Koolpastei…

koolpastei 010

Zaterdag maakte ik behalve de Apfelstrudel ook nog een koolpastei. Ik had, tussen de buien door een spitskooltje gekocht en wilde er eens iets anders dan anders mee doen. Ik besloot er een soort grote pirosjki van te maken. Ik noem het maar een koolpastei.

Voor het deeg gebruikte ik het recept voor de kleine pirosjki;
300 gram bloem
5 eetlepels melk
125 ml yoghurt
1 ei
4 eetlepels zonnebloemolie
1 zakje bakpoeder en een mespuntje zout.
Kneed dat alles goed door elkaar tot een soepel deeg en laat het even rusten.

Voor de vulling;
1 kleine spitskool in fijne reepjes gesneden
75 gram biologisch gerookt spek in kleine reepjes gesneden
1 ui en 2 teentjes knoflook, fijngesneden
1 eetlepel olijfolie
flink wat zwarte peper
2 hardgekookte eieren, fijngesneden

Verwarm de olie en fruit daarin ui en knoflook even aan. Voeg het spek toe en bak tot het knapperig is.
Doe er dan de kool bij en de peper en laat het geheel 15 minuten zachtjes stoven. Voeg eventueel wat zout toe. Laat het mengsel afkoelen en voeg de hardgekookte eieren toe.

koolpastei 005

Rol dan het deeg uit tot een flinke rechthoekige lap. Beleg de helft met de koolvulling en klap de lap deeg dicht.
Versier de bovenkant met een leuk figuurtje van restjes deeg en bestrijk de pastei met losgeklopt ei.

koolpastei
Bak de pastei ongeveer 30 minuten in een voorverwarmde oven op 170 graden.

Deze hoeveelheid was voor ons tweetjes veel te veel. Ik had ook een flinke pan pörkölt gemaakt, van rundvlees ditmaal. Ook veel te veel voor twee, maar ik bedacht dat we dat zondag ook nog konden eten.
Zo’n stoofpot is de volgende dag vaak nog veel lekkerder!

Alles bij elkaar was het zoveel dat we zondag met vieren er nog eens van konden eten!
De Jongste Bediende en Marleen waren uitgeput na een lang weekend vol Schutverplichtingen. Zij lusten wel een hapje. Ik kookte wat rijst, warmde de pastei en de pörkölt even op, een flinke salade erbij en klaar…een maaltijd voor vier personen!

Ik vind het dus moeilijk te zeggen voor hoeveel personen deze pastei is. De afmetingen waren 24×17 cm en 5 cm hoog.  Als lunch of bijgerecht bij de hoofdmaaltijd zou ik zeggen voor vier tot 6 personen.
Lekker was het in ieder geval wel! Een experiment dat we zeker herhalen! En, zonder spek dan natuurlijk, ook heel geschikt als vegetarische maaltijd!
© ellen.

Gegrilde kippenpoten, saffraanaardappeltjes en…Mothermania

 

Mothermania, from Google

Een laat verslag vanavond, we waren even met iets heel anders bezig;
Onze stereo installatie was al een tijdje niet meer helemaal in orde. De Draaitafel was niet meer te gebruiken, de radio kraakte, de boxen in keuken en kamer deden niet meer wat ze moesten doen en ga zo maar door…
Wij zijn niet zo “technisch begaafd” en het kwam er maar niet van om de hele boel eens goed na te laten kijken. Een collega van Paul bood uitkomst. Wat meten, wat doorkijken, afkoppelen en weet ik wat nog meer. Kortom, we hebben nu een andere draaitafel, een vervangende versterker tot de oude gemaakt is, een cd-speler die weer werkt, een radio die niet meer kraakt en het belangrijkste, alle boxen werken weer! Ik zit dus nu te typen met op de achtergrond het geluid van Frank Zappa en the Mothers of Invention; “Mothermania”.

