Author Archives: Ellen Bouckaert

Platte peterselie, binnen en buiten…

Posted on by
 

platte peterselie 006

Bij de reacties stond de volgende vraag van Marleen. Ik geef maar even op deze manier antwoord dat is, met de foto’s erbij, duidelijker denk ik.

Hoi Paul en Ellen,

Ik heb een vraag over de platte peterselie. Hebben jullie dat zelf staan of koop je dat steeds (jullie gebruiken het veel). Mijn supermarkt heeft het gelukkig. Maar het lukt me binnen niet het langer dan een dag of 5-6 goed te houden. Zelf in mijn balkon heb ik peterselie, geen platte. Die houdt het in de winter ook wel, maar ik vraag me af hoe dat met platte peterselie zit. Lijkt me kwetsbaarder. In ieder geval.. hoe doen jullie dat? Groetjes Marleen

Marleen,

Wij zijn inderdaad grootverbruikers van platte peterselie, natuurlijk voor de smaak, maar ik moet ook zeggen dat ik vaak voor de foto een beetje peterselie toevoeg. Dat maakt dat gerechten er net iets mooier uitzien, wat minder plat.

Ik heb dit voorjaar een zakje platte peterselie gezaaid in een bak en ze na een paar weken uitgeplant in de tuin. (het duurt even voor het zaad kiemt). Ik plantte de peterselie op verschillende plaatsen in onze tuin en hield ook nog wat plantjes over om in een pot te zetten. ( van één zakje zaad houd je een grote hoeveelheid plantjes over).
De peterselie op de foto staat achter in onze tuin op een zonnig plekje. Ik pluk er op dit moment niet zo veel van omdat het daar tegen etenstijd helemaal donker is. De plantjes lijken, ondanks de koude, gewoon door te groeien.
De plantjes op andere plaatsen in de tuin zijn kaalgeplukt en doen even niets.
Zo’n zakje zaad is dus een prima investering, je kunt er maanden van plukken.

                           platte peterselie 001
Op dit moment staat er niet genoeg in de tuin en koop ik op de markt iedere week een bos platte peterselie. Ook de allochtone slagers en -winkels verkopen vaak platte peterselie voor een prima prijs. Voor ongeveer 1 euro koop je een flinke bos. Ik snijd een stukje van de steeltjes af en zet ze in een beker water in de vensterbank. De peterselie blijft op die manier zeker een week goed.
In de supermarkt hebben ze soms ook wel platte peterselie maar dan koop je voor veel geld een miezerig bosje.
De peterselie op deze foto kocht ik vorige week zaterdag bij onze Turkse slager.

© ellen.

Wortelpuree met tijm uit de Provence…

Posted on by
 

wortelpuree met tijm

Het is het seizoen voor winterwortelen, dus eten we winterwortelen en geen bospeen.
Je kunt natuurlijk gewoon een mooie hutspot maken met wortels en uien. Maar winterwortel is een heel inschikkelijke groente en je kunt ze op heel veel manieren gebruiken. Stoof bijvoorbeeld, in plaats van een schep suiker in stoofpotten, eens een winterwortel mee. De wortel geeft op een aangename wijze een lichtzoete toets.

Ook een mooi gerecht is deze puree van winterwortel met tijm.
Gebruik dan liefst tijm uit de Provence, ja die van de bombrief*, heerlijk geurende tijm, bijzonder geschikt voor dit recept. Ik maakte deze puree ook als bijgerecht bij het kerstdiner maar heb het toen niet helemaal beschreven, dus vandaag maar eens extra aandacht voor deze wortelpuree.

Voor vier personen;
1 kilo winterwortels, geschild en in kleine stukjes gesneden
2 teentjes knoflook, fijngesneden
een flinke pluk tijm (liefst die uit de Provence, maar gewone verse tijm mag ook)
zout, peper en een klontje boter of scheutje olijfolie.

