Vorige week vrijdag dronk ik het voor het eerst. Ik weet niet of het al lang bestaat, mijn omgeving noch ik kenden het.
Gerardus Wittems Kloosterbier.
Ik nam het bier mee naar een vrolijk vrijdagmiddagtreffen bij Vriend Jan, we richtten een bescheiden proeverij in.
“Verrassend goed!” Dat was het oordeel van de deelnemers.
Het is een bier van de hoge gisting. Mooi donker van kleur. Bruin, nijgend naar rood.
Het ruikt wat gistig en ook naar caramel.
De smaak is fris maar vol, met een bijzondere rinse ondertoon. Zoet en zuur in prima balans. Ook caramel valt er te proeven. Een rijp en vol bier met een lange, prettig bittere afdronk. Stevig en mild tegelijk. Een aanrader!
Het bier komt van de Gulpener Bierbrouwerij .
Geen grote brouwerij is dat, wel één van de beste van ons landje. Alle grondstoffen die ze verwerken komen uit het het Limburgs Heuvelland en zijn milieuvriendelijk geproduceerd. Alleen al daarom neemt de brouwerij een bijzondere plaats in in het vaderlands scala.
Naast het notoire Pilsner brouwen ze ook een aantal speciaalbieren. Het is niet altijd mijn smaak wat ze daar maken, maar het is wél altijd goed. Hun Bokbier behoort tot mijn absolute favorieten. En vanaf nu dus ook het Gerardus Kloosterbier.
Het Kloosterbier zou volgens de brouwerij een getrouwe copie zijn van het donkere bier dat de Redemptoristen tot 1952 in hun klooster in Gulpen-Wittem brouwden. Een deel van de opbrengst van het bier komt ten bate van de historische bedevaartskerk Gerardus Majella in Wittem. Het Rijke Roomse Leven en alcohol hebben het altijd al goed met elkaar kunnen vinden…
Vriend Jan is er overigens van overtuigd dat ik het bier in eerste instantie koos omwille van het plaatje van Gerardus Majella. En het is waar lezer, dat plaatje (en die heilige) speelden in onze jeugd een prominente rol.
De Keizer van Monera kende het al. Niet het bier, maar Wittem.
Hij is er in zijn jeugd een aantal keren op bedevaart geweest.
© Paul
