Author Archives: Ellen Bouckaert

Het begint al een beetje… Kerstmis 2012…

Posted on by
Reply

kerstboom
Eindelijk, toch nog een kerstboom gevonden! Ik geef het eerlijk toe; ik ben een zeurpiet wat betreft de aankoop van een kerstboom… Ze zijn te klein, te groot, verkeerde soort, niet mooi gevuld, té goed gevuld… Ga zo maar door. Komt nog bij dat Paul zijn verjaardag niet wil vieren met een kerstboom in huis… Heel redelijk, maar als we ná 15 december gaan zoeken naar een mooie boom wordt het ieder jaar moeilijker om nog iets te vinden wat mijn goedkeuring kan wegdragen. Begin december is de grote run en dan kom je op 17 december al bijna te laat!

Vroeger, dat was nog eens wat! Onze dochter zegt altijd dat wij:  “vroeger altijd op de slee een kerstboom gingen kopen”… Dat is twee jaren achter elkaar ook echt gebeurd, daarna niet meer;  Geen sneeuw, te groot voor de slee,… Maar wel een mooie gedachte om te koesteren; “Kerstbomen haal je op de slee, door de bijtende kou, en dan krijg je daarna chocolademelk met versgebakken kerstkoekjes…”

Wij gaan dit jaar weer Kerstmis vieren met een groot gezelschap van vrienden en familie; het zal zoals altijd, een hele verhuizing worden van meubilair, serviesgoed, potten en  pannen. Marleen maakte al de beroemde lijstjes wie, wat, en wanneer gaat doen… En die lijstjes worden per dag bijgesteld, dingen veranderen nu eenmaal!

kerst 2012 de lijstjes

Ons menu staat al vast; het wordt niet te moeilijk, een beetje retro, een beetje Multi-Culti.

Voor alle lezers die inspiratie zoeken voor een dinertje met vrienden, heel intiem, of juist met erg veel gasten, staat er genoeg te lezen in de archieven van Het Ministerie. Via de zoek-optie Kerst kun je heel veel vinden. En ik zal vanaf vandaag elke dag proberen daar nog het een en ander aan toe te voegen. Verder staat vragen natuurlijk vrij… Reacties zijn weer van harte welkom! (de anti-spam werkt nu helemaal prima).

Verder kan ik alleen maar adviseren: Houd het simpel, kies voor verse, eerlijke producten en geniet van elkaars gezelschap!

Met een kopje espresso!

© ellen.

 

 

 

 

 

Pasteien voor een feestje

Posted on by
9

pastei

Paul is vandaag jarig en er komen een paar mensen een borreltje drinken. Daar moet dus iets lekkers bij; Pastei, wil de jarige! Het is alweer lang geleden dat ik deze pastei gebakken heb. Soms raakt zo’n recept gewoon even in de vergetelheid, maar de lekkere gerechten duiken vanzelf weer op. Ik maak deze pastei meestal met twee tegelijk, ze zijn prima voor feestjes en dan is één eigenlijk te weinig. Wil je er toch maar één bakken, halveer dan gewoon de hoeveelheden. Ik bak deze pasteien in platte vlaaibodems met een doorsnee van 30 cm.

  • 3 pakjes bladerdeeg, kant en klaar.
  • 1500 gram kipfilet, fijngemalen
  • 1000 gram gehakt
  • 2 eieren
  • 4 tenen knoflook,
  • peper, zout, nootmuskaat, peterselie en een eetlepel groene peperkorrels

Kneed deze ingrediënten goed door elkaar. Bak een klein beetje in een koekenpan om te proeven of er genoeg zout en peper in zit.

Laat het bladerdeeg ontdooien en rol het uit tot een mooie lap.
Bekleed daarmee de ingevette vormen en schep de vulling erin.

pastei
Snijd nu uit de rest van het deeg twee deksels op maat en sluit daarmee de pastei.
Maak in het midden een klein gaatje in het deeg en steek daarin een trechtertje van karton. Hierdoor kan de stoom ontsnappen. Ik heb één mooi roestvrijstalen pijpje, een keer gekregen van Jan, dat werkt prima, maar met een opgerold stukje karton gaat het ook.
Versier de bovenkant met wat deegfiguurtjes en bestrijk het deeg met een losgeklopt ei.
pastei
Bak de pasteien ongeveer anderhalf uur op 180 graden.

© ellen.

