Zelfgemaakte ravioli met spinazie en gorgonzola…

zelfgemaakte pasta met een vulling van gorgonzola en spinazie

Er waren technische problemen met web-log. Al dagen kunnen wij niet in het web-log werken. Er lijken nu wat zaken opgelost maar het blijft de vraag of ik dit stukje ook echt kan plaatsen. Ik schrijf toch maar even door want er was juist dit weekend zoveel bijzonders te melden.

Laat ik maar beginnen bij zaterdag; eigenlijk zou ik moeten werken van 12.00 tot 14.30 uur. Dan is de hele dag gebroken, maar goed, voor een keertje is dat niet erg. Wel erg was dat er om 11.00 uur iemand belde dat ik niet hoefde te komen. Verkeerde afspraak, weet ik wat. Dat was dus even gruwelijk balen. Hele dag verpest. Ik besloot er maar niet te diep over na te denken en iets zinnigs te doen. Zelf pasta maken is zo’n werkje waar ik altijd weer een goed humeur van krijg.
Neem 300 gram pastameel, een snuifje zout en drie eieren. Kneden, uitrollen en je hebt een prachtig deeg om verder te verwerken. Zaterdag maakte ik kleine vierkante ravioli en vulde ze met een mengsel van

ongeveer 50 gram gorgonzola
250 gram spinazie
een eidooier
wat peper zout en nootmuskaat

De spinazie even blancheren en dan fijnhakken. dan de rest van de ingrediënten erdoor mengen en de op deegplakjes leggen. Het ravioli dichtvouwen en de randen stevig dichtdrukken. Leg ze op een droge doek tot ze allemaal klaar zijn. Kook de ravioli gaar in gezouten kokend water. In ongeveer 4 minuten zijn ze gaar.

Schep ze uit de pan en giet er wat gesmolten boter over, of maak een sausje van wat room, gehakte spinazie en wat gorgonzola.

Kopje espresso toe en de dag was toch nog goed!
©ellen.

De kazen van Corsendonk…

Corsendonk]

Het is niet de supermarkt waar we onze dagelijkse boodschappen doen, maar het blijft zaak om de Lidl in de gaten te houden. Die in ons dorp is goed voor verse regionale groenten en verder vind je er met regelmaat kwaliteitsaanbiedingen tegen zeer gunstige prijzen. Vandaar…

Vorige week hadden ze even Corsendonk bier in de aanbieding. Tripel en dubbel boden ze aan, bij Corsendonk heet dat Agnus en Pater. De prijs was prima en we sloegen dan ook een voorraadje in. Als een soort bijgift lagen er ook kaasjes van Corsendonk te pronken.

Die kazen worden niet in het voormalig Augustijnen klooster gemaakt. Corsendonk, gelegen binnen de gemeentegrens van Oud-Turnhout, is al lang geen klooster meer. Zowel bier als kazen komen van verschillende producenten. De familie Keersmaeker uit Oud-Tunhout nam eind negentiende eeuw de bierproductie over, en naar ik begrijp is de brouwerij nog steeds in handen van die familie. En de kazen worden gemaakt door de firma Kempico uit Gierle in de Antwerpse Kempen. Kazen en bier dragen hetzelfde logo, alsof ze onlosmakelijk bij elkaar horen. Het is wat je noemt een concept. Er straalt middeleeuwse ambachtelijkheid vanaf en Bourgondische degelijkheid. De VVV van Oud-Turnhout heeft er vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw dan ook hard aan gewerkt om “het Product” op de kaart te krijgen, en dat is ze best gelukt. En laten we wel wezen, niet ten onrechte. Prima kaas, prima bier…

Het is een half harde kaas, ook wel priorijkaas genoemd. Je vindt dit soort kazen volop in Begië, zowel in Vlaanderen als in de Walen. Zelfs in de Oostkantons worden ze gemaakt. En deze Corsendonk neemt terecht een prominente plaats in tussen zijn soortgenoten. We hebben wel mindere gegeten.

