Nog één keer die zalm…

18 november 2006 003
Nog één keer de zalm; hij is inmiddels helemaal op. Het was werkelijk een heerlijke vis. Een kennis van Maja had hem zelf gevangen voor de kust van Engeland, een echte wilde zalm dus en dat was goed te proeven. Goed te zien ook, deze wilde had veel grotere vinnen en een bredere staart dan de gekweekte soort. Wij kopen in Luxemburg wel eens wilde zalm maar hier in de buurt kan ik die nergens kopen helaas.

Natuurlijk had Maja ook nog allerlei andere lekkere hapjes gemaakt en het was een heel gezellig feestje.
Er was heerlijke wijn en voor de statistieken van Ed van de Wijnerij: op dit feestje werd door bijna iedereen wijn gedronken.

Gepocheerde zalm 1

18 november 2006 004
De enorme zalm ligt in de pan, spannend hoor, het is toch maar afwachten of het lukt het ding mooi en onbeschadigd op tafel te krijgen. Ik weet niet precies wat de vis weegt maar ik schat toch wel zeker 5 kilo! hij was 80 cm lang. Wás, want ik moest er een stuk afsnijden anders paste hij niet in mijn pan.
Het is dan kiezen; de kop of de staart eraf. Ik koos voor de staart. Met wat decoratie kan de wel verstopt worden. Zonder kop is minder mooi. Ik pocheer de vis in een court bouillon van 1 fles witte wijn, ui, selderij, tijm, peperkorrels. Ongeveer 1 uur.

18 november 2006 006

Saus bij gepocheerde zalm….

Foto volgt later, mijn fototoestel ligt al op het feest!

Ik maakte een saus bij de zalm van twee maal mayonaise, uiteraard zelfgemaakte. Ik maak zo’n hoeveelheid in twee porties omdat ik dat handiger vind.
Mayonaise;
3 eidooiers
350 ml olie (ik gebruik hiervoor zonnebloemolie of een mengsel van zonnebloem met olijfolie)
1 theelepel mosterd
sap van 1/2 citroen
peper en zout
De dooiers in een kom doen met de mostert, zout en peper. Dan de olie er druppel voor druppel bijvoegen en met de mixer op de hoogste stand kloppen blijven tot de saus begint te binden. Dan kun je de olie er met grotere scheuten bij gieten.
Voeg citroensap toe en breng verder op smaak met misschien nog wat zout.

Maak voor zo’n grote zalm 2 maal de hoeveelheid mayonaise.
Voeg dat bij elkaar en doe er een ruime eetlepel tomatenpuree bij en 1/4 liter slagroom. Klop met de mixer in een lage stand alles goed door elkaar tot je een mooie saus hebt.
Voor de liefhebbers een drupje tabasco erbij.

Tajine…

tahin

Soms blijven dingen liggen. Zo wilde ik vorig jaar al schrijven over deze pot, maar om een of andere reden kwam dat er niet van. Vanavond zat ik wat voor me uit te staren in de huiskamer en opeens viel het ding me weer op. Het is intussen zo’n vast onderdeel geworden van ons interieur dat je er gemakkelijk overheen kijkt. Terwijl het toch een heel bijzonder sierraad is.

Tajine heet zo’n kookpot en hij komt uit Noord Afrika. Hij bestaat uit twee delen, een onderschaal en een grote konische deksel. Hij is gemaakt van aardewerk en dat heeft als eigenschap dat het de warmte goed vast houdt. Hierdoor wordt de inhoud van alle kanten gelijkmatig opgewarmd, waardoor groenten en vlees snel gaar worden. De kooktijd is korter dan bij normaal keukengerei. En in principe kun je de tajin gewoon op je fornuis gebruiken. Dit exemplaar is overigens niet te gebruiken als kookpot, maar je hebt er een knappe opdekschaal aan. Voor het echte werk hebben we een simpeler exemplaar, ik stel het je binnenkort wel voor.

