Konijn in dragon-roomsaus…

28 dec. 2010

konijn...restanteten 007

Ik vind het altijd maar rare dagen zo tussen kerst en nieuwjaar, ik hoef niet te werken maar ik meen van alles te moeten doen, sociale contacten, achterstallig onderhoud aan huis en haard, ons beider garderobe aanvullen en ga zo maar door. Geen moment rust tot nu toe. Morgen toch maar eens echt uitslapen en daarna niets…Anderzijds ook wel altijd een mooie tijd, lekker zo maar wat rondhangen, een kopje soep eten bij ons favoriete dagcafé en dan zoveel aardige mensen tegenkomen dat het al avond is voor je er erg in hebt. Maar ja, er moet toch ook nog gegeten worden… Uitkomst biedt dan de Super. Er is op dit moment zoveel lekkers te koop dat het aan inspiratie niet hoeft te onbreken. Vooral heel aardig zijn díe produkten die snel verkocht moeten worden, ik noem het ook wel de ‘last-minute-koopjes’, de Super biedt ze tegen afbraakprijzen te koop; hazenrug, lamsrack, kreeft, cote de boeuf of een chocoladetaartje, je hoeft maar te kiezen…

Ons maal bestond vandaag uit restjes van het kerstdiner en left-over-konijndelen’. (De andere helft van het Spaans konijn.) Ditmaal werd het konijn in dragon-roomsaus met eenpeertje van aardappelpuree, over van de Kerst.

  • een half konijn in delen
  • boter, bloem, peper en zout
  • een scheutje armagnac of cognac (leftover van kerst?)
  • 1 sjalotje en 2 teentjes knoflook, fijngesneden
  • een flinke pluk tijm
  • een glas droge witte wijn
  • 1 halve winterwortel en 1 stengel bleekselderij in kleine blokjes gesneden
  • een flinke pluk dragon
  • een scheut room

Wrijf de konijndelen in met peper en zout en bestuif ze met wat bloem. Verwarm de boter in een braadpan en bak daarin de konijndelen rondom bruin. Voeg knoflook en sjalot toe en bak ze even mee. Doe de stukjes wortel en selderij erbij en smoor ze ook even mee. Blus af met de armagnac/cognac en voeg daarna de witte wijn en de tijm toe. Laat alles een half uurtjes stoven en doe er dan de dragon bij en de room bij. Nog een half uurtje stoven op een zacht vuurtje en je hebt een heerlijk tussen-kerst-en-nieuwjaars-gerecht.

Stukje kaas toe en natuurlijk, espresso…

© ellen

Retro eten; preitaart, ofwel quiche met prei…

28 dec. 2010

preitaart, helemaal retro...

‘Helemaal sóóó 2010, dat kan ècht niet meer’! Ik weet al niet eens meer wat nou ‘sóóó 2010’ was, maar volgens Het Kind kon dat echt niet meer. Het Kind is niet de enige ziel die zich bezighoud met Trendjes en andere flauwekul, er zijn zelfs hele testpannels die zich bezighouden met wat nu weer de laatste trend gaat worden die wij allemaal(!) moeten (!) gaan volgen. “Óók in de keuken zet zich een nieuwe trend”. Nou ja, bla bla bla! Het zal wel. Opeens ‘mogen we weer garnalencocktail eten’ volgens de trendvolgers en ook de Quiche Lorraine is helemaal 2011!!! Het is maar dat u het weet beste lezer…

Wij hier op het Ministerie zijn een eigenwijs volkje, wij doen altijd maar gewoon wat ons zo uitkomt; is er een enorme hoeveelheid spinazie, dan bakken wij, lang voor de trend van 2011, gewoon een quiche met spinazie, hebben we veel grijze (dat dan wel, niet die Noorse, roze, waterige supermarktdingen) garnalen, dan willen wij die wel eens eten met wat zelfgemaakte mayonaise, met eventueel een scheutje cognac erdoor…

prei

Van het kerstdiner was een flinke bos prei over, of eigenlijk gewoon niet gebruikt. De Jongste Bediende had een hoop moeite gedaan om de prei uit de bevroren grond te trekken en vervolgens hadden we al zoveel groente dat ik de prei niet meer kon inpassen in het menu. Er moest dus snel iets gebeuren met die superverse prei; een preitaart ofwel quiche was de oplossing. Lekker retro!!! Helemaal 2011!!! Wel even zelf deeg maken, niet van die laffe plakjes bladerdeeg. Goed als je een keer grote haast hebt, maar echt deeg kost niet veel tijd en is helemaal 2011…

