Zelfgemaakte spinazieravioli

Posted on August 31, 2013 by Ellen Bouckaert

Het was een rommelig weekje, ik moest werken op mijn vrije dagen en had vrij op een dag dat ik normaal werk. Ik werkte ook een halve dag en dan blijven er van die rare tussenuren over, te kort om echt iets te ondernemen, te lang om helemaal niets te doen. Meestal experimenteer ik dan maar wat in de keuken. Zo maakte ik woensdag maar weer eens zelf pasta. Ik vind dat altijd een prettig klusje waar je lekker bij kan wegdromen. Heel onthaastend! Ik wilde dit keer ook groene pasta en gebruikte spinazie om de pasta te kleuren en extra smaak te geven. Met de vulling van ravioli kun je eindeloos variëren; verschillende soorten kaas, vlees of vis. alles is mogelijk. Dit keer maakte ik een vegetarische vulling met spinazie, ricotta en Parmezaanse kaas. Erbij een saus met pittige gorgonzola.

Voor de pasta;

300 gram pastameel
een snuifje zout
drie eieren (bewaar één eiwit om de ravioli mee vast te plakken).
2 eetlepels spinazie, even geblancheerd. Heel goed uit laten lekken en dan heel fijn hakken.

Kneed eierdooiers, zout, spinazie en pastameel door elkaar tot je een mooie deegbal hebt en laat die even rusten onder folie. Verwerk/kneed het deeg dan verder in de pastamachine of rol het met de hand uit tot een mooie dunne lap.

Maak de vulling van:
250 gram spinazie
200 gram ricotta
2 eidooiers
150 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
wat zout, peper en nootmuskaat

De spinazie even blancheren in kokend water en goed uit laten lekken. Druk het vocht er zoveel mogelijk uit en hak de spinazie fijn. Meng dan alle ingrediënten tot een zalvige massa.

en voor de saus;
1 sjalot zeer fijngesnipperd
1 klein klontje boter
scheutje witte wijn
100 gram gorgonzola
een flinke scheut room
vers gehakte platte peterselie

Verwarm de boter en laat daarin de sjalotjes even uitzweten. Blus af met de witte wijn en laat inkoken. Giet er de room bij en breng langzaam aan de kook. Brokkel de gorgonzola in de room en laat de kaas smelten. Breng de saus verder op smaak met peper, en eventueel wat zout. Kook de saus nog even wat in en strooi er wat vers gehakte platte peterselie over.

Maak pastadeeg en steek er rondjes uit met een doorsnee van 7 centimeter. Leg op ieder plakje deeg een lepeltje van de vulling. Bestrijk de randen met losgeklopt eiwit, en leg er een rondje deeg op. Druk de randen goed aan en leg de ravioli op een schone doek.

Kook de ravioli in ruim water ongeveer 5 minuten. Ze zijn gaar als ze boven drijven! Schep ze met een schuimspaan uit de pan en leg ze op voorverwarmde borden. Giet er wat van de saus over en dien snel op.

Geef vooraf een mooie groene salade met tomaatjes.

Kopje espresso toe.

Vreemde marinade…

Posted on August 26, 2013 by Ellen Bouckaert

Tja, dit lijkt wel… Raad maar eens beste lezer…
In een degelijke pan… het zou zomaar een goed stuk vlees kunnen zijn, dat zou je ook verwachten hier op deze site…
Niets van dit alles; in mijn pan ligt vandaag een monumentje voor Hond Max! Gekker moet het niet worden zal je zeggen, maar laat het mij even uitleggen: De Kids van Eupotours waren tijdens onze gezamenlijke vakantie in Luxemburg nog diep onder de indruk van het overlijden van Hond Max. Zij wilden graag iets moois maken voor op het graf van Max. Ze zochten een mooie steen uit en zijn vervolgens een dag bezig geweest om de naam, geboorte- en sterfdatum van Hond Max op de steen te beitelen. Er kwam ook nog een mooie bloem bij en een lamskarbonaadje (dat vond hij lekker..)

