Category Archives: feesten

Laatste loodjes…

Posted on by

Kerst 2013

De oven bromt, de afzuiger zoemt, Ellens Ipad ruist en Hond Jaros smakt. Ikzelf maak af en toe een zacht-klokkend geluid; Kerstbier staat er op de fles voor me.

Tussen twaalf en twee, deze middag, vond de grote verhuizing plaats. Meubilair, tafellinnen, bestek en eetgerei, het staat en ligt op zijn plaats. De tafelschikking is gedaan, de traditionele menukaart oogt geweldig.Kerst 2013

We hebben intussen alle hulpkrachten naar huis gestuurd, zodat we op het gemak een laatste hand kunnen leggen aan de inhoud van het Kerstdiner. We zijn op schema.

Nog enkele uren en de meute zal binnenvallen, twintig gasten verwachten we. We verheugen ons erop. Je zult er nog van horen…

Kerstfeest 2013…

Posted on by

DSC_0028

Anders dan andere jaren heb je in de aanloop naar het Kerstfeest weinig mee gekregen over het aanstaand diner, de voorbereidingen en de uitvoering. Enfin lezer, stel je gerust, het loopt.

De afgelopen dagen werden besteed aan de logistieke problemen die een groot diner met zich meebrengt. Daartoe werd een deel van het mensdom rondom ons ingezet. En ook voor morgen, Eerste Kerstdag, zijn de afspraken aangaande inrichting van de eetzaal, oppoetsen van tafelzilver en keukenceramiek en het aanrichten van de feestdis, rondgemaild en mondeling geverifiëerd. Het zal allemaal gaan lukken.

Vanochtend in alle vroegte maakte Ellen een laatste ronde langs slager, poelier en visboer teneinde de vooraf bestelde zaken op te halen. Daarna begon ze met het keukenwerk. Intussen zijn we bijna een dag verder en een fors deel van het diner is in beginsel klaar. Niet in de laatste plaats dankzij de hulp van Julia (en ondergetekende…). Verder vallen er door de dag heen met regelmaat mensen “op de klep”. Ze moeten nog wat afgeven, ze moeten nog wat weten, ze zijn gewoon nieuwsgierig hoe de zaken erbij staan. Enfin, men is welkom!

Morgen zullen we met twintig gasten het Kerstdiner gebruiken. We verheugen ons erop…

© paul

De Christmas Pudding deel twee

Posted on by

Stir-up Sunday

Hoe het verder ging met de Christmas Pudding. Nog even in de herhaling; ik beschreef de ingrediënten al in een vorig artikel. We maakten dus twee keer twee puddingen. Voor de eerst lading roeren we vrijdagavond alle ingrediënten door elkaar en lieten het beslag rusten tot zondag. Zondag maakten we nog zo’n hoeveelheid beslag die ik liet rusten tot dinsdag.

Het bakken van de pudding gaat als volgt: Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius. Roer het mengsel nog een keer goed door en verdeel het over de twee kommen. Druk het mengsel goed aan met een lepel zodat de puddingen compact worden. veeg de randen en de buitenkant van de kommen goed schoon. Knip cirkels bakpapier zo dat de massa netjes bedekt is. Beboter het bakpapier, leg het  op de puddingen en druk goed aan. Leg een vochtig stuk kaaslinnen over de kommen en bind dat met keukengaren stevig vast.

Zet de kommen in een braadslede waarin zoveel water dat de kommen tot de helft onder staan. Dek de braadslede af met aluminiumfolie en maak hierin een gaatje met een middenlijn van ongeveer 5 cm. Het gaatje mag niet boven de kommen zitten.

Bak nu de puddingen 8 uur in de voorverwarmde oven. Controleer de waterstand elke 2 uur. Voeg zo nodig water toe.

Afkoelen: Neem de puddingen uit de oven en zet de kommen 24 uur op een koele plaats.

Bewaren: Neem de kaaslinnen doekjes van de vormen, was ze en laat ze drogen. Knip schoon bakpapier op maat. Maak de randen van de kommen zorgvuldig schoon. Besprenkel de puddingen met een vierde van de cognac en leg het papier terug. Trek het kaaslinnen opnieuw strak om de kommen en bind ze vast. Bestrijk het linnen met geklaarde boter om ze luchtdicht af te sluiten. Bewaar de puddingen tot volgende kerst of langer op een koele plaats.