Ellen kreeg deze pot vorig jaar met haar verjaardag van het Sientje van Loonvolk. Mooi ding, hè…

© paul

geselecteerd als gefixeerd bericht…

Welkom bij het ministerie van eten en drinken.
In 1999 ben ik begonnen elke dag op te schrijven wat we die dag gegeten hebben. Ik wilde het laatste jaar van de eeuw op die manier vastleggen. Het bleek al snel een verslavende hobby, en de stapels schriftjes groeiden maar. Nu in de vorm van een weblog, alles over eten, drinken en andere genoegens.

vakantie augustus 2006 214

Nachtgedanken…

wbwlogo

De nachttemperatuur voor deze maand is tot nog toe aan de hoge kant. We schrijven 15 november en het is een graad of 12 buiten. Ik heb een raampje open staan. Het werk is gedaan en het wordt nog wel een paar uurtjes voordat het eerste levende wezen weer aanspraak zal maken op mijn hulpvaardigheid. Op de achtergrond gonst zachtjes Bach uit de luidsprekers. De koffie is vers. Tijd om wat te mijmeren over Wine Blogging Wednesday de wijnen en het eten.

“Op het Ministerie gaat de Wine Blogging Wine er met dozen doorheen”; schreef Mariëlla Beukers, en dat is niet geheel bezijden de waarheid. Wij hadden te kort aan twee flessen om tot een oordeel te komen dus schaften we ons vorige week nog eens zes flessen aan. We lieten deze en gene meeproeven, maar dat leverde weinig op. Onze gasten bleken allemaal wat huiverig om voor WBW te reageren. Waarom nou toch?

1 november 004

Onze eigen bevindingen tot nog toe: de wijnen moeten het hebben van het begeleiden van een maaltijd. Ze deden het heel behoorlijk bij de haas en bij pikante gerechten. Fors Knoflook komt de wijnen ten goede. (Het blijft raar wijnen op te peppen met eetsmaken, het moest toch een samenspel zijn?! ) Vanavond proberen we maar eens iets in extremo. Ellen had het over een hele bol knof in een maaltijd. We zullen zien. De aangekondigde paté gaat in ieder geval niet door. Het weekend liet te weinig tijd voor het ingewikkelde en bewerkelijke gerecht. (Misschien maar goed ook, Ellens paté’s behoren tot de hoogtepunten in ons culinaire leven en verdienen dan ook het beste uit ons keldertje. Ik houd het wel tegoed.)

Een avond met vrienden, incluis verhitte discussies of andersom, rustig met z’n tweetjes in de huiskamer met een boek: we zullen deze wijnen niet schenken. In het eerste geval zijn er sloeberwijnen die veel geschikter zijn (milder, gemakkelijker) en in het tweede geval is er een hoop ander lekkers te vinden. Vinden we de wijnen slecht? Nee, prijs en kwaliteit lijken aardig in verhouding en gemeen zijn ze niet. Het is, geloof ik, onze smaak niet. Nog een week te gaan om tot een eindoordeel te komen.

© paul

(titel onbekend)…

Welkom bij het Ministerie van Eten en Drinken.
Een weblog over Eten, Drinken en Andere genoegens.
In 1999 schreef ik een jaar lang op wat we die dag aten, dronken en alles wat daarmee te maken had.
Ik wilde zo voor mezelf het laatste jaar van de eeuw vastleggen.
Dat bleek al snel een verslaving en na 1999 ging ik dan ook door met het schrijven van mijn kookdagboek. Stapels schriftjes schreef ik vol tot ik in augustus 2005 de digitale mogelijkheden ontdekte van een weblog.

stoofpeertjes

Kip met trompette de la mort…

15 december 2006 012

Feestelijke lunch voor de jarige; kip met trompette de mort. Kippenpootjes, natuurlijk van de Sumiranboerderij, met gedroogde paddestoelen. Trompette de la mort (Ned: Hoorn van overvloed) is een cantharelsoort. Deze paddestoel is (in tegenstelling tot de gewone cantharel) goed te drogen en geeft een heerlijke geur en smaak, aards en “romig”.

Voor vier personen, 2 drumsticks per persoon
een handje vol gedroogde trompette de la mort, een half uurtje weken in lauwwarm water.
1 uitje en twee teentjes knoflook
scheutje witte wijn
1/8 room
boter
Braad de kip aan in wat boter. Voeg ui en knoflook toe en laat even meebakken. blus dan af met wat witte wijn en voeg de geweekte paddestoelen toe. Doe ook het weekwater van de paddestoelen erbij.
Laat de kip zo ongeveer 30 minuten zachtjes garen. Voeg dan de room toe en stoof nog 10 minuten door zodat de room wat kan indikken.
We aten er wat brood bij. Een stukje Stilton met een glas port toe.
En koffie met chocoladecake.

Vanavond gaan we uit eten, verslag daarover later.