Pappardellen met hazenragout…

Posted on by
Reply

Manmoedig begon Ellen aan een artikel over de gigantische hazenbouten die ze vandeweek klaar maakte. Ze liep echter vast, en daarna bleef een en ander liggen. Ik mag hopen dat ze er alsnog aan verder werkt…

Prachtige bouten, dat waren het. Maar veel te veel voor ons tweeën. Ze had er dan ook nog eens een swingende, maar zware roomsaus bij gemaakt. En ook daar bleef een hoop van over. Het kostte me al met al weinig moeite om ‘s anderendaags met de restanten een fraaie maaltijd te bereiden.

Ik schraapte het door-en-door gare vlees van de botten en versneed het in heel kleine hompjes. Daarna ging het vlees in de pot met roomsaus. Ik kookte papardellen gaar in een ruime pan gezouten water en goot de pasta af. Er hoefde geen olie bij, de pasta werd zo in de pan met ragout gestort. Even flink omscheppen en dan nog wat grof gescheurde blaadjes basilicum erbij. Klaar!

  • Pappardellen dat zijn brede lange pastalinten. Ze zijn uiterst geschikt om stevige sausen vast te houden, want hun oppervlak is wat ruw.
  • Ik gebruikte die van Albert H., uit hun Excellent-serie. Een prima alternatief voor wanneer je geen zin hebt om je pasta zelf te maken.
© paul

Zure kool soep (Kyslyje sjtsji)

Posted on by
5

zure kool soep (Kyslyje sjtsji)
Gisteren was echt zo’n dag voor warme winterse soep; bij onze grootgrutter zag ik de erwtensoeppaketten de winkel uit vliegen. Op facebook kwam ik in bijna ieder bericht het woord erwtensoep tegen. Heel Nederland aan de erwtensoep dus. Ik twijfelde, soep zou het worden, maar erwtensoep? Paul had zin in bruine bonensoep, maar dat was geen optie want de bruine bonen dienen een nacht te weken.

Intussen las ik een aardige blog van Jelle Brandt Corstius over hoe de Russen hun barre winters overleven; Kou voor gevorderden. Dat artikel was de hint; Russische soep zou het worden, zure kool soep ofwel Kyslyje sjtsji. Ik maakte de soep al eerder, maar zoals dat gaat met soep, het wordt altijd net iets anders. Er zijn tientallen variaties mogelijk maar de basis is zuurkool. Liefst verse zuurkool uit een vaatje, niet die voorverpakte uit de super. Je kunt variëren met de bouillon, ik gebruikte runderbouillon, je kunt ook kip of varkensvlees gebruiken om bouillon te trekken. Ook met de groenten kun je variëren; prei  toevoegen, wat meer tomaten, bleekselderij of stukjes knolselderij, noem maar op.

Gisteren maakte ik de soep als volgt:

Voor zeker 8 personen

  • 500 gram runderschenkel, trek daarvan een krachtige bouillon
  • 100 gram gerookte ham in kleine blokjes gesneden
  • 1 Jezusworst uit de Jura in kleine blokjes gesneden (die had ik nog in de diepvries, je kunt ook een andere gerookte worst gebruiken)
  • 500 gram zuurkool
  • 3 tomaten
  • 3 flinke aardappels, geschild en in blokjes gesneden
  • 2 fijngesneden bosuitjes
  • 2 fijngesneden wortelen
  • 2 kleine tomaten, in kleine stukjes snijden
  • 2 tenen knoflook, geplet en fijngehakt
  • flink wat versgemalen peper
  • 50 gram boter (of, voor de echte liefhebbers; reuzel)
  • 2 bekertjes zure room
  • 5 eetlepels fijgehakte peterselie,
  • 1 laurierblad, versgemalen peper, zout.

Maak bouillon van het rundvlees. als het vlees gaar is de bouillon zeven en het vlees apart houden.Verwarm de boter in een flinke soeppan. Snijd de zuurkool  heel fijn. Bak de pancetta met de knoflook even zachtjes aan in de boter of reuzel. Voeg dan de zuurkool toe en laat die in de boter warm worden. Voeg al roerend de bosuitjes,  de stukjes tomaat, wortelen, aardappelen en de kruiden toe. Bak even mee en zet het vuur laag.  Voeg de bouillon toe, het vlees en de stukjes worst, en breng het geheel aan de kook.Laat de soep nog 20 minuten zachtjes doorkoken. Haal de pan van het vuur, roer de peterselie erdoor en serveer de soep op voorverwarmde borden met een flinke dot zure room en een snee boerenbrood met gezouten boter.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Exit whiskyglas…

Posted on by
Reply

Men beloofde grootse calamiteiten, maar het is vijf uur in de ochtend en er is nog geen vlok te bekennen. Het waait hard, dat wel, en het is ijzig koud. Maar sneeuw, ho maar…

Nou gun ik jullie heus wel een schone en veilige ochtendspits, daar niet van. Maar ik had het leuk gevonden om in de vroege ochtend met hond Max door het veld te banjeren, tot mijn knieën in de sneeuw. Enfin, het wordt nog even, dus er kan nog vanalles vallen… Een glas bijvoorbeeld!

