Het dorp zou ons eren. Met een schildje, bevestigd op de muur van het Ministerie. Een schildje ter ere van het vele werk, verzet ter meerdere eer en glorie van volk, vaderland en onszelf… Een schildje zoals dat van Koningin Wilhelmina, Pastoor van den Heuvel, Town-Major Drake en de Duitsche Ridders. Behalve dan dat dit schildje was ontworpen door Harrie Huybers, met een lettertype dat hij zijn tot zijn eigen cultureel bezit mag rekenen. (Harrie kan het!)

Geloof het of niet, het schildje lag al ruim een jaar te wachten ten burele van Ad, hoeder van ons plaatselijk cultureel erfgoed, we moesten maar laten weten wanneer het geplaatst diende te worden.

Het zesjarig bestaan van dit log, dat leek ons wel een gepast moment, zo hadden we besloten.

Nu is er niks simpelers dan even na te zoeken wanneer een eerste artikel ooit eens is verschenen op een web-log. Ondanks dat lezer, ondanks dat vergisten we ons… Vandaag is de dag, nu zes jaar terug, dat het allemaal begon. En we zijn niet thuis. We ziten in Luxemburg.

Ellen treft geen blaam, ík was degene die een en ander in de gaten zou houden en aansluitend de zaken zou regelen die moesten gebeuren…

Ik hul mij in zak en asch, besmeur mij met pek en veren, laat mij roosteren als Sint Laurentius. Het zal er allemaal niet beter op worden. Verzaakte plicht, dat is het. En bedenk nu maar weer eens een andere gelegenheid om dat schildje feestelijk te plaatsen.

Evengoed lezer, evengoed. Vandaag is de dag dat het Ministerie zes jaar bestaat. De eerste paddenstoelen heette het allereerste artikel. We hadden niet eens de mogelijkheid om er een plaatje bij te plaatsen. Intussen zijn we zes jaar verder. Ruim twee MILJOEN bezoekers gehad, zesentwintighonderd artikelen geschreven en bijna tienduizend foto’s op Flickr geplaatst, bijna allemaal over eten en drinken.

Zijn wij trots lezer, zijn wij trots? We dachten van wél! We gaan nu ons feestje vieren. We openen een fles Russische Cremant en snijden een stukje van de drie jaar oude Tome d’Auvergne. Dit is óns feestje…

(Geen espresso toe!)

© ellen paul