Amandeltaartje met amarenekersen en chocolade

IMG_1837
Paul schreef gisteren al over de kersen, vandaag het recept voor de taart. Ik ben niet echt een mens van goede voornemens met nieuwjaar. Ik vind het eigenlijk een beetje vreemd om juist op die dag te besluiten om gezonder te gaan eten of te stoppen met roken. Dat soort voornemens kan je het hele jaar maken, volhouden, dat is de kunst. Aanstaande maandag is het alweer Blue Monday, de dag waarop de goede voornemens weer vergeten zijn en we, met of zonder depressie, gewoon weer verder gaan zonder dat de goede voornemens ons in de weg zitten. Ik zou zeggen vier Blue Monday met dit lekkere taartje, steek er eventueel een sigaret bij op en drink er een lekker kopje sterke espresso bij!
Toch heeft dit taartje wel iets te maken met ‘goede voornemens’. Ik ruimde voor de kerstdagen de kelder eens flink op om plaats te maken voor de kerstboodschappen en constateerde dat er wel weer erg veel potjes en pakjes op de planken stonden. Potten honing, pakken spaghetti, rijst, rijst en risottorijst, blikken bonen, dozen met gedroogde bonen, 5 soorten sojasaus, maar liefst 4 potten Amarenekersen Foei! Ik nam me voor om nu eerst maar eens de voorraad op te maken te beginnen met de kersen. Een taartje met amandelmeel (ook teveel amandelen) en een tussenlaag van kersen, met een topping van (juist ja, teveel chocolade)

Een springvorm van 20 cm, de randen invetten en de bodem bedekken met bakpapier.
De oven voorverwarmen op 160 graden voor hete lucht, 180 voor een gewone oven.

  • 175 gram fijngemalen amandelen
  • 175 gram fijne suiker
  • 175 gram zelfrijzend bakmeel
  • 175 boter
  • 2 eieren
  • een pot Amarenekersen, laat de kersen uitlekken en bewaar er drie voor de garnering
  • 150 gram pure chocolade, fijngehakt

Smelt de boter en meng dan alle ingrediënten, behalve de kersen, door elkaar.
Meng met de mixer in de laagste stand ongeveer één minuut.
Bedek de bodem van de springvorm met de helft van het deeg. Leg daarop de kersen en dan de rest van het deeg. Bak de taart dan 1 uur op 160 graden hete lucht of 180 graden gewone oven. Laat de taart even in de vorm staan een maak de randen voorzichtig los. Laat de taart afkoelen en bewaak intussen die drie kersen. Voor je het weet loopt er iemand langs en steekt ze achteloos in zijn mond!

Smelt de chocolade au bain Marie. Voeg er een klein beetje water bij en een klein klontje boter voor de glans. Bestrijk de taart met de chocolade en garneer met de drie kersen (als die tenminste nog op het bordje liggen)

IMG_1841

Lekker met een kopje sterke espresso!

© ellen.

 

 

De kersen op de taart…

Amarenekersen...

Met moeite diste ik de huissleutel uit mijn binnenzak. Hond Jaros trok me met zijn riem haast omver en tot overmaat van ramp bleek de voordeur te klemmen. Het zat allemaal niet mee, deze dag. Mijn kop vol snot, verhoging van lichaamstemperatuur, mijn oren dicht ten gevolge van de verkoudheid en mijn brein voelde als een wattenbol.

Eenmaal binnen trok Hond Jaros een sprint door het huis, en weer terug, en nog eens. Hij kwam kennelijk tekort aan ons mini-rondje door de tuin van de nonnen, hij blaakte nog van energie. Hij wél… Ik sukkelde door het huis in de richting van mijn plaatsje achter in de keuken. Met mijn rug tegen de kachel, dat wilde ik.

Op het aanrecht stond dat bordje met kersen, amarenekersen. Eindelijk gerechtigheid dacht ik, in ieder geval iets in huis wat tot troost stemt. Ik stak mijn hand al uit, maar ik werd wreed gecorrigeerd door een gil uit het achterhuis.

Die kersen zijn voor de taart!

Hoe had ze dat nou in de gaten? Ze zat met haar rug naar me toe… En gut, waarom moest dat nou zo luid? Ik kon dat toch niet weten, van die taart en zo…

Ik ben dan maar naar bed gegaan, het kwam deze dag niet meer goed…

© paul

 

Hazenrug met Amarenekersen

hazenrug met amarenekersen
De dag begon gisteren heel mooi hier in Gemert. Een lekker zonnetje scheen op de prachtig kleurende bomen. Goed weer voor een wandeling met Hond Jaros. Maar ik was nog niet buiten of het begon te betrekken en te stormen. Ik kwam door en door koud thuis met een verschrikkelijke enthousiaste hond. Hij wel, hij vindt het heerlijk om achter de vallende blaadjes aan te rennen… Ik krijg dan zin in heel andere dingen; lekker met een boek op de bank, een beetje rommelen in de keuken, kaarsjes aan en troostrijk eten.
Ik had een mooie hazenrug in de diepvries liggen en die leek me precies geschikt om deze herfstdag aangenaam mee te besluiten. Natuurlijk moet daar dan een mooie saus met rode wijn bij.
Deze week schreven een aantal Foodbloggers op Facebook dat er bij de Lidl supermarkten allerlei lekkers te koop zou zijn voor weinig geld; vanillestokjes, noten en allerlei andere bakproducten. Hier in Gemert viel dat wat tegen maar ik kocht er wel een paar mooie potten met Amarenekersen op siroop. Ik ben dol op de bijzondere, licht bittere smaak van deze kersen en gebruik ze dan ook graag om taarten en ander gebak mee te maken, maar ook in een rode wijnsaus geven deze kersen een bijzondere toets.
Als ik rode wijnsaus maak bij haas of ander wild voeg ik meestal een lepeltje appelstroop toe om een zoete toets te krijgen. Vandaag verving ik de appelstroop door wat siroop van de kersen toe te voegen en garneerde ik het vlees met een paar hele kersen.

Ik fileerde de hazenrug en trok van de botjes een pannetje bouillon. Dat fileren is niet zo moeilijk als het klinkt. Snijd met een scherp mes langs de bovenkant van de rug over de lengte voorzichtig tot aan het bot en schuif dan de filets van het bot af.

De filets inwrijven met peper en zout en in geklaarde boter bruin bakken, afhankelijk van het gewicht zijn ze in ongeveer 10 minuten mooi rosé. Bak ze niet helemaal gaar dan wordt het vlees erg droog.

Rodewijnsaus met Amarene kersen;

  • 1 kop bouillon
  • 1 kop rode wijn ( ik gebruikte een Côtes du Rhône; Chateau Courac, 2011, één van de wijnen die we deze vakantie in Luxemburg kochten)
  • een klein klontje boter
  • 1 zeer fijngehakte sjalot
  • 1 paar takjes tijm
  • 2 theelepeltjes sap van Amarene kersen
  • een paar kleine klontjes ijskoude boter

De sjalot even uitzweten in de boter. Dan de bouillon erbij doen en tot de helft inkoken. De rode wijn erbij en de tijm, en weer reduceren tot de helft. Zeef de saus en voeg het kersensap toe en een paar kersen. Nog even doorwarmen en snel opdienen met de hazenfilets.
De saus was, mede door de sterk gegeleerde bouillon, mooi stroperig. Heb je minder gelatineuse bouillon, klop er dan vlak voor het opdienen een paar piepkleine klontjes ijskoude boter door.

Wij aten er gegrilde witlof bij en wat aardappelpuree.

En een kopjes espresso toe! Heerlijk Herfst!

© ellen.