Kip met roze mosterdsaus…

1 december 2006 008

Een simpele maaltijd vandaag; een kippenpootje, gebraden in de boter, uitje erbij en even doorstoven.
Bij industriekippen hoeft dat niet, die zijn zo al gaar. Dit was een biologisch kippenpootje en die moeten iets langer garen.
We aten er aardappeltjes met rozemarijn bij, broccoli én roze mosterdsaus . Ik heb het laatste potje moutarde de cassis zojuist opgemaakt voor deze lekkere saus. Het wordt hoog tijd dat we weer eens op vakantie gaan, de voorraad moet aangevuld worden!
Een stukje kaas toe, Morbier vandaag, een Jurakaas.
Krijg ik nog meer zin in vakantie.

Een boodschappenrondje om zo even weg te dromen; mosterd halen in Baune , dan nemen we daar meteen een paar flessen Puligny Montrachet mee en een kaasje bij de paters in Citeaux. Misschien even langs het dorpje Asquins om een babbeltje te maken met de eigenaar van Domaines de Favarelles. Dan naar de Jura, lekker eten in Salins les Bains, een mooi stuk Comté en een paar worsten kopen. Via de Elzas terug naar boven, dan kopen we daar een paar flessen Klevener voor de lekker en een paar flessen Tokayer voor bij de asperges. Natuurlijk doen we ook nog even Septfontaines aan, om uit te rusten, te eten bij ons favoriete Chinese restaurant Zheng en de volgende dag wat inkopen te doen; Champus van Poll Fabaire, een doosje Rivaner, een fles Poire bij Meneer Fisch en een paar grote forellen uit de vijvers van Florrie .

Tja, leuke vakantiedromen. Ik ga maar eens wat strijken, dat moet ook gebeuren….

Espresso toe.
© ellen

Ergernissen!

20141015_164907

Ik had zwaar de pest in vanavond! Geen zin meer in wat-dan-ook eten.
Ik kan regelmatig met de Jongste Bediende meerijden naar mijn werk, maar hij heeft vaak afwijkende werktijden en dan reis ik met het openbaar vervoer.
Helaas is dat openbaar vervoer laatste maanden helemaal niet meer te vertrouwen. Ik ben om 16.00 vertrokken van mijn werkplek en kwam om 18.15 uur thuis aan! Op een afstand van 24 kilometer vind ik dat een wel erg lange reistijd!

Ik verlliet op de gewone tijd mijn werkplek, wandelde rustig naar de bushalte, en ….geen bus! Na een half uur wachten, nog geen bus…, grom grom, eindelijk na 45 minuten een bus!!!
Stampvol natuurlijk, dus mocht ik ook nog de hele weg ( 24 kilometer, plus file) staan!!! Mijn humeur daalt dan tot helemaal nul!
(In die tijd hadden volgens het reistijdenschema 3 bussen de halte moeten passeren!!!)
En die reis kost me dan ongeveer acht euro.(heen en terug)

Het is niet de eerste keer sinds het openbaar vervoer hier particulier aanbesteed is! Bussen verdwijnen gewoon, komen niet meer op tijd, zijn stampvol, kortom ergernis alom. Klagen bij de verantwoordelijke vervoersdienst Arriva heeft geen zin, je krijgt niet eens antwoord!

Duurzame oplossingen voor het CO2 probleem? Nog even en ik ga ook maar autorijden, zo is het geen doen meer.
Met dank aan de bedenkers van het privatiseren van het openbaar vervoer.

Mij vergaat de eetlust zo wel!

 

Gevuld brood en hondenbier…

9 maart 2007 009

Hè hè, ik ben net thuis! Vandaag een dagje extra gewerkt, het was open dag op onze Pabo. Gelukkig was het mooi weer en waren er weer genoeg belangstellenden, dan is zo’n dagje extra werk helemaal niet erg.

Thuis wachten er twee hondjes, Hond Max én Hond Spot. Hond Spot logeert hier een weekendje. De hondjes willen dan ook wel weer een rondje lopen enzovoorts.

