Saffraanrisotto…

risotto milanese 015

Ik loop nog steeds een dag achter met het beschrijven van het eten en drinken op het Ministerie. Ik ben nu al twee dagen noodgedwongen thuis (de bussen staken nog steeds hier in Brabant en ik ben afhankelijk van het openbaar vervoer). Genoeg tijd dus zou je zeggen, maar het is hier in huis rommelig druk. Veel bezoek, veel klusjes enzovoorts. Maar goed, de rust lijkt voor een aantal uren weergekeerd en zo heb ik even tijd om de risotto te beschrijven die we gisteren aten.
De oplettende lezer heeft het al gemerkt, wij zijn even helemaal in de risotto. Dankzij het prachtige boek van Giogio Locatelli leer ik elke dag een beetje meer over het geheim van goede risotto. In zijn boek “Made in Italy” verteld hij in een uitgebreid hoofdstuk over risotto; de soorten rijst die het beste passen bij de verschillende risottogerechten, de techniek van het koken, de bouillon die je gebruikt en de ‘mantecatura’.
De mantecatura is de fase tegen het einde van de kooktijd, waarin boter en kaas door de rijst geroerd worden, waardoor het gerecht heerlijk romig wordt.
Risotto wordt in Italie bijna altijd als zelfstandige gang opgediend. Een uitzondering is de saffraan risotto die geserveerd wordt bij osso buco, of cotoletto alla Milanese. Gisteren maakte ik de saffraanrisotto. Ik had geen kalfsschenkel of coteletten dus besloot ik de saffraan risotto als zelfstandige gang te serveren.

voor vier personen (een beetje overhouden is niet erg, er zijn prachtige recepten voor de restjes)
2 1/2 liter kippenbouillon
50 gram boter
1 ui, heel fijn gesneden
400 gram carnarolirijst
1 glas droge witte wijn
1 koffielepel saffraandraadjes
1 koffielepel tomatenpassata

maak de risotto romig met;
75 gram boter en 100 gram vers geraspte grana padano of Parmezaanse. Eventueel zout en peper.

Traditioneel wordt in deze risotto ook wat merg gebruikt. De risotto wordt daardoor nóg romiger. Gebruik dan ongeveer 50 gram merg. Laat de mergpijpjes een uur spoelen in koud water. Haal de merg eruit en hak het fijn. Smelt de ui tegelijk met de boter en de ui.

Breng de bouillon aan de kook en houd op temperatuur tegen de kook aan. (zet de pan bouillon naast de risottopan).

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui zachtjes glazig.

Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst droog zijn. Doe dan de saffraan erbij.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan de koude boter en de kaas door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout.

© ellen.

Salade van Hauwkes, oftewel peultjes met geitenkaas

peultjes salade 002

Wij lopen een beetje achter met het beschrijven van onze eetbelevenissen, druk, druk, druk is het hier.
Eerst maar het verslag van het eten van gisteren:

Heer Skukhorzel was even in het Brabantse Land en bracht ons peultjes uit eigen tuin en eieren van zijn vrolijke kippen. Nu vinden wij verse peultjes altijd lekker. Het peulenseizoen is maar kort, je moet er op tijd bij zijn en van genieten. De peultjes van Heer Skukhorzel zijn zo bijzonder dat we er ieder jaar weer naar uitkijken!
Fris geurend, knapperig, mooi lentegroen en gewoon zonder vlieguren, rechtstreeks uit de Achterhoek,
s’ morgens geplukt, s ‘avonds in de pan, dat is het ware genot!

De enorme zak peulen bevatte een hoeveelheid die wij zo samen niet in één keer opeten, dus besloot ik om een salade te maken en de rest te bewaren om de volgende dag gewoon te koken.
Ik had nog wat rucola en twee geitenkaasjes, dat leek me een goede combinatie om een salade mee te maken.

