Category Archives: feesten

Kerstkoekjes: zachte amandelkoekjes

Posted on by

kerstkoekjes: zachte amandelkoekjes

Tot mijn verbazing kreeg ik eind december weer recepten van Kerstkoekjes in mijn mailbox. Ik abonneerde me een paar jaar geleden op deze service van Essen und Trinken. (*1) Je kunt je daar abonneren op de receptenmail en dan krijg je elke dag via de mail een recept voor een bijzonder Kerstkoekje, de hele decembermaand lang kerstkoekjes in alle maten en soorten! Ik was alweer glad vergeten dat ik me daarvoor ooit aangemeld had en behalve de kerstkoekjes-recepten wordt ik verder ook niet met mailtjes bestookt door deze service. Ik was dus aangenaam verrast en bedacht dat het vandaag nou net zo’n sombere dag was om maar eens gezellig te knutselen in de keuken. Vorig jaar en het jaar daarvoor bakte ik ook al een paar verschillende koekjes

Nu is het wel link om op zondag aan zoiets te beginnen, je mist dan natuurlijk nét één ingrediënt dat onmisbaar is… Ook wel handig want ik vind het moeilijk om uit al die mooie recepten te kiezen. De inhoud van de keukenkast bepaalde vandaag dus welke koekjes ik zou kunnen maken. Dat werden de zachte amandelhartjes, jammer genoeg is nu net dat hartvormpje kwijt, vreemd, nergens meer te vinden. Dan maar sterretjes en kerstboompjes, ook mooi. Bovendien leek het me wel slim om niet met het moeilijkste recept te beginnen.

  • 200 gram zachte boter
  • 100 gram basterdsuiker
  • 2 eigeel
  • 100 gram gemalen amandelen
  • 350 gram bloem
  • garneeramandelen
  • 1 losgeklopt ei

Laat de boter heel zacht worden en meng er de eigelen en de suiker door. Klop met een mixer of in de keukenmachine tot een schuimige massa. Voeg het amandelmeel en de bloem toe en meng tot je een mooie deegbal hebt. Pak het deeg in folie en laat het in de koelkast zeker 1 uur opstijven.

Rol het deeg dan uit op een met bloem bestoven werkvlak. De deegplak  moet ongeveer 5 mm dik zijn. Steek er met een vormpje (liefst hartjes) figuurtjes uit. Druk een garneeramandel in het midden en bestrijk met losgeklopt ei. Bak de koekjse in een voorverwarmde oven op 180 graden in 12 minutten goudbruin.

Deze hoeveelheid is genoeg voor ongeveer 70 koekjes. Pak de koekjes in vetvrij papier en bewaar ze in een goed sluitende trommel.

Prima gelukt, het zijn heerlijk zacht-brosse koekjes geworden. Ik betwijffel of ze de kerstdagen halen. Op mijn nog-te-bakken-lijstje staan in ieder geval de Rozemarijn zandkoekjes en de koekjes met saffraan en rozebottelconfiture. Wordt vervolgd dus!

* 1 :  De recepten van deze site zijn uiteraard in het Duits!

Eten op de camping deel twee; Lamsboutje á la Elizabeth David

Posted on by

lamsboutje
Ik schreef al in een eerder artikeltje dat ik maar één boek meenam op vakantie naar Luxemburg. Dat was het boek “Een dame in de keuken” van Elizabeth David. Paul kocht het voor mij via de Ramskrant geloof ik, voor slechts € 5,-. Van harte aanbevolen dat boek. Het leest als een roman en er staan nog prima recepten in ook.

De Jongste Bediende was jarig tijdens onze vakantie in Luxemburg en als er iets is waar je hem een echt plezier mee kunt doen dan is dat wel een lamsboutje. Thuis braad ik lamsbouten gewoon in de oven. De kernthermometer geeft precies aan of het vlees rosé, á point of anders is. In de caravan heb ik geen oven, geen kernthermometer en dan wordt het dus wat ingewikkelder om het vlees mooi rosé te braden. Ik las in het boek van Elizabeth David een recept voor een wat ouder lam. Dat wordt echt gaar gestoofd in cognac dat leek me een goed alternatief.

Ander probleem was dat het boutje nét niet in de pan paste…

lamsbout

Gelukkig hebben we een goede ijzerzaag…stukje van het pootje af en klaar! Elizabeth gebruikt in haar recept dikke plakken van de bout. Ik braadde de hele bout aan één stuk. Het boutje dat ik gebruikte woog ongeveer 1400 gram.

