Author Archives: Ellen Bouckaert

Gestolen artikelen en recepten…

Posted on by

crocus

Ik schreef het zojuist al,  dankzij de reactie van een oplettende lezer zag ik dat op de site Culinair nieuws artikelen en recepten en foto’s geplaatst worden van het Ministerie van Eten en Drinken. Ook artikelen van medebloggers zoals onder andere Gerrit-Jan van Eetschrijven worden zonder toestemming of overleg gekopieerd. Gerrit Jan schreef al een gepeperd stuk naar de dames en heren van deze site. Zijn artikelen werden daarop weliswaar meteen verwijderd maar men knipt-en-plakt-en-steelt gewoon vrolijk door van andere webloggers.
Wat een rare manier om een site bij te houden!
Ik zou zeggen ga zelf eens in de keuken staan en schrijf er een mooi verhaal over. Of ga publiceren in een heel andere categorie; “hoe steel ik mezelf rijk met de teksten van anderen”.
Ik heb geen zin en tijd om te zoeken naar een e-mail adres van de dames en heren van deze site. Ik zal dit stukje gewoon plaatsen dan zal het wel te lezen zijn op de plaats van bestemming?!
Ik zal onderstaande brief ook als reactie op de site zetten.
Wordt vervolgt!!!

Ls.
Ik zie dat uw site Culinair nieuws gewoon alle artikelen bij elkaar knipt en plakt. Ik had mijn vorig stukje nauwelijks afgerond en geplaatst of het was al te lezen op uw commerciële site! Ik heb daarvoor nooit toestemming gegeven!
Er staat wel een naam boven de artikelen maar geen enkele link naar het Ministerie van Eten en Drinken!!! Het lijkt alsof wij medeschrijvers van deze site zijn. Niets is minder waar.
Er is nooit enig contact geweest tussen het Ministerie van Eten en Drinken en uw “culinaire knip-en-plakker(s)”.
Wel maakt u mooie sier met artikelen die ik en mijn medebloggers schrijven. Er staan bovendien advertenties op de site, dus ontvangt u ook nog geld voor onze artikelen!
Wij hebben er heel bewust voor gekozen om op ons weblog géén advertenties toe te laten en dan staan onze artikelen opeens te lezen tussen die, door ons verfoeide, commerciële troep!

Bij mijn foto’s stond altijd al duidelijk vermeld dat ze alleen gebruikt mogen worden mét bronvermelding. U heeft mijn foto’s zonder bronvermelding of toestemming overgenomen.

Voor alle duidelijkheid is op mijn weblog nu ook te lezen dat teksten niet zonder toestemming gebruikt mogen worden.

Ik eis dat mijn artikelen per omgaande worden verwijderd en dat er geen artikelen meer zonder mijn toestemming worden geplaatst.

© ellen

85 jaar Slijterij Het oude Vat…

Posted on by

oude vat 003

Er gebeurt hier van alles op culinair gebied maar ik heb gewoon geen tijd om het op te schrijven. Toch maar even een verslagje van gisteren. De enige slijterij die ons dorp nog telt vierde een jubileum, ze bestaat 85 jaar.
Reden voor een feestje. We gingen natuurlijk even feliciteren. Achter de slijterij was een grote tent opgesteld waar we onthaald werden op een hapje en een drankje. We proefden wat prima wijnen en kochten met feestelijke superkorting een paar mooie flessen.

Er was ook een echte chocolatier. Hij maakte bonbons met Brabantse koffielikeur, heerlijk en leuk om eens te zien hoe dat in zijn werk gaat. Na even praten bleken we al eerder met de lekkernijen van deze chocolatier kennis gemaakt te hebben. Hij maakte de bonbons voor Marleen.

oude vat 013

Wie meer wil weten over de bonbons kan eens een kijkje nemen op de site van  Vossen chocoladewerken.

