Stoofpot van hertenvlees uit de Ardennen

hertenstoof
We moeten onze diepvries weer nodig wat leegmaken. Ik vond een mooi maaltje hertenvlees, gekocht in Luxemburg in de herfstvakantie. Met een stuk mooi gefokt hert uit de Ardennen is niets mis, smakelijk verantwoord gefokt vlees. Goed voor een zondags stoofpotje.

  • 650 gram hertenvlees, in grote stukken gesneden
  • 1/2 winterwortel
  • een stuk bleekselderijstengel
  • 1 flinke sjalot
  • 2 teentjes knoflook
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • blaadje laurier, wat tijm, en een paar kruidnagels
  • scheutje whisky (eventueel)
  • rode wijn
  • bouillon
  • peper en zout
  • beurre manié ( meng voor een beurre manié gelijke delen bloem en boter, is wel even te bewaren in de koelkast en zeer geschikt om sauzen te binden)

Ach, en voor hoeveel personen is dat dan? Ongeveer, altijd moeilijk te zeggen… Wij hielden een beetje vlees en saus over, genoeg om vandaag mee te lunchen…

Dep het vlees goed droog met keukenpapier en bak het in hete (geklaarde) boter even rondom aan. Ik bak het vlees dan aan in een grote platte pan en breng het na het bruinen over in de stoofpan. Smoor in de stoofpan intussen de sjalot en knoflook even zachtjes aan in wat olijfolie. Doe er de stukjes wortel en bleekselderij bij, de tomatenpuree en de kruiden en roer alles goed om. Voeg het bruingebakken hertenvlees erbij. Blus het vocht in de bakpan af met een scheutje whisky. Voeg rode wijn toe en roer de aanbaksels los. Giet de vloeistof bij de rest in de stoofpan en voeg bouillon toe tot het vlees bijna onderstaat. Laat het geheel nu zo’n 2 tot 21/2 uur rustig stoven op een heel laag pitje. Proef en breng verder op smaak met peper en zout. Bind de saus eventueel met een lepel beurre manié en laat alles nog even zachtjes doorkoken.
pastinaak met aardappel
Wij aten er een stamppotje bij van  een deel aardappel en twee delen pastinaak. Even gaar koken, afgieten en stampen met een flinke klont boter en een beetje room. Erbij een mooi glas rode wijn uit de Rhône.

Kopje espresso toe met een flink stuk chocolade.

© ellen.

 

 

 

 

Simpel ontbijt; een omelet.

omelet
Vanmorgen las ik zo hapsnap wat Facebookberichten en één daarvan trof me bijzonder; een foto van het beroemde kookboek van Julia Child. Ze staat op de cover in een voor haar typerende pose met een bijl in haar handen, dreigend boven een kip of eend. Prachtig! Natuurlijk hebben ook wij genoten van de film over Julia Child en haar bewonderaar Julie waarin Meryl Streep in de huid kruipt van kooklegende Julia Child. Julia Child is zeker  in Amerika een legende. Iedere Amerikaan die de jaren zestig bewust heeft meegemaakt, heeft minstens één recept uit haar boek ‘Mastering the Art of French Cooking’ gegeten of zelf klaargemaakt.

Ik rommelde vanmorgen nog wat verder en kwam via via bij dit prachtige filmpje op You Tube terecht. Niets zo simpel als een omelet, maar toch, doe het maar eens na! Ik besloot vanmorgen dan maar te ontbijten met een simpele omelet. Smaak was prima, consistentie ook, maar voor die oproltechniek moet ik nog wel even oefenen.

Nou ja, zo simpel is het. Je hebt natuurlijk wel een goede pan nodig. Ik gebruik graag mijn oude plaatstalen koekenpan. Al jaren oud maar bakt nog prima. Niks tefallaagjes die toch maar beschadigen. Als je zo’n plaatstalen pan goed behandeld gaat hij een levenlang mee zonder dat er iets aanbakt of niet ‘loslaat’. Niet in de vaatwasser natuurlijk, gewoon even met de hand afwassen.

omelet

Nou ja, prima omelet, kopje koffie erbij en nu ga ik nog even verder kijken op You Tube, er staan nog veel meer van die schitterende filmpjes op met Julia Child.

© ellen.

 

Lamsschenkelsmet kweepeer.