Voor de liefhebbers: gewoon op vinyl dus, zoals dat heet. Een echte oude, beetje krakende grammofoonplaat. En ze zingen ook nog: “Call any vegetable”. Mooier kan het vandaag niet meer worden.
Maar goed, gelukkig hadden we toch eerst maar gegeten voor we aan de grote verhuizing en vervanging van de apparatuur begonnen. Collega Bo had wel een overduidelijke handleiding gemaakt hoe het allemaal moest gebeuren, maar voor leken zoals wij zijn was het toch een hele klus om alle stekkers weer in het juiste gat te krijgen!

Met het oog op dit klusje maar makkelijk eten; gegrilde kippenpoten met saffraanaardappeltjes.

gegrilde kippenpoten

Biologische kippenpoten van de Sumiranboerderij, zo lekker dat je er bijna niets aan hoeft toe te voegen!
Ik wreef ze in met wat grof zout en olijfolie en legde ze onder de gril in de oven. Op 200 graden ongeveer 45 minuten. (Deze bio kip heeft wat langere tijd nodig om lekker gaar en mals te worden. Maar er is veel verschil in kippen van divers pluimage en gaartijden zijn dus moeilijk aan te geven)

We aten er een salade bij van veldsla en aardappeltjes met saffraan. Dit aardappel recept is eigenlijk echt iets voor de zomer. Je maakt het bij voorkeur met jonge krieltjes. Vandaag had ik er zomaar zin in en gebruikte gewone aardappelen. Dat gaat ook. Iets anders, maar best lekker:

saffraan aardappeltjes

Voor vier personen:
1 kilo vastkokende aardappelen, geschild en in stukjes gesneden
1 grote rode ui, in halve ringen
4 eetlepels olijfolie
1 blikje gepelde tomaatjes
een dozijn saffraandraadjes
1 glas droge witte wijn
zeezout
een paar olijven
1 eetlepel pijnpitten.

Fruit ui en knoflook zachtjes in de olijfolie, zonder ze te laten kleuren. Voeg de tomaten en saffraan toe, laat even meebakken en doe er dan de wijn bij. Laat het mengsel inkoken tot een dikke saus. Voeg de aardappelstukjes toe en zoveel water dat de aardappels net onder staan. Breng alles weer aan de kook en laat het op een hoog vuur inkoken tot de aardappeltjes gaar zijn en de saus is ingedikt.
Voeg de olijven toe en laat nog een paar minuten doorsudderen om de smaken goed te laten mengen.
Rooster intussen de pijnpitjes. Schep de aardappelen op een schaal en strooi er de pijnpitjes over.

Er was nog nét tijd over voor een kopje espresso!

© ellen.

Biologische pastinaken…

 

pastinaak

Niet al te vaak, maar toch met een zekere regelmaat kom je hem tegen op dit web-log, de pastinaak. Hij is niet meer helemaal van deze tijd, achterhaald door andere koolhydratenleveranciers. Vóór de introductie van de aardappel was het waarschijnlijk de belangrijkste wintergroente in de Oude Wereld. Wij houden hem met plezier in ere, daarvoor is hij bijzonder genoeg.

We hebben de laatste jaren wat geëxperimenteerd en dat leverde aardige en bruikbare recepten op. We maakten puree van aardappelen en pastinaak. We verwerkten hem in een ovenschoteltje, en heel bijzonder vond ik de pastinaak als onderdeel van een klassieke stoofschotel met kalfsvlees. Er moet nog veel meer te doen zijn met deze groente, we zoeken naarstig naar nog andere mogelijkheden.

Een paar jaar geleden was het moeilijk om de groente te vinden. Tegenwoordig neemt het aanbod fors toe. In ons eigen dorp wordt hij gewoon verkocht bij Lidl. Biologisch geteeld, in Nederland. Mooi toch…

Wil je wat meer weten over de pastinaak, klik dan even door naar hier.