Opwarmen van de pudding. Zet de pudding in een stoompan en stoom ongeveer 2 1/2 uur.

Serveren; Stort de pudding op een mooie schaal. Garneer met een takje hulst en flambeer de pudding aan tafel. Geef er cognac of whiskyboter bij.

Een heel verhaal. Het resultaat bewaren we dus nog even (met Pasen schijnen deze puddingen ook heerlijk te zijn!) In ieder geval was de geur van de pudding overheerlijk, echt Kerst! En we hebben een zeer genoeglijke Stir-up Sunday beleefd!

Marja en haar familie gaan wee van de puddingen eten tijdens een oudjaarsdinertje. We zullen horen hoe het gesmaakt heeft!

© ellen.

 

…over Christmaspudding en andere Kersttrubbels…

Posted on by

Stir-up Sunday

U komt hier op deze site met meer en meer bezoekers deze dagen. Sorry beste lezers, dat er  al dagen geen nieuwe verhalen te lezen waren. Tsja, grieperig, ziek, zwak en misselijk en, erger nog, geen zin in lekker eten. Nou ja, soms gebeurt dat zomaar. Het komt wel weer goed. We krijgen langzaamaan zin in eten met veel rode pepers, knoflook en dat soort heftige smaakervaringen.

Toch verheugen wij ons natuurlijk al op  de Kerstdagen, de Kerstvakantie en  vooral ons jaarlijkse  Kerstdiner. Voor wie ons niet goed kent; wij vieren al jaren en jaren Kerst met een grote groep vrienden, familie en aanverwanten.

Op eerste Kerstdag genieten we samen van een mooie maaltijd. Tussen de gangen door worden er beste wensen uitgesproken, wijze raad voor volgende jaren gegeven, Kerstliederen gezongen en cadeaus uitgewisseld. Toen de kinderen nog klein waren organiseerden we ook nog speurtochten door de bossen en toneelstukjes, maar dat hoeft gelukkig niet meer. Ook de bijdrage van de kids in de vorm van een Blokfluitrecital is sinds een paar jaar niet meer aan de orde; er wordt nu gewoon spontaan gezongen als dat zo uitkomt en de Kids leveren hun eigen, soms tranentrekkende bijdrage (Haleluja, Haleluhuhuja…) mooi, mooi, mooi!

Natuurlijk vergt een diner voor zoveel mensen een strakke voorbereiding; Twintig mensen willen eten, drinken en genieten van andere genoegens… Dat is niet niks. Tafels, stoelen, serviesgoed, tafelkleden en wat-al-niet-meer moeten aangedragen worden. De huiskamer moet ontruimd worden en omgetoverd in een aangename ruimte. Hond Jaros moet zijn plaatsje ook nog kunnen vinden, er moeten de juiste pannen zijn om in te koken voor een groot gezelschap en vooral; er moeten héél véél inkopen gedaan worden.

Ervaring heeft ons geleerd dat het goed is om lijstjes te maken met afspraken wie wat /en wanneer doet. Vriendin Marleen is een expert in lijstjes; zij maakt een Exel bestand aan en zet daarin wie wat wanneer met doen, welke boodschappen gehaald moeten worden en wie er bij de opruimploeg verwacht worden. Reuze handig allemaal behalve dan dat er natuurlijk op het laatste moment nog van alles verandert. Maar goed, dan passen we de boel gewoon aan…

Bijvoorbeeld Het dessert; ik schreef al over Stir-up Sunday en de Christmas Pudding. Maar dat verhaal was nog niet helemaal klaar. (Ik zal in een volgend artikel precies beschrijven hoe het verder ging met de Pudding.) Nu blijkt dat eigenlijk de helft van ons gezelschap helemaal geen Christmas Pudding wil eten… Men denkt dat de Pudding te machtig , te vet en weet ik wat allemaal nog meer zal worden… Wij gaan die Pudding dus niet eten met de Kerst! Ik heb al een ander dessert bedacht. De Pudding kan nog mooi een poosje rijpen en opgegeten worden met echte liefhebbers.