Kook de wortels met de knoflook en de tijm in wat gezouten water gaar. Vis de tijm uit de pan (ik gebruik de tijm met steeltjes en blaadjes)
Giet het water af en pureer de wortels. Voeg een klont boter of een scheutje olijfolie toe en wat versgemalen zwarte peper.
Strooi er nog wat gehakte platte peterselie over.

Vandaag aten we vis, gepocheerde snoekbaars, en daar paste deze puree wonderwel bij, maar ook bij een exotisch gerecht met lamsvlees misstaat de puree beslist niet. Gebruik dan koriander in plaats van peterselie.

© ellen.

Karbonades gestoofd in bier…

Posted on by
 

karbonaden in bier 006

Varkensvlees van onbesproken kwaliteit, dat heb je nodig. Je kunt het zo lekker klaar maken als je wilt, maar als de basis niet goed is kun je het schudden…

2 schouderkarbonades,
4 tenen knoflook,
1 ui,
33 cl bier (een pijpje),
een paar champignons,
1 laurierblad
peper en zout,
boter.

Ik wreef het vlees in met peper en zout en smolt een flinke klont boter in een braadpan. Ik bakte daarin de karbonades aan beide kanten mooi bruin. Intussen liet ik de in ringen gesneden ui uitzweten in boter, in een ander pannetje. Daar gingen vervolgens de knoflook en ook de paddenstoelen bij.
Tegen de tijd dat het vlees naar tevredenheid was gebruind stortte ik ui-knoflook-paddenstoelen erbij en overgoot het geheel met de inhoud van het flesje bier. In dit geval het Gerardusbier van de Gulpener Brouwerij. Het laurierblad mocht er nu ook bij.
Het vlees stoofde daarna nog anderhalf uur met gesloten deksel. Kort voor het opdienen legde ik de karbonades op een verwarmde schotel en dekte ze af met aluminiumfolie. Het vocht liet ik op een hoog vuur tot een derde inkoken. De saus die zo ontstond was nog nét vloeibaar. Binden was niet nodig.

Ik gebruikte dat Gerardusbier. Het was een gok, ik had er nog nooit mee gekookt. Het ging prima. De saus kreeg een licht bittere smaak, maar dat was beslist niet storend. Ellen vond dat wat wortel in de saus op zijn plaats zou zijn geweest als licht-zoete tegenhanger. Maar ik vond het best zo.
Een compromis voor de volgende keer zou zijn er wortelpuree bij te eten…
Dit recept is te maken met allerlei bieren. Steeds zal de smaak wat veranderen, naar gelang de soort van bier. Probeer maar…

© paul

Nachteten…

Posted on by
 

nact 006

Mijn vrije dagen zitten erop. De komende zeven nachten zal ik weer present zijn op mijn stek in Nijmegen. Voor het eerst in lange tijd begin ik niet op maandag. De donderdag wordt de komende tijd mijn startdag. Maar eens kijken hoe dat bevalt…
Zoals te doen gebruikelijk bereid ik me een beetje voor op zo’n week. Ik sla wat blikjes vis in en wat fris. Denk daar wat sla of ander groen bij, een stuk kaas en een bete brood en je hebt een beeld van mijn nachtelijke maaltijden.
Instituten zijn ertoe over gegaan om de maaltijden voor nachtdiensten af te schaffen. Vreemd eigenlijk. Je werkt negen uren zonder onderbreking, er zijn geen pauzes en er is niemand die even op je toko past zodat je naar de bedrijfskantine kunt. (Die overigens niet open is natuurlijk.)
Ik vind het wel best hoor. Ik eet mijn warme maaltijd thuis, voordat ik ga werken. Ik kan ‘s nachts met een lichte maaltijd toe, en die stel ik net zo lief zelf samen. 
Nieuw is de espresso. Vroeger dronk ik die elke nacht, maar om een of andere reden is dat ritueel verdwenen. Tijd om een en ander weer in ere te herstellen.
Nu ga ik de laatste rommel van de feestdagen naar het stort brengen, de Jongste Bediende bezoeken en daarna Ellen ophalen in Eindhoven.
En dan is het alweer tijd voor een lichte maaltijd en een paar uurtjes slaap-in-voren.
Reken maar, ik ben er klaar voor…