Peultjessalade voor twee personen:
500 gram peultjes
een handjevol rucola
5 kleine tomaatjes
1 kleine ui, in fijne ringentjes gesneden
2 eetlepels olijfolie
1 theelepel citroensap
wat zwarte peper
twee geitenkaasjes met ontbijtspek

peultjes salade 010

De peultjes twee minuten blancheren in gezouten water. Dan afgieten en even laten schrikken in ijskoud water.
De rucola, de peultjes, uiringen, gehalveerde tomaatjes op een schaal schikken.
De geitenkaasjes even zachtjes bakken en op de salade leggen.
Een dressing maken van olijfolie, citroensap en wat zwarte peper en over de salade schenken.

Wij aten de salade vooraf, gevolgd door een flinke entrecote van de gril met wat saffraanaardappeltjes. Een mooie maaltijd.
Kopje espresso toe.

peultjes salade 014

Wij zaten nog na te genieten van de maaltijd toen de eerste gasten alweer aan de deur stonden.
Het Kind van Het Ministerie is dol op peultjes en natuurlijk kreeg zij een deel uit de peulenvoorraad. Daarna kwamen Ans en Hijn, ook zij kregen een portie. En als klap op de vuurpijl; De Keizer van Monera. Die wilde er ook wel een paar…

Het moge duidelijk zijn Heer Skukhorzel; U heeft weer veel Gemertenaren laten genieten van de peulenoogst!

© ellen.

Spaghetti met witte pensen…

luxemburg juni 2008 008

Het was so-wie-so een weekend van slachtafval en onkruid. (Wat staat dat er lekker provocerend!)
We aten kalfslever, black pudding, pensworsten en varkenspasteitjes. Brandnetels in de risotto en wilde majoraan bij de gestoofde kwartels. De braamstruiken woekerden als nooit te voren, maar ook nooit heb ik ze zo overdadig zien bloeien als dit weekend.

We waren dus in Luxemburg.
We hadden geen mondvoorraad bij, dus wipten we op de heenweg even binnen bij een plattelands-super op de grens van België en Luxemburg, om het meest noodzakelijke in te slaan. Wat wijn, wat brood, room voor in de koffie, spek voor bij de eieren, blikje voor de hond. Een paar stuks fruit en een trosje tomaten. Dat zou volstaan voor het ontbijt van de volgende ochtend. Vanavond gingen we uit eten.
In het voorbij gaan zag ik pensworstjes in het schap, van de boerderij. Ik kon ze niet laten liggen.

Evenwel aangekomen op onze stek ontbrak het me aan alle lust om nog een voet te verzetten. Ik kwam uit de nachtdienst en was ongeveer vierentwintig uur op. Zelfs een bezoek aan Zheng kon ik niet meer opbrengen.
Wél moest er nog gegeten worden…

Ellen improviseerde dan maar een spaghettischotel.
Ze sneed de witte pensen in schijfjes en bakte ze met wat wilde majoraan. Flink peper erbij en een scheut room. Terwijl dat potje even sudderde kookte ze goede spaghetti.
Ze stortte alles in een schotel en onze maaltijd was klaar.
Nou heb ik doorgaans weinig te klagen lezer, maar deze schotel leverde me een pastamaaltijd zoals ik al weer tijden had moeten ontberen.
Zo verschrikkelijk lekker…
En een geheel nieuw recept: Spaghetti met pensen!

© paul

Risotto alle ortiche, risotto met brandnetels.

luxemburg juni 2008 061

Onze vaste lezers hebben het denk ik al begrepen, wij waren even een paar dagen naar Luxemburg. Een paar dagen lekker luieren, wat lezen en wat boodschappen doen. Vorige week heb ik het boek “Made in Italy” van Giorgio Locatelli gekocht en daar heb ik heerlijk in zitten lezen. Een echte recensie schrijf ik later nog wel, nu eerst maar een recept uit dit mooi boek.
Tot onze ergernis groeien er opeens allemaal brandnetels rond onze caravan en tot mijn grote vreugde staat er in het boek van Locatelli een recept van risotto met brandnetels!
Ik weet niet meer van wie de spreuk komt maar wel heel toepasselijk: “If you can’t beat them, eat them”.

luxemburg juni 2008 013
Dit recept is een prima oplossing voor die stekelige dingen.
Het is ook precies de goede tijd voor mooie jonge brandnetels. Pluk de jonge exemplaren. Doe wel handschoenen aan, of als je die niet in de buurt hebt, een plastic zakje om je hand. Pluk alleen de blaadjes, de steeltjes zijn wat taai.