Overigens voor wie denkt dat die Pudding echt te vet is; het valt nogal mee.  400 gram vet op deze hoeveelheid is minder dan je in de meeste fabriekskoekjes terug vind…

Ik ben van plan om het dit jaar allemaal wat eenvoudig te houden. Als mijn berekeningen kloppen kan het grootste deel van het Diner de dag van tevoren klaar gemaakt worden. Vanmorgen ben ik begonnen met te bedenken wat waar gekocht moet worden. De bestellingen voor vlees en vis zijn geplaatst. Nu nog even de lijstjes aanpassen.

Vanaf vandaag kunt u hier weer elke dag lezen over het wel en wee in onze keuken. U kunt hier ook tips vinden voor een dinertje. Zoek bijvoorbeeld onder de term Kersttips, daar staan mooie recepten voor de Kerst.

Ik wens u allen veel plezier bij de voorbereidingen, niet stressen, het komt allemaal goed!

© ellen.

Stoofpot van wildzwijn met zelfgemaakte gnocchi…

Posted on by

wildzwijnstoofpot
Sinterklaasavond is voor ons al lang geen avond meer met surprises en pakjes. Geen kleine kinderen meer in huis… en Paul heeft collega’s die wél kleine kinderen hebben. Dan is het dus logisch om met die collega’s van dienst te ruilen. Het komt erop neer dat wij al lang niet meer samen thuis zijn op Sinterklaasavond. Ach, en dat hoeft ook niet. Wij zijn tevreden met een goeie maaltijd en een mooi glas wijn. Gisteren kwam het allemaal goed; Paul hoeft niet te werken en ik kon, dankjewel collega Elma, wat eerder naar huis. Een stoofpotje van wildzwijn zou ik gaan maken en we zouden gaan proeven van die mooie bourgogne…

Ik kocht het vlees tijdens onze Herfstvakantie in Luxemburg, prima wild voor niet eens al te extravagante prijzen. Alles uit de Luxemburgs-Belgische Ardennen. Ik vries ieder jaar kleine porties in om later van te genieten.

Ik koos voor deze Sinterklaasdis voor een Italiaans recept. Ik keek een beetje bij Carluccio, raadpleegde ook Claudia Roden en Marcella Hazan (mijn favorieten) en natuurlijk maakte ik er maar zelf iets nét iets anders van. Goeie variant op:

  • voor vier personen (wel iets vooraf en een mooi dessert)
  • 500 gram wildzwijn niet te kleine stukken, het vlees droogdeppen en licht met bloem bestuiven
  • 1 flinke ui, in kleine stukjes
  • 3 tenen knoflook, geplet en gehakt
  • 1 winterwortel en twee kleine stengels bleekselderij, in fijne blokjes gesneden
  • 1 blikje tomatenblokjes
  • een klein handje gedroogd eekhoorntjesbrood, even wellen in lauwwarm water. Je kunt het welwater goed gebruiken om het vocht in de stoofpot aan te vullen.
  • wat rozemarijn, peper en zout
  • olijfolie
  • een flink glas rode wijn (ik gebruikte een Pinot Noir van Jean Schlink-Hoffeld 2008, Machtum Luxemburg ( we genoten deze week al eerder van die wijn en het staartje was nét genoeg  voor de stoofpot.) Met dank aan Marleen! Prima wijn Marleen!

Verhit de olie in een stoofpan en braad de stukken vlees rondom mooi bruin. Voeg ui en knoflook toe en bak ze even mee. Voeg dan de wortel en bleekselderij toe. Roer nog een keer goed om. Blus af met de wijn en voeg de tomatenstukjes toe. Laat het geheel zo zeker 2 uur heel zachtjes stoven. Het is moeilijk te zeggen hoe lang wild moet stoven. Hangt ervan af hoe oud het beest was enzovoort. Roer af en toe en kijk of er nog genoeg vocht in de pan is. Vul zo nodig bij met wat bouillon of water. Voeg op het laatst van de stooftijd wat rozemarijn toe en breng verder op smaak met peper en zout.

Wij aten er zelfgemaakte gnocchi bij en dronken een glas of wat van die prachtige Bourgogne.

