Vergaville is een gehucht met een goede 500 inwoners in het noordelijke deel van Frans Lotharingen. Ze hebben er wat koeien, ze hebben er boomgaarden met mirabellen. Én ze hebben een abdij.
In die abdij wordt sinds 1925 kaas gemaakt. Een kleine kaasmakerij is het en men produceert nog traditioneel. Ze maken er wat soorten die niet streekgebonden zijn, maar hun belangrijkste kaasjes zijn dat wél. Een witschimmelkaas in de traditie van het Noord-Oosten en een roodflorakaas, zo typisch voor Lotharingen en de Elzas. En die laatse kaas nu kruiste op enig moment ons pad. We konden de verleiding niet weerstaan om hem aan te schaffen…
Een kaasje, zoals gezegd, in de traditie van de Munster, de Pont-l’Eveque, de Hervé. De kleur van de korst is oranje-geel, de vorm is vierkant (carré) en het gewicht is 200 gram. De korst is gedurende het rijpingsproces meermalen gewassen met eau-de-vie de mirabelles. Dat geeft een extra diepgang aan de smaak. De structuur van de zuivel is zacht, romig. De smaak is vol, zacht en licht notig. De geur is overweldigend.
Het kaasje werd bij de Sligro aangeboden als reclamestunt voor € 4,-. Ik schat dat het normaal twee euro duurder zal zijn. Het A.O.C. op het ronde labeltje slaat op de eau-de-vie. Het kaasje zelf heeft geen appellation. Het is er beslist niet minder om. Drink er een mooie gewürtstraminer bij en je beleeft een inkijkje in de hemel…
Wil je nog even nalezen hoe het ook alweer zit met witschimmel en roodflora, klik dan door…
© paul