Voor vier personen;
400 gram risottorijst, Locatelli raadt aan om vialone-nano rijst te gebruiken
2 handenvol jonge brandnetelblaadjes (bewaar een paar blaadjes voor de garnering)
2 1/2 liter bouillon
50 gram boter
1 kleine ui, heel fijngesneden
1 glas droge witte wijn
zout en peper

75 gram koude boter in kleine blokjes gesneden
100 gram geraspte Parmezaanse kaas

Blancheer de brandnetels een paar seconden in ruim kokend water met wat zout. Giet ze af en pureer ze in de foodprocessor. (in onze caravan heb ik die niet dus hakte ik de brandnetels gewoon fijn, dat gaat ook prima)
Breng de bouillon aan de kook en zet die naast de risottopan. Houd de temperatuur van de boullon tegen de kook aan.

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui zachtjes glazig.
Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst droog zijn.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door. Doe na 10 minuten de brandnetelpuree erbij. en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan de koude boter en de kaas door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout.

Frituur voor de garnering een paar blaadjes brandnetel in een laagje olie.

luxemburg juni 2008 064

Wij hebben genoten van deze mooie risotto, een aanrader!

© ellen

Hollandse nieuwe…

nieuwe haring 001

Je kunt ons vertellen wat je maar wilt, wij houden het bij de haringen van de Beer. En elke échte liefhebber in ons deel van Zuid Oost Brabant zal het daar roerend mee eens zijn.

Sinds gisteren avond staat de kraam weer bij de Beekse Brug, elke avond vanaf een uur of vijf. Wij waren er. We kochten vijf haringen, Ellen zonder, ik met uitjes. Moddervet waren ze, zacht en bijna zoet. (De liefhebbers van harde haring zullen hun bekomst ergens anders moeten zoeken.)

Pa de Beer koopt de haringen nog altijd zelf in. Dat hij al jaren gepensioneerd is doet daar niks aan af. Hij heeft een speciaal “adresje”, visserlui waarmee hij al van ouds zaken doet. Zo althans was het tot vorig jaar, en ik heb geen reden aan te nemen dat het dit jaar anders is, ik heb het hem niet gevraagd.

Over enkele weken is de haring op z’n vetst. Speciaal geselecteerde exemplaren worden dan aangeboden als Koninginneharing. Daarvan weet Pa de Beer elk jaar weer een paar vaatjes te bemachtigen. Gezien de kwaliteit van de eerste Nieuwe moet die Koninginneharing wel helemaal super zijn. We houden je op de hoogte.

Wij zullen de komende weken nog vaak aan de kraam te vinden zijn.

© paul

Peultjes en op de huid gebakken zalm

peultjes

Op mijn gedwongen vrije dag bezocht ik de markt, ik schreef het al. De markt was tien keer niks maar de groentekraam had prima verse waar. Ik kocht behalve de tuinboontjes die we gisteren al aten ook nog verse Hollandse peultjes. Typisch zo’n groente die er maar even is van eigen bodem. (de peultjes uit Kenia koop ik niet. Te gek voor woorden, peultjes invliegen vanuit Kenia!)
Peultjes koop je gewoon in juni, vers van Nederlandse bodem.