Toe, een kopje espresso met een stuk chocoladeletter… En ja, er was toch ook nog een cadeautje van de Sint…

Een genoeglijke avond. Natuurlijk was deze stoofpot voor ons tweeën teveel. Vandaag aten we papardelle met de rest van het stoofvlees. Was ook lekker en snel klaar!

Espresso toe, en nóg meer chocoladeletter.

© ellen.

 

Sinterklaas!

Posted on by

sinterklaas
Buiten is het meer dan guur, stormachtig en waterig koud, hier binnen is het lekker warm. Ik heb nog wat vakantiedagen over en besloot vandaag een paar uurtjes eerder naar huis te gaan. De wandeling van mijn werkplek achter op het TUE terrein naar het station in Eindhoven viel niet mee, knokken tegen de wind in. Ik heb medelijden met de Sint die vanavond op al die glibberige daken moet klimmen om zijn pakjes af te leveren.

Maar goed, hier thuis zijn de kaarsjes aan, op het fornuis pruttelt héél zachtjes een stoofpotje met wildzwijn. We zullen er zelfgemaakte gnocchi bij eten en een glas mooie wijn drinken. Dat is voor ons feest genoeg. Sinds er hier geen kleine kinderen meer in huis zijn bezoekt de Sint ons nog maar zelden en dat is ook prima; Sinterklaas is een echt kinderfeest. Wij genieten vanavond van het eten en de wijn en een kopje espresso toe, mét een stukje chocoladeletter.Met dank aan de gulle Sint van Hogeschool Pedagogiek.

Wij wensen u allen een hele fijne avond!
© ellen.

Christmas Pudding, de start

Posted on by

vulling Christmas Pudding
Jaren geleden maakten we al eens een echte Christmas Pudding. Ik heb daar toen niets van opgeschreven, jammer. Ik kan me alleen nog herinneren dat we erg ons best gedaan hebben om zo authentiek mogelijk te werk te gaan.

We zochten toen… Nee niet even op Google, dat was er nog helemaal niet! We zochten toen nog gewoon in kookboeken en encyclopedieën… Zo lang is dat al geleden… We, dat was een heel gezelschap, dezelfde vrienden waarmee we al jaren en jaren Kerst vieren. ‘We’, zochten, en iemand kwam met de mededeling dat we dan beslist Stir-up Sunday moesten vieren.

“Stir-up Sunday vier je op de laatste zondag vóór de advent en in Engeland maakt iedereen dan die Christmas Pudding. Dat is behalve even die pudding maken heel gezellig. Iedereen helpt mee en drinkt daarbij een borrel… ofwat… Die pudding bak je die dag en moet dan verder almaar lekkerder worden tot Kerstmis… ofzoiets…”.

Aldus onze Christmas-Pudding deskundige! Het werd een hele geslaagde Stirp-up Sunday. Er werd nog eindeloos gebakkeleid over wat er nou wél en wat er nou juist níet in de Pudding moest, maar het uiteindelijke resultaat van de ‘Pudding’ was prima en de Stir-up Sunday was… nou ja, heel Engels, vooral nogal overgoten met de  restanten van de alcoholische bestanddelen zullen we maar zeggen. (Misschien ook de reden dat ik er nooit iets over opgeschreven heb?) Ons hele gezelschap at dat jaar met Kerst de Christmas Pudding en iedereen vond het heerlijk. Vooral de Whiskysaus werd met algemene stemmen tot Super gestemd. ( het recept voor die saus heb ik nog niet kunnen achterhalen, dat komt nog)

Goed, dat was lang, lang geleden… Daarna volgden weer andere Kerstdiners met andere nagerechten… Eigenlijk al jaren niet meer aan die Pudding gedacht… Tot Marja mij twee weken terug vroeg of ik wist hoe je nou zo’n echte Christmas Pudding moest maken…

“Moet lang van tevoren heb ik gelezen. Misschien als jij dat weet hoe het gaat… en kunnen we volgend jaar misschien?…”

Dat vond ik eigenlijk wel een uitdaging, hoezo volgend jaar? Doen we gewoon volgende week, of beter nog; op Stir-up Sunday!