  • Lamsboutje voor zes personen:
  • Lamsboutje van ongeveer 1400 gram
  • olijfolie
  • zeker 15 tenen knoflook
  • rozemarijn, peper en zout
  • een flink glas cognac
  • een glas witte wijn
  • wat water
  • alufolie

Maak op een aantal plaatsen met een scherp mesje een inkeping in het boutje en stop daar een teen knoflook en wat rozemarijn in. wrijf het boutje in met peper en zout. Verwarm de olie en braad de bout rondom bruin. Voeg de rest van de hele knoflooktenen toe en bak ze even mee. Blus af met de cognac (voorzichtig in de caravan niet flamberen, thuis kan dat wel maar zet de afzuigkap dan even uit!) Laat even bruisen en giet er dan wat witte wijn over. Voeg nog wat water toe en vouw dan de folie zorgvuldig over het vlees zodat er zo weinig mogelijk dampen ontsnappen. Sluit de pan en laat de bout in ongeveer anderhalf uur garen. (Afhankelijk hoe jong het lam is).

Voordeel van het bedekken met de folie is dat er nog minder sappen ontsnappen. Je kunt gerust even iets anders gaan doen (bijvoorbeeld een aperatiefje drinken in het campingcafé). Als het gerecht klaar is blijft er een kleine hoeveelheid mooi geconcentreerde saus over.

Wij aten er puree bij en sperzieboontjes.

Toe espresso mét cognac natuurlijk!

© ellen.

 

Smaakexplosie in Zaandam en Het Worstenboek van Meneer Wat Eet Ons…

Posted on by

smaakexplosie en het worstenboek

Vandaag lag de recycling van ons weblog naar website even stil. Wij waren in Zaandam om de boekpresentatie bij te wonen van het nieuwste boek van Meneer Wat Eet Ons. Over de inhoud van het boek morgen meer, nu maar even heel snel onze belevenissen in Zaandam. Natuurlijk zouden wij nooit helemaal zomaar vanuit Brabant rijden om een culinair feestje in Zaandam te bezoeken (Vlaanderen biedt ons al zoveel culinairs) . Maar wij zijn Fan van Meneer en toen de uitnoding voor zijn boekpresentatie in onze mailbox viel, stelden wij onmiddellijk onze tomtom in op de reis naar het hoge noorden. Het beloofde een mooie dag te worden en dat was het ook. Wij hebben genoten van het Smakenfestival in Zaandam. Aardige mensen, mooie producten, biologisch, ecologisch, duurzaam en alles met veel smaak. Wij proefden prima oesters, genoten van het Texels bier, aten een bordje  paella met duurzame vis en als dessert was er natuurlijk eindelijk het Margarita-ijsje van Eetschrijven Een werkelijk ‘on-Nederlands’ ijsje! Ga dat proeven!

margarita ijs

Kopje espresso toe van de rijdende espresso-auto. Prima espresso, fairtrade natuurlijk, zoals alles op deze Smaakexplosie.

En dat is dan meteen een compliment aan de organisatoren van dit smaakfestival; ik heb genoten en zag mensen en kinderen om mij heen genieten van eerlijk, duurzaam geproduceerd eten. Afval werd netjes gescheiden, bij de ingang kregen we een aardenwerk bord om van te eten. (de spoelkeuken werd ons aangewezen, daar konden we ons bordje zelf spoelen voor de volgende gang…)(bordjes waren geleend bij de plaatselijke kringloopwinkel)

Mijn complimenten aan de organisatie van dit Smaakevenement: ik heb lekker gegeten, ik heb een fantastisch boek gekregen, ik zag mensen genieten van alle smaken, ik zag kinderen lekker smerig worden van het spelen met eten …

En morgen dan maar een echt verslag van Het Worstenboek, én van de worsten… ter plekke gemaakt, én gegrilld….

© ellen.

 

 

Vandaag zes jaar geleden (we worden oud…)

Posted on by
14 aug. 2011

Feestje

Het dorp zou ons eren. Met een schildje, bevestigd op de muur van het Ministerie. Een schildje ter ere van het vele werk, verzet ter meerdere eer en glorie van volk, vaderland en onszelf… Een schildje zoals dat van Koningin Wilhelmina, Pastoor van den Heuvel, Town-Major Drake en de Duitsche Ridders. Behalve dan dat dit schildje was ontworpen door Harrie Huybers, met een lettertype dat hij zijn tot zijn eigen cultureel bezit mag rekenen. (Harrie kan het!)

Geloof het of niet, het schildje lag al ruim een jaar te wachten ten burele van Ad, hoeder van ons plaatselijk cultureel erfgoed, we moesten maar laten weten wanneer het geplaatst diende te worden.

Het zesjarig bestaan van dit log, dat leek ons wel een gepast moment, zo hadden we besloten.

Nu is er niks simpelers dan even na te zoeken wanneer een eerste artikel ooit eens is verschenen op een web-log. Ondanks dat lezer, ondanks dat vergisten we ons… Vandaag is de dag, nu zes jaar terug, dat het allemaal begon. En we zijn niet thuis. We ziten in Luxemburg.