Het overkwam me laatst nog, het gebeurde in de late avond. Of ik er nu met mijn arm tegen stootte, of dat het uit mijn hand roetste, ik weet het niet meer. Het gebeurde in een flits van een seconde, ik schrok me rot. En dan het gesjouw met stofzuiger en blik. Het gezoek naar fijne scherfjes in een matig verlichte keuken. De zorgen om huisgenoten die op blote voeten door het huis rennen, mens en dier… En ten slotte de treurnis om het gebroken glas.

Het is natuurlijk een tamelijk triviaal onderwerp, zo’n kapot glas. Maar ik schrijf het toch maar op omwille van de herinnering (de website is óók ons archief!). Het was een van mijn lievelingsglazen, ik dronk er bij voorkeur wisky uit.

Ach, er sneuvelt wel meer hier in huis. En meestal is het leed al weer snel geleden. Maar een enkele keer…

© paul

P.s.: het is nu 06.30 en de buienradar kleurt oranje. Kijk ik naar buiten dan zie ik een sneeuwjacht.  It Giet Oan denk ik…

Kerstkoekjes deel twee; met rozemarijn en citroen…

Posted on by
Reply

koekjes met rozemarijn en citroen
Deze koekjes vragen wat langere voorbereiding; je moet het deeg 24 uur laten rusten. Intussen kan het suiker/rozemarijn/citroen mengsel optimaal smaak aannemen. Ik maakte dus gisteren het deeg en het suikermengsel en bakte de koekjes vanmiddag. Zojuist geproefd bij een kopje espresso na het eten; heerlijk, de moeite waard!

  • 200 gram boter
  • 120 gram suiker
  • 1/2 theelepel zeezout
  • wat vanillesuiker (liefst zelfgemaakt, de schil van gebruikte vanille bewaar ik in een potje met fijne suiker, de suiker neemt dan de heerlijke vanillegeur helemaal op. Kan niet op tegen gekochte vanillesuiker)
  • 1 theelepel citroenrasp
  • 250 gram bloem
  • 2 eetlepels citroensap
  • 2 eetlepels rozemarijnblaadjes
  • 2 theelepels citroenrasp
  • 50 gram fijne suiker
  • 1 eiwit
  • 4 rozemarijntopjes
Meng  suiker, zeezout, zachte boter, vanillesuiker en een theelepel citroenrasp met de mixer tot een smeuig geheel. Zet de deeghaken op de mixer, voeg bloem en citroensap toe en meng tot je een mooi deeg hebt. Vorm het deeg in drie rollen van ongeveer 20 cm. Wikkel het deeg in folie en laat het 24 uur rusten in de koelkast.
De rozemarijnnaaldjes heel fijn hakken en met 2 theelepels citroenrasp en 50 gram suiker mengen. Strooi dit mengsel op bakpapier en laat het een nacht op kamertemperatuur drogen.
De volgende dag het eiwit loskloppen. De deegrollen met eiwit bestrijken en door de rozemarijnsuiker wentelen. Het deeg vervolgens in plakjes van ongeveer 3/4 cm dikke schijfjes snijden, met eiwit bestrijken en nog eens door de rozemarijn wentelen.De koekjes op een bakblik schikken en in de voorverwarmde oven; 160 hete lucht, 10 to 12 minuten laten bakken.
Tip; voor de afwisseling kun je ook sinaasappel rasp- en -sap gebruiken in plaats van citroen. Tip van Paul; volgende keer wat Chilivlokken door het deeg. Lijkt me ook wel wat.
Heel bijzonder deze koekjes, dat in ieder geval!