© ellen

Broeder Bo Bier Best?../

Posted on by
 

broeder bo 007

Broeder Bo renoveerde onze muziekinstallatie. Alles doet het weer naar behoren, ook de draaitafel. Er zitten nieuwe kabelgootjes in de muziekkast, de snoeren zijn professioneel opgebonden. Er moet nog een stukje achterwand uit de kast worden gezaagd, want de “nieuwe” versterker past nét niet. Enfin, een zeur die daar over valt. Gisteravond draaide het Ministerie weer ouderwets plaatjes.  Dr. Hook, Frank Zappa,  Jonathan Richman and the Modern Lovers, kortom: lang leve Broeder Bo

Al bij een eerdere gelegenheid beloofde Broeder Bo me zijn zelf gebrouwen bier. Gisteren bracht hij een flesje mee. Bier van de tweede gisting, met een fors alcoholpercentage. Het bier oogt donker, en het zou mild-bitter moeten smaken. Zou moeten…, schrijf ik, want ik weet het niet. Het grote dilemma in dit geval is het wel of niet openen van het flesje. Dit bier kan zich namelijk nog jaren ontwikkelen, in een rustige donkere kelder. Wat nu te doen?
Ach lezer, laat ik afspreken dat ik met een mooie proefnotitie kom op dit web-log, tegen de tijd dat ik er niet meer af kan blijven.

© paul

broeder bo 008

Gegratineerde asperges met Parmasaanse kaas…

Posted on by
 

asperges 1

Je zag het ook al aan de nieuwe kopfoto van het Ministerie: het aspergeseizoen is aangebroken. Voor ons betekent dat concreet dat er minstens één maal per week asperges worden gegeten. Des morgens gestoken in het veld en ‘s avonds op ons bordje…
En gisteren dus gegratineerd.

Als hoofdgerecht voldoet dit recept voor twee personen, als bijgerecht voor vier.

1 kilo asperges,
4 plakken gekookte ham (25 gram per stuk),
1 ons vers geraspte Parmasaanse kaas,
boter.

Schil de asperges en kook ze in ongeveer 10 minuten beetgaar. (Ze moeten nog de oven in en mogen dus niet te gaar zijn, en al helemaal niet slap.)
Laat de groente uitlekken. Rol vervolgens drie à vier stengels in een plak ham en schik de rolletjes in een ovenschaal, die eerst goed beboterd is. Dan dek je de groente af met de geraspte kaas en legt er hier en daar nog een klontje boter op. Het geheel gaat dan voor en minuut of acht in een voorverwarmde oven, op 230 graden. Ik gebruikte ook de gril en zette het gerecht er pal onder.
Je schept de rolletjes afzonderlijk op een bord en geeft er iets van het geurige sap uit de ovenschotel bij.
Wij aten er een stukje brood bij en we dronken een pinot blanc uit de Elzas.

Ik gebruik graag kaas bij mijn asperges. Om te gratineren bevalt de Parmasaanse het allerbest.

© paul

Kalfsschenkel in tomatensaus…

Posted on by

kalfsschenkel

Het is hier even druk, vandaar dat het verslag van ons dagelijks eten op dit weblog een beetje stagneert.  Vandaag dus maar het eten van gisteren: kalfsschenkel á la ??? Met een Italiaans tintje in ieder geval.

Reken per persoon één kalfsschenkel. Zoek schenkels uit die niet te groot zijn en waarbij het mergpijpje mooi in het midden zit, aan twee kanten “open”.

Voor twee personen;
2 schenkels, even door wat bloem gewenteld
olijfolie
1 flinke ui en twee teentjes knoflook, fijngesneden
1 winterwortel in kleine blokjes gesneden
een half liter blik tomaten, eventueel wat tomatenpuree
een scheut droge witte wijn
peper, zout
eventueel wat bouillon
versgehakte platte peterselie en rasp van één citroen

Braad de schenkels aan beide kanten lichtbruin in de olijfolie. Voeg ui en knoflook toe en bak ze zachtjes even mee. Voeg de wortel toe en de tomaten uit bllik
Blus dan af met de witte wijn. Voeg zout en peper toe naar smaak en laat het geheel zo ongeveer  1 1/2 uur heel zachtjes stoven.  Voeg zonodig wat bouillon toe en eventueel wat tomatenpuree.
Serveer de schenkels op voorverwarmde borden met wat van de saus.
Vermeng de gehakte peterselie met de citroenrasp en strooi dat over de schenkels.

Geef er wat pasta bij of rijst en een paar stukjes brood om het merg mee op te eten.
Het kluifje is voor de hond.

En natuurlijk espresso toe.

© ellen.

Stoofvlees van Iers rund…

Posted on by
 

runderstoofvlees

Ik kijk uit het raam en zie een prachtig wit landschap. De grote buien zijn uitgebleven, maar alles is bedekt met een flinterdun laagje sneeuw. En toch is het Pasen. Ellen zal straks de lunch van eerste Paasdag beschrijven. Laat ik het nog even over zaterdag hebben.