Ellen treft geen blaam, ík was degene die een en ander in de gaten zou houden en aansluitend de zaken zou regelen die moesten gebeuren…

Ik hul mij in zak en asch, besmeur mij met pek en veren, laat mij roosteren als Sint Laurentius. Het zal er allemaal niet beter op worden. Verzaakte plicht, dat is het. En bedenk nu maar weer eens een andere gelegenheid om dat schildje feestelijk te plaatsen.

Evengoed lezer, evengoed. Vandaag is de dag dat het Ministerie zes jaar bestaat. De eerste paddenstoelen heette het allereerste artikel. We hadden niet eens de mogelijkheid om er een plaatje bij te plaatsen. Intussen zijn we zes jaar verder. Ruim twee MILJOEN bezoekers gehad, zesentwintighonderd artikelen geschreven en bijna tienduizend foto’s op Flickr geplaatst, bijna allemaal over eten en drinken.

Zijn wij trots lezer, zijn wij trots? We dachten van wél! We gaan nu ons feestje vieren. We openen een fles Russische Cremant en snijden een stukje van de drie jaar oude Tome d’Auvergne. Dit is óns feestje…

(Geen espresso toe!)

© ellen paul

 

Feest! Karbonaadjes gestoofd in Champus!

Posted on by
22 jul. 2011

 go andy go champus

Eindelijk, Andy Schleck won vandaag de meest verschrikkelijke etappe in de Tour de France. Heel Luxemburg staat op zijn kop! Ik mocht ervan meegenieten in het Café op de Camping. We keken naar de tv met een aantal vaste klanten en het “Go Andy Go” zoemt nog in mijn oren. Een mooie prestatie evengoed. Zou er dan toch dit jaar een Luxemburger in Parijs in het geel staan?

Voor de rest gaat alles hier rustig zijn gangetje; ik sta op, ga douchen, zet koffie, eet wat en loop een stuk met de hondjes. Dan rommel ik wat rondom de caravan, beetje poetsen, een muurtje bouwen en ja hoor, GETVER, Hond Mac wassen! Tijdens de wandeling begon hij opeens heftig in iets onbestemds te rollen…Resten van een kadaver? Vossenstront? Wat het was weet ik niet maar een wasbeurt met speciale shampoo was nodig, hij stonk een uur in de wind. Een hele toer overigens, alleen een hond wassen op een camping. Brrr. Hond Max glanst inmiddels weer prachtig en heeft nu ook een nieuwe riem. (Hond Spot kort de riem tijdens iedere logeerpartij een stukje in)

Maar goed, over Eten en Drinken: Andy won de etappe dus dronken we een glas Champus (Cremant de Luxembourg, Poll Fabaire) in het Café. Ook in onze koelkast stond nog een restje Champus (ze verkopen hier prima afsluitdoppen zodat de bubbels behouden blijven) Ik besloot vandaag de karbonaadjes ter ere van de overwinning van Andy Schleck dan maar in de bubbels te stoven, met wat salie en room;

  • Voor twee personen (of voor twee dagen in mijn geval)
  • 2 biologische schouderkarbonaden
  • 1 glas Luxemburgse Cremant
  • een flinke scheut room
  • peper en zout
  • een kleine ui in ringen gesneden
  • 1 teen knoflook geplet en fijngehakt
  • 5 salieblaadjes

champus karbonaden

Wrijf het vlees in met peper en zout en bak het in boter rondom bruin. Voeg uienringen en knoflook toe en bak ze even mee. Blus dan af met de Champus en roer de aanbaksels los. Voeg een flinke scheut room toe en de salieblaadjes. Laat het vlees zo ongeveer 45 minuten stoven. Voeg eventueel wat water toe als de saus te droog dreigt te worden en op het laatst nog een scheutje Champus. Even goed roeren.

Ik at er brocolli bij en gekookte aardappeltjes.

Kopje espresso toe, met een stuk chocolade en mijn boek! Heerlijk, Eetlezen!

© ellen.

Nummer één!

Posted on by
8 jun. 2011
Goh staan we zomaar al een paar dagen nummer één op de lijst van foodblogs. Vinden we toch wel leuk eigenlijk. Je mag stemmen beste lezer, wij blijven gewoon eenvoudig hoor…
  • Stem op het Ministerie
  • Eén maal per maand mag je stemmen Wij stellen het bijzonder op prijs als je die moeite wilt nemen!
  • © ellen

 

Laatste dag, en nog zoveel te doen…

Posted on by

kof 006

Ik koester ze met zorg. Die momenten met carnaval dat het even stil is in huis. Op de keper beschouwd zijn dat alleen de vroege ochtenden. Tussen de rommel van de vorige avond, met een kop koffie en de ochtendkrant aan de keukentafel. Ellen slaapt, hond Max doet alsof… Hij is op z’n hoede, elk moment kan die bende weer binnenvallen en dan is het gedaan met de rust… Ik weet wel beter. Het duurt nog uren voordat de sereniteit van de ochtendkeuken aan diggelen wordt gezongen.

