Slim augurkenpotje…

Er zijn twee redenen om het augurkenpotje van de Franse zuurwarenfabriek Maille te koesteren: Allereerst natuurlijk de inhoud, daarover zo meer. De tweede reden is de verregaande automatisering van het pot-peuter-gebeuren. Dat potpeuteren hoeft namelijk niet meer. Een simpel systeempje maakt dat je niet met je vingers, met een vork of anderszins in het potje moet poeren om de gewenste hoeveelheid augurkjes op je bord te krijgen. Op de bodem zit een zeefje dat verbonden is met een staafje. Trek je het staafje omhoog dan gaan automatisch de augurken mee naar de opening van de pot. Je pakt de hoeveelheid die je nodig hebt en laat de rest weer terug zakken in de inlegazijn. Zo simpel is dat. Er zijn meer firma’s in Frankrijk en België die van dit systeem gebruik maken. Hier ten lande heb ik het nog nooit gezien. Dan de inhoud. De augurkjes zijn absoluut niet gezoet. Dat heeft als voordeel dat ze te verwerken zijn in allerlei gerechten waarbij je zuurtonen wilt, en geen zoetjes. (Denk aan haringsalade, aardappelsalade enz.) De augurkjes zijn goed gekruid en ingelegd in eerste klas azijn. De zuurwarenfabriek Maille maakt sinds een jaar of vijf onderdeel uit van het Unileverconcern (toch een beetje van ons?), maar heeft de vrije hand in eigen productie. Al 250 jaar maakt Maille zuurwaren, oliën en sauzen die de culinaire toets kunnen doorstaan. Let op dat merk.

© paul

Varkenstong…

De tong die ik zondag kocht op het slachtfeest hebben we vandaag gegeten. De tong op een zacht vuurtje gaar gekookt in ruim water met kruiden; laurier, selderij, prei, een ui, thijm, rozemarijn, zout en peper (afhankelijk van de grootte en dikte ongeveer 2 uur). Als de tong gaar is uit de bouillon nemen, het keelstuk verwijderen ( voor Max!) en de tong pellen. In de koelkast bewaren. Je kunt de tong koud of warm eten. Wij kozen voor het laatste; Tong in tomaat-crème saus. Klontje boter, koffielepel bloem, teentje fijngesnipperde knoflook, tomatenpuree (doppio ofwel goed sterk), 2 dl room peper, zout, tabasco, peterselie, 2 tomaatjes in partjes. Smelt de boter in een sauspan en fruit de knoflook licht aan. Roer de bloem erbij en dan de room. Voeg dan de tomatenpuree toe en de kruiden. Schik in een mooie schaal de partjes tomaat en de in plakjes gesneden tong. Giet de saus erover en zet de schaal ongeveer 15 minuten in een voorverwarmde oven. We aten er broccoli bij en voor mij aardappelpuree met kaassaus (over van zondag, ook uit de oven)

© ellen

Hir Sitz Ich Dicker Wants…

In het museum Musee Unterlinden bevindt zich nog een restant van de wijncultuur die oorspronkelijk bloeide in dat gebouw. Unterlinden was van oorsprong een klooster, en de monniken bezaten uitgestrekte wijngaarden even buiten de stad. Een klein deel van de wijnkelders is nog in takt. Daar liggen nog een paar gigantische wijnvaten te pronken. Eén daarvan is afkomstig van een wijnboer uit de omgeving. We kochten een prentbriefkaart met de afbeelding van het vat, en thuis heb ik met behulp van een loupe het gedicht ontcijferd dat de trotse bezitter (ene Peter ???) er vandaag precies 224 jaar geleden in beitelde. (Krom Duits voor rekening beitelaar.)

Hir Sitz Ich Dicker Wants,

Mit Meinem Rebensaft,

Der Gibt Gesunten Mut,

Den Krancken Sterck Und Kraft,

Wer Desen Sich Bedint,

Mit Mase Nur Zur Zeit,

Den Macht Der Herr Vergnugt,

Er Fult Sein Herz Mit Freud,

Wer Aber In Misbrauchet,

Und Saufet Tag Und Nacht,

Der Wird Dadurch Ums Geld,

Und Leib Und Seel Gebracht.

Den 9 November Peter ??? Anno 1781

Grieks…

De proeverij van het bokbier heeft meer energie gevergd dan ik dacht. Geen zin dus in echt zelf eten koken. Wij gaan in eigen dorp eten! Dat is nog niet zo simpel na de “Bokbierproeverij”. (De Jongste Bediende heeft vandaag ook geproefd, en natuurlijk Paul ook nog een keer.)

Dus naar de Griek.Wij eten daar altijd hetzelfde;Paul eet Stifado en ik lamscarbonades. Een echt lekker toetje is de zevenjarige Griekse cognac bij de koffie.

‘t Gaat maar door…

Het voornemen om voor dit jaar te stoppen met recenseren van bokbier moet weer danig bijgesteld. Gisteren kreeg ik een paar flesjes Jopen Bokbier in handen. De proeverij was snel georganiseerd, ik deed het alleen. Het bier wordt gebrouwen van maar liefst 4 granen: gerst, tarwe, haver en rogge. Het is ongefilterd en ontwikkelt na op de fles. Ik ga niet vervallen in superlatieven, dat laat ik aan een ander over. De Biergoeroe Michael Jackson kwam tot de volgende bespiegeling: “Dit bier heeft een robijnrode kleur en is ongefilterd. Het aroma heeft iets van vers gepelde mandarijntjes; het is daardoor zeer fris en levendig. Het eindigt met een rookachtige gebrandheid, een heel apart bier. Aanbevelenswaardig!” Tja, nou hoor je het zelf. Kopen dat bier!