Maar goed, eigenlijk wilde ik over het brood schrijven; gisterenavond gebakken een gevuld brood.
Ditmaal met een vulling van gehakt van de Sumiranboerderij, gedroogde tomaatjes, pepertjes, en wat tomatenpulpa. Het vorige brood was lekker maar de vulling was niet goed verdeeld, dat was ditmaal beter gelukt.
ik gebruikte;
250 gram gehakt
1 ui en 2 teentjes knoflook, fijngesnippers
8 zongedroogde tomaatjes
2 scherpe spaanse pepertjes
1 theelepel gedroogde oregano
1 kop tomatenpulpo
Het gehakt met ui en knoflook even losbakken, de tomaatjes en kruiden toevoegen. Tomatenpulpo erbij en het geheel nog 10 minuten laten stoven.

Het deeg na het rijzen nogmaals kneden en dan in twee langwerpige plakken uitrollen.
Een laag op een ingevet bakbllik leggen en de gehakt/tomatendsaus erover scheppen.
De tweede deeglaag erop leggen, even aandrukken en het geheel 20 minuten laten rijzen.
Dan het blik in een voorverwarmde oven op 200 graden 30 minuten bakken.

Serveer het brood met olijven, pesto, ansjovisjes en wat je nog meer aan lekkers in huis hebt. Een mooie versnapering voor de zaterdagavond, glas wijn erbij en het weekend kan beginnen.

Het is nu inmiddels bijna elf uur. Ik schreef vanmiddag rond vijf uur het begin van dit logje, daarna kwam er bezoek, de Keizer van Monera, De Jongste Bediende en de PR Manager van het Ministerie…Druk, druk, druk… en heel gezellig! Over de PR Manager later meer.

De hondjes kregen eindelijk het hondenbier, gelukkig waren ze niet bijzonder onder de indruk van deze noviteit. Ieder een half “pilsje” vonden ze meer dan genoeg.

10 maart 2007 006

Het diner vandaag; risotto met schapenkaas en spinazie. Morgen het recept!

Grote aantallen…

bordjes 008

Ik mag nog één dag “zieken” van Ellen. Dan moet het maar afgelopen zijn, zegt ze. En waarschijnlijk heeft ze gelijk. De scherpe randen van mijn deplorabele toestand beginnen aardig te rafelen. Als het zo door gaat kan ik morgennacht weer werken. Aan de andere kant zit ik op dit moment achter de computer te zweten als een otter, dat is toch niet normaal…
Enfin, laat ik nou oppassen dat de eretitel van Herman Brusselmans niet op mij van toepassing geraakt: “Grootmeester van de zever”.
Iets geheel anders dus: de bezoekersaantallen op het Ministerie blijven gestaag stijgen. Op het bovenstaand grafiekje geeft het geel de bekeken pagina’s aan en het blauw de bezoekersaantallen van de maand maart.
Intussen ontvangen we vijfhonderd (500) gasten per dag. Waar we het aan te danken hebben? Vertel het maar.
Sinds het Ministerie werd opgestart bekeken jullie samen driehonderddertien duizend (313 000) pagina’s.
Binnen nu en niet al te lange tijd zullen we onze honderdduizendste (100 000) bezoeker ontvangen. Een en ander zal gebeuren op gepaste wijze. We moeten alleen de vorm nog bedenken. Je zult er spoedig over horen.

© paul

Gelukkig hebben we bloemetjes in huis…

24  februari 042

“Ook al voel je je beroerd, je kunt toch wel een stukje schrijven…” zegt Ellen. Ze trekt om 07.15 uur fluitend de voordeur achter zich dicht en schuift in de bolide van de Jongste Bediende.
Ik word enige tijd later opnieuw gewekt. Nu door een opgefokte hond, kwestie van te weinig wandelen de laatste dagen.
Door mijn hoofd spoken de flarden van een melodie, opgepikt in een beeldloze droom. Er horen ook woorden bij: “Waarom staat hij zo scheef, dat torentje van Pisa?”
Willie Albertie… Hoe kom ik daar nu weer aan? Nee, hoe kom ik er weer vanaf!
Ik probeer te lezen, maar ik kan me niet concentreren. Alberti blijft in de weg zitten. Eén regeltje muziek, één regeltje tekst. Meer herinner ik me niet, maar het is voldoende om hartstikke krankzinnig van te worden.
Ik ga weer naar bed. Slapen verhoogt de weerstand, dat heeft de huisarts zelf gezegd…
Ach lezer, morituri te salutant!