© paul

pastinaak

Wortelpuree met tijm uit de Provence…

 

wortelpuree met tijm

Het is het seizoen voor winterwortelen, dus eten we winterwortelen en geen bospeen.
Je kunt natuurlijk gewoon een mooie hutspot maken met wortels en uien. Maar winterwortel is een heel inschikkelijke groente en je kunt ze op heel veel manieren gebruiken. Stoof bijvoorbeeld, in plaats van een schep suiker in stoofpotten, eens een winterwortel mee. De wortel geeft op een aangename wijze een lichtzoete toets.

Ook een mooi gerecht is deze puree van winterwortel met tijm.
Gebruik dan liefst tijm uit de Provence, ja die van de bombrief*, heerlijk geurende tijm, bijzonder geschikt voor dit recept. Ik maakte deze puree ook als bijgerecht bij het kerstdiner maar heb het toen niet helemaal beschreven, dus vandaag maar eens extra aandacht voor deze wortelpuree.

Voor vier personen;
1 kilo winterwortels, geschild en in kleine stukjes gesneden
2 teentjes knoflook, fijngesneden
een flinke pluk tijm (liefst die uit de Provence, maar gewone verse tijm mag ook)
zout, peper en een klontje boter of scheutje olijfolie.

Kook de wortels met de knoflook en de tijm in wat gezouten water gaar. Vis de tijm uit de pan (ik gebruik de tijm met steeltjes en blaadjes)
Giet het water af en pureer de wortels. Voeg een klont boter of een scheutje olijfolie toe en wat versgemalen zwarte peper.
Strooi er nog wat gehakte platte peterselie over.

Vandaag aten we vis, gepocheerde snoekbaars, en daar paste deze puree wonderwel bij, maar ook bij een exotisch gerecht met lamsvlees misstaat de puree beslist niet. Gebruik dan koriander in plaats van peterselie.

© ellen.

Savoije kool gevuld met puree…

 

gevulde kool1

Het viel niet mee deze week. Na ruim twee weken vakantie moet ik altijd een beetje wennen om alles weer gewoon te doen in het ritme van alledag: vroeg naar bed en vroeg op, gewoon werken, op tijd de deur uit, zorgen dat er eten in huis is enzovoort.

Gelukkig heb ik fantastisch werk, fijne collega’s en de hele dag (meestal) aardige studenten om me heen. Ik ben dan ook heel tevreden na deze eerste werkweek in het nieuwe jaar.

Ik ben niet zo’n mens van goede voornemens, zeker niet van die goede voornemens die men zoal maakt met de komst van een nieuwjaar: stoppen met roken, meer bewegen, minder drinken, afvallen, meer aandacht aan je naasten geven, de financiën beter op orde houden, eindelijk salarisverhoging vragen, stoppen met werken, zijn zo van die voornemens die je hoort rondom het nieuwe jaar.

Toch heb ik me dit Nieuwjaar ook een doel gesteld:
Ik wil dit jaar zo weinig mogelijk foodmiles spenderen aan het eten dat ik koop. Géén aardbeien in de winter, géén sperziebonen uit Kenia, géén wilde asperges uit Egypte, géén hazenbout uit Chili enzoverder.
Moeilijk hoor. Soms kun je op de verpakking van producten pas na heel lang zoeken lezen waar iets vandaan komt.
Het simpelste is het om gewoon te beginnen met te eten wat we hier in Nederland, in de winter, kunnen telen.
Dan kom je om te beginnen op kool. Niets mis mee, er is groene-, witte-, en rodekool, spitskool,  savoije kool en natuurlijk zuurkool. Gewoon van eigen bodem, weinig foodmiles, smakelijk en goedkoop.
De biologische variant is dan helemaal prima, maar niet overal te koop.

Vandaag rolletjes van savoijekool gevuld met puree.