We bewaarden de stenen (het zijn er twee geworden; één met datum en één met versiering, zorgvuldig. We zoeken een passend moment op de stenen op het grafje te plaatsen. Vriend Hennie, beeldhouwer, kwam ook nog even langs tijdens de vakantie en bewonderde de stenen. Volgens vriend Hennie moesten de stenen een nachtje in de karnemelk om de porositeit tegen te gaan. Weersomstandigheden hebben dan minder invloed op de steen en de inscripties zullen minder snel verweren.

…vandaar deze vreemde marinade…

Pruimenchutney

Posted on August 25, 2013 by Ellen Bouckaert

Ik schreef net al over de frambozenjam op de camping, thuisgekomen kreeg ik van Marleen blauwe pruimen uit hun boomgaard. Daar maakte ik dus ook weer een paar potten jam van. Vandaag hadden we wel zin in een wandeling en plukten meteen hier en daar wat bramen; precies 1250 gram bramen. Goed voor 6 potjes jam. Lekker, dat wel, maar eigenlijk eten wij zelden jam… Nou ja, een aardig cadeautje om weg te geven. Toen ik met de bramenjam bezig was zei Paul dat er ook nog wat pruimen in de koelkast lagen. “kan je die er niet bij doen? Of maak er nog eens van die lekkere chutney van zoals we vroeger wel deden.” Een goed idee, chutney eten we zelf wel graag en deze smaakt prima bij winterse grove zelfgebakken paté.

Je kunt deze chutney beter niet in een wijde jampan maken, het kookt dan te snel in en de massa wordt te dik. Neem een gewone roestvrijstalen pan met deksel.

3 1/2 dl ciderazijn
500 gram bruine basterdsuiker
1 theelepel mosterdpoeder
1/2 theelepel gemalen kaneel
1/2 theelepel zout
1/2 theelepel chilipoeder
125 gram pruimen, de pitten verwijderen en in stukjes snijden
500 gram appels, geschild en zonder klokhuis, fijngehakt
150 gram rozijnen
175 gram uien, fijngehakt
250 gram tomaten, fijngehakt

Meng de azijn met de suiker en de kruiden en verhit het mengsel tot het kookpunt. Doe er de appels, tomaten, uien, pruimen en rozijnen bij en breng opnieuw aan de kook. kook de chutney, steeds roerend met een houten lepel. Als de vloeistof teveel verdampt kun je een deksel op de pan leggen. Na ongeveer 30 minuten heeft de chutney de juiste dikte. Schep het in warme schone potten en sluit ze direct af.

Lekker bij paté maar ook bij geroosterd varkensvlees.

Jam, jam, jam…

Posted on August 25, 2013 by Ellen Bouckaert

Ik geloof dat ik nog nooit in één zomer zoveel jam gemaakt heb als dit jaar. Het begon al tijdens onze vakantie in Luxemburg. Waar een paar jaar geleden het grote beukenbos helemaal omwaaide tijdens een storm, groeien nu allemaal andere planten en struiken. Omdat er nu veel licht op deze plek is staat het er vol met frambozenstruiken. Dit jaar konden we er voor het eerst een flinke vergiet vol wilde frambozen oogsten. Daar moet natuurlijk meteen iets mee gedaan worden, dus snel potjes gekocht en suiker en hup in de bloedhete caravan frambozenjam gemaakt. Met geleisuiker; 1250 gram vruchten en 500 gram geleisuiker aan de kook brengen. 2 minuten flink doorkoken en klaar. De kids hielpen mee de potjes vullen en hebben ook prachtige etiketten gemaakt.

Best leuk werk zo op vakantie… ventilator erbij en het was goed te doen…
We hadden eigenlijk ook teveel aardbeien gekocht op de markt maar net niet genoeg voor een pan jam. Ik deed er een perzik bij en een paar abrikozen tot het gewicht samen 1250 gram was en dat leverde ook nog een paar potten jam op.