Even Google leerde ons dat dit jaar Stir-up Sunday valt op 24 november, dat was dus nog wel te doen. Maar nader onderzoek leerde ook dat zo’n Christmas Pudding eigenlijk véél eerder gemaakt wordt. Zo’n Pudding moet ‘rijpen’, en wel liefst een jaar of meerdere jaren…

Nou ja, we besloten dan toch maar een snelle Pudding te maken in een flinke hoeveelheid. Kunnen we altijd nog besluiten om één of twee Puddingen te bewaren tot volgend jaar! En wij vieren dus komende zondag Stir-up Sunday!

Maar dat gaat allemaal niet zomaar. Deze week heb ik recepten verzameld en vergeleken en ik kwam al snel tot de conclusie dat we nog veel voorbereidingen moesten treffen voor ‘Stir-up Sunday’.  Er moesten kommen gezocht worden die de goede inhoudsmaat hadden. Het ‘deeg’ moet na het mengen 48 uur op een koele plek rusten. Als we dus zondag willen ‘Stirren’ moesten we vandaag al snijden, hakken en mengen…

Ik besloot het recept te volgen, ongeveer, van de Gebroeders Michel en Albert Roux. En zij hebben het recept weer gekregen van Mrs. Bradbrook, ‘een fantastische Engelse kok’.

Omdat het ‘deeg’ 48 uur moet rusten zijn we vanavond alvast begonnen met het mengen, en omdat een aantal vrienden zich verheugen op een echte Stir-up Sunday Party hebben Marja en ik besloten dat we twee partijen Pudding maken; één voor Marja’s familie/kerstgezelschap en één voor ons kerstdiner. Om iedereen toch mee te laten delen in het plezier van de voorbereidingen en het bakken hebben we vanavond het eerste ‘deeg’ gemaakt. Dat kan zondag in de oven. Zondag maken we samen het tweede deeg, vieren Stir-up Sunday en stoven/bakken de eerste lading Pudding. Het tweede ‘deeg’ stoom/bak ik dinsdag in alle stilte…

Voor wie nog even snel Stir-up wil vieren… Schrik niet van de ingrediëntenlijst, het valt allemaal nogal mee…

  • Aan Keukengerei
  • een grote mengkom (zeg maar een grote soeppan)
  • 4 porseleinen kommen van 850 ml inhoud, lossende vorm (ik kon deze kommen zo snel niet vinden, wij gebruiken nu 2 kommen met een inhoud van 1700 ml, Blokker, € 5,00. erg lelijk, maar wel geschikt)
  • vetvrij papier
  • kaaslinnen, genoeg om de kommen te overspannen
  • keukengaren
  • een braadslede minstens 8 cm diep
  • aluminium folie

 

  • Ingrediënten:
  • 250 gram gedroogde cranberry bessen
  • 375 gram sultanas
  • 375 gram krenten
  • 200 gram gehakte amandelen
  • 400 gram fijngehakt schoon niervet
  • geraspte schil en het sap van een citroen
  • geraspte schil en het sap van een sinaasappel
  • 1 flinke appel geschild, klokhuis eruit en geraspt
  • 1 flinke winterwortel, geschild en fijn geraspt
  • 250 gram broodkruim
  • 250 gram bloem
  • 400 gram bruine suiker
  • 6 eieren
  • beetje zout
  • 1 theelepel kaneel
  • 1 eetlepel all spice
  • 150 gram gekonfijte vruchten, grof gehakt
  • 5 eetlepels amarenekersen, grof gehakt
  • 1 glas cognac ( en nog meer cognac voor na het stomen van de pudding)
  • 1 flesje Stout, bier
  • 150 gram geklaarde boter om in te vetten als de pudding gestoomd is

Deze hoeveelheid is dus voor vier kleine Puddings. 4x vorm inhoud 850 ml. ik gebruik 2 schalen van 1700 ml)

Het mengsel staat nu mooi koel lekker te worden in een grote pan, deksel erop. (Even deksel eraf en ik ruik al bijna Kerst… heerlijk!)

Phoeh, een heel verhaal, en wordt vervolgd dus nog!

© ellen.