Koop een mooie hele kool. Pluk de bladeren eraf en snijd de dikke nerven weg. Blancheer de koolbladeren 3 minuten in kokend water met wat zout.
Schep de koolbladeren uit de pan, laat ze even schrikken in ijskoud water, en laat ze goed uitlekken.

savoije kool 001  savoije kool 002

Kook intussen een paar grote aardappelen en maak er met de knijper puree van.
Bak wat spekjes met een fijngesnipperde ui, een teentje knoflook en een halve rode peper in olijfolie zachtjes aan. Voeg dat bij de aardappelpuree. Voeg wat olijfolie toe om er een smeuïg mengsel van te maken.

Vul nu de koolbladeren met een lepel van dit mengsel en rol ze strak op. Leg de rolletjes naast elkaar in een pan of  ingevette ovenschotel. Giet er wat bouillon over en laat ze 15 minuten verder garen op een zacht vuurtje of in de oven op 160 graden.
Strooi er op het laatst nog wat vers geraspte kaas over.

savoije kool 009

Wij aten er vanavond karbonaden bij, gestoofd in bier. Paul maakte de karbonaden en zal later nog beschrijven hoe ze zo superlekker werden!

Natuurlijk dronken we een kopje espresso toe.
© ellen.

Rosbief…

 

rosbief

Gisteren aten we rosbief. Bij de slager lag een mooi bol stukje van ongeveer 500 gram. Een beetje veel voor ons twee, maar een kleiner stuk kun je bijna niet braden. Wij eten het restant gewoon de volgende dag koud bij de boterham.
Je kunt zo’n stukje vlees heel eenvoudig braden. Zorg wel dat het vlees op kamertemperatuur is als je het gaat klaarmaken.
Smeer het vlees in met grofgemalen peper en bak het in geklaarde boter snel aan alle kanten bruin.
Ik laat het daarna in de oven op 160 graden nog 40 minuten doorgaren. Als je het vlees minder rosé wilt gewoon wat langer in de oven.
Voor het aansnijden zeker 10 minuten laten rusten.

rosbief en salade 010
Wij aten er gegratineerde aardappeltjes en een salade bij. De aardappels bijna gaarkoken. Afgieten en in een ovenschaal schikken. Giet er een room over en flink wat geraspte oude kaas. Zet de aardappels gelijk met het vlees in de oven.

rosbief en salade 006

Salade van boontjes, groene haricots uit een blikje, met rode ui, tomaat, hardgekookt ei en kappertjes (de kappertjes even laten ontzouten). Een dressing van olijfolie, wittewijnazijn, wat mosterd, peper en zout.

En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Linzenschotel…

 

linzen 009

Ik schreef gisteren over de linzen: wel of niet weken? En kreeg onder andere, uitvoerig antwoord van Cucinone. Blijkt dat we net een paar dagen te laat zijn met deze linzenschotel; In Italie eet men traditioneel linzen met oudjaar; “Je wordt dan in het nieuwe jaar rijk, want de kleine linzen staan voor muntstukjes…” Net te laat dus… en de staatsloterij was ook alweer niets… Nou ja, de linzen waren heerlijk, en met zo’n mooi gerecht op tafel ben je toch heel rijk!

Ik besloot het advies van Cucinone  te volgen en de linzen zonder weken gewoon zachtjes te koken. Gewoon af en toe testen of ze al gaar zijn.
De linzen eerst goed wassen en daarna opzetten met ruim water. Deze waren in 45 minuten gaar maar de kooktijd kan variëren.