We hadden rundsvlees gekocht, Iers rundsvlees om te stoven. De prijs was goed en het vlees bleek van een zeldzame kwaliteit te zijn. Ellen maakte het vlees klaar met een minimum aan toevoegingen. Alleen een uitje, een paar pepertjes en wat karwijzaad. En natuurlijk zout en platte peterselie.

Het is lang geleden dat ik weer eens zulk smakelijk rundvlees at. Een deel van het vlees gebruikten we, de rest ging in de diepvries. Erbij namen we papardellen en een glas Spaanse landwijn. Groenten sloegen we over. Een Italiaans kaasje toe, en natuurlijk espresso.

© paul

Paasbrunch, ofwel champagneontbijt…

Posted on by

pasen de tafel

Paul moet gewoon werken met de Paasdagen dus besloten we de eerste Paasdag gezellig met wat vrienden te brunchen. Wat carpaccio van runderhaas, Italiaanse worst, ham, verse tuinkers, gerookte zalm lemoncurd, brioche, tuinkers, sinaasappelsap, koffie en een salade van wat ruccola, kwarteleitjes, kleine tomaatjes, artisjokken en olijven. En natuurlijk de gekleurde paaseitjes. Bijzonder werd onze Paasbrunch vooral door de meegebrachte champagne! Marleen had haar keldertje opgeruimd en Jan en Ans brachten toevalllig ook een mooie fles mee. Na een aarzelend glas, nóg één en nog…Het werd een ware proeverij die tot in de middag voortduurde…

Welke champagne nu als de allerlekkerste genoemd mocht worden, daar waren we het niet over eens. Smaken verschillen en de proefnotities kunnen niet serieus genoemd worden. Maar gezellig was het!

pasen 2008 003

Brioche…

Posted on by

pasen 2008 008

Voor de Paasbrunch bakte ik een brioche, een bijna cake-achtig brood, waarin veel boter en eieren zijn verwerkt. Ik volgde het recept van de gebroeders Roux.
Je kunt met dit recept een aantal kleine brioches maken of één grote. Ik koos ervoor een grote te maken.

15 gram verse gist
70 ml lauwwarme melk
wat zout
500 gram bloem
6 eieren
350 gram boter
30 gram suiker
1 eidooier losgeklopt met wat melk.
1 briochevorm met een hoge rand. Als de rand van de vorm niet hoog genoeg is kun je die met behulp van bakpapier verhogen. Ik dacht dat mijn vorm hoog genoeg was. Dat bleek niet zo, het deeg rees eroverheen. Vandaar dat de vorm van de brioche wat vreemd uitviel.

Ik maakte het deeg zaterdagavond en stond zondag heel vroeg op om de brioche verder af te maken en te bakken.

Lod de gist op in de melk. Voeg bloem, zout en de eieren toe en kneed het deeg tot het soepel en elastisch is. Ik kneed brooddeeg altijd met de hand maar dit deeg moet je echt lang kneden, zo’n 20 minuten. Ik gebruikte de mixer met deeghaken ongeveer 10 minuten.
Klop dan de gesmolten boter met de suiker romig en voeg dat beetje bij beetje bij het deeg.  Let erop dat alles telkens helemaal opgenomen wordt. Meng nu nog zeker 8 minuten met de mixer of 15 minuten met de hand. Het deeg moet nu glanzen en zeer elastisch zijn.
Dek het deeg af met een theedoek en laat het op een warme plak ongeveer 2 uur rijzen.

Sla het deeg terug door er enkele malen met je vingers tegen te tikken. Dek de kom weer af met de theedoek en zet het deeg enkele uren in de koelkast.

Vorm het deeg op een met bloem bestoven werkvlak tot een grote bal. Knip voor een klassieke brioche 1/3 van het deeg af voor het bovenste hoedje, vorm dit tot een kleine bal. Leg de grote deegbal in een vorm, druk met je vingers een kuiltje in het midden en plaats daarin het kleine balletje. Bestrijk het deeg met de losgeklopte eidooier en laat het nu in de vorm nog zeker anderhalf uur rijzen tot het in omvang verdubbeld is.

Verwarm de oven voor op 220 graden. Bestrijk de bovenkant nog eens met eidooier. (ik was dat vergeten, jammer want de brioche gaat er prachtig van glanzen.
Bak de brioche in de voorverwarmde oven, ongeveer 45 minuten.
Haal de brioche direct uit de vorm en laat het gebak afkoelen op een rooster.

pasen 2008 010

Een heerlijk luxe brood, mooi bij een zondags ontbijt of lunch. Serveer de brioche in  plakken met bijvoorbeeld een flinke laag lemoncurd of gewoon goede boter en suiker.