  • Het deeg
  • 110 gram ijskoude boter
  • 175 gram bloem met wat zout
  • ongeveer 100 ml ijskoud water

Hak de boter in kleine stukjes en werk ze dan zo snel mogelijk door de bloem, voeg water toe tot je een mooi gelijkmatig deeg hebt. Pak het deeg in folie en zet de deegbal een half uur in de koelkast. Maak intussen de vulling van:

  • 750 gram prei, goed gewassen en in fijne ringetjes gesneden
  • wat olijfolie
  • 4 eieren
  • 120 gram geraspte oude Goudse kaas
  • 1 klein bekertje creme fraiche
  • peper, zout en wat nootmuskaat
  • 20 gram geraspte oude Goudse kaas

preitaart

Smoor de prei in de olijolie even zachtjes aan en laat afkoelen. Klop de eieren met peper,zout en wat nootmuskaat. Voeg de creme fraiche toe en roer goed door. Doe de kaas erbij en vervolgens de prei.

Haal het deeg uit de koelkast en rol het op een met bloem bestuifde aanrecht uit tot een plak van ongeveer 3 mm dik. Vet een bakvorm (vlaaivorm) in en bekleed met het deeg (ook de opstaande randen). Schep de vulling erin en strooi de tweede portie kaas erover. Bak de quiche in een voorverwarmde oven 30 minuten op 180 graden.

Lekker met een tomatensalade en, natuurlijk, espresso toe!

© ellen.

Het kerstdiner 2010…

26 dec. 2010

kerstdiner 2010 foto's Neel

We hebben genoten van een prachtige eerste kerstdag, met als hoogtepunt het diner met 20 mensen. Ik kan heel tevreden terugkijken op dit bijzonder gezellig samenzijn, alles verliep op rolletjes; de kamer werd ingericht met extra tafels en stoelen, er was genoeg hulp op het juiste moment, de kids zongen een prachtig lied, de zusjes vervingen de traditionele speach door een zelfgemaakte balade, en de cadeau’s kwamen precies bij de juiste personen terecht. Vandaag om 12 uur was de kamer weer helemaal in de oorspronkelijke staat, de afwas gedaan en alles opgeruimd. Een knap staaltje van logostiek!!! Maar hier op dit weblog gaat het over eten dus zal ik verslag doen van wat we aten en dronken op 25 december 2010:

* Welkom met een glas champagne of Kir Royale

* Gepocheerde zalm met komkommer, rucolla en kerstomaatjes met een romige saus

* Tortelline al brodo

* Lamsbout op Griekse manier met een peertje van aardappelpuree, broccoli, en puree van witte boontjes met venkel

* Kaasplank met Brillat Savarin truffé, Bleu d’Auvergne en Tomme de Savois

* Tiramisu

* Café, pousse café, sigar.

Ik zal de komende dagen een en ander nog wel beschrijven, te beginnen met de lamsbouten. Ik maakte de bouten, 2 stuks voor ons gezelschap, op een voor mij nieuwe manier klaar en was bijzonder tevreden over het resultaat.

Vandaag is voor ons een lekkere luie dag, beetje film kijken, wat lezen en vanavond eten we, met dank voor de tip van PaulO, kaasfondue met een mooi glas wijn erbij.

Espresso toe!

© ellen.

Gemarineerde Lamsbout met salie…

26 dec. 2010

kerstdiner 2010

Natuurlijk is dan juist van die lamsbout niet echt een goede foto te vinden…Meestal ben ik bij dit soort dinertjes te druk met koken en als het gerecht klaar is plof ik op mijn stoel en denk ik niet meer aan de foto’s. Gelukkig maakte Marleen wat foto’s van het snijden van de bouten en het uitserveren. Zoals altijd sneed Hijn de bouten in mooie plakjes, een kunst apart!

Ik schreef al dat ik de bouten dit keer op een andere manier klaarmaakte. Ik vond het recept in het boek “Lamsvlees”, uit de serie Praktisch koken, uitgebracht bij Time Life. Het boek, en de hele serie, is al oud, maar ik gebruik ze nog steeds vaak als inspiratiebron. Dit recept klopte naar mijn gevoel niet helemaal dus heb ik het aangepast.