Linzenschotel voor vier personen;
250 gram linzen, gekookt zoals boven beschreven.
1 winterwortel
2 stangen selderij
1 ui, 2 teentjes knoflook
1 blikje gepelde tomaten
blaadje laurier
1 klein stukje pancetta
1 worstje (ik gebruikte een Ardenner worstje, je kunt natuurlijk ook een mooi Italiaanse worstsoort nemen)
1 kop bouillon
olijfolie
een klontje boter
versgehakte platte peterselie

Snijd de groenten fijn. Verwarm de olijfolie en smoor daarin de ui, knoflook en stukjes spek. Voeg wortel en selderij toe en smoor ze even mee. Dan de tomaten erbij, de stukjes worst en een blaadje laurier.
Voeg dan de linzen toe en breng op smaak met zout en veel peper. Doe er wat bouillon bij en laat de groentenschotel nog 20 minuten op een heel zacht vuurtje staan. Roer er vlak voor het opdienen een klont boter door en flink wat versgehakte peterselie.
Wij aten er knapperig brood bij en een groene salade.

Een prima gerecht voor koude winterdagen. Ik moet zeggen dat de kwaliteit van de linzen goed was, maar niet te vergelijken met de groene linzen uit Puy. Die zijn veel verfijnder van smaak. Ik ga het advies van Cucinone volgen en op zoek naar de Lenticchie di Ustica of de lenticchie di Castelluccio.

En natuurlijk espresso toe!
© ellen.

Linzenraadsel, of wie leest Italiaans???

 

linzen 007

Wij hebben zin in linzen vanavond! En nu heb ik een probleem…
Ik kocht bij de Italiaanse winkel in Belgie twee zakjes linzen. Ik dacht twee dezelfde zakjes. Thuisgekomen bleek dat het ene zakje lenticchie Montagna bevat en het andere gewoon lenticchie.
Geen probleem tot dan. Vandaag bekeek ik de zakjes nog eens goed en zie op het etiket aan de achterkant de volgende tekst;
linzen 002
Eén nacht weken???

Op het andere zakje staat;

linzen 004

Ik spreek en lees bijna geen Italiaans, afgezien van een paar woorden die ik zo her en der in restaurants of op vakantie opgepikt heb. Ik begrijp uit deze tekst dat het ene zakje linzen bevat die een nacht moeten weken, en het andere linzen bevat die gewoon 20 minuten gekookt moeten worden???

Tot nu toe hebben we steeds linzen uit Puy (Fr) gegeten. Die zijn in 20 minuten gaar!
Kan iemand mij helpen met deze Italiaanse tekst?
© ellen.

Lamsrack en Italiaanse kool…

 

lamsrack en Italiaanse kool 011

De winkels liggen nog vol met allerlei lekkere dingen en na een paar dagen sober eten hadden wij wel weer trek in een mooie maaltijd. Ik kocht lamsrack, een aantal lamskarbonaadjes aan één stuk. Hier in ons dorp een luxe, alleen te krijgen rond feestdagen, daar moeten we dan van profiteren.
Ik maakte ze klaar in de oven met een korstje van kaas, kruiden, knoflook en broodkruim. Twintig minuten op 200 graden zou voldoende moeten zijn. Maar er kwam bezoek en daarom verbleef ons vlees iets langer in de oven. Daarna was het een beetje te gaar naar mijn zijn. Jammer. De smaak was prima maar ik prefereer wat meer rosé gebraden lamsvlees.

Erbij Venetiaanse kool.
We eten eigenlijk veel te weinig kool. Een prima wintergroente. Gewoon uit eigen land, dus geen verspilde Foodmiles. Je kunt er van alles mee doen en bovendien nog goedkoop ook! We gaan dus weer vaker kool eten de komende tijd!
Een mooi recept is deze Venetiaanse kool.
Tegenwoordig worden de meeste groenten zeer kort gekookt of gewokt, bijna alle groenten zijn ‘al dente’. Deze Venetiaanse kool wordt echt helemaal gaar gestoofd in eigen vocht. Een zachte geurende koolsmaak met een lichte toets van wijnazijn maakt dit gerecht tot een prima begeleider van bijvoorbeeld lamsvlees.
Moeilijk te omschrijven, gewoon een keer proberen zou ik zeggen.