Kalfslapjes met artisjokken

Posted on August 21, 2013 by Ellen Bouckaert

In Luxemburg kocht ik prachtig kalfsvlees van kalfjes uit Septfontaines (je kunt in Luxemburg op de verpakking precies zien waar de dieren zijn geboren, waar ze geleefd hebben en waar ze geslacht zijn) Deze kalfjes zijn grootgebracht in de heuvelachtige wei tegenover onze camping. We kunnen zelf zien dat ze daar een prima leven hebben gehad, mooi kruidachtig gras gegeten hebben en niet opgefokt zijn in een te kleine box. Het vlees van deze kalfjes smaakt ook beter, is minder waterig en kleurt niet zo bleekrose. Alle reden dus om af en toe wat van dit vlees te kopen en in de vriezer te bewaren. Ik maakte deze filetlapjes als volgt klaar;

voor twee personen
2 grote of vier kleine kalfslapjes (filets)
boter om in te braden
1/2 l blik artisjokkenharten, uitgelekt en de artisjokken in vieren gesneden (vers mag natuurlijk ook, maar die zijn hier niet altijd te koop helaas)
1 ui, fijngesneden
1 teentje knoflook, geplet en fijngesneden
een flinke eetlepel kappertjes
scheutje witte wijn, scheutje room
eetlepel fijngesneden platte peterselie.

Verhit de boter in de pan en bak daarin de kalfslapjes zo dat ze van buiten bruin en van binnen nog mooi rosé zijn. Haal ze uit de pan en houd ze warm. Bak dan de ui en knoflook lichtbruin en blus af met een scheutje witte wijn. Roer alle aanbaksels los en voeg de room toe. Doe er dan de in partjes gesneden artisjokken bij en de kappertjes. Laat nog even inkoken en leg de kalfslapjes terug in de saus om nog even door te warmen en strooi er de peterselie over.

Geef er een groene salade bij en wat brood om de saus op te dippen.

Kopje espresso toe!

Tagliatelle met zalm en Gorgonzolasaus

Posted on July 5, 2013 by Ellen Bouckaert

Vakantie, het voelt nog niet helemaal zo… er moeten nog wat dingetjes gebeuren… nog een korte vergadering woensdag… en donderdag nog een beetje opruimen, de laatste bestellingen verwerken… en dan het jaar plechtig afsluiten met mijn collega’s… een hapje, een drankje… Dan zit het schooljaar 2012/2013 er weer op! Vanavond een snelle maaltijd om de vakantie alvast een beetje in te luiden met een goed glas wijn erbij. Verdiend vind ik zelf! Het was een mooi schooljaar, een prima jaar voor onze mediatheek; nieuwe ideeën, een nieuwe koers, studenten tevreden!

Tagliatelle met zalm en Gorgonzola voor twee personen:
250 gram tagliatelle
klontje boter
175 gram biologische zalm in kleine blokjes gesneden
100 gram Gorgonzola
1 sjalot
een scheutje droge witte wijn
een scheut room
peper
vers gehakte peterselie

Zet een pan water op voor de pasta en voeg wat zout toe. Smelt intussen in een andere pan de boter en smoor daarin de fijngehakte sjalot zachtjes lichtbruin. Blus af met de wijn en laat die even inkoken. Voeg de stukjes zalm toe. Giet een scheutje room bij de saus en brokkel er wat stukjes van de kaas door. Roer heel voorzichtig zodat de zalmstukjes gelijkmatig garen zonder kapot te gaan en de kaas kan smelten. Houd een paar stukjes Gorgonzola over voor de garnering. Kook intussen de tagliatelle al dente. Giet ze af in een vergiet. Even laten uitlekken en dan de tagliatelle bij de saus voegen. Maak verder op smaak met flink wat peper en verse peterselie. Schep de tagliatelle over in een mooie schaal, strooi er nog wat peterselie over en een paar stukjes kaas en dien snel op.

Kopje espresso toe!

Verse kapucijners met gerookt spek

Posted on July 1, 2013 by Ellen Bouckaert

Het asperge seizoen is afgelopen, jammer, we hebben zoals ieder jaar genoten van “Het witte goud” zoals deze groente hier in de buurt genoemd wordt. Wij wonen hier in Brabant midden tussen de aspergetelers en speciaal in ons dorp worden de beste asperges van Brabant geteeld. We kopen ze bij de teler ‘aan huis’. Supervers, prima kwaliteit, in de vroege ochtend gestoken s’avonds in de pan! De eerste eten we dan simpel met boter, ham en een eitje, later in het seizoen mag ik graag eens experimenteren met andere bereidingswijzen. Op de feestdag van Sint Jan, 24 juni, eindigt het aspergeseizoen. Met een mooie schotel pasta met aspergekopjes en gerookte zalm namen we afscheid van dit aspergejaar. Tijd voor een nieuwe seizoens-groente!
Kapucijners, wij zijn er allebei gek op! Niet die melige dingen uit een blik of potje, maar verse kapucijners! Het seizoen is maar heel kort. Je moet ze kopen als ze nog heel jong zijn. (of je bent zo’n geluksmens die ze gewoon zelf in eigen tuin teelt, maar die zijn er maar weinig)
Het is ieder jaar weer gokken wanneer de piepjonge kapucijners te koop zijn. Het seizoen is kort en soms, als je even een weekje niet oplet, mis je de boot. Afgelopen zaterdag lagen ze op de markt, vers, piepjong, met stralende paarse omhulsels…