© paul

Snotverkouden…

1 maart 2007 005

Geloof het of niet: om 10.44 uur zaten er 16 gasten te kijken naar dit web-log. En dat terwijl er toch niks te verwachten valt.
Ik ben ziek; kop vol snot, koorts, luchtwegen rauw gehoest, slapeloosheid, hoofdpijn, rillerig, zwetend uit al mijn poriën…
Ik pendel al dagen tussen mijn bed en de keukentafel. Nergens kan ik het lang keren.
Het beproefde recept van Dr. Left werkte niet. En de griepsoep van Johnny van Doorn bezorgt me oprispingen. De foto toont een assortiment pepertjes, Ellen kocht ze zo, in één verpakking. Misschien is daar nog iets van te maken.
Ik moet dadelijk pillen gaan halen bij de huisarts, maar ik zoek de deur niet uit. Ik denk dat ik de hond stuur.
Nee, dat wordt niks, vandaag. Ik ga maar weer eens te bed.

© paul

The best frites of the world!!!

1 maart 2007 011

Het ministerie kreeg een tip; “de beste frieten van de hele wereld”, in Belgie natuurlijk, aan de weg naar Geel.
Onze tipgevers zijn uiterst betrouwbaar, ze hadden ze zelf geproefd, die frieten, en ze waren ongekend lekker. Daar moesten we meer van weten. We besloten gisteren maar eens zelf naar De Best Frites of the World te rijden. Richting Geel, vandaar naar Westerlo, ongeveer ter hoogte van… Nou dat klopte dus niet helemaal.
We zochten ons suf, naar Geel, weer terug naar Westerlo, nergens te vinden dat frietkot, nóg een keer terug, nu de andere kant uit, richting Zammel, ook niet, weer terug, richting Westerlo… En dat alles onder grote tijdsdruk, Frietkotten in Belgie zijn niet de hele dag open zoals hier in Nederland. (In Belgie sluiten de uitbaters zo rond 14.00 uur, om dan rond 17.00 uur weer open te gaan.) En het was al kwart voor twee! Toen, we hadden de moed al opgegeven, zagen we het, Frituur de Nieuwe Ring; The Best Frites of the World! Een eenvoudig houten gebouwtje, fris in de verf, blinkend schoon, van binnen en van buiten. We parkeerden de auto, (ruime parkeergelegenheid aanwezig) en gingen naar binnen. We werden bijzonder vriendelijk onthaald door de jonge uitbater en zijn vrouw. De twee oma’s die even op de koffie waren maakten plaats zodat we ook nog konden zitten. En toen bestelden we vol verwachting de frieten, Paul met sauce Americain en ik met sauce Tartaar. We mochten kiezen of we zout op de frieten wilden of niet, ja dus. Voorzichtig werd de voorgebakken friet in het vet gevleid en ons werd verzocht alvast plaats te nemen. Na luttele minuten was het zover…het geheim van de beste frieten, we zagen het met eigen ogen…Deze frieten worden zoals overal na het bakken in de vergiet geschept. Maar dan! Dan worden de Beste Frieten wel twintig keer omhoog gegooid, een prachtig spektakel, een goudgele regen van frieten…Het water liep ons in de mond. Wat zout erover en nog eens de lucht in met de frieten…toen ieder spoortje van vet eraf geschud was werden de frieten in een plasic bakje geschept en met de saus overgoten. De bakjes werden geserveerd op een vrolijk plastic dienblaadje, bekleed met een schoon vel pakpapier. Vorkje en servetje erbij en het proeven kon beginnen.

1 maart 2007 007

En lekker dat ze waren, werkelijk heerlijk. Krokant, goudbruin, niet vet, van echte aardappelen gemaakt. Dit waren inderdaad the Best Frites Of The World!
Zelf gesneden uit speciaal geselecteerde aardappelen, met zorg en liefde voorgebakken in puur ossenwit en daarna afgebakken en geschud totdat er geen druppel vet meer aanhing. Zo hoort friet te smaken. En dat alles voor de normale prijs van een frietje!!!
Frituur de nieuwe Ring verkoopt ook eigengemaakt stoofvlees met uitjes, kaaskroketten en nog veel meer. Wij proefden alleen de frieten, maar wie zulke goeie frieten bakt, zal ook wel uitstekend stoofvlees maken. We komen hier nog wel terug.
Frituur de Nieuwe Ring heeft tien zitplaatsen binnen, en nog eens acht pick-nick tafels buiten. Op prime time moet je een nummertje trekken zodat iedereen eerlijk aan de beurt komt.
Het etablissement is rookvrij.
Frituur de Nieuwe Ring vind je aan de N 19 van Geel naar Aarschot, ter hoogte van Westerlo.
Van harte aanbevolen!!!