  • een lamsbout van ongeveer 3 kilo
  • 1 liter biologische karnemelk
  • 3 laurierbladeren
  • 4 kruidnagelen, 6 jeneverbessen en 8 zwarte peperkorrels, geplet in de vijzel
  • 3 dl rode wijn
  • 20 blaadjes verse salie (was nog moeilijk te vinden onder de sneeuw)
  • 6 teentjes knoflook
  • 30 gram boter
  • 30 gram bloem
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • zout en peper
  • 1 theelepel paprikapoeder
  • 1/4 liter room.

Maak een marinade van de karnemelk, de kruidnagelen, jeneverbessen, laurierblad en zwarte peper en laat het vlees daarin zeker 24 uur marineren. Schep regelmatig om en om. Haal het vlees daarna uit de marinade en dep het goed droog. Maak op een aantal plaatsen een inkeping in het vlees en stop daarin een teentje knoflook. Braad de bout in een voorverwarmde oven op 220 graden ongeveer een uur, tot de vleesthermometer 65 graden aangeeft.*) Bedruip regelmatig met rode wijn en het braadvocht. Voeg eventueel wat bouillon of water toe.

kerstbordje

Smelt intussen de boter, roer de bloem erdoor en laat die lichtbruin worden. Roer er 3 dl van de gezeefde marinade door en de salieblaadjes. Doe er de tomatenpuree en paprikapoeder bij en laat de saus zo even doorpruttelen. Haal het vlees uit de oven en laat het even rusten onder folie. Giet het braadvocht bij de saus. Voeg wat room toe en laat nog even doorkoken.

*) Ik gebruik voor grote stukken vlees een digitale kernthermometer. Je steekt de pen van de thermometer in het vlees. De pen is met een draad verbonden aan de digitale thermometer (naast de oven). Je kunt op deze kernthermometers heel precies aflezen wat de temperatuur is. De meesten geven een signaal als de gewenste temperatuur bereikt is.

*) Aanbevolen temperatuur voor lamsvlees is meestal 55 graden. Ons gezelschap houdt niet van zo rosé dus ik hield het op 65 graden.

© ellen.

© Foto’s Marleen en Neel.

IJs en weder dienende…

25 dec. 2010

kerst 2010

Het is in de vroege namiddag. Ellen knutselt wat met de aardappelpuree, hond Max ligt bozig in de hal (want zijn mand staat buiten onder het afdak i.v.m. plaatsgebrek) en ik zit dit stukje te.tikken. Het is stil in huis.

De ploeg die woonkamer en feestdis schikt is net de deur uit, de Jongste Bediende heeft serviesgoed en bestek gebracht en de welkomstwens van de Keijzer van Monera is bevestigd op de voordeur. De woonkamer ziet er schitterend uit.

De voorbereidingen voor het diner verlopen voorspoedig, het merendeel is klaar. Straks gaat het vlees in de oven en tegen die tijd zullen de eerste gasten wel binnendruppelen.

Intussen maken wij gebruik van de grootste vrieskast van de wereld, wetende onze tuin De consommé bracht er de nacht door, evenzo de tortelini. De aardappelpuree koelde er af, zo ook de gelei en het nagerecht.

Onder barre omstandigheden haalden we gisteren vlees en vis in Helmond. Het was besteld, we hadden geen keus. Zuid-Oost Brabant lag te slapen onder een dik pak sneeuw en wij slibberden bij min vijf naar de Grote Stad.

Ik zou me nu eigenlijk moeten douchen, maar de badkamer staat vol met etenswaar. Ik sla mijn wasbeurt maar over. Verder is alles op schema. Geen gestress deze keer, het klopt allemaal tot in de puntjes.

Ik verbreek de stilte door Bach “Jauchzet, frohlocket” te laten schallen. En ik schenk mezelf en Ellen tevreden een borrel in.

Gelukkig Kerstfeest lezer…

© paul

kerst 2010

Hazepeper met pappardelle…

22 dec. 2010

papperdelle met hazenpeper

Ik ben druk bezig met de voorbereidingen voor de kerstdagen, maar ik wil toch even tijd nemen om de hazenpeper te beschrijven die we dit weekend aten. Misschien wel een idee voor de kerst? Je kunt dit gerecht al een dag van te voren maken. Het wordt er alleen maar lekkerder op.