Romig, zacht van smaak, een tikje zoet met een lichtnotige ondertoon. Gemaakt van gepasteuriseerde melk en met een absoluut vetgehalte van 26%. Rondom een bruin waslaagje. De kaas is uitstekend in de koelkast te bewaren en de smaak blijft overeind wanneer de kaas licht gekoeld wordt gegeten. (Beter is het om op tijd een stukje op kamertemperatuur te laten komen. Álle kazen, dus ook deze, winnen dan aan smaak.)

Toen ik zaterdagochtend van mijn werk kwam sneed ik wat mooie plakken en belegde er een paar sneden zwaar brood mee. Zo eet je de kaas het best. En natuurlijk dronk ik een glas Corsendonk Pater, eh twee, eh…

Toen ik dan laat in de middag uit bed kwam was de rest van mijn kaasje opgepeuzeld. Kwestie van heel veel bezoek op de zaterdag middag en een gulle gastvrouw.

Corsendonk]

Oh ja, het kaasje woog bijna een kilo en het kostte me acht euro en nog wat.

© paul

Poussins met boursinsaus

poussins en brocolli

Zo af en toe moet de diepvries leeg en tot mijn verrassing vond ik dit keer nog twee mooie poussins in één van de lades. Meestal vul ik deze kleine kippetjes met gehakt, maar ik had ik geen gehakt op voorraad, en ook geen zin meer om weer naar de winkel te lopen. Ik grilde de kippetjes dus heel sec, gewoon in de oven. Een partje citroen in de buikholte, samen met een taktje rozemarijn. 45 minuten in de oven, op 170 graden.

  • Ik maakte er een saus bij met boursin:
  • 1 sjalotje, heel fijn gehakt
  • een klein klontje boter
  • een scheutje droge witte wijn
  • wat bouillon
  • een scheut room
  • 75 gram boursin
  • peper en eventueel zout
  • een bosje bieslook

poussins en brocolli

Verwarm de boter en fruit daarin het sjalotje zachtjes aan. Blus af met de witte wijn. Laat de wijn inkoken tot de helft en doe er dan wat bouillon bij. Laat nog wat inkoken, voeg dan de room toe en de boursin. Roer goed tot alles helemaal gemengd is en breng verder op smaak met peper en eventueel wat zout. Strooi er vlak voor het opdienen nog wat verse bieslook over.

© ellen.

Beurre d’Isigny…

goeie boter!

In Frankrijk is-ie wereldberoemd, maar ook daarbuiten geniet deze boter terecht bekendheid. Normandische boter geldt als heel fijn, en die van Isigny behoort tot de toppers uit die landstreek.

Isigny Saint-Mère heet het plaatsje in de Isignystreek waar de meeste boter vandaan komt, maar de totale productie-regio is wat groter. Voor die hele streek geldt het AOC waarmerk (Appellation d’Origine Controlée). Het gebied ligt in het noord-westen van Normandië, aan de kust. Er worden overigens ook voortreffelijke kazen geproduceerd.

Wat de boter zo speciaal maakt is het feit dat de koeien alleen gevoerd worden met gras uit de streek. Dat gras bevat mineralen afkomstig van de zee (jodium, beta caroteen en sporenelementen). De boter krijgt er een licht-hazelnootachtige smaak van. Eén keer geproefd en je herkent hem voortaan altijd.

Hebben we de kans, dan schaffen we de boter aan. Met enige moeite vind je hem wel in Nederland, maar in België en Luxemburg wordt-ie op grotere schaal verhandeld. En liever nog kiezen we dan de licht gezouten variant. De boter is werkelijk heel lekker en er is niet mee gerotzooid. In de pan spettert de boter nauwelijks.

