Author Archives: Ellen Bouckaert

LUNCH…

Posted on by

Wij zijn al de hele dag aan het prutsen. Een collega van Paul gaat morgen trouwen. Zij krijgt van haar collega’s een digitaal kookboek. Alle collega’s hebben een recept geschreven en wij maken er nu een weblog van. Een heel gepruts dus. Zo heel handig zijn wij niet met de computer. Vandaar dat het gisteren ook helemaal mis ging met ons eigen weblog. Mensen die na 8 uur een bezoekje aan het Ministerie brachten zagen opeens alles door een zeer rose bril. Dat koste wel een paar uur eer dat weer opgelost was. Gelukkig is nu alles weer bijna in de oude staat. Na een ochtend nijver typen, knippen en plakken snel een mooie lunch gemaakt; Lamsgehaktballetjes gekruid met kofte, pepers en nog wat Turkse kruiden, kant en klaar gekocht bij onze Turkse slager. Even op de gril. Wat tomaat, stukje ei, ruccola en uienringetjes erbij. Een heerlijke hamburger! Nu weer snel aan het andere weblog werken!!! (en niet vergeten dit weblog goed af te sluiten voor het weer helemaal roze is!)

© ellen

Posted in lam

WIE SCHRIJFT DIE BLIJFT…

Posted on by

 

Na de wekelijkse gang naar het vuilstort is het mijn gewoonte even binnen te wippen bij de kringloopwinkel. (Die zitten tegenover elkaar, hoe is het mogelijk?) Ik vond er al eens het mooie boek over het Slijtersvakblad ( en legio trivialiteiten die hier niet ter zake doen). Vanmiddag leek het op niks uit te draaien, tot ik bij de uitgang en stapeltje goed verscholen boeken zag liggen. Nonchalant trok ik het bovenst van de rij. Had ik het jubileumboek van de firma EDAH in mijn hand! (75 jarig bestaan.) Het Ministerie was er geen klant, bij de EDAH. Om nostalgische redenen is het echter een van de grootgrutters die blijft intrigeren. De firma is in onze directe omgeving gesticht in 1917 en lange tijd was EDAH de enige serieuze supermarkt in onze contreien. Mijn vader riep: “Mennke, gôh us wa kèès haole bai dun EDAH!” en ik begreep dat hij bedoelde dat ik naar de VIVO moest. Zo synoniem was EDAH met boodschappen en grutterei. En natuurlijk: sjem van dun EDAH, plèk plèk ( log 7 februari 2006). En passant viel mijn oog op een deeltje uit de Van Dishoek-reeks: Kreatief koken. Pastei en Patê van Ria Holleman (1973). Afrekenen levert altijd weer een komische scène op. Grote boeken één Euro, kleine vijftig cent. EDAH groot, Holleman klein, dat was duidelijk. Ingewikkelder werd het toen ik ook nog een mooi exemplaar van Kirsts’ 08.15 Omnibus te voorschijn toverde (antiquarisch, uitgave 1957). Dat boek is niet groot, maar wel zwaar, want dundruk. De kringloopjuffrouw besloot het volle pond te rekenen. Ik heb daar mee ingestemd.

© paul

HOE IS HET MOGELIJK?..

Posted on by

 

 

Voor de lezer die deze avond kijkt op het log: zet een zonnebril op! Ik weet bij god niet wat er aan de hand is. Koptekst weg, “gepimpte” kleur. Ellen is op rak, carnavalskostuums freubelen bij Neel, samen met de rest van de bent en ik heb geen verstand van kompjoeters. Ik weet me geen raad. We aten snel en niet te zwaar: Pizza. Beetje van ons, beetje van hullie. Het voorgerecht was mooi. Schotse zalmfilet, op appel- en beukenhout gerookt. Versierd met wat kappertjes, augurkjes en ruccula. We dronken Pinot blanc uit de Elzas. Goei koffie toe. Ik ga nu kijken wat ik kan doen aan het log-debacle. Verwacht er niet te veel van…

© paul

Ophokken?..