© paul

Fudge…

Posted on by
 

en espresso toe 007

Fudge, ook wel vanilla-fudge. Zo heten die snoepjes. Ik vroeg Ellen naar de Nederlandse naam, maar ze kwam niet verder dan “toffee’s”. Dan toch op z’n minst “zachte” toffee’s, lijkt me. Maar al met al vind ik het niet bevredigend, die naam. Toffee’s zijn hard, Fudge zacht…
We hebben er, geloof ik,  geen naam voor. Net zo min als de Duitsers overigens.

Rond 1886 is de fudge uitgevonden in de Verenigde Staten. Het verhaal wil dat het lekkers ontstond uit  een partij verprutste (fudged) caramels of toffee’s.
(Fudge betekent in het Engels zoiets als bedotten, belazeren. De minister van het Toverministerie in de Harry Potter-cyclus heet Cornelius Fudge. En die is, zoals we weten, ook niet zuiver aan de haak. Nomen est omen…)

De fudge werd een grote hit in de Verenigde Staten en vond al snel via Engeland zijn weg naar Europa.
Suiker, boter en room zijn de hoofdbestanddelen voor het snoep. En verder horen er smaakstoffen in als vanille, aromatische honing en chocolade. Dat de fudge niet bikkelhard worden danken ze aan een gecontroleerd verhitten van de basismassa.
Ook in het Verenigd Koninkrijk zijn ze er dol op. En natuurlijk claimen zij het uitvinden van de fudge voor hullie-eigen.

Ik ben helemaal gek van dit snoep. Het heeft geen nut, ja het is zelfs gevaarlijk om het in huis te hebben. Ik eet net zo lang door tot de voorraad op is, hoe omvangrijk die ook is. De snoepjes van de foto kostten me slechts een goed half uur, het had sneller gekund…

In plaats van een fruitmand dacht ik de Jongste Bediende te verblijden met een doosje fudge, deze middag. Hij moet per slot aan zijn dagelijks suikerquotum geraken. En fruit, daar is-ie niet zo dol op.
Het feit dat ze uitverkocht waren behoedt mij voor een hoop extra gesnoep, want ik zou natuurlijk ook een doosje voor mezelf hebben gescoord.
De Jongste Bediende krijgt nu chocoladebonbons.

© paul

Kalfsvlees met salie…

Posted on by
 

kalfsvlees met salie 007

We zijn vanuit mijn werk eerst bij de Jongste bediende op ziekenbezoek geweest; hij maakt het naar omstandigheden redelijk wel, maar…

“Het valt niet mee om door de kamer te kruipen in plaats van te lopen! Krukken zijn eigenlijk ook heel gevaarlijk binnenshuis, zoveel videofilms en dvd’s daar wordt je dóódmoe van, Mr Bean in Cannes was wél leuk, die bank zit écht niet lekker, op krukken kan ik geen glaasje meenemen, Sorry, Marleen, strijken kan ik zo niet, Carnaval in een rolstoel? Never! Ze bellen de hele tijd en weten niet wat dat voor moeite kost om bij dat ding te komen…” nou ja, zo gaat dat maar door. Kortom een gezellige zieke!

Natuurlijk was het alweer laat voor ik onze maaltijd kon gaan bereiden. Daar hadden we al rekening mee gehouden vandaag, snel dus; kalfsvlees met salie.