Het is slechts een weetje, maar de naam Disney zou een verbastering zijn van Isigny. En zo eigenen die Fransen zich een beetje de wereld toe. Ze hebben ook de boekdrukkunst uit gevonden en de Pommes Frites, en al die andere zaken waar ze zo trots op zijn. Een raar volkje, die Galliërs, maar van mij mogen ze…

 

© paul

Portobello met lamsgehakt en mozzarella…

portobello met lamsvlees

Die portobello’s (reuzenchapignons) zie je steeds vaker liggen bij de groetenboer en de buurtsuper. Je maakt er een snel en smakelijk voorgerecht mee.

Het vlees voor dit recept komt uit een lamsworstje. Verwijder het velletje en je hebt een keurig maaltje gehakt. Bak dat rul en voeg eventueel peper en zout toe. Bak de paddenstoelen aan in olijfolie. Haal ze dan uit de pan en plaats ze in een ovenschaal. Vul ze met het gehakt en leg er een schijfje tomaat op. Een plak Mozzerella komt op de top. Het geheel gaat nu voor, laten we zeggen, 15 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden. Serveer het gerechtje met een beetje tuinkers. Zo simpel is dat.

Natuurlijk kun je ander gehakt gebruiken, of spekjes, of verzin zelf maar. Andere kaas kan ook. We maakten het gerecht al regelmatig, iedere keer weer net iets anders.

© paul

Aubergines met mozarella en ansjovis…

lamsworstjes en aubergines met mozarella en ansjovis

Wij hadden een prachtige bol mozarella weten te bemachtigen, van echte buffel. Gisteren maakte ik eenvoorgerechtje. Vandaag nog een lekker, vegatarisch, groentengerecht; aubergine met mozarella, tomaat en ansjovis. Turkse slager Sabir verkocht vandaag eigengemaakte lamsworstjes. Dat leek me een prima combinatie met de aubergines. Een beetje couscous erbij en je hebt een echte multiculti-maaltijd, gewoon van Nederlandse bodem, zonder vlieguren. Lamsvlees van Nederlands lam, aubergines, tomaten, gewoon uit de buurt. Ansjovis en couscous van rond de Middelandse zee, dat kan nog nét.

  • Voor vier personen;
  • 2 kleine aubergines
  • 4 kleine tomaten
  • 2 teentjes knoflook
  • wat gedroogde oregano
  • 4 ansjovisfilets
  • 4 plakken echte buffelmozarella
  • peper en zout en wat vers gehakte platte peterselie

De oven voorverwarmen op 180 graden. De aubergines in de lengte doorsnijden en meteen in alufolie verpakken. De pakketjes in de oven leggen en 30 minuten laten garen. Ontvel de tomaten (velletje insnijden en een minuttje in kokend water. dan kun je de velletjes er makkelijk afpellen)

De tomaatjes fijnhakken, samen met de geplette knoflook en de oregano. roer dit alles goed door elkaar met eventueel wat zwarte peper. Haal de auberginepakketjes uit de oven en verwijder de folie. Leg de auberginehelften in een passende ovenschaal. Plet de bovenkant van de aubergine licht met een vork en smeer er dan het tomatenmengsel over. Snijd de mozarella in een paar dikke plakken en leg die op het tomatenmengsel. Leg daarop nog een ansjovisfilet. Zet de schaal met de aubergines nog 10 minuten in de oven tot de mozarella mooi gesmolten is.

lamsworstjes en aubergines met mozarella en ansjovis

Wij aten er vandaag lamsworstje bij, gewoon even gebakken in de pan en wat couscous.

Kopje espresso toe.

Nu nog een rondje met Hond Max, wij vieren vandaag zijn verjaardag dus heeft hij zojuist een extra feestelijk maaltje gekregen; brokken, een schepje couscous, een stukje van de lamsworstjes en een schep “vlees voor de hond”. Hij kreeg vandaag een echte verjaardagskaart: een foto van een paar prachtige koeien. Er kwamen zelfs echte vrienden van Hond Max om zijn verjaardag te vieren. Hij kreeg een leverworst en een zak met gedroogde varkensoren. Nou ja, gekker moet het niet worden. Volgend jaar zitten we hier een hondenfeestje te houden: Kom je op mijn feestje… je wordt thuisgebracht…Ben je eindelijk uit de kleine kinderen en dan moet je hondenfeestjes gaan organiseren…

© ellen.