  • lamsschenkels met kweepeer
    Vandaag was mijn vrije dag en dan wil ik liefst iets koken dat wat langer duurt. De rest van de week is er niet zoveel tijd om uitgebreid te koken. Paul moet werken dus die slaapt overdag. De diepvries moet ook weer eens wat leeggemaakt worden en een mooie stoofpot leek me een goed idee. Vanmorgen eerst even een rondje met Hond Jaros gelopen maar daarna had ik zo’n koude handen dat het wroeten in de diepvries pijnlijk werd. Ik greep dus het eerste beste pakje en besloot dat we -wat-het-ook-was- zouden eten. Lamsschenkels dus vandaag. En, wat een geluk, ik had ook nog twee kweeperen die al een tijdje ter decoratie op een schaaltje lagen. Recept lag voor de hand;
  • Lamsschenkels met kweeperen
  • Voor twee personen
  • 2 lamsschenkels
  • olijfolie
  • 1 flinke sjalot, fijn gesneden
  • 2 tenen knoflook, geplet en grof gehakt
  • pimentpoeder
  • gemberpoeder
  • een plukje saffraan
  • zout en flink wat peper
  • 2 grote pommedore tomaten, in stukjes gesneden
  • wat water
  • 1 kweepeer
  • sap van een halve citroen
  • kaneel, een snufje
  • klein lepeltje honing

Wrijf de schenkels in met pimentpoeder, gemberpoeder, peper en zout. Verwarm de olie in een kleine pan, mét deksel,  die ook in de oven kan. Braad daarin de schenkels rondom bruin, voeg ui en knoflook toe en bak even mee. Doe er dan de tomatenstukjes bij en bak ze ook even. Voeg dan water toe zodat de schenkels half bedekt zijn en het plukje saffraan. Zet de pan, met de deksel erop in de voorverwarmde oven en laat ze, op 160 graden, in ongeveer 1 1/2 uur zachtjes stoven.
lamsschenkels met kweepeer
Zet intussen een pan water op en voeg daarbij het sap van een halve citroen. (het citroensap voorkomt dat de peren bruin kleuren) Snijd met een scherp mes de kweeperen in vieren en doe ze snel in het kokende water. Laat ze zachtjes ongeveer 10 tot 30 minuten pruttelen tot de peren zacht zijn. De kooktijd varieert nogal. Mijn peren waren vandaag in 20 minuten mooi gaar. Giet de peren af en laat ze afkoelen tot je de klokhuizen eruit kunt snijden. Doe ze dan in de pan met de lamsschenkels, met de vlezige kant omhoog. Strooi er wat kaneel over en druppel er wat honing op. Laat zo nog even stoven. Keer na vijf minuten de stukjes peer om en stoof nog een paar minuutjes.

  • Dien op met rijst of couscous of gewoon wat knapperig stokbrood.

    Kopje espresso toe!

  • © ellen

 

 

 

 

Nostalgie op Blue Monday; varkenshaasje met zuurkool en gorgonzolasaus

zuurkool, een varkenshaasje en saus van gorgonzola

Tja, ik heb er persoonlijk niet zo’n last van die Blue Monday, maar het is een gegeven, lees Twitter en Facebook en dan we hebben vandaag een opkikker nodig, dat is wel duidelijk.

Een opkikkertje dus vandaag en tegelijk nou maar eens een recept uit de ‘oude doos’. Een leuk initiatief van Els, van website ‘Eetlust’; zij was haar oude kookboeken aan het doorlezen en besloot een aantal van de hele ‘oude recepten’ nog eens uit te voeren. Dat sprak mij wel aan, goed idee, ga ik ook doen… Vervolgens ontbrak me de tijd om nou weer eens echt in die oude boeken te duiken en was ik het hele plan alweer bijna vergeten… tot ik vandaag besloot dat de diepvries ook weer eens wat leeggemaakt moest worden. Ha, daar lag nog een prima biologisch varkenshaasje van de Sumiranboerderij. Eigenlijk heel nostalgisch zo’n varkenshaas; wie eet dat nog gewoon gebraden? Er was een tijd dat dit stukje varken als heel sjiek werd benoemd, dat at je met Kerst of andere bijzondere feestdagen. Een beetje saai ook zo’n varkenshaas; weinig vet, dus weinig smaak. Smaak moet je zelf toevoegen. Varkenshaas heeft, wat mij betreft, altijd een flinke saus nodig, room, pikant, veel peper…

In de koelkast lag ook nog een mooi stuk Gorgonzola en ik was te lui om verse groenten te gaan kopen, dus resultaat; varkenshaas met gorgonzolasaus en zuurkool, want zuurkool hebben we gewoon zelf in de kelder, handig! Beetje vreemd, maar bijzonder lekker.
zuurkool, een varkenshaasje en saus van gorgonzola

Braad de varkenshaas langzaam rondom bruin en laat even zachtjes doorgaren. (tijd is afhankelijk van dikte grootte enzovoorts, voel of het vlees nog meegeeft… en bedenkt welke garing je wilt. Ik houd niet van helemaal gaar, een beetje rosé mag wel.) haal het vlees uit de pan en laat het onder folie even rusten.