In de tijd dat Paul en ik net bij elkaar woonden (jaren geleden) vroeg ik zo eens wat hij nu de lekkerste groente vond. Het antwoord kwam prompt en stellig; “Hauwkes, vind ik heel erg lekker”. Om mijn kersverse huisgenoot een plezier te doen besloot ik de volgende dag maar eens op zoek te gaan naar die mij onbekende groente; “Hauwkes”. Ik had er nog nooit van gehoord!
Ik besloot gewoon even bij de groentenboer langs te gaan en een kilo van die geliefde groente te kopen. Ik bestelde een kilo Hauwkes (!). In december!
“Mar vrouwke”, zei groentenboer Noud van Schijndel, “Hauwkes” in december, dé kan toch helemaal nie.”
Niet leverbaar dus die Hauwkes in december. Daarmee was ik nog niets wijzer geworden en moest de ik groenteboer alsnog vragen wat dat nu voor groente was. Peultjes natuurlijk!!! Ik was toen nog niet zo bekend met het plaatselijke dialect. Tegenwoordig gaat het al stukken beter, de tuinbonen heten hier flodderbônne, aardappelen worden erpel en hutspot wortelenpetazzie.
Petazzie mi skrûwsaus, is stamppot met uiensaus maar ook een kleinkunstensemble uit Helmond. 

Peultjes dus vandaag, gewoon even gekookt met wat zout. Afgieten en een klein klontje boter erover laten smelten.
Erbij aten we een stukje op de huid gebakken zalm. Een paar gekookte aardappeltjes en een sausje van:
één deel volle yoghurt, 2 delen mayonaise, 1 eetlepel bieslook, 1 eetlepel verse dille en wat versgemalen zwarte peper.

op de huid gebakken  zalm

En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Monera in het Deutsches Architekturmuseum…

Outsiders-Van-Genk

Zoals wel vaker op zaterdag zaten er nogal wat mensen aan, aan onze avondmaaltijd. We aten spaghetti Bolognese met een frisse zomersalade. De grote afwezige was de Keizer van Monera, terwijl die toch nagenoeg élke zaterdagavond zijn opwachting maakt. Dat komt zo:

De Keizer verblijft in het buitenland. In Duitsland. Hij neemt deel aan een tentoonstelling die geformeerd is rond het werk van de Nederlandse Outsider-kunstenaar Willem van Genk. In het Deutsches Architekturmuseum in Frankfurt am Main. Dit weekend is de opening. En voor wie het nog niet wist: het Deutsches Architektumuseum is een van de belangrijkste musea ter wereld op het gebied van bouwkunst.

Gerard kon deelnemen aan deze tentoonstelling door de niet aflatende inspanningen die Dr.Ton Thelen zich sinds jaren getroost om de kunst van Gerard die plaats te bieden die ze verdient. Inspanningen die onder anderen leidden tot de wondermooie expositie in het Museum Dr. Guislain te Gent (B). En die leidden tot publicaties in toonaangevende kunstbladen als RAWvision. Ook heeft Thelen er zorg voor gedragen dat het werk van Gerard van Lankveld op een deugdelijke manier wordt ondergebracht en beschermd. (Gerard heeft onder anderen een eigen kabinet in het Dr Guislainmuseum.)

In de plaatselijke en regionale pers was er niets terug te vinden over de tentoonstelling (van WERELDFORMAAT!). Wel lazen we over een geit die dronken achter het stuur zat, over een echtpaar dat al 50 jaar ruzie heeft en over de boerenknecht uit Handel die in augustus naar de Nationale Kampioenschappen Koeienmelken wordt afgevaardigd. (“Nerveus Toon?” “Nou Bert, dè vèlt wel mee. As de biste mar stil blieve stoan dan moet ut lukke…”)

Enfin…, Frankfurt ligt niet in de Peel, en dan taant onze belangstelling als snel, niet waar?

De tentoonstelling in Frankfurt loopt nog tot 24 augustus, dus je hebt alle tijd om er te gaan kijken. Op Youtube staat de film die … maakte over leven en werk van Gerard van Lankveld. Ik probeer later op de dag een link te maken. De afbeelding boven dit artikel is een schildering van Willem van Genk. Ik leende het plaatje van Museum Dr. Guislain.