Kerstkoekjes deel één; Ochsenaugen

Posted on by
Reply

kerstkoekjes
Ik schreef al eerder over de site van Essen und Trinken (Duitsland). Je kunt je daar abonneren op de receptenmail en dan krijg je elke dag via de mail een recept voor een bijzonder Kerstkoekje, de hele decembermaand lang! Ik was de koekjesrecepten eigenlijk alweer vergeten tot vorige week, geheel automatisch het eerste Weihnachtsplätzchenrezept in mijn mailbox rolde. Elke dag een nieuw recept, allerlei varianten koekjes en ze zien er allemaal even mooi uit. Elke dag verschillende deegsoorten en garneringen. In Duitsland bakt men vanaf het begin van de Advent allerhande koekjes voor de kerst. Ze worden tussen bakpapier in trommels bewaard en met Kerstmis cadeau gedaan aan familie en vrienden. Een mooie traditie. Ik ben bang dat de koekjes die ik vanmiddag bakte de Kerstdagen niet zullen halen; tegen die tijd zijn ze allang op. Vanmiddag was echt zo’n druilerige middag om maar eens wat van de nieuwe recepten uit te proberen;

Ochsenaugen ofwel Ossenogen; Dit zijn kleine ronde koekjes van amandeldeeg met een opstaande rand van marsepein, gevuld met bessengelei.

kerstkoekjes; Ochsenaugen

  • Voor het deeg
  • 80 gram gemalen amandelen
  • 150 gram zachte boter
  • 75 gram suiker
  • een beetje zout
  • citroenrasp van een halve bio citroen
  • 1 eigeel ( het wit gebruik je later) ei grootte M (Duitse zorgvuldigheid!)
  • 200 gram bloem
  • wat bloem om de aanrecht mee te bestuiven
  • Voor de rand
  • 100 gram poedersuiker
  • 200 gram onbewerkte marsepein
  • 1 eiwit
  • 1 eetlepel citroensap
  • Voor de vulling
  • gelei van rode bessen of andere rode confiture
  • eventueel wat gehalveerde pistachenootje en wat roze peperkorrels
De gemalen amandelen in een pan, zonder vet, heel lichtbruin roosteren en af laten koelen.
Dan de zachte boter met de suiker, een beetje zout, de citroenrasp en het eigeel tot een mooi egale massa roeren. De bloem en de gemalen amandelen er snel doorkneden. als alles goed gemengd is er een platte plak van vormen, in folie wikkelen en zeker een uur in de koelkast laten rusten.
Voor de rand; de marsepein, poedersuiker, eiwit, en citroensap met de mixer even opkloppen.
Het deeg dan op een met meel bestoven werkvlak uitrollen tot ongeveer 3mm dikte. Steek kleine rondjes uit het deeg (ongeveer 3,5 cm doorsnede). Bekleed twee bakblikken met bakpapier en bevochtig het papier met wat water. (even deppen met een natte doek is genoeg) Leg de deegrondjes op het bakpapier.
Vul een spuitzak met de marsepein-massa en spuit een ring op de deegrondjes. Zet de bakblikken in de voorverwarmde oven (hetelucht 160 graden/gas 180 graden) en bak de koekjes 10- 12 minuten. Haal de blikken uit de oven en vul de rand met een klein lepeltje bessengelei of confiture. Zet de blikken terug in de oven en bak nog 5 minuten.
Decoreer eventueel nog met pistachenootje en peperkorrels.
Bewaar de koekjes tussen bakpapier in een luchtdicht afgesloten trommel tot de Kerst, of eet ze gewoon snel op met een kopje espresso!
© ellen.

Hartige taart met spinazie en drie soorten kaas

Posted on by
1

spinazie/kaas taart
We waren vandaag van alles van plan; museumbezoek, lekker eten, film kijken… Het Museum dat lukte nog… Vanmorgen vroeg reden we binnendoor naar Tilburg. Onze Franse Tomtom Dame (heeft zo’n mooie zwoele stem) navigeerde ons langs mooie dorpjes en smalle wegen naar Tilburg, naar het Museum De Pont. We bekeken daar de tentoonstelling van Anish Kapoor. Geweldig; bijzonder, boeiend!

Lunch in het museum met een kop verse courgette/tomatensoep en goed brood voor een redelijke prijs.

Op de terugweg wilden we ook nog de brouwerij van de Trappistenpaters Koningshoeve bezoeken, maar helaas; Paul voelde zich niet echt fit en we besloten naar huis te rijden. Ook de gegratineerde oesters die we in gedachten hadden waren geen optie. Paul had even geen honger. Jammer! Ik besloot de spinazie, bedoeld voor de gegratineerde oesters, dan maar te verwerken in een soort hartige taart. Een bodem is snel gemaakt:

  • Het deeg
  • 110 gram ijskoude boter
  • 175 gram bloem met wat zout
  • ongeveer 100 ml ijskoud water

Hak de boter in kleine stukjes en werk ze dan zo snel mogelijk door de bloem, voeg water toe tot je een mooi gelijkmatig deeg hebt. Pak het deeg in folie en zet de deegbal een half uur in de koelkast.