  • Saus:
  • 1 sjalot, heel fijngesneden
  • lepel boter
  • klein lepeltje bloem
  • wat bouillon
  • scheutje room
  • 75 gram gorgonzola in kleine stukjes gebrokkeld
  • peper, zout en wat vers gehakte peterselie

Verwarm de boter en smoor de sjalot snippers daarin lichtbruin. Voeg de bloem toe en smoor even zachtjes mee. Voeg een paar lepels bouillon toe, een scheut room en de gorgonzolastukjes. Laat alles langzaam aan de kook komen en maak de saus af met peper, zout en wat vers gehakte peterselie.

Samen met de eigengemaakte zuurkool en een paar gekookte aardappelen was dit een mooie maaltijd!

Kopje espresso toe!

© ellen

Pêkskesvergadering en de nieuwe Carnavalskraker


Nog een paar weken te gaan tot Carnaval; hoog tijd om te vergaderen over de pêkskes. Vanmiddag verzamelen we met de hele vriendengroep op de Witte Brug om na te gaan denken over onze carnavalsoutfit. Ik bakte vanmorgen al een perentaart om het geheel een feestelijk tintje te geven. De Jongste Bediende zorgt vanavond voor het eten en vriendin Marleen zal ongetwijfeld zorgen voor een hapje en een drankje zodat de vergadering niet met droge keel uitgezeten hoeft te worden. Ook ons geliefde Showorkest Octaaf Alaaf, kortweg de SOA, maakt zich op voor het komende feest. Gisteren presenteerden zij hun nieuwste Carnavalskraker: Dat smaakt naar meer! Nou ja, heel toepasselijk op ons weblog vond ik zo. Een geheel Gemerste productie. (en voor wie niet bekend is in Gemert, ook de pastoor is helemaal echt! Een herder die nog snapt hoe hij zijn kerk vol moet houden!)

perentaart

De taart blijft nog even in de vorm dat vervoert wat makkelijker. Wij gaan op pad, je hoort er nog wel meer over beste lezer!

© ellen.

Gebakken garnalen met veel knoflook en zeekraal om het ‘januari gevoel’ te verdrijven.

Oud en Nieuw Ik heb eigenlijk een verschrikkelijke hekel aan de maand januari. De knusse, super ruiende kerstboom is weer opgeruimd, het gezellige gedoe moet wijken voor zakelijke rekeningen, financiële jaaroverzichten en meer van dat gedoe. Het is toch nog koud en somber buiten. Brr… mensen moeten weer zo nodig op dieet, stoppen met roken, hardlopen, goeie voornemens uitvoeren… Nou ja, met die goeie voornemens, daar is natuurlijk eigenlijk niets mis mee, ware het niet dat het meestal neerkomt op een heel chagrijnig gezelschap dat zo half januari moet erkennen dat alle goede voornemens mislukt zijn; dieet is alweer wat minder, één sigaretje kan wel, hardlopen in die regen… nou ja daar zou je ook vervelend van worden! En dan wordt het op sommige dagen ook al weer wat eerder licht, daar zit ík dan weer niet op te wachten. Ik doe het liefste dan maar weer de kaarsjes aan, de gordijnen dicht en denk dat het nog midwinter is. Ik heb ook geen zin (en ook geen reden) om op dieet te gaan, en versoberen prima, maar de diepvries ligt nog vol met allerlei lekkers dat ook nog op moet. Superluxe om het januari chagrijn te verdrijven op een doodgewone donderdag:

  • Grote garnalen met zeekraal voor twee personen
  • 500 gram grote rauwe garnalen
  • 300 gram zeekraal
  • 1 sjalotje, heel fijngesneden
  • klontje boter, géén margarine of olie
  • 4 tenen knoflook, geschild en geplet
  • 1 citroen
  • peper en zout
  • eigengemaakte mayonaise
  • arachideolie