De Jopenbrouwerij is een kleine roerstok in bierkuip Nederland. Ontstaan in 1995 in Haarlem door toedoen van enkele enthousiaste bierliefhebbers. Ze brouwen op niet al te grote schaal, met moderne middelen, naar oude Haarlemse recepten. (Bier brouwen was in de 14e eeuw de belangrijkste nering van de stad.) De Jopen waren de 112 litervaten die in vroeger dagen werden gebruikt voor de lagering en het exporteren van het bier.

© paul

Gordijnen dicht…

Het is nog vroeg, ik weet het, maar het Ministerie sluit de burelen. We zijn bekaf, we gaan naar bed. Met een boek. We laten de boel de boel, morgen is er weer een dag. Ellen at pizza, ik maakte een salade van tonijn en ei, met veel sla. (Ik maak die salade vaker, dus het recept komt de komende weken beslist een keer langs geflitst, maar niet vandaag.) De hond is uit geweest, Ellen sluit de gordijnen. Lezer wij groeten U…

© paul

Intelligent bierviltje.

 

Gevonden op het VPRO-Noorderlog. Duitse onderzoekers hebben een “zelfdenkend bierviltje” ontwikkeld, dat de barman waarschuwt als het glas dat erop staat bijna leeg is. Het zelfdenkend bierviltje is iets dikker dan een normaal viltje, maar er zit dan ook een kleine computer in verstopt, compleet met weegschaal en radiozender. Als het gewicht van het bierglas afneemt, stuurt het viltje een signaal naar de bar, waar een knipperlichtje aangeeft dat het tijd is om bij te schenken. Als iemand het glas vastheeft, en het gewicht dus op nul staat, houdt het viltje zich keurig stil. Het viltje gaat honderd Euro kosten. De onderzoekers zien er wel een markt voor. 

Bouillon…

Vergeet ik bijna op te schrijven: natuurlijk die bouillon niet weggooien. Daar kunnen nog hele pannen soep mee gemaakt worden. Bonensoep, erwtensoep, linzensoep, of misschien zelfs een keer échte lekkere pompoensoep? Bouillon invriezen gaat heel goed.

Gekookt spek en tong…

Zo’n slachtfeest is leuk, maar betekent ook wel wat werk. Vroeger waren mensen een aantal dagen druk bezig om zo’n varken te verwerken. Ik had maar een paar stukjes gekocht, maar dan moet ik nog goed bedenken hoe en wat ik ermee wil doen. Boeken, liederen en oude wijsheden komen dan op tafel. “Van ribbekes zult en ham, Faldera. Op minnen botterham, Faldera” enzovoorts. De jongste bediende moet het maar eens zingen, hij kan dat echt heel goed.

Intussen ligt het spek zachtjes te koken en de tong gaart in een andere pan ook langzaam. Spek ongeveer 500 gram per stuk (ik heb 2 stukken gekocht; 1 voor ons, 1 voor het kind) Het spek opbinden met katoen ( dan is het later makkelijker /mooier te snijden, hoeft niet per sé) Spek in een grote pan met koud water opzetten en aan de kook brengen. Eventueel afschuimen. Dan één grote ui, één teen knoflook, een of twee stengels selderij, 2 laurierbladeren, een koffielepel mosterdzaad en flink wat peperkorrels erbij doen. Het spek moet zo ongeveer 2 uur zachtjes trekken. Het spek af laten koelen in de bouillon en de volgende dagen opeten. Dit is heerlijk op donker roggenbrood met veel scherpe mosterd. Voor de tong volgt het recept morgen.

© ellen

Varkenshaasje in kaassaus (Munster)

Het was allemaal heel gezellig vandaag, het slachtfeest, nog veel bezoek daarna, enz. maar we moeten toch ook gewoon eten. Vanavond een varkenshaasje, gewoon van “onze eigen Sumiran varkens”. (Misschien moeten ze in Heusden ook maar eens slachtfeest houden?)

Recept voor 4 personen: 2 varkenshaasjes, 1 klontje boter, 1 teentje knoflook fijngesnipperd, 1/4 liter room, 150 gram Munsterkaas, peper, zout, nootmuskaat, peterselie, basilicum.

Braad het haasje in een open pan ongeveer 20 minuten (afhankelijk van dikte en grootte) Intussen in een sauspan de knoflook in de boter even smoren, de room erbij en aan de kook brengen. De kaas in kleine flintertjes snijden en bij de room voegen. Blijven roeren tot alle kaas gesmolten is. Kruiden met peper, zout, nootmuskaat en even zachtjes laten pruttelen. Het haasje uit de pan nemen en warmhouden onder folie. De aanbaksels in de braadpan losroeren met een scheutje witte wijn, en de kaassaus erbij doen. Goed roeren en een beetje fijngehakte peterselie / basilicum toevoegen. Het haasje snijden, op een mooie, voorverwarmde, schaal leggen en een beetje van de saus erover scheppen. Snel opdienen.

Wij aten er witlof bij en aardappelen. Espresso toe. Dit recept is “een beetje uit de Elzas, en een beetje van mij”, wil je meer Elzas serveer er dan zuurkool bij!

©  ellen