Probleem was de vulling. Meestal gebruik ik dan ricotta, of creme fraiche… maar helaas, niet in huis. Het werd dus een geheel andere hartige taart dan anders; gewoon met wat er wél in huis was:

  • 400 gram verse spinazie, even blancheren en goed uit laten lekken. dan grof hakken
  • 200 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
  • 125 gram buffel mozzarella, in kleine stukjes gesneden
  • een restje Bleu d’Auvergne, in kleine stukjes
  • 4 eieren
  • peper, zout, nootmuskaat

Blancheer de spinazie heel kort in een klein beetje water. Laat goed uitlekken en hak de spinazie grof. Meng in een grote kom de stukjes mozzarella met de geraspte Parmezaanse kaas. Klop de eieren los en roer ze door het mengsel. Schep het spinaziemengsel erdoor en breng het mengsel verder op smaak met peper, zout en nootmuskaat.

Haal het deeg uit de koelkast en rol het op een met bloem bestuifde aanrecht uit tot een plak van ongeveer 3 mm dik. Vet een bakvorm (vlaaivorm) in en bekleed met het deeg (ook de opstaande randen). Schep de vulling erin, verdeel de stukjes blauwe schimmelkaas erover en bestrooi met nog wat Parmezaans kaas. Bak de quiche in een voorverwarmde oven 30 minuten op 180 graden.

Lekker met een salade van kleine tomaatjes.

Kopje espresso toe! Toch een welbestede vrije dag!

© ellen.

 

 

Spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam, spam…

Posted on by
7

Who the f… are Burns and Allen? (Antwoord: Veaudeville artiesten die in de jaren vijftig van de vorige eeuw een razend populaire televisieshow hadden in de Verenigde Staten. Ze verzorgden maar liefst 291 afleveringen.)

Zij hielden kennelijk van Spam, van dat varkensvlees uit een blikje. Die andere spam bestond nog niet, die is pas veel later uitgevonden door té gisse ITers en geldbeluste zakenlieden.

Enfin,… dat varkensvlees is niet onze favoriete snack, maar aan die andere spam hebben we ronduit de schurft! En laat die ons nu juist de afgelopen dagen parten spelen.

Voorzorgsmaatregelen waren even niet meer afdoende en men brak door onze beveiliging. En niet zo’n beetje ook. Waren het de voorgaande dagen een paar honderd berichtjes, gisteren beliep het aantal een goede 20.000 (twintig duizend…)! Ik had het al in de nacht gezien. Ik raakte in paniek, digibeet die ik ben.

 

Gelukkig is Ellen beter thuis in de digitale wereld. Als een echte Spamfighter bond ze de strijd aan met het gespuis. En met succes!

Intussen is alle rommel vernietigd. Daarbij hebben enige échte (en waardevolle) reacties ook het loodje moeten leggen. Betreurenswaardige bedrijfsongevalletjes, maar niet te voorkomen. Onze oprechte excuses aan de schrijvers van de verdwenen aanvullingen op onze artikelen.

Intussen gaan de spamaanvallen nog wel even door, maar het worden er  minder. En schade kunnen de spamberichten niet meer aanrichten, ze botsen op de gesloten voordeur van de web site. 

Zijn naam heeft de moderne spam te danken aan de vermaarde Spamsketch van Monty Python. De sketch was oorspronkelijk bedoeld om het verbod op sluikreclame aan de kaak te stellen. In een lunchroom waar aan alle gerechten ongevraagd spam werd toegevoegd, en waarin een groepje Vikingen uit volle borst zingt: “Spam spam spam spam. Lovely spam! Wonderful spam!“, werd normale conversatie door de spam-zangers vrijwel onmogelijk gemaakt, net als bij ongevraagde e-mail. Vandaar!

De firma Hormel Foods Corporation, verantwoordelijk voor de productie van de varkensspam, kreeg wereldwijd en gratis en voor niks een enorme dosis naamsbekendheid kado. Zij bedankten het Monty Python team door een speciale Spam te ontwikkelen: de Golden Honey Grail…

© paul