De fotograaf Frank Brouwers maakte een reportage over Gerard van Lankveld. De foto’s tonen niet zoveel van “het Genie als Kunstenaar”, maar ze geven een mooie inkijk in de huiselijke omstandigheden van Gerard. Wil je de fotos zien, klik dan HIER

Ton Thelen schreef een boek over leven en werken van Gerard van Lankveld: Monera Carkos Vlado. Bij het boek hoort een DVD met de documentaire Monera van de Belgische cineast Josef Devillé. Boek én DVD zijn samen verkrijgbaar voor € 35,-, wat een schijntje is gezien het gebodene. Ben we geïnteresseerd, laat het even weten…

© paul

Gekruide saffraanrijst en lamsgehaktballetjes in tomatensaus.

lamsballetjes en saffraanrijst 010

Paul maakte deze week Fesenjaan van kip, een Iraans gerecht. We vonden het allemaal heel lekker en geïnspireerd door dit succes zocht ik vandaag eens in mijn kookboeken naar recepten. Al snel kwam ik terecht bij Claudia Roden, één van mijn favorieten als het gaat over de keuken van het Midden-Oosten. Haar kookboek “De Joodse Keuken” is een veelgebruikte bron van inspiratie hier in ons huis. Ik zie nu dat we nog nooit een artikel geschreven hebben over dit prachtige boek! Binnenkort lezer, zeer binnenkort…
Vandaag alvast twee recepten uit een ander boek van Claudia Roden, “Tamarinde en saffraan”, favoriete recepten uit het Midden-Oosten.

Het was een rommelig weekende en ik was bijzonder lui deze dagen, soms is dat wel eens nodig, gewoon bijna niets doen. Gevolg is dan ook dat er weinig boodschappen gedaan worden en ik moest dus vanavond iets klaarmaken met wat er op voorraad was. In de diepvries wat lamsgehakt, blikjes tomaten zijn er altijd en rijst ook. Met wat kruiden vers uit de tuin, en gedroogd en het recept van Claudia Roden werd het toch iets bijzonders!

lamsballetjes en saffraanrijst 014

Lamsgehaktballetjes in tomatensaus (ongeveer naar het recept van Claudia Roden)
voor vier personen:
500 gram lamsgehakt
1 ui, zeer fijngesneden
3 eetlepels platte peterselie en 1 eetlepel koriander, fijngehakt
zout en peper
1 eetlepel harissa
1 eetlepel olijfolie om te bakken

Meng ui en kruiden door het gehakt en vorm er kleine balletjes van ter grootte van een walnoot.
Bak de balletjes in de olie rondom bruin in ongeveer vijf minuten. Schep ze dan uit de pan.
Maak de tomatensaus van;

2 fijngesneden uien
2 teentjes knoflook
1 blikje tomaten en 1 kop tomatenpulp
1 theelepel suiker
wat zout
5 gedroogde chilipepers
3 eetlepels peterselie en 3 eetlepels koriander, fijngehakt.

Gebruik een ondiepe pan die op tafel kan worden gezet.
Bak ui en knoflook in de olie. Voeg de pepers toe en de tomaten en tomatenpulp. Laat even sudderen en breng op smaak met zout en wat peper. Laat de saus even inkoken en voeg peterselie en koriander toe. leg de gehaktballetjes in de saus en laat het geheel zo nog 5 minuten pruttelen.

Serveer met gekruide saffraanrijst:

2 koppen rijst
1 liter bouillon
1 theelepel kardemomzaden
6 kruidnagelen
2 stukjes pijpkaneel
1 thelepel saffraan
zout en peper
2 eetlepels rozijnen
1 eetlepel pijnpitten en 1 eetlepel geschaafde amandelen

Breng de bouillon aan de kook en doe er de kruiden bij. Laat dit tien minuten trekken. Voeg de saffraan toe en zout en peper en de rijst. Laat het geheel aan de kook komen en roer alles goed door. Laat de rijst 10 minuten koken, giet ze af en laat ze dan nog 10 minuten doorgaren met de deksel op de pan. Rooster intussen de amandelsnippers en de pijnpitten en week de rozijnen even in wat lauw water.

Schep de rijst op een mooie schaal. Strooi er pijnpitten, amandelschaafsel en rozijnen over en dien meteen op.

Een mooie maaltijd, wij waren tevreden.
Kopje espresso toe!

© ellen.