Ik kocht, voor twee personen 750 gram. Dat bleek voor ons precies genoeg. Deze verse kapucijners hoeven nauwelijks enige toevoeging. Eet ze puur zoals ze zijn! Een ‘Captainsdiner’ zoals dat wel wordt genoemd vind ik niks met deze verse tere erwtjes. Een Captainsdiner is goed voor kapucijners uit de diepvries of als je op een trektocht door onherbergzame gebieden zo maar eens een blik opentrekt. Dán mogen er augurken bij en een gebakken ei en piccalilly en chili en weet ik wat nog meer…

Met verse kapucijners gaan we niks doen, geen geklooi met dit tere erwtje! Doppen, met een klein beetje water opzetten en hooguit 5 minuten koken. Op het laatst een klein beetje zout erbij. Intussen wat superspek zachtjes uitbakken (ik gebruikte biologisch gerookt spek van de Sumiranboerderij).
De erwtjes afgieten, de spekjes mét het uitgebakken vet en eventueel wat vers gehakte peterselie over de kapucijners scheppen en genieten!

Een stukje kaas toe en natuurlijk een kopje espresso!

Pindang tulang met nasi goreng

Posted on June 25, 2013 by Ellen Bouckaert

Onze vrienden Bram en Marja maken op dit moment een rondreis door Indonesië. Niet zomaar een vakantiereisje zal het worden maar een echte (her-) ontdekking van het land. Bram is geboren op de Molukken en op jonge leeftijd met zijn ouders naar Nederland geëmigreerd. Na de toen gebruikelijke opvangtijd in een aantal ‘kampen’ in Nederland belandde de familie in Helmond. Later, nadat hij zijn Marja, een echte ‘Blanda’, ontmoette, gingen ze samen in Marja geboorteplaats Gemert wonen.
Het is de eerste keer dat Bram terugkeert naar zijn geboorteland. Best spannend allemaal. Ze zullen onder andere bij familieleden van Bram logeren op de Kai- of Kei-eilanden en op Celebes. Marja heeft van haar Molukse schoonmoeder koken geleerd (wij schreven al eerder over de heerlijke gerechten die Marja op tafel tovert). Voor Marja is deze reis een uitdaging om haar kennis van de Indonesische keuken aan te vullen en uit te breiden. Wij zijn heel benieuwd naar hun avonturen en vooral met wat voor mooie recepten Marja thuis zal komen. Marja en Bram zijn voor vrienden te volgen op Facebook.

Tja, wat dat met ons eten te maken heeft? Niet zoveel. Mijn kennis van juist de Indonesische keuken is niet bijzonder groot. Ik maak weleens wat nasi of een keertje saté ofzo, maar veel verder gaat mijn kennis niet. Ik besloot dus onlangs maar eens een fatsoenlijk kookboek aan te schaffen: “De complete Indonesische keuken”, van Lonny Gerungen. Met mijn gedachten bij Bram en Marja in dat verre land besloot ik een gerecht uit het boek van Lonny te maken. De ingrediënten kun je kopen bij een Toko. Als je in onze buurt woont kun je ook op de Helmondse zaterdagmarkt terecht bij de kraam van Don Mario.

Ik maakte Nasi Goreng met flink wat trassie en verder koos ik een rundvleesgerecht uit Sumatra; Pindang tulang. Ik paste het gerecht een beetje aan (kan ik niet laten) dus het is iets anders dan Lonny beschrijft. Het smaakte ons ondanks de aanpassingen prima!