Brie de Meaux…

Brie de Meaux

Hanna stelde een vraag over Brie de Meaux:

Ik heb even een vraagje over deze Brie de Meaux.
Heb er gister een gekocht gewoon bij de AH, maar hij is volgens mij nog te jong; van binnen hard, een beetje korrelig en zurig. Hebben jullie tips hoe ik deze verder kan laten rijpen? Alvast bedankt!
Groetjes,
Hanna
.

@ Hanna, deze Brie heb ik ook bij AH gekocht. Vlak voor oud en Nieuw hadden ze daar een leuke aanbieding, een kaasplankje met deze Brie, een stukje Bleu d’Auvergne, een Crottin (geitenkaasje) een klein Munsterkaasje en een potje stroop. Het Munsterkaasje is inmiddels op. De Bleu d’Auvergne half en de Brie heb ik gisteren uit de koelkast gehaald om vanavond te eten. Ik weet niet hoe je Brie verder kunt laten rijpen, maar meestal is het voldoende om de kaas uit de verpakking te halen en rustig op kamertemperatuur te laten komen. Je ziet dat de kaas wat begint te ‘lopen’. Hij wordt dan smeuiger en zacht. Deze smaakte vanavond prima.

© ellen.

Varkenshaasje met roquefortsaus…

varkenshaasje met roquefortsaus

De trouwe lezers hebben het denk ik wel gemerkt; het rommelt hier al weken in huis. Druk, vakantie, ziek geweest, onverwachte toestanden, lange werkdagen. Gevolg daarvan; rommelig eten, geen tijd om erover te schrijven! Wij begonnen onze rustige maaltijden te missen. Het eten, maar zeker ook even de tijd om samen te praten en van het eten te genieten. Ik weet niet hoe anderen dat doen maar wij komen af en toe tijd tekort. Deze week hebben we dus maar eens een start gemaakt met “onthaasten”, rustig koken, genieten en een beetje bijpraten en vandaag eindelijk weer een stukje met een recept! Bij deze dus:

  • Varkenshaasje met Roquefortsaus: Voor twee personen
  • 1 biologisch varkenshaasje
  • peper en zout
  • wat geklaarde boter om in te bakken
  • 1 glas droge witte wijn, ik gebruikte vandaag Rivaner
  • 75 gram Roquefortkaas in kleine stukjes gesneden
  • een flinke scheut room
  • wat verse platte peterselie, fijngehakt

Wrijf het haasje in met peper en eventueel wat zout. Verwarm de boter en bak daarin het vlees rondom bruin. De gaartijd is heel afhankelijk van dikte en gewicht van het haasje. Reken op ongeveer 16-18 minuten voor een varkenshaas van 450 gram. Het vlees mag nog een beetje rosé zijn. Haal het vlees uit de pan en houd het warm onder folie. Roer de baksels los met de witte wijn en voeg de stukjes Roquefort toe. Laat ze langzaam smelten en voeg de room toe. Laat de saus nog wat inkoken en doe er vlak vóór het opdienen de peterselie bij.

Serveren met gekookte aardappltjes en broccoli.

Kopje espresso toe. Eindelijk weer een ‘gewone” maaltijd en nog snel op tafel ook!

© ellen.

