de duinen in om bramen te plukken. De kinderen met een beschuitbus en de groten met een emmertje. Na een lange warme dag had mijn moeder dan nog genoeg energie over om er thuis liters bramensap en potten vol jam van te maken, genoeg voor een lange winter. Het sap werd bewaard in schone melkflessen en afgesloten met een laagje paraffine. De hele winter aten we op zondag griesmeel- of vanillepudding met bramensap. Ik was in die tijd geen grote eter en vaak had ik geen zin in de griesmeelpudding. Ik roerde dan het sap door de pudding tot er een onduidelijke en onsmakelijke brei op mijn bord lag. Dan werd ze boos, knoeien met eten was bij ons thuis zo ongeveer het ergste wat je kon doen; eten mocht nooit verspild worden en eten moest met respect behandeld worden. Ik ben heel blij dat ik deze stelregel van haar meegekregen heb.

Deze foto is gemaakt op koninginnedag, ik denk 1958. Mijn vader en moeder en ik, op weg naar de grote- versierde-fietsenoptocht.

Vóór ik dit stukje ging schrijven heb ik lang nagedacht wat nu hét superrecept was van mijn moeder. Moeilijk, ze schreef bijna nooit iets op en ze hield zich ook nooit strak aan één recept, bovendien wisselen de gerechten met de seizoenen. Eén ding bleef altijd; kippensoep. Zomer en winter kun je kippensoep eten. Elke zaterdag werd er bij ons een grote pan kippensoep gemaakt. Met het vlees maakte mijn moeder dan ragout, en als er weinig bezoek was geweest op zaterdag en er dus nog genoeg ragout over was, maakte ze op zondag kipkroketjes. Ik maakte gisteren een grote pan kippensoep en wilde er ragout van maken voor kroketjes maar wij kregen zoveel bezoek dat er geen tijd over was om de ragout te maken. Dat ga ik vandaag doen. Morgen maak ik dan kipkroketjes naar mijn moeders recept.

Vandaag een ander recept van mijn moeder; krentenbollen.

Voor ongeveer 10 krentenbollen; 500 gram bloem, 1 zakje gist, een beetje zout, 2 1/2 dl melk, 1 ei, 50 gram boter, 50 gram krenten, 50 gram rozijnen, een paar stukjes sucade, wat geraspte schil van een citroen.

Maak een zetsel van bloem, gist, het zout en een deel van de melk.  Smelt de boter en doe daar de rest van de melk bij.  Voeg dit lauwwarm toe aan het zetsel. Doe het ei erbij en kneed alles goed om. Doe er dan de gewelde krenten en rozijnen, de sucade en de citroenschil bij en meng goed. Laat het deeg op een warme plek, afgedekt met een doek, ongeveer 1 1/2 uur rijzen. Vorm er bolletje van en leg die op de bakplaat. Laat de krentenbollen nog een half uurtje rijzen en bak ze dan in een voorverwarmde oven op 200 graden 15 minuten. Bestrijk na 15 minuten de krentenbollen met een losgeklopt ei en bak ze nog ongeveer 5 minuten.

Ik liet de krentenbollen afkoelen op het taartenrekje van mijn moeder en daarna aten we ze, dikbesmeerd met boter. Een mooi moederdagontbijt!

© ellen.

Marina heeft op haar weblog een geweldig mooi idee gelanceerd: met moederdag bloggen over je moeder,en met vaderdag natuurlijk over je vader!

Zij schrijft: Zou het niet prachtig zijn als we met zijn allen op dezelfde dag verslag zouden doen van een herinnering van diegenen die ons voorgingen op het levenspad? Als we massaal een foto op zouden rakelen uit de oude doos en die stuk voor stuk op Flickr zouden zetten met een toepasselijke tag? (blogoverjemoederdag2008?)

Moederdag, vaderdag, wij van het Ministerie hebben er helemaal niks mee. Deze door de commercie opgeklopte, sentimenten trekkende, maar vooral winstgevende bedoening voor de grootwinkelbedrijven hoeft voor ons helemaal niet! De tijd van de zelfgekleide asbakken en gefiguurzaagde wijnglazen waar onze dochter ons mee verraste ligt ver achter ons.

Maar het plan om met ons allen te gaan bloggen over onze moeders en vaders spreekt ons aan. Een soort postuum eerbetoon aan onze ouders, mooier dan alle  cadeaus uit de winkel toch?
Wij vinden het een prachtig idee om de lievelingsgerechten van onze moeders, helaas beiden overleden, weer eens klaar te maken en erover te schrijven. Nu nog eens goed nadenken wat het meest typische gerecht van onze moeders was. Keus te over wat mijn moeder betreft, maar dat maakt het des te moeilijker om te kiezen. En ook op vaderdag zal er wel iets toepasselijks te schrijven zijn. Al was het in de tijd van onze vaders niet zo gebruikelijk dat mannen ook maar iets in de keuken deden, onze vaders hadden allebei zo hun eigen specialiteiten wat eten betreft.