Posted on by

Boer Skukhorzel (uit een ander deel van het land) stuurde een aandoenlijk bericht. Hij plaatste het bij de reacties op een artikel van alweer een aantal logs geleden, wat wil zeggen dat nog nauwelijks iemand het zal lezen. Wij vinden het belangrijk dat eenieder kennis kan nemen van het klein leed van al die goedwillende, diervriendelijke pluimveehouders hier ten lande. Boer Skukhorzel is een trouwe bezoeker van het Ministerie en jarenlang betrokken wij van hem de beste eitjes van Nederland. skukhorzel :: 15 februari 2006 18:32 :: Ik denk ik hou het vanavond een beetje eenvoudig. Spiegeleitje met brood; wat ham, een paar teentjes knoflook wat zure room en winterpostelein uit de tuin en klaar Op mijn dooie gemak slenter ik .naar mijn kippenhok en leg het voorzichtig aan met de dames en heer Barnevelder. Ik praat veel met mijn gevederde vrienden en begin zo achteloos mogelijk over een op handen zijnde ophokplicht en dat het misschien even kan duren. Helemaal fout!!! Heer Barnevelder verheft zich en kraait me bijna omver,. Waar ik het vandaan haal om er over te beginnen. En of ik er wel eens bij stil gestaan heb dat er het hele jaar door meer zomer en wintergasten c.q. trekvogels die met de KLM de hele wereld rondtrekken , in en bij mijn kippenren verschijnen dan eenden en ganzenof zwanen? En ik moet zeggen hij heeft gelijk. Die enkele peking eend ,die nooit verder dan de keuken komt en een duifje voor de soep zijn verre in de minderheid bij de categorie trekvogels die heer Barneveld benoemde. Hoe meer ik er over na denk hoe meer ik hem gelijk moet geven. Toen in ’82 van de vorige eeuw het HIV virus tevoorschijn kwam en we wisten hoe het verspreidde is mens noch dier opgehokt en toen hadden we het al heel snel over heel veel gevallen. Ik heb mijn hoofd meewarig geschud, heer Barnevelder bedankt voor zijn opmerkingen, de dames bemoedigend toegesproken en evenzeer bedankt voor de lekkere eitjes . Ik heb genoten van mijn spiegeleitje en en gezegd tegen mezelf : Er wordt hier niets opgehokt er gaan per slot van rekening op dit moment meer mensen dood van de honger En…. van te veel eten dan van de vogelgriep!

GEGRILDE KIP…

Posted on by

kemper kip
We zijn een beetje laat vandaag. Het was al laat, en toen had Eupotours  ook nog technische problemen, tja…alles is nu weer oké. Opgelost, weet niet hoe, dat heb je soms met een weblog. Vanavond kip uit de oven, recept al vele malen op dit weblog. Erbij aten we tomaatjes met oregano, peterselie en basilicum. Voor mij ook nog een paar aardappeltjes. Dat alles (en desgewenst nog veel meer) kan in één oven!

Snijd rijpe tomaatjes in vieren, en schik ze in een ovenschaaltje. Strooi er peper en zeezout over, de gedroogde oregano, en de verse kruiden, fijngehakt. Giet er wat olijfolie over, meng alles goed door elkaar en zet het schaaltje in de oven. De aardappeltjes (waren al gekookt, van gisteren) in plakjes snijden, in een ovenschaaltje, beetje olie erover. Zet de tomaatjes en de aardappeltjes het laatste kwartier (van de braadtijd van de kip) in de oven.

Zo’n hele kip is voor ons teveel. Wij eten de rest de volgende dag bij de lunch, op brood of…. Altijd lekker. “Espresso Inpetto” toe, maar daarover later meer.

© ellen

Tip: Pastamachine…

Posted on by

Ik ben niet zo’n fan van de Aldi winkels. Maar vanmorgen zag ik in de grote wekelijkse advertentie in de krant tot mijn verbazing een pastamachine voor € 9,99. Dat is heel veel minder dan ik betaald heb voor mijn pasta machine! Zou dat wel iets zijn? Paul heeft deze week vrij en werd op Aldi-bezoek gestuurd. (Er is altijd wel iemand jarig die zo’n machine altijd al… enzovoorts.) Paul heeft er een gekocht en tot mijn verbazing lijkt het een degelijk apparaat. Voor dat geld?! Kopen zou ik zeggen. Er gaat niets boven eigen gemaakte pasta met bijna niets (heb je de kosten er al uit). Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze machiene niet uitgeprobeerd heb, maar het ziet er niet slecht uit. Kan bijna niet fout.

© ellen

HET PAKKET VAN ALDO IS BINNEN!..