 

 

 

 

 

Feest op de Witte Brug…

Posted on by

nieuwe oogst uit tuin en oven

Je hebt lang op een nieuw stukje moet wachten lezer… Druk, druk, druk, vandaar!

Binnens- en buitenshuis was er zat te doen. Hond Jaros eiste meer dan voldoende aandacht op, zo ook de gaande en de komende in dit huis. De verjaardag van het Kind werd gevierd en er moest een woonstede in Luxemburg van eigenaar(s) verwisselen. De verse bonen dienden gepoold en prei, ui en pieper geoogst. En dan was er dat feest aan de Witte Brug… Ik werp me ongevraagd maar op als chroniqueur van Het Feest. Het zit zo:

Marleen bereikte de gevleugelde leeftijd van Sara. De Jongste Bediende zou ook nog een paar dagen in de vijftig zitten, zodat afgelopen zaterdag de totale leeftijd van de bewoning van de Witte Brug numero 5 exact één honderd jaar bedroeg! Dat schreeuwde om een feest. En een feest kwam er.

Op de weide waar vroeger de boomgaard van Marleens vader was werd een circustent opgericht. Gigantisch groot, met aparte bijvertrekken voor bar, toilet en garderobe. Het Ministerie mocht deelnemen aan de voorbereidingen voor het feest, aan het feest zelf en aan de opruimparty; vermoeiend, maar o zo aangenaam.

Voor het feest werden een goede 250 gasten genodigd, nagenoeg iedereen ging op de invitatie in. Afgezien van een overvloed aan eten en drinken werden de gasten verwend met optredens van allerhande pluimage. De Zwarte Bende verzorgde twee sessies, zo ook het Heintje Davids Collectief. En dan Ans en Neel met wat intussen in onze contreien klassiekers zijn geworden. Daar was dan die gelegenheidsband van Terence, Jos en de Jongste Bediende, op het eind aangevuld met ondergetekende die meteen  zijn strot kapot zong (hoezo buikademhaling???). Julia verzorgde in de middag en vooravond een klein concertje, men was tot tranen toe geroerd… Als laatste was er dan het optreden van Internos, het koor waar Marleen alweer een paar jaar deel van uitmaakt. Tussen de bedrijven door stond Hijn garant voor de muzikale achtergrond.

Dan was er dat geweldig duo, barlui pur sang. Ze tapten en ruimden, en ze hadden alles in de gaten. Ook Richard en Marcel, die in het voor- en natraject een bult werk verzetten, evenals ceremoniemeester Peer. Andere Peer was goed voor de afbraak der dingen, dat is hem wel toevertrouwd. Alex, altijd in voor degelijke hand-en-spandiensten, en ach, zijn zonen, zittend op hun krent. Meester Jan, een betere straatveger vind je niet. Broer Hans dan, die behalve gekend Luchtmachtspotter ook talent blijkt te hebben als Paparazzi. (Honderden compromiterende foto’s schoot die man. We bezinnen ons nog op een manier om jou van dat gedoe deelachtig te maken, lezer.)
Ik vergeet nu een boel volk te vernoemen. Ik kan het even niet bedenken, ik vul het later wel aan. De tentenbouwers doen het voor hun vak, ik vernoem ze niet apart, zo ook de drankleverancier. Prettig volk om mee van doen te hebben; wil je er iets commercieels mee, neem even contact op met de Jongste Bediende. Dat geldt ook voor de rijdende frietkraam die wat later op de feestavond de innerlijke mens hielp overleven.
Ellen maakte voor de gelegenheid zestien (16) liter groentesoep. Daarbij honderdtwintig broodjes, ruim belegd. Dat was voor het middagprogramma, meer gericht op het Oude Volk. Er waren tien liter borrelnoot, retroprikkertjes met druif en kaas, kleine bockworstjes en toastjes Brie. Plock- en leverworst ook, bijna alles is op.
En dan die foto in de kop van het artikel, wat heeft die te maken met dit schrijfsel? Let op: dat zijn de bio-aardappelen van de Witte Brug. Ellen maakte ze klaar als Salzkartoffel… Dat klinkt geweldig, maar het is uiteindelijk gewoon een in zout gekookte pieper met  een beetje peterselie als aufschmuck. Een snuifje paprikapoeder geeft het geheel cachet. Die piepers maakten deel uit van de laatste maaltijd die Marleen met ons mocht gebruiken in haar pre-Sara periode.
© paul