Was de zeekraal en snijd eventuele harde stukjes weg. Verwarm de boter en smoor daarin het sjalotje even glazig en voeg daarna de zeekraal erbij. Smoor alles nog een paar minuutjes door.  Niet te lang! De zeekraal moet nog mooi knapperig blijven! Maal er flink wat zwarte peper over. Verhit de olie in een grote platte pan en bak daarin de knoflook even zachtjes aan. Schep ze uit de pan en bak de garnalen snel om en om tot ze mooi roze zijn. Voeg de knoflook weer toe en een paar parten citroen. Dien snel op met mooi knapperig brood en een glas droge witte wijn. Januari depressie verdwijnt als sneeuw voor de zon! Kopje zeer sterke espresso toe en je kunt al uitkijken naar de lente! © ellen

Eigengemaakte zuurkool met gekonfijte wilde eendenpootjes

zuurkool en gekonfijte wilde eendenpootjes
Na ja, alle goede voornemens ten spijt bleef het hier weer even akelig stil… Geen tijd, drukke bezigheden… Je kent dat misschien wel beste lezer; er moet iets aan de Hypotheek veranderd worden, je bent samen nog geen halve leek en moet toch bedenken hoe of wat er met zo’n hypotheek moet gebeuren… Verder, de Facebookkijkers zagen al een voorproefje, werd Paul gisteren uitgebreid gefotografeerd. Er moest een mooie foto gemaakt worden bij een interview. Wij dachten dat is even “klik”, en hopla klaar… Het tegendeel was waar. De fotograaf besteedde zo’n anderhalf uur aan het maken van de foto’s. Onze huiskamer veranderde in en heuse studio met lampen, camera’s, statieven en achtergrond tapijt (rollen papier op een standaard). Hond Jaros werd helemaal gek van al dat leuke spul en toen de fotograaf voorstelde om ook Hond Jaros in het plaatje op te nemen was hij helemaal niet meer te houwen… Papier kapot, hond door het dolle en … Goed, Hond Jaros in de tuin gelaten en verder serieus poseerwerk zonder hond. We zijn heel benieuwd naar de foto’s, je hoort er nog van beste lezer. Dit alles terzijde, we maken het verder goed… We aten in alle haast een snelle maaltijd gisteren; mootje zalm, wat gestoofde venkel erbij en na afloop een mooie film op tv.

Vandaag dus het gedoe met de hypotheek; wat los je af, hoe verdeel je de rest… brrr. Wij deden ons uiterste best om te snappen hoe en wat voor ons goed is. Onze adviseur Edward probeerde ons uit leggen hoe-het-allemaal-het-beste-voor-ons-zou-zijn… Wij zijn niet zo thuis in dit soort zaken en vertrouwen blindelings op Edward. Hij gaat dat allemaal weer prima regelen! Tijd voor een troostrijke maaltijd, dat snappen wij in ieder geval!

Eindelijk maar eens iets over die zelfgemaakte zuurkool. De zuurkool is prima gelukt, behalve dan dat ik de kruiderij iets te nadrukkelijk vind. Wij hadden daar samen al een stevige discussie over; nu blijkt dat ik toch wel gelijk heb. Als je zuurkool zelf maakt; gebruik spaarzaam kruiden. Die kruiden kunnen er later ook nog bij als je de porties zuurkool verwerkt. Een hele pot met karwijzaad is erg nadrukkelijk van smaak. Je kunt die Kummel ook later toevoegen als je de zuurkool stooft. Verder is de smaak en consistentie uitstekend.
zuurkool en gekonfijte wilde eendenpootjes
Bij een goede poelier kochten we een schaal met gekonfijte wilde eenden pootjes, kant-en-klaar dus. De pootjes van deze wilde eendjes zijn stukken minder vet dan die van hun gefokte familie. Ze zijn wel in een flinke dosis vet gekonfijt, maar het vel en het vlees moet je snel warm maken om de pootjes sappig te houden. Ik legde een flinke laag van onze eigengemaakte zuurkool in een ovenschaal, schikte de pootjes en wat van het vet erop en dekte de schaal af met folie. De schaal ging zo 15 minuten in de oven bij een temperatuur van 180 graden. Folie eraf en nog 15 minuten wat bruin laten worden. Erbij aardappelpuree, grof gestampt met een flinke zwier zwarte peper.

En natuurlijk, espresso toe!

© ellen.

