Varkensvlees van onbesproken kwaliteit, dat heb je nodig. Je kunt het zo lekker klaar maken als je wilt, maar als de basis niet goed is kun je het schudden…

2 schouderkarbonades,
4 tenen knoflook,
1 ui,
33 cl bier (een pijpje),
een paar champignons,
1 laurierblad
peper en zout,
boter.

Ik wreef het vlees in met peper en zout en smolt een flinke klont boter in een braadpan. Ik bakte daarin de karbonades aan beide kanten mooi bruin. Intussen liet ik de in ringen gesneden ui uitzweten in boter, in een ander pannetje. Daar gingen vervolgens de knoflook en ook de paddenstoelen bij.
Tegen de tijd dat het vlees naar tevredenheid was gebruind stortte ik ui-knoflook-paddenstoelen erbij en overgoot het geheel met de inhoud van het flesje bier. In dit geval het Gerardusbier van de Gulpener Brouwerij. Het laurierblad mocht er nu ook bij.
Het vlees stoofde daarna nog anderhalf uur met gesloten deksel. Kort voor het opdienen legde ik de karbonades op een verwarmde schotel en dekte ze af met aluminiumfolie. Het vocht liet ik op een hoog vuur tot een derde inkoken. De saus die zo ontstond was nog nét vloeibaar. Binden was niet nodig.

Ik gebruikte dat Gerardusbier. Het was een gok, ik had er nog nooit mee gekookt. Het ging prima. De saus kreeg een licht bittere smaak, maar dat was beslist niet storend. Ellen vond dat wat wortel in de saus op zijn plaats zou zijn geweest als licht-zoete tegenhanger. Maar ik vond het best zo.
Een compromis voor de volgende keer zou zijn er wortelpuree bij te eten…
Dit recept is te maken met allerlei bieren. Steeds zal de smaak wat veranderen, naar gelang de soort van bier. Probeer maar…

© paul