Oogstfeest met Hachis Parmentier en perentaart…

Posted on by

Hachis Parmentier

Zaterdag hielden we een bescheiden Oogstfeestje; de peren zijn rijp, de aardappels konden geoogst worden, de uien liggen te drogen… Wat een rijkdom daar in de tuin van de Jongste bediende En wat fijn dat daar een heleboel mensen van mogen meegenieten! Vorige week kwam de Jongste Bediende al met een ‘ proefzak’  vers geoogste aardappelen; Rate d’ Ardeche en een paar kilo mooie rode aardappelen, naam ben ik even vergeten, Over de Ratten later, de rooie waren geschikt voor puree dus wat is er dan mooier dan een flinke ovenschaal Hachis Parmentier..

De hachis is niet moeilijk te maken, geen ingewikkelde ingrediënten ; aardappelen, gehakt vlees en uien. Prima  voor een hongerig gezelschap Van zeker acht personen.  Je kunt het van te voren klaarmaken en later in de oven afbakken.

  • Voor veel mensen:
  • 3 kilo aardappelen
  • 6 grote uien in ringen gesneden
  • 1 kilo gehaktnootmuskaat, peper en zout, en dit keer gebruikte ik ook een lepeltje Raz- el- hanout om het gehakt te kruiden tijdens het bakken
  • wat verse platte peterselie, fijngehakt

Kook de aardappelen en maak er met de knijper of stamper een mooie luchtige puree van. Bak de uien in wat olijfolie lichtbruin. Bak het gehakt rul en bruin. Kruid met peper, zout, nootmuskaat. Neem een grote ovenschotel en leg daarin eerst een laag met de uien. Daarop het gehakt en dek het geheel af met de puree. Strooi her en der wat peterselie. Leg wat kleine klontjes boter op de puree.

Verwarm de oven voor op 180 graden en bak de schotel ongeveer 30 minuten tot er een mooi bruin korstje op de puree komt. (Als je de schotel van te voren klaarmaakt zal de oventijd langer zijn. Een kernthermometer is dan handig; steek de pin van de kernthermometer in de massa en meet of het heet genoeg is)

Geef er een flinke schaal salade met groene kropsla met tomaatjes en lente-uitjes bij en Rode, witte wijn of bier naar keuze; een feestje!

Kopje espresso toe, met perentaart. Recept van de perentaart volgt!

© ellen.

 

Feest…

Posted on by

diploma-uitreiking Julia

En dan ben je dus geslaagd. Van de ene op de andere dag verandert je status. Was je al die jaren dat meisje, nu ben je die vrouw… (Bij jongetjes werkt het anders, weet ik uit ervaring. Die lopen altijd quasi volwassen te doen, maar blijven gewoon puber.)

Afgetrapte flatjes worden ingeruild voor High Heels, Red Bull maakt plaats voor Champagne Rosé. Zo zit dat…

Gisteren vond de traditionele inhuldiging plaats van de afstudeerders van het VWO en de HAVO. De meest geweldige voertuigen werden van stal gehaald en opgesteld in de Hoef, om vandaar in feestelijke optocht naar het Macropedius College te trekken, dwars door ons dorpje. We zagen een Lanz tractor, twee brandweerauto’s en drie stoere trucks. Een arrenslee, een rijdend massage instituut, koetsen en karossen. Een stel kevers, lelijke eenden en een snoek. Een Jaguar en een Maserati en twee gasten op een step. En dan vergeet ik een en ander, ik heb geen goed oog voor bijzondere auto’s. En al die vehicles dienden slechts één doel: de nieuwbakken diplomahouders in zegetocht naar het ultieme feest te brengen, naar het geslaagdenbal…

Julia van Eupotours behoorde tot de gelukkigen. Zij sloot haar carrière op het gymnasium af met een stuk of wat negens, wat achten en één zeven punt negen. Op gepaste wijze werd zij dan ook door het dorp geleid. Ome Ryan had er speciaal zijn Oude Schicht voor in de was gezet.

diploma-uitreiking Julia