Ik fludder wat door het wereldnieuws, eerlijk gezegt kan het me even allemaal gestolen worden. En dan stuit ik in het regio-catern op een levenbericht uit ons dorp. En verdomd, het gaat ook over het Ministerie.

We hebben dat te danken aan een fan van het eerste uur. Onze trouwste fan overigens (of was dat toch Nieta Br?). Enfin, we hebben het aan Wim te danken, die vermelding in de krant. Hij stelde onze Jongste Bediende voor aan het jounrnaille van Dun Buil. En hij stak tevens zijn geblutste loftrompetje over ons Ministerie.

Die Wim Ziet er overigens met carnaval altijd een beetje smerig uit. De rest van het jaar valt het best mee. Ik moest moeite doen om een “gave” foto te vinden. Het kan er zo mee door, lijkt me. Verder toon ik je nog een impressum van de zure maaltijd van gisterenavond en dan hang ik mijn lier in de wilgen.

Tijd om de soep voor vanavond af te maken, mijn onderscheidingen bij elkaar te zoeken en mijn consumptiebonnen te tellen.

Tot morgen lezer…

paul

Carnaval 2015...

Maandag, optrekdag, Zuurvlees, en…Maartje jarig!

Posted on by
8 mrt. 2011

maandag optrekdag

Neel, van Eupotours, maakte voor vandaag een grote pan echt Brabants/Limburgs zuurvlees, soervlìs zeg je hier (ik weet eigenlijk niet zeker hoe je dat schrijft, maar ongeveer zo dus) Recept volgt, Neel doet haar best.

Vanmiddag begon het grote feest al vroeg bij Maartje. Maartje is vandaag jarig en dat hebben we gevierd…Lekkere soep en pilskes legden de bodum waarop we de hele dag verder konden. Maartje, dank je wel, het was kei skon!!!

Tsjaaaa, daarna trokken we naar Mies Burgt, ofwel Café de Sport, en toen Dientje en de Keizer…

Sommigen moesten even rusten…maar daarna ging het toch weer in een rap tempo door.

maandag optrekdag

Na het soervlìs, erbij een flinke salade van rucola, tomaat, ui, komkommer enzovoorts en een paar kopjes koffie kon ik het toch niet laten…, nog even weg…, helaas geen foto’s van het fantastische concert op de damestoiletten bij Dientje…

Dur is écht gin bitter band dan de SOA!

Meer foto’s ( ôk die van “Neel mi Toon in De Etalage”) kande gewoon via Flickr bekiejke (wai hebben niks te verbèrege… toch?)

Nou maar zien wat er morgen nog…

Ook al dagen geen espresso meer gehad…

@ ellen

De kop is eraf…

Posted on by
6 mrt. 2011

oesters

Ellen zit achter in de tuin in het zonnetje. Eigenlijk hoort daar een glas champagne bij. Dat was jarenlang traditie: kon je op carnavalszondag in het zonnetje zitten dan werden de bubbeltjes ontkurkt. Sinds Ans geen carnaval meer viert met ons is er lelijk de klad gekomen in die traditie. En trouwens, zoveel zon zagen we de afgelopen jaren niet tijdens deze dagen.

Enfin…, mijn laatste drie flessen Cremant schonk ik gisteren aan de SOA, ter gelegenheid van de presentatie van hun nieuwe plaatje. Op echt vinyl! Het zal dus een glas witte wijn moeten worden op deze zonovergoten ochtend. Of een kelk bokbier.

Tussen de huldiging van SOA en het avondlijk optrekken namen we even tijd om op adem te komen. Het was ‘s middags toch weer harder en sneller gegaan dan voorzien. En we moesten nog een hele avond…

Samen met de Keijzer van Monera slobberden we een maaltje oester weg. Gewoon rauw, met een druppeltje citroensap en een draai van de pepermolen. Als dat geen geweldige opening van onze Carnaval was…

© paul

Nog een traditie…

Posted on by
6 mrt. 2011

buurman wim

Vorig jaar voor het eerst, en dit jaar al traditie…

Terwijl het staartje van de Grote Optocht nog aan het Ministerie voorbijtrekt kan Miriam haar steun en toeverlaat al digital voorbij zien trekken.

En wat zagen ze er weer prachtig uit, hullie van het Jachthoorn- en Trompetterkorps!

© paul