Entrecôte met boursinsaus en versgeraspte mierikswortel…

entrecôte met mierikswortel

Het is iedere keer weer even wennen na de vakantie; vroeg opstaan, boterhammetjes smeren, tas inpakken enzovoorts. Gewoon weer alles in het gareel…Vandaag dus maar een snelle maaltijd na deze eerste werkdag, een flinke entrecôte met boursinsaus, gebakken aardappeltjes en salade erbij. Simpel, snel en smakelijk. In Luxemburg kochten we een flinke mierikswortel en ik raspte vandaag flink wat verse mierikswortel over het vlees, lekker pittig, om niet te zeggen tranentrekkend pittig…

Over de mierikswortel schrijft Paul morgen nog een stukje…

De rest van de maaltijd was simpel; de entrecôte ging even onder de gril. Vooraf bestreken met wat olijfolie en bestrooid met peper en grof zeezout. Daarna 5 minuten laten rusten en aansnijden. Opdienen met flink wat van de versgeraspte mierikswortel.

De boursinsaus is ook niet moeilijk te maken en altijd een succes, lekker bij geroosterd vlees en wild.

Boursinssaus á la Hendrikje

1 kleine verpakking boursin
1 uitje, fijngesnipperd
klontje boter,1 theelepeltje bloem
klein bekertje room, wat bouillon
peper, zout en wat versgehakte platte peterselie

Smelt de boter en fruit daarin het uitje zachtjes aan.Doe de bloem erbij en laat die even zachtjes meegaren. Roer goed en voeg de bouillon erbij. Daarna de Boursin in kleine stukjes toevoegen en laten smelten. Dan verder op smaak maken met wat room en versgemalen zwarte peper.Laat de saus nog even zachtjes inkoken.
Goed roeren en wat peterselie toevoegen. Een hele simpele, deftige saus!

Stukje kaas toe en natuurlijk espresso!

© ellen

 

Kaasfondue en salade…

kaasfondue

Het begint hier werkelijk Herfst te worden. Ik stond op de bus te wachten en de eerste dikke druppels van een eindeloze regenbui vielen… De jongste Bediende liet per telefoon weten dat hij al klaar was met zijn werk en nog vóór de enorme bui zat ik droog en wel in zijn auto. Thuis keuvelden we nog wat en ik raspte alvast de kazen voor de kaasfondue die we vanavond zouden eten. Het regende inmiddels echt heel hard hier, bleek er geen spiritus in huis…shttt. Paul én Hond Max zijn door de stromende regen op pad gegaan om een fles spiritus te kopen. Baas en Hond kwamen drijfnat thuis. Het lijkt wel een reclameplaatje…en dan is er …kaasfondue…Warm, gezellig, de kaarsjes aan…glas wijn erbij…

Voor vier personen:

  • 1 teentje knoflook, pellen en pletten met een mes
  • 500 gram kaas (100 gram Emmenthaler, 150 gram Gruyère, 250 gram Comté), grof geraspt (wel zelf raspen, vlak van te voren. Supermarkten proberen droge restanten voorbewerkt voor veel geld te verkopen! Niet doen, dat is niet lekker)
  • 3 dl droge witte wijn
  • nootmuskaat, peper
  • 2 theelepels maizena
  • 1 eetlepel Kirsch

Doe de knoflook en de wijn in de fonduepan en zet die op een zacht vuurtje Gebruik een pan van aardewerk, die zetten minder snel aan.
Roer beetje voor beetje de kaas erbij en laat alles langzaam smelten. Als het begint te pruttelen de maizena aanmaken met de Kirsch en bij de kaasmassa doen. Goed roeren, nootmuskaat en peper toevoegen en even door laten pruttelen. Dan snel opdienen met knapperig vers stokbrood.

Wij aten er vanavond een salade bij van ruccola met wat rode ui en kleine tomaatjes. Een dressing erover van olijfolie, ciderazijn, peper en zout.

Kopje espresso toe!

Als je in zo’n enorme regenbui terechtkomt bedenk dan dat :

“Als het regent komen de paddestoelen. En áls ze komen dan is er altijd wel een mandje te vinden om ze in te vervoeren”.
Een Russisch gezegde, we lazen het ooit bij Maxim Gorki (Mijn Universiteiten?).

© ellen.