Voor een paar rot-smurven…

Posted on by

smurf

In 1958 verschenen de Smurfen voor het eerst. In het negende deel was dat, van de reeks Johan en Pirrewiet van de belgische striptekenaar Peyo. Ik ontdekte ze iets later, zo rond 1965. Ik was direkt verknocht aan die blauwe wezentjes. En dat bleef zo tot Vader Abraham in 1978 dan met dat strontvervelende lied kwam, dat op alle fronten de plank missloeg. En toen in 1981 de Hanna-Barbera studio’s de rechten kochten en op de hun eigen manier commerciële, flauwe en slechte tekensfilms gingen maken had ik het wel gehad met Smurfen.

En nu bestonden ze dan vijftig jaar en dat werd her en der gevierd. In ieder geval bij Albert Heijn, het kan niemand ontgaan zijn. Negenentwintig miljoen poppetjes werden er uitgegeven.Ik nam me voor niet mee te doen aan de gekte. Aan het Wuppie-dom van enige jaren terug had ik ten slotte ook met gemak het hoofd kunnen bieden. Maar ja, hoe gaat dat? Je koopt voor vijftien euro spulletjes bij de super die je toch al altijd frequenteerde en je vindt jezelf terug op de stoep met een gesloten zakje. Je wilt uiteindelijk tóch weten wie er in zit. En binnen de kortste tijd hadden we natuurlijk een partij Smurfen in de vensterbank staan. Weggooien was zonde. Weggeven leek de beste optie.

Ik vertelde je al wel eens van Marleen, die regelmatig haar keldertje opschoont en overtollig vloeibaar goud op het Ministerie dropt. Marleen bleek ze te verzamelen, die Smurfen. Marleen kreeg onze verzameling, incluis de dubbelen.

Uiteindelijk bleek dat Marleen nog drie figuurtjes miste in de serie. Ze moest echter werken, die woensdag middag, en had spijtig genoeg geen tijd om de Smurfenruilbeurs te bezoeken. En of ik misschien….

En zo stuurde ze me dan op pad met een blikken doosje, gevuld met dubbele exemplaren. Om 14.00 uur stond ik in de AH vestiging aan de Kapelaanstraat tussen al het wriemelend grut. Een drukte van jewelste, ook van opa’s, oma’s, vaders en moeders. Enfin…, ik wist me staande te houden en “scoorde” zowaar twee ontbrekende exemplaren. Alleen de muzieksmurf was nauwelijks te vinden. En als iemand hem al had dan werd me snel en bondig te verstaan gegeven dat mijn ruilmateriaal uit een armzalig boeltje oververtegenwoordigde Smurfen bestond. De koters gaven me weinig kans. Ik ben dan maar stilletjes afgedropen.

Thuis gekomen hoorde ik dat Ellen en Marleen een soort contractje hadden gemaakt. Voor elke ontbrekende smurf zou ik worden beloond met een kistje wijn. Kijk lezer, dat maakte de dag weer aardig in orde. Terwijl ik lag te slapen werd het eerste kistje bezorgd: Saint-Emilion Grand cru 2002 (Twee flessen.) De rest volgt een dezer dagen. En dat allemaal voor een paar rot-smurven….

Ach lezer, ik neem mijn oude albums heus nog wel eens ter hand, ze zijn te leuk om te laten verstoffen. Maar al die nieuwlichterij is aan mij niet besteed. (Kistjes wijn wél!) Die ene, die baksmurf, die hebben we bewaard. Die hoort thuis op het Ministerie…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© paul

 

 

 

Eieren verven…

Posted on by
 

paaseieren 032

Wie nog eieren wil gaan verven zou het ook eens zo kunnen proberen;

De eieren koken en afgieten. Dan even de tuin in om wat jonge blaadjes te plukken. Maakt niet uit wat, liefst kleine blaadjes. Zo kun je meteen wat onkruid wegplukken. Zevenblad is bijvoorbeeld heel geschikt.
Maak een verfbad van eierenverf.

paaseieren 002      paaseieren 003

Leg de blaadjes op het gekookte ei en bind ze vast met een stukje panty.
Dompel de eieren zo in het verfbad en laat ze ongeveer 5 minuten kleuren.

paaseieren 004      paaseieren 008

Knip de panty voorzichtig los en laat de eieren even drogen. Neem het blaadje eraf en poets het ei met een droog doekje nog even op.
Prachtig resultaat toch?
© ellen.