1 kilo runderrib, in blokjes
water
2 sjalotjes
4 teentjes knoflook
5 gedroogde lomboks
1 stukje djahé van ongeveer 3 cm
1 stukje kunyit van ongeveer 3 cm
1 stukje laos ook 3 cm
2 tomaten
3 bosuitjes
1 serehstengel
3 eetlepels plantaardige olie
5 blaadjes salam
2 eetlepels ketjap manis

Breng het water aan de kook en laat het vlees hierin in ongeveer 2 uur gaarkoken. Pel de sjalotjes en de knoflook en snijd ze fijn. Snijd de lomboks doormidden en snijd ze dan in dunne reepjes. Snijd de geschilde djahé, kunyit en laos in reepjes en de tomaten in kleine partjes. Knip het bovenste deel van de sereh en leg een knoop in de stengel. Snijd de bosuitjes in stukjes. Verhit de olie en fruit hierin de sjalotjes en de knoflook. Doe er de kunyit, djahé, laos en sereh bij en roerbak een paar minuten. Voeg het vlees toe en wat van het kookvocht. Doe er de lomboks, tomaten, bosuitjes, de salamblaadjes en ketjap bij, voeg zout naar smaak toe en laat alles nog 3 minuten doorsudderen.

Met dank aan Lonny.

Over warm weer en koude asperges met dragonmayonaise…

Posted on June 20, 2013 by Ellen Bouckaert

Ik weet niet hoe het elders in Nederland is, maar hier in het Zuiden was het gisteren heet, broeiend heet. Mijn dag begon goed, ik wandelde vroeg in de morgen naar de bushalte, prima temperatuur, dus witte broek, slippers, géén jas… Al onderweg werd mij duidelijk dat de weersomstandigheden toch anders werden dan ik voorzien had. De eerste knallende bliksembui begon bij Lieshout en tegen de tijd dat ik bij het Terrein van de Technische Universiteit Eindhoven uit de bus stapte kwam het water met knallende bliksembakken uit de lucht. Gelukkig had ik in mijn tas een pakje met een plastic poncho. Een reclameding dat ik van onze conciërge Jan gekregen had… Ik hulde mij dus in de verknipte plastic zak en prees me gelukkig dat ik toch iets had om me enigszins droog te houden. Ik kwam al glibberend op mijn slippers, volkomen onder de modder aan op mijn werk. Brrr. Na de bui werd het overigens gewoon onmiddellijk weer broeiend heet… Geen dag om veel kookinspiratie op te doen dus.
Toen ik om zes uur thuis kwam was alles in diepe rust. Hond Max deed één oog open en kwispelde wat flauw. Hij wordt oud en kan niet meer tegen de warmte. Paul sliep nog. Hij werkt deze week s’ nachts en moet dus overdag slapen… Normaal staat Paul rond half vijf in de middag op dus was het duidelijk dat ook hij moeite had om te slapen bij deze temperaturen. Nog maar even laten doorslapen dacht ik. Maar wat te doen met het eten?

Na een tijdje een beetje apathisch in een stoel gehangen te hebben begon ik toch wel trek te krijgen… en er waren mooie verse asperges… geschild en al… *)
Ik besloot Paul te laten slapen tot hij uitgerust was en alvast een maaltijd te maken die op het gewenste moment genuttigd kon worden; een salade van lauwwarme asperges met dragonmayonaise. Daarbij een aardappelsalade en een stukje op de huid gebakken zalm. Prima eten, je kunt het grootste deel van tevoren bereiden. Weinig warmte in de keuken en toch snel en smakelijk.

1 kilo asperges, geschild en niet al te gaar gekookt. Uit het kookvocht scheppen en uit laten lekken. Serveer ze niet recht uit de koelkast. Echt oud is niet lekker. Een beetje lauwwarm is prima.

erbij dragonmayonaise gemaakt van:

drie eidooiers
zonnebloemolie
1 theelepel mosterd
citroensap
zout en peper
1 koffielepel verse gehakte dragon
1 eetlepel kappertjes

wat geraspte schil van een (liefst onbespoten) sinaasappel
2 hard gekookte eieren, gepeld en fijngehakt

Maak een mooie zalvige mayonaise en voeg op het laatst de dragon, een deel van de kappertjes en één van de fijngehakte eieren toe. Schik de asperges op een mooie schaal en schik het fijngehakte ei in een cirkel op de asperges. Strooi er wat sinaasappelrasp over en de rest van de kappertjes. Serveer de dragonmayonaise in een schaaltje apart.