Laten we dan ook massaal, vanavond al in de oude fotodoos duiken en er een mooie nostalgische avond aan beleven.
Marina heeft ook een soort vignet bedacht, vrij te gebruiken.

Aanstaande zondag zal dus in ieder geval op het Ministerie te lezen zijn wat onze moeders zoal op tafel toverden.

© ellen.

Het was een prachtige dag vandaag. De aspergemarkt, de Historische optocht, beter weer had men niet kunnen wensen. Natuurlijk was Het Ministerie er ook, er is altijd iets te leren, te proeven, te genieten.
Midden op het Ridderplein waren zelfs echte aspergebedden aangelegd om te laten zien hoe deze supergroente nu precies groeit.

Een van de telers gaf mij uitleg;
In de rechterhand het wortelstelsel van de asperge. Op de foto misschien wat minder duidelijk, maar bovenop de worteltjes zie je al de aanzet voor de toekomstige asperge. Er komen er vier á vijf uit zo’n plant. Niet tegelijk, maar de één na de ander.

Op de foto de asperge mét wortelstelsel.

En natuurlijk proefde Het Ministerie van de diverse aspergegerechten;

Kalfsvlees met asperges, een mousse van asperges en Hollandse garnaaltjes. Wij vonden het lekker! Er was nog veel meer te proeven, asperges uit de wok, – met garnalen , – op een brioche enzovoorts.
Alles begeleid door een mooi glas Pinot uit de Elzas.

Intussen begon de Historische optocht langs te trekken. Wij dronken ons glas leeg en keken naar de paarden, de kinderen op klompen, de scharensliep, de wethouder met zijn koeien, de turfstekers, de landlopers, de Grûn en de Rooi Skût en natuurlijk de Bavaria Bierwagen. Er was helaas geen plaats om een goeie foto te maken van deze prachtige bierwagen. De bierwagen wordt getrokken door zes forse paarden, opgetuigd met veel koper en bellen. Prachtig om te zien en te horen!

Maar Het Minsterie moest verder, naar het feestje van Jan, de kleinzoon van Dientje. Hij vierde vandaag met personeel en klanten het twee-jarig bestaan van zijn café.
Speciaal voor Jan een Gildegroet van de Rooi Skût. Jan genoot er zichtbaar van!

Waarna binnen, in het café, ons nog een fantastisch optreden te wachten stond van de Dames Mik, de Gemertse bakkersdochters.
Zij brachten voor deze speciale dag zelfs een nieuw lied,  een Jodel voor Jan en Café Dientje…

Wat een dag!!!

Thuisgekomen nog een prima maaltijd gemaakt: Parelhoen uit de oven, maar daarover morgen meer…
Nu eerst een rondje met de hond langs kerk en kasteel.

© ellen

Wie nu eens wil proeven hoe heerlijk de Brabantse asperges zijn zou morgen kunnen afreizen naar het dorp waar wij wonen; Gemert. Morgen wordt in ons dorp de jaarlijkse aspergemarkt gehouden.
Acht aspergetelers’ uit de gemeente Gemert-Bakel, verenigd in het samenwerkingsverband Vrije Heerlyckheid Asperges organiseren de markt. Natuurlijk zijn er asperges te koop, kersvers gestoken, maar er je kunt er ook aspergehapjes proeven, een glas wijn drinken of kijken hoe zo’n schilmachine werkt. Plaatselijke beroemdheden gaan met elkaar de strijd aan wie het snelste en het beste met de hand kan schillen en er zijn nog veel meer activiteiten rondom de asperge.
De markt wordt gehouden vanaf 11.00 uur op het Ridderplein.

Het Boerenbondsmuseum Gemert organiseert deze zondag voor de vijfde maal een Historische optocht. Dit jaar heeft de optocht het thema “Zoals ut vrûger war” meegekregen. 70 deelnemende groepen geven een indruk van het leven in ons dorp aan de rand van de Peel zo’n 100 jaar geleden. Ketellappers, marskramers, landlopers, toddelboeren en scharensliep trekken langs in fraaie karren, rijtuigen of gewoon te voet.

De optocht vertrekt om 14.00 uur vanaf het Ridderplein in Gemert.

En wie daarna nog niet genoeg kan krijgen van ons mooie dorpje moet beslist even naar Café Dientje Daar wordt vanaf 15.00 uur met een spetterend optreden van de Dames Mik het twee-jarig bestaan gevierd!

© ellen.