Voor twee personen;
2 mooie stukjes kalfsvlees, bijvoorbeeld kalfsmedallions, op kamertemperatuur
10 blaadjes salie (de salie in onze tuin is nog wel heel geurig maar de blaadjes zijn heel klein.
boter
2 plakken rauwe ham
Bak de kalfslapjes in de boter bijna gaar en voeg op het laatste moment de salie toe. Neem het vlees uit de pan en bak de ham heel even aan. Doe een eetlepel bouillon in de pan en schraap daarmee de aanbaksels los. Schik de salieblaadjes over het vlees, de plak ham ernaast en de jus erover.

Wij aten er ook een saus van eekhoorntjesbrood ( er was nog een restje. (het restje saus verwarmd, verse paddenstoelen even gebakken, en erbij gedaan)
Gebakken aardappeltjes en gewone groene sla.

Espresso toe.
© ellen.

 

Savoije kool gevuld met puree…

Posted on by
 

gevulde kool1

Het viel niet mee deze week. Na ruim twee weken vakantie moet ik altijd een beetje wennen om alles weer gewoon te doen in het ritme van alledag: vroeg naar bed en vroeg op, gewoon werken, op tijd de deur uit, zorgen dat er eten in huis is enzovoort.

Gelukkig heb ik fantastisch werk, fijne collega’s en de hele dag (meestal) aardige studenten om me heen. Ik ben dan ook heel tevreden na deze eerste werkweek in het nieuwe jaar.

Ik ben niet zo’n mens van goede voornemens, zeker niet van die goede voornemens die men zoal maakt met de komst van een nieuwjaar: stoppen met roken, meer bewegen, minder drinken, afvallen, meer aandacht aan je naasten geven, de financiën beter op orde houden, eindelijk salarisverhoging vragen, stoppen met werken, zijn zo van die voornemens die je hoort rondom het nieuwe jaar.

Toch heb ik me dit Nieuwjaar ook een doel gesteld:
Ik wil dit jaar zo weinig mogelijk foodmiles spenderen aan het eten dat ik koop. Géén aardbeien in de winter, géén sperziebonen uit Kenia, géén wilde asperges uit Egypte, géén hazenbout uit Chili enzoverder.
Moeilijk hoor. Soms kun je op de verpakking van producten pas na heel lang zoeken lezen waar iets vandaan komt.
Het simpelste is het om gewoon te beginnen met te eten wat we hier in Nederland, in de winter, kunnen telen.
Dan kom je om te beginnen op kool. Niets mis mee, er is groene-, witte-, en rodekool, spitskool,  savoije kool en natuurlijk zuurkool. Gewoon van eigen bodem, weinig foodmiles, smakelijk en goedkoop.
De biologische variant is dan helemaal prima, maar niet overal te koop.

Vandaag rolletjes van savoijekool gevuld met puree.

Koop een mooie hele kool. Pluk de bladeren eraf en snijd de dikke nerven weg. Blancheer de koolbladeren 3 minuten in kokend water met wat zout.
Schep de koolbladeren uit de pan, laat ze even schrikken in ijskoud water, en laat ze goed uitlekken.

savoije kool 001  savoije kool 002

Kook intussen een paar grote aardappelen en maak er met de knijper puree van.
Bak wat spekjes met een fijngesnipperde ui, een teentje knoflook en een halve rode peper in olijfolie zachtjes aan. Voeg dat bij de aardappelpuree. Voeg wat olijfolie toe om er een smeuïg mengsel van te maken.

Vul nu de koolbladeren met een lepel van dit mengsel en rol ze strak op. Leg de rolletjes naast elkaar in een pan of  ingevette ovenschotel. Giet er wat bouillon over en laat ze 15 minuten verder garen op een zacht vuurtje of in de oven op 160 graden.
Strooi er op het laatst nog wat vers geraspte kaas over.

savoije kool 009

Wij aten er vanavond karbonaden bij, gestoofd in bier. Paul maakte de karbonaden en zal later nog beschrijven hoe ze zo superlekker werden!

Natuurlijk dronken we een kopje espresso toe.
© ellen.