 

Dorade met sinaasappelsaus

dorade

Pfoe, wij zijn moe, doodmoe. Dat komt zo beste lezer; Paul en ik kunnen samen uren winkelen, rondstruinen in grote Franse of Luxemburgse supermarches, Nederlandse groothandels of over de Helmondse markt slenteren. Dat is voor ons winkelen. We doen ideeën op, smeden plannen voor een lekkere maaltijd en gaan vervolgens thuis of in ons hutje in Luxemburg of in ons piepkleine caravannetje blij aan de slag met de inkochte etenswaren. Vandaag echter moesten er andere zaken gekocht worden, geen verse vis of prachtig rundvlees, geen truffelolie of mooie Bourgogne, nee, een winterjas, broeken voor Paul, schoenen en nog zowat van die saaie dingen… We lieten Hond Jaros, na een forse wandeling, thuis met zijn superkluif en togen naar shoppingstad Eindhoven. Brr, niets voor ons, maar wél alles met 70 % korting! Dat dan weer wel! Ik heb vandaag zeker 4 flessen mooie Bourgogne uitgespaard! Ik snap nu ook heel goed dat de echte Shopaholics geen tijd hebben om te koken en na afloop bij een Mc Donalds neerstrijken, het vreet energie dat shoppen! Maar goed, we hebben gekocht wat nodig was, we hebben het gevoel veel geld uitgespaard te hebben en gingen toch blij naar huis; daar lag een mooie dorade op ons te wachten! (en Hond Jaros natuurlijk!) Je zou na zo’n vermoeiende dag wensen dat er een kok in je keukentje alvast de gewenste maaltijd klaargemaakt had, maar helaas, we moesten gewoon zelf aan de slag.
Toch allemaal niet zo moeilijk; een visje uit de oven, een mooie saus, een aardappeltje en wat venkel erbij. Eigenlijk ook niet zoveel werk.

Koop mooie verse dorades, schoongemaakt of maak ze zelf schoon. Een per persoon is ruim voldoende.
◾Voor twee personen;
◾2 niet te grote dorades, schoongemaakt
◾olijfolie
◾peper en zout
◾een paar dunnen schijfjes citroen
◾6 verse laurierblaadjes
dorade
Bestrooi de binnenkant van de vis met peper en zout. Maak met een scherp mes drie inkepingen op de flank van de vis en stop daarin een blad laurier. Wrijf de dorades in met olijfolie. Stop een paar schijfjes citroen in de buikholte en leg de vissen in een met olijfolie bestreken ovenschotel. Verwarm de oven voor op 180 graden. Gaar de vissen in ongeveer 25 minuten.

Dien op met deze sinaasappel-dillesaus:
◾een klein bosje verse dille, fijngehakt
◾een eetlepel sinaasappelrasp (een liefst biologische schil van een sinaasappel schoonboenen en de buitenkant raspen)
◾100 gram boter
◾2 theelepeltjes mosterd
◾2 hardgekookte eidooiers

Smelt de boter. Kruimel de eidooiers heel fijn en meng alles door de gesmolten boter. Verwarm de saus nog even (niet laten koken) en dien snel op.
Serveer de dorades op een mooi groot bord. Je fileert de vis aan tafel en schept er dan de saus over.

Kopje espresso toe.
© ellen.

Kalfswang in rode wijn

kalfswang
Wij zijn sinds een paar dagen in het bezit van een pasje van de Hanos Groothandel en natuurlijk gingen we dinsdag  meteen een kijkje nemen in de Eindhovense vestiging; Geweldig! Een werkelijk prachtig assortiment. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het. Alles mooi vers, veel biologisch. Goede produktinformatie, bijzonder aardig, behulpzaam personeel. Hier zullen wij nog vaak terugkomen! Nadeel is dat je wel een dikke portemonnee moet meenemen, er is zoveel lekkers te koop dat de keuze moeilijk is. Voortaan dus een degelijke boodschappenlijst maken.

Voor ons Nieuwjaarsdinertje kocht ik er kalfswangen. Een lekker stukje vlees dat je ergens anders bijna nooit kunt kopen. Ze waren niet extreem duur en per drie verpakt. De wangen moeten bij een lage temperatuur garen. Het bindweefsel is heel gelatineus. Het geeft de saus een mooie binding en zorgt dat het vlees sappig blijft. Ik las laatst een klacht van een Foodblogger dat ze kalfswangen maar taai vond. Het vlees viel heel erg tegen. Ze had de wangen gebakken alsof het biefstuk was. Dat gaat dus echt niet. Dit vlees moet je heel langzaam garen bij lage temperatuur.