Voor vier personen;
1 kleine groene kool, de stronk verwijderen en heel fijn snijden
8 eetlepels olijfolie
1 ui in kleine stukjes gesneden
1 eetlepel gehakte knoflook
zout en flink wat zwarte peper
1 eetlepel witte wijnazijn
wat vers gehakte platte peterselie
Neem azijn en olie van de beste kwaliteit!

Verwarm de olie en stoof daarin zachtjes de ui. Voeg als de ui glazig is de knoflook toe een smoor ze zachtjes mee. Doe er dan de kool bij een schep om en om. Voeg peper en zout toe en de wijnazijn. Schep nog eens goed om tot de kool wat geslonken is en doe dan de deksel op de pan. Laat de kool zo, onder af en toe roeren zeker 1 tot 1 1/2 uur stoven.
Er gaat dus geen water bij, de kool wordt in eigen vocht gestoofd. De temperatuur moet heel laag blijven.
Roer er vlak voor het opdienen nog wat peterselie door.
Een heerlijk groentegerecht en nog goedkoop ook!

We aten er aardappeltjes uit Florenville bij en dronken een mooie Barolo.

© ellen

Stoofpotje van varkenslapjes met flagolets…

 

varkenslapjes met flagolets 017

Het is allemaal wel leuk dat gezoek naar Kersteten, Kersttips en weet ik wat nog meer om de Feestdagen heelhuids door te komen, maar er moet hier ook gewoon gewerkt en gegeten worden deze week.

Het is lekker koud buiten en tijd voor winterse stoofpotten. Meestal vergen stoofpotten veel tijd en zijn dus voor ons niet zo te maken op een doordeweekse werkdag. Dit is een mooi compromis; vrij snel klaar te maken en toch een winters potje.

Voor twee personen;
300 gram biologische varkenslapjes, in reepjes gesneden
1 eetlepel olijfolie
1 plak pancetta in dobbelsteentjes
1 ui, grof gesneden
1 teen knoflook, geplet en gesneden
4 Tasty Tom tomaten, in partjes gesneden
bouillon
oregano peper en platte peterselie
1 eetlepel kappertjes uit het zout, even afspoelen
1 kwart blikje flageolet
witte rijst

Bak pancetta, ui en knoflook even aan. Voeg de stukjes varkensvlees toe en peper.   
Bak alles rondom aan. Voeg de tomaten, de oregano en de bouillon toe en laat even rustig garen op een laag vuur. doe er na na een half uur de kappertjes bij en laat alles nog een kwartiertje stoven.  Zo nodig nog wat bouillon toevoegen.
Laat de boontjes uitlekken en roer ze voorzichtig door de stoofpot. Verwarm en roer er wat vers gehakte platte peterselie door.

De stooftijd van dit gerecht is afhankelijk van het soort vlees dat je gebruikt. En misschien lijkt het allemaal veel tijd in beslag te nemen. Maar de pure werktijd voor dit gerecht; snijden van het vlees en de groenten, het braden, enzovoorts is niet zo lang. Daarna is het een kwestie van af en toe roeren. Je kunt in de tussentijd iets anders doen. Bijvoorbeeld gezellig de dag bijkletsen aan de keukentafel. Sommige mensen noemen dit “onthaasten”!

Wij aten vandaag witte rijst bij dit stoofpotje en zochten in de tijd dat het stond te sudderen naar een dessert voor het kerstdinner.
Gisteren schreef ik dat het kerstmenu vaststond; vandaag twijfel ik over het dessert. Nooit mijn sterkste punt het dessert, maar een dessert voor 20 personen vind ik echt moeilijk. Tegen de tijd dat het nagerecht  op tafel moet komen, ben ik moe en heb ik geen zin meer in veel gedoe. Het moet dus al van te voren klaar gemaakt kunnen worden, simpel en toch lekker.

Voor 20 personen!!! Wie heeft er een tip voor mij???

Natuurlijk dronken we een kopje espresso toe!

© ellen.