  • Voor vier personen: 2 flinke hazenbouten. Maak een koude marinade van1 fles rode wijn, 2 grof gesneden sjalotten, 2 teentjes knoflook, 1 winterwortel in blokjes gesneden,1 stengel bleekselderij ook in blokjes,laurierblad, 4 kruidnagelen, 6 jeneverbessen, 6 pimentkorrels, wat peperkorrels een flinke pluk tijm. Leg de hazenbouten 24 uur in deze marinade. Dep ze dan goed droog en braad ze in wat boter snel om en om bruin. Haal de hazenbouten uit de pan. Zeef de marinade en bak de groenten van de marinade in het braadvet. Voeg het vlees weer toe en giet er ondeveer de helft van het marinadevocht bij. Laat het vlees nu heel zachtjes gaar stoven. De gaartijd is moeilijk te zeggen, dat hangt af van de leeftijd van de haas. Het moet in ieder geval zo gaar zijn dat het van de botjes valt.

Neem het vlees uit de pan en verwijder alle botjes. Snijd het vlees zo nodig in kleine stukjes. Doe de stukjes vlees terug in de pan. Voeg er 200 gram verse zilveruitjes bij en een lepel tomatenpuree. Bind de peper met een beetje beurre manië en laat alles nog even sudderen tot de uitjes gaar zijn. Voeg eventueel wat bouillon toe als de ragout te droog dreigt te worden.

papperdelle met hazenpeper

Je kunt de hazenpeper serveren met, heel klassiek, aardappelpuree en spruitjes. Ik gaf de hazenpeper een ‘Italiaans’ tintje en serveerde er pappardelle bij. Serveer dan de groente vóór de hazenpeper als een aparte gang van het diner. Als je de pappardelle zelf wilt maken lees dan het recept voor verse pasta. Snijd de pappardelle met de hand iets breder dan tagliatelle. Voor wie zelf pasta maken teveel werk is met deze drukke dagen; wij waren best tevreden over de pappardelle exelent, van AH.

© ellen.

Voorbereidingen voor de kerst…

22 dec. 2010

kerst de voorbereidingen

Ik heb vandaag een vrije dag, alvast een voorschotje op de kerstvakantie. Mooie dag om alle lijstjes voor het kerstdiner nog eens na te lopen. Ook dit jaar eten wij weer met 20 mensen en dat vergt toch wel het een en ander aan logostiek. Natuurlijk hebben we weken geleden al ‘vergaderd’ over wat we eten, waar we eten, wie wat moet doen enzovoorts. Marleen maakte een 2010 versie van haar beroemde checklist. Ieder heeft zo zijn of haar eigen taak en kan op de checklist lezen hoe, wat en wanneer; Hijn zorgt voor het tafelkleed, De Jongste Bediende regelt serviesgoed en bestek, de Keizer van Monera maakt een deurversiering, Zjak en Evert verslepen het meubilair en richten de kamer in, de kids maken bloemstukjes voor op de tafel en ga zo maar door. Mijn taak is het koken en de logostiek in de keuken en tijdens het diner. Vandaag is dus een goed moment om eens even rustig na te denken of alles geregeld is; het vlees is besteld, de niet bederfelijke waar is al ingekocht, de wijn ligt in de kelder, de extra koelkast staat aan, de deurversiering is af en het tafelkleed (zoals altijd een enorme lap stof van de markt *) is ook al binnen. Er kan bijna niets meer fout gaan…

kerst checklist

Morgen ga ik nog even werken en daarna sluiten we daar het jaar af met een kerstborrel. Dan in vliegende vaart naar de verjaardag van de twins daar zien we meteen ook nog even alle kerstdisgenoten en kunnen we de laatste afspraken maken. Vrijdag vroeg op en naar de markt voor de groenten, het bestelde vlees ophalen bij de slager, de laatste boodschapjes doen en dan zo tegen de middag begin ik met koken. Bouillon trekken, puree maken en het nagerecht kan ook al een dag van te voren klaargemaakt worden.

Zo heb ik geloof ik wel alles op een rijtje gezet, nu moet ik alleen nog een smakelijke eenvoudige klaar te maken maaltijd bedenken voor tweede kerstdag, voor twee personen! Heeft iemand een goed idee?

© ellen

Masi Campfiorin Ripasso 2006…

21 dec. 2010

wijn

Het is beter om meteen aan te tekenen wie de gulle gever is. In deze tijd waarin er met regelmaat één of meerdere flessen op het Ministerie worden bezorgd raken we anders beslist de tel kwijt. En het staat zo beroerd wanneer je in een later stadium de gulle gever nog eens wilt bedanken en iets aardigs wilt zeggen over zijn gulle gift, en dan blijkt dat je gift en gever hebt verward met een ander.