© ellen

Hondenbier…

bier brand 002
We hadden ons net met een stapel boeken op de bank gezet toen het Kind binnenkwam. Met een verrassing, voor hond Max! Ze had een vergadering vanmorgen in Café Den Engelenburgt hier in het dorp. Wij waren natuurlijk razend nieuwsgierig; wat hebben ze nu voor verrassingen in een café voor onze hond?
Juist ja, bier! Gekker moet het niet worden, hondenbier. Moest je tot nu toe altijd maar alleen op stap, vanaf nu kon je je hond gewoon gezellig meenemen naar het café en dan niet een slappe bak water voor de trouwe viervoeter! Nee, gewoon; één biertje voor de baas en geef de hond er ook één.

Ik kreeg meteen al visioenen van een hikkende, zwalkende Max maar na het lezen van het etiket hoef ik me daar niet druk om te maken: De inhoud van het flesje bestaat uit; 0,8 % eiwit, 0,18 % vet,0,18 % ruwe celstof, 0,05 % ruwe as en 98,3 % vocht.
Het bier is gebrouwen uit; water, rundvlees extract, gerstemout extract,melkzuur, aminozuren, mineralen. Het etiket vermeldt verder: aanvullend diervoer voor honden: klein tot middelgroot 1/2 fles per dag, middelgroot tot grote hond 1 fles per dag.
Schudden voor gebruik! Na openen 3 dagen gekoeld houdbaar. Op kamertemperatuur het lekkerst!
Meer info op hondenbier .

De uitbaters van café den Engelenburgt zijn echte dierenliefhebbers en hebben dit bier al een paar weken in hun assortiment. Er zijn al enkele vaste klanten voor deze tractatie. Ze verwachten deze zomer een grote toeloop van honden met baasjes die op de lekkernij afkomen!

Hond Max krijgt zijn fles bier vanavond, het is nog wat vroeg om nu al aan de drank te gaan. Wij maken dan zelf maar een fles Bourgogne open. Alleen drinken is voor die hond ook niet leuk!
Wordt vervolgd!

© ellen

Keukenbrandje…

bier brand 004

Het was wel even schrikken vanmiddag; we zaten gezellig met Het Kind in de keuken te keuvelen over het hondenbier . We zagen wel wat grote rookwolken langskomen maar we dachten dat één van de buren misschien een kacheltje stookte…Tot Het Kind naar huis ging en we aan de voordeur nóg veel meer rook te zien kregen.
Het bleek een klein keukenbrandje bij de buren van onze buren, wel heel dichtbij dus. De inmiddels gewaarschuwde brandweer speelde een ware thuiswedstrijd. Brand op nog geen 25 meter van de kazerne…
In een paar minuten waren ze er allemaal. Hardlopend kwamen ze, in hun beste pak, van een feestje bij café Dientje (ook vlakbij) naar de kazerne. In het pak en in de brandweerwagen, één enkele zwiep van de sirene volstond…

Gelukkig was het vuur meteen geblust en raakte niemand gewond. Maar het was toch wel even schrikken, met zo’n harde wind kan een klein vuurtje snel uitbreiden!

Na ruim een uur konden we allemaal weer met een gerust hart naar binnen. De mensen van de brandweer hebben alles grondig gecontrolleerd en vrijgegeven.bier brand 007

 Je ziet op de foto één van de vrijwillige brandweermensen bij het raam waarachter de brand ontstaan is. Op de achtergrond de toren van de kazerne.

Ik heb me voorgenomen om nu toch maar een heel snel een branddeken te kopen voor in de keuken. Je weet maar nooit! Een ongeluk zit in een klein hoekje en brandjes ontstaan wel heel vaak in