Erbij gewoon gekookte aardappeltjes en een stukje zalm, op de huid gebakken.

Prima maaltijd voor warm, broeierig weer.

Kopje espresso toe!
*) de asperges kregen we van onze buren. Ze maakten deel uit van een mooi dank-je-wel-pakket. Prachtig, alles in het wit, asperges, mijn lievelingsbloemen Lathyrus, een mooi dienblad, soesjes, wijn, een borrel en zelfs een kluif voor Hond Max. Leuk te zien hoe je zelf met een beetje moeite een mooi persoonlijk cadeau kunt samenstellen!

Feesteten…

Posted on June 18, 2013 by Ellen Bouckaert

Paul schreef al over het feestje van onze Buren. Nu maar eens even een verslag van wat er zoal ter tafel kwam. Ik vond het moeilijk om in te schatten wat een mij vrij onbekend gezelschap lekker zou vinden, hoeveel zullen ze gaan eten en wat gaan ze erbij drinken. Ik besloot het dus maar zo neutraal mogelijk te houden; van alles wat. Er was een mooie lange tafel waar we de schalen op konden uitstallen. Ik vind het belangrijk dat zo’n buffet er ook mooi uitziet. We dekten de tafels met zwarte tafelkleden en alle schalen waren van Portugees aardewerk. Het brood in de grote koperen jampan zag er ook mooi uit. De kinderen van de buren hadden het bestek, mes en vork, keurig in servetten verpakt en op een schaal gelegd.

Als opening van het buffetje een gepocheerde hele zalm met een hele neutrale zachte saus. Een garnering van komkommer en los erbij asperges. Voor zo’n grote zalm heb ik geen schaal. Ik gebruik een plank die groot genoeg is en bekleed die met alufolie. De zalm woog 3,5 kilo. Hij paste dit keer precies in mijn grote vispan. Ik pocheerde de hele zalm ongeveer 45 minuten in water waaraan toegevoegd een fles droge witte wijn, een ui, peper en zout en wat selderij en peterselie erbij. Belangrijk om de zalm eerst in het kookvocht te laten afkoelen voor je de huid verwijderd. Dat gaat stukken makkelijker als de vis koud is. Schuif de vis voorzichtig op een schaal of plank en stop in de buikholte twee sneden wit brood om de buik mooi rond te houden.

Dan een schaal intvissalade, kleine pijlinkvisjes, schoongemaakt en even gepocheerd in water met zout peper wat kruiden en een uitje. Even af laten koelen en dan paprika, heel dun gesneden bleekselderij, rode ui, olijven paprika, pepertjes erdoor mengen. Een dressing van olijfolie, citroensap, mosterd peper en zout

Een schaal pastasalade, kleine vlindertjes, al dente gekookt. Afgieten en mengen met fijngesneden spinazie, blokjes ham, erwtjes, tomaatjes, zongedroogde tomaatjes en olijven. Een dressing van olijfolie, citroensap, mosterd peper en zout.

Een rijstsalade met een Spaans tintje. De rijst gekookt met saffraan en wat Kurkuma zodat hij mooi geel wordt en daarna mengen met blokjes ham, erwtjes, rode en groene paprika en ragfijn gesneden rode peper. Een dressing van olijfolie, citroensap, mosterd peper en zout en een tikkeltje tabasco.

Verder bakte ik twee vleespasteien. Ik mag wel zeggen een gewilde klassieker op alle feestjes. Uit Luxemburg had ik drie grote stukken ham meegebracht; Prima ham, Marque National (een beschermde term in Luxemburg). De ham hebben we zelf gesneden en geserveerd op grote schalen gegarneerd met kleine augurkjes. Natuurlijk was er ook brood met twee soorten boter. Kruidenboter en een frisse tomaat/citroenboter. En tot slot een grote schaal met stukken meloen en een schaal met fruitsalade.

Het was een supergezellig feest. Er is flink gegeten en ook het welkomglas Champus (Poll Fabaire) was een groot succes.

Ministerie van Eten en Drinken

alles over eten, drinken en andere genoegens…

Author Archives: Ellen Bouckaert