In het geval van deze wijn hadden we geen aantekening gemaakt. Maar dat was ook niet nodig, we onthielden het zo wel. Ellen kreeg de wijn ten geschenke van Marleen en de Jongste Bediende. Volgens de info van de wijnboer hadden we de fles nog best 10 jaar in ons keldertje kunnen bewaren, maar vandeweek hebben we hem open gemaakt.

Masi Campofiorin Ripasso 2006, zo noemt men de wijn voluit. Land van herkomst is Italië, en de streek heet Veneto. Masi is ook de naam van de producent. Sinds veertig jaar wordt er op zijn bedrijf wijn gemaakt. Een combinatie van modene techniek gepaard aan de traditionele specialiteit van de streek, een vorm van dubbel fermenteren. De verwerkte druiven komen uit de streek: Corvina Veronese.

En ja hoor, daar gaat-ie, zit ik wéér een lofzang te trompetteren…

Mooi van kleur is die wijn. Hij flonkert prachtig in de kerstlichtjes. En geuren doet-ie als de beste: bessen, pruimen en kersen. En een beetje oud paard. De smaak is vol, stevig en toch fluwelig zacht. Je proeft kersen en ander zwart fruit. De afdronk duurt lang genoeg en is wat notig.

Wij dronken de wijn bij hazenpeper, en dat was keurig. Maar het mooist was-ie bij de goede stokoude Goudse kaas.

Gulle gevers bedankt…

© paul

Konijn met een Spaans tintje…

19 dec. 2010

Er liggen deze weken de meest heerlijke dingen in de winkels. Een overvloed aan prachtige wijnen, mooi wild, bijzondere vruchten en verleidelijke snoeperijen. Het is moeilijk om een keuze te maken. Ik kocht gisteren een Nederlands konijn bij de poelier en besloot er een Spaans tintje aan te geven.

spaans konijn

  • Voor vier personen:
  • een tam konijn (vraag de poelier of hij het in stukken wil delen)
  • bloem
  • olijfolie
  • 1 ui in ringen gesneden
  • 4 teentjes knoflook fijn gesneden
  • 1 theelepel gerookte paprikapoeder
  • 1 theelepel chilipoeder
  • een flinke pluk tijm (liefst bergtijm)
  • 3 tomaten in parten gesneden
  • 1 glas witte wijn
  • peper en zout

Wrijf het vlees in met peper en zout en bestuif het licht met wat bloem. Verwarm de olijfolie en bak daarin de konijndelen snel rondom bruin. Voeg de uien en knoflook toe en bak ze even mee. Doe de tomatenstukjes erbij en bak ze ook even mee. Blus dan af met de witte wijn, voeg paprikapoeder, chilipoeder en tijm toe en laat het vlees ongeveer 1 1/2 uur zachtjes stoven. Geef er pasta bij en een salade vooraf.

Kopje espresso toe.

© ellen.

Le Carré du Père Antoine…

kaas

Vergaville is een gehucht met een goede 500 inwoners in het noordelijke deel van Frans Lotharingen. Ze hebben er wat koeien, ze hebben er boomgaarden met mirabellen. Én ze hebben een abdij.

In die abdij wordt sinds 1925 kaas gemaakt. Een kleine kaasmakerij is het en men produceert nog traditioneel. Ze maken er wat soorten die niet streekgebonden zijn, maar hun belangrijkste kaasjes zijn dat wél. Een witschimmelkaas in de traditie van het Noord-Oosten en een roodflorakaas, zo typisch voor Lotharingen en de Elzas. En die laatse kaas nu kruiste op enig moment ons pad. We konden de verleiding niet weerstaan om hem aan te schaffen…

Een kaasje, zoals gezegd, in de traditie van de Munster, de Pont-l’Eveque, de Hervé. De kleur van de korst is oranje-geel, de vorm is vierkant (carré) en het gewicht is 200 gram. De korst is gedurende het rijpingsproces meermalen gewassen met eau-de-vie de mirabelles. Dat geeft een extra diepgang aan de smaak. De structuur van de zuivel is zacht, romig. De smaak is vol, zacht en licht notig. De geur is overweldigend.

Het kaasje werd bij de Sligro aangeboden als reclamestunt voor € 4,-. Ik schat dat het normaal twee euro duurder zal zijn. Het A.O.C. op het ronde labeltje slaat op de eau-de-vie. Het kaasje zelf heeft geen appellation. Het is er beslist niet minder om. Drink er een mooie gewürtstraminer bij en je beleeft een inkijkje in de hemel…

Wil je nog even nalezen hoe het ook alweer zit met witschimmel en roodflora, klik dan door…

© paul