10-04-2014. De etappe liep van Reims naar Épernay, 30 kilometer.

Reims mag dan de Champagnehoofdstad heten, het zwaartepunt van de productie en de verhandeling van het kostelijk vocht lag eigenlijk altijd in Épernay. En daar liepen de wandelaars deze dag naartoe.

De monnik Dom Perignon leefde in de 17e eeuw in deze streken. Zijn arbeidzaam leven besteedde hij aan het veredelen van druivenrassen en het verbeteren van de bereidingswijze van de Noord-Franse wijnen. Het verhaal wil dat hij op zekere dag een grove fout maakte bij het bereiden. Het gevolg was dat na enige tijd bleek dat de wijn op de fles was doorgegist. Dat had niet mogen gebeuren. Maar toen Dom Perignon de wijn proefde beleefde hij het ultieme geluk. In pure vervoering riep hij naar de andere paterkes: Kom toch gauw, ik proef sterren!.. En hup, de Champagne was geboren.

Van het verhaal klopt natuurlijk geen jota. Het is zo apocrief als de Lucaspassie van Johann Sebastian Bach… Het is net zo verzonnen als het verhaal dat de ronde doet in Sainte-Ménehould, de geboorteplaats van Dom Perignon, waar door een stommiteit van een plaatselijke kok de beste bereiding van varkenspootjes zou zijn ontstaan.

Enfin,.. Ook deze dag troffen de wandelaars het met het weer. De tocht naar Épernay leidde hen voor een deel door eeuwenoude wouden, over kleine paadjes. En dan weer open landschap met kilometers lange goudgele koolzaadvelden en natuurlijk wijnranken, wijnranken, wijnranken. We liepen dwars door de champagnevelden! schrijft Ans. (Door champagnevelden loop je niet Ans, je zwemt erdoor…) De bewegwijzering liet regelmatig te wensen over.

Om 16.00 uur trokken de wandelaars een dorpje binnen, vlak bij Épernay. Daar ontmoetten ze Vriend Jan, die naar deze verre oorden was afgereisd om met echtgenote en zwager zijn verjaardag te vieren. Deze dag tweeënzestig jaren geleden werd hij op dit ondermaanse geworpen. (Hurray, hurray, hurray…) Er werd een kelk Affligem gedronken op de hereniging.

Vervolgens diende er een onderkomen te worden gevonden voor alledrie. Dat werd nog en heel gepuzzel, en uiteindelijk belandden de reizigers een heel stuk zuidelijker, in het stadje Sézanne. De volgende ochtend zou Vriend Jan de wandelaars dan weer terug in Épernay afzetten, aan de Camino de Santiago, het Pelgrimspad.

En dan loop je door een streek die aanschurkt tegen de Bourgogne, met recht het culinair centrum van de wereld genoemd. Dus waar ga je eten? Juist, bij de plaatselijke Chinees! Enfin…

Schoondochter Saskia (Sas van Toon) houdt een digitale landkaart bij van de Lange Mars. We gebruikten hem al eens. De kaart wordt dagelijks geactualiseerd, je hebt in één blik het overzicht op de Reis. Het zou nuttig en aangenaam zijn om die kaart ook aan deze web site te hangen. Ik heb dat echter nog niet voor elkaar, ik ben een gekend digibeet. Maar ook dat zal wel goedkomen…

© paul

Klik bij Catagories (in de rechter kolom), of onder dit artikel op reis naar Santiago voor alle artikelen.