Lappenmand…

Posted on by
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Intimie herkennen het plaatje onmiddellijk als symptoom van ongesteldheid. Voor al die anderen leg ik het even uit.

Het komt op zich zelden voor, maar áls de Jongste Bediende ziek is heeft hij de onbedwingbare behoefte om zichzelf te troosten met The Guns of Navarone . Vroeger op video, tegenwoordig op DVD.
En nu is het dan weer eens zo ver. Kwestie van van de trap af donderen.
“Niks gebroken,” zei de dokter, “maar met zo’n gescheurde enkelband ben je toch even klaar.” Van de zwelling aan de enkel was de arts in het geheel niet onder de indruk. Maar die blauwe streep, lopend van de klein teen naar de wreef, die zou wel eens de nodige tijd en revalidatie  kunnen betekenen.
Er wordt op het Ministerie nu dan ook druk gespeculeerd of de Jongste Bediende wel tijdig gerecupereerd is voor het Carnavalsfeest. Of mag-ie die dagen misschien met Jan en Ans mee naar Barcelona? Het schijnt een rolstoel-vriendelijke stad te zijn.

Ik heb hem vanochtend even bezocht. Ik nam een stapel stripverhalen mee en en paar Cowboyfilms. Na vier keer Guns of Navarone in één weekend heeft ook de Jongste Bediende het wel gehad met die film.
De patiënt maakt het overigens naar omstandigheden wel en laat je groeten.

© paul

Gegratineerde oesters…

Posted on by
 

gegratineerde oesters 013

Bij ons lopen zon- en feest- en werkdagen altijd door elkaar; Paul werkt met Oud en Nieuw heeft vrij als iedereen weer gaat werken…Is inmiddels half Nederland weer op dieet, wij hebben nog wat over van de feestdagen…In de kelder nog van-alles-en-nog-wat aan mooie wijnen waar we geen tijd voor konden nemen. Geen echte champagne maar wel een paar flessen cremant.
Ik kocht zaterdag ook nog een dozijn oesters dus vieren wij vandaag maar uitgebreid het Nieuwe Jaar met oesters en Cremant!
Ik eet mooie oesters het liefste gewoon puur, rauw dus, met een klein beetje grofgemalen zwarte peper erover en een mooi glas cremant erbij. Helaas waren deze oesters maar klein en geen superkwaliteit. Dan is de manier waarop Paul ze het liefste eet beter, gegratineerd

Voor twee personen;
12 oesters, opengemaakt en de bolle helft met de oester op een laag grof zeezout op de bakplaat zetten.
Maak een mengsel van flink wat gehakte peterselie, een teentje knoflook geplet en fijngehakt, geraspte citroenschil, wat peper en olijfolie.
Schep wat van het mengsel over de oesters en strooi er nog wat broodkruim en vers geraspte oude kaas over.
Zet de oesters zo 5 minuten onder de hete gril in de oven. (de oven met grilstand voorverwarmen op 200 graden)

Wij dronken er Jacob’s Creek bij.

gegratineerde oesters 004

Deze cremant smaakte prima bij deze oesters. Mariëlla schreef er een goed stuk over op haar weblog Wijnkronieken.
Niet helemaal in orde met ons voornemen over de foodmiles, volgende keer zal ik bij oesters gewoon weer een fles Poll Fabaire Cremant ( Luxemburg) openmaken, zeker niet minder dan deze, van toch wel erg ver.
(Australië) geïmporteerde cremant!

Wij kwamen er vandaag achter dat we eigenlijk nog nooit een echt verhaal over de Cremants van Poll Fabaire geschreven hebben! Schandalig, ons huismerk nog wel! Je houdt dat tegoed lezer, wij moeten allereerst  hoognodig onze voorraad aanvullen en bij mijn weten is er hier in Nederland geen fles Poll Fabaire te koop. Wij moeten dus hoognodig op vakantie…

Kopje espresso toe!
© ellen.