  • voor twee personen
  • drie kalfswangen
  • 1/2 wortel in stukken gesneden
  • 2 sjalotten, in stukken gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en grof gesneden
  • 1 plak knolselderij, in blokjes gesneden
  • 1 glas rode wijn
  • 1 glas kalfsbouillon
  • een eetlepel tomatenpuree
  • olijfolie
  • zout en peper
  • een pan met deksel die in de oven kan.
  • verwarm de oven voor op 120 graden.

Snijd overtollig vet weg en verwijder eventuele vliezen. Verhit de olie en bak daarin de sjalot, wortel, knoflook en knolselderij even aan. Schep de groenten uit de pan. Bak de kalfswangen op hoog vuur aan in dezelfde pan. Voeg de groenten weer toe en doe er de tomatenpuree bij. Blus af met rode wijn en kalfsbouillon. De wangetjes moeten mooi onder de vloeistof staan. Zet de pan in de oven en laat alles zo 4 tot 5 uur stoven. Controleer regelmatig of er nog genoeg vloeistof in de pan is. Voeg eventueel bouillon toe.

Terwijl de wangentjes stonden te garen kregen we bezoek, nog meer bezoek en nog meer bezoek… en het was zo gezellig dat er van het nuttigen van de wangentjes niets meer kwam. De drie wangentjes waren niet genoeg voor al het Nieuwjaar wensende volk. Ik draaide na vier uur de oven uit en besloot de wangen voor de volgende dag te bewaren. We aten gisteren met z’n allen gewoon maar wat lekkere hapjes; een paar slakjes in kruidenboter, mooie worst, stukjes brood met konijnrilettes, brood met gerookte zalm, een paar oesters, blokjes kaas, kapperappeltjes en niet te vergeten plakjes Ibericoham. Ach, er was voor elk wat en het werd een hele gezellige middag en avond.

Vandaag maakte ik de wangentjes verder af. De pan op het gas even verwarmen en de wangentjes eruit scheppen. De groenten eruit zeven en de saus even flink laten inkoken. Dan de wangentjes weer terug in de saus leggen en nog even goed doorwarmen.

We aten er Rozeval aardappeltjes bij en spruitjes. Een glas Madiran: Chateau Laffitte – Teston, 2009 combineerde prima. Een mooie Nieuwjaars maaltijd al was het dan een dagje later…

Kopje espresso toe!

© ellen.

 

Lamsragout met ansjovis en kappertjes

puree met savoie kool en lamragout
Allereerst wens ik jullie allemaal een heel gelukkig, gezond nieuwjaar toe! Maak er iets moois van beste lezers. Wij brachten de jaarwisseling gisteren samen door, heel rustig, geen groot feest. Gewoon een mooi glas Champus een toast en wat goede voornemens. Voor ons was het al een feestje dat Paul een keer niet hoefde te werken. En om maar meteen met die goede voornemens te beginnen; wat meer stukjes schrijven was één van die goede gedachten. Ik zou nog schrijven over de lamsragout die we zaterdag aten. Eén van de zaterdaggasten wilde graag het recept, dus bij deze;

  • Voor ruim 6 personen:
  • 1 1/2 kilo lamsvlees, 1 kilo ontbeend vlees van de bout in flinke dobbelstenen gesneden, 1/2/ kilo ribjes mét bot (de botjes geven een mooie volle smaak aan de saus
  • 2 sjalotten, fijn gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngesneden
  • olijfolie
  • 1 glas droge witte wijn
  • wat room
  • 4 ansjovisjes uit pot of blik, in kleine stukjes gesneden
  • 1 stukje foelie
  • 4 kruidnagels
  • 1 blad laurier
  • peper
  • 1 eetlepel kappertjes
  • 1/2 citroen in schijfjes gesneden
  • een paar blaadjes basilicum
  • wat platte peterselie

Verhit de olijfolie en bak daarin de sjalotten en de knoflook even aan. Schep ze uit de pan en braad de dobbelstenen vlees en de ribjes even aan. Voeg de sjalot en en knoflook weer bij het vlees en blus af met de witte wijn. Doe de kruiden erbij en de stukjes ansjovis. Voeg een klein beetje water toe en laat het geheel  ongeveer een uur stoven tot het vlees bijna gaar is. Doe er dan de schijfjes citroen, de basilicum, peterselie, de kappertjes en de room bij. Laat de ragout nog 15 minuten zachtjes stoven zo dat de saus wat in kan dikken. Proef of er nog wat zout bij moet. De ansjovisjes zijn al zout dus gebruik niet teveel. Wij aten er zaterdag aardappelpuree bij met gestoofde Savoie kool.

En natuurlijk een kopje espresso toe!

© ellen.