Posted on by

Aldo van Dining and Wining deed een paar weken geleden op zijn weblog een oproep; “Enthousiaste fijnproevers gevraagd”. Aldo zocht een tiental mensen mét kookpassie én een weblog om, nieuw op de markt te brengen, Italiaanse producten te proeven, te verwerken en er een recept op te schrijven. Ook een beoordeling van deze producten werd gevraagd. Ik vond het een leuk idee en heb me aangemeld. Deze “club van tien” heeft inmiddels een pakket ontvangen, of bijna ontvangen en gaat daar mee aan de slag. Ik begrijp dat we alle tien verschillende pakketten ontvangen hebben. Dat wordt de komende weken dus een keur van heerlijke Italiaanse recepten en ook wijnadviezen, neem ik aan. Kijk zeker ook bij de wijnlinks op onze site. Zij doen ook mee! Voor de volledige lijst van medefijnproevers moet je nu nog even bij; Dining and Wining kijken. (ik heb even geen tijd om alle adressen te verwerken mét url enzovoorts. Een aantal vind je al onder de links van het Ministerie.) Vanaf vrijdag 17 februari álle deelnemers onder de link Club van tien op deze site! Kortom, buiten regent het dat het giet, maar wij duiken in het zonnige Italie!!!

© ellen

SALUUT AAN CATALONIË…

Posted on by

Zelden houd ik het droog wanneer ik het boek met de gelijknamige titel van dit stukje lees. Het is geschreven door George Orwell en het ontroert me altijd weer. Het gaat over de teloorgang van alle linkse idealen tijdens de Spaans Burgeroorlog. Hij was erbij.

“Wie is George Orwell ook al weer?” “Nou, die man van 1984, van Animal Farm, van Big Brother is watching.” “Big Brother? Sinds wanneer interesseer jij je voor televisie?” (Bovenstaande conversatie is mij “life” overkomen.) Dit soort onbegrip is met tijden mijn deel en ik word er heel triest van.

Ellen ligt te soezen op de bank en ik trek een fles open. Ik vier mijn vrije avond en wel met een bijzondere wijn. Lekker en vertroostend. Uit Catalonië komt de wijn. Uit de kelders van wijnkoophuis Torres. (Ik spreek de naam hardop uit en het is alsof ik mijn eigen dialect hoor. Bij ons zijn torres ook gewoon torens!)

De wijn heet Gran Sangre de Toro en het is een Reserva 2001. (Spaans stierenbloed?) Hij kan zeven tot negen jaar oud worden, maar is nu prima op dronk. Twaalf maanden minimaal moet hij rijpen op eikenhout. Hij oogt prachtig mooi diep rood en voor een klein lichtje gehouden begint alles te fonkelen. Je ruikt bosvruchten, een tikje hout en niet te definiëren specerijen. De smaak is vol, diep en zacht. Weinig tanines. De wijn is gemaakt van drie verschillende druiven, uit drie verschillende wijngaarden ten zuiden van Barcelona. De streek heet Pernedès. De familie Torres gebruikt Garmacha-, Cariñenas- en Shyrahdruiven voor deze wijn. De wijn kostte tien Euro en ik kocht hem bij Neef Cor. (Voor de geïnteresseerde: kijk bij Gall & Gall).

Over Orwell schrijf ik binnenkort. Die man had een hekel aan eten, en wat minder aan drinken. En voor de keukens van de grote restaurants in Londen en Parijs heeft hij helemaal geen goed woord over. Die kant moet ook eens belicht worden.

© paul

INDO-CHINEES….

Posted on by

 

 Ellen werkte en ik was vrij, beiden ontbrak het aan culinaire inspiratie. Een van de twee Chineese restaurants in ons dorp heeft een redelijke fastfood oplossing voor dit soort landerigheid. Het heet Bami Rasa Sajang. Het gerecht is zo Chinees als mijn klompen, en Indonesisch is het ook niet. Hooguit is het geïnspireerd door de Indonesische keuken. Het bestaat uit Bami (of Nasi, of witte rijst) met gestoofd rundvlees in een peperige bouillon, gebakken varkensvlees in zoetzure saus en kip met garnaaltjes en ui. Het gerecht wordt gecompleteerd met twee lullige stokjes saté in deplorabele staat en saus. Wij deden samen met één portie. Het vulde ons voor slechts één tientje, en daarmee is alles gezegd.

P.s. : we dronken er een eenvoudige Elzasser bij (vandaag aangevuld, Ed!) en dat was verreweg het beste van de maaltijd. De inspiratie zul jij, lezer, moeten halen uit het plaatje. Varkensvlees met zwarte boontjes. Heeft Ellen eens voor mij gemaakt.

© paul.

KOFFIEBROODJES!..

Posted on by

Collega Annelies heeft vandaag iets te vieren, vraag me niet wat, dat houden we onder ons. Zij woont in Geldrop en kwam zojuist binnen met koffiebroodjes van Bakker van Bragt.  Ze waren heerlijk!!! Bakkerij van Bragt won overigens de tweede prijs in de Bakkerijwedstrijd, een heel klein verschil met de eerste prijswinnaar.

© ellen