Mosselen…

mosselen

Voor ons waren het vandaag de eerste van dit seizoen, een beetje laat maar het leek me geen optie om Zeeuwse mosselen in Luxemburg te kopen. Ik had er eigenlijk niet eens erg in dat het mosselseizoen geopend is.

Iedere maandagmiddag is er een kleine markt op het plein bij het kasteel hier in ons dorp. Normaal werk ik op maandag dus ik was er al tijden niet meer geweest. Niets gemist ook! Wat een droevige bedoening die weekmarkt hier! Een paar kramen, de groentenkraam blinkt uit. Verder niets leuks te koop. Géén vis, ik had zin in een haring, dus dan maar naar de plaatselijke viswinkel. Die heeft een mooi assortiment kant-en-klaar-salades en meer van dat snelle werk. Een hele vis is er niet te vinden. Wél lagen er mosselen, goede kwaliteit, en ik kreeg er opeens geweldige zin in.

Met mosselen is het al net zo als met de eerste asperges; je kunt ze op honderden manieren klaarmaken maar die eerste van het seizoen wil ik altijd heel simpel en puur.

Reken per persoon 1 kilo mosselen en verder 1 klontje boter, 1 kleine prei, 1 teen knoflook, een halve knolselder, een glas witte wijn, wat peterselie en bladselderij, peper en zout.

Prei, mosselgroenten...

Snijd de groenten in dobbelsteentjes en smoor ze in de boter even zachtjes aan. Maak de mosselen schoon, controleer of alle exemplaren onbeschadigd en levend zijn en voeg ze bij de groenten. Giet er een glas witte wijn over en doe de deksel op de pan. Schud ze één keer om als het kookt. Laat nog een paar tellen koken en dien dan snel op. Geef er eventueel wat sla bij en zelfgemaakte frieten, en/of een kommetje zelfgemaakte knoflookmayonaise. Gewoon uit de pan eten, de deksel van de mosselpan doet dienst als opvang voor de lege schelpen.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Halve en hele “kontjes” ham…

luxemburg 1 augustus 2009

Ik ging naar Luxemburg en haalde Ellen op. Ze heeft nog een week vakantie, maar zal die gewoon thuis doorbrengen.

Het bleek al met al toch een lichte cultuurschok op te leveren, weer in een gewoon huis te zijn. Ook hond Max vond niet onmiddellijk zijn draai. Na deze maand vakantie moest hij weer helemaal opnieuw beginnen met het uitzetten van zijn geurvlaggen.

Ellen nam zich voor de komende dagen een hoop achterstallig web-logwerk weg te werken, er valt genoeg te schrijven. En ook ik heb zo nog een en ander te melden.

Laat ik het voor vandaag houden bij een fenomeen dat we in een grijs verleden al eens lichtjes aantipten. Het fenomeen van de “kontjes” ham die we eigenlijk bij elk bezoek aan Luxemburg wel aanschaffen.

Met name Luxemburg produceert prachtige hammen. Maar de hele Ardennen door vind je ze van een voortreffelijke kwaliteit. Anders dan in Nederland stopt men in de Ardennen al veel eerder met het versnijden van hammetjes. Is er naar hun maatstaf geen fatsoenlijke plak meer te af te halen dan houdt men er mee op. De voor onze begrippen grote reststukken (kontjes) worden tegen heel schappelijke prijs aangeboden. Zo ongeveer tien euro per kilo vragen ze ervoor.. Zo’n reststuk weegt doorgaans ongeveer een pond en je haalt er nog een hele boel schijven van af. En valt er niks meer te versnijden, dan kun je de restjes altijd nog gebruiken in een of ander gerecht.

In de grotere winkels heb je niet alleen de keuze uit verschillende Ardenner hammen, maar ook ligt er die uit Parma, uit Aosta, en enkele Spaanse varianten. Wij hebben speciaal voor dit fenomeen een snijmachine aangeschaft (op een vlooienmarkt).

© paul

Kip met saffraan en ras el hanout…

kip met saffraan en ras el hanout

Wij zijn weer thuis, de vakantie zit er bijna op, een weekje nog en dan begin ik weer te werken. Deze week heb ik thuis nog genoeg te doen. Na vier weken vakantie moet de tuin nodig bedwongen worden. Het zevenblad woekerd hevig, er moeten honderden uitgebloeide rozen weggeknipt worden, de druiven moeten worden opgebonden en tussen de steentjes van het terras bloeien kleine viooltjes, kortom werk genoeg.

En dan is er natuurlijk dit ook nog dit weblog. Ik had gedacht op de camping veel stukjes te schrijven over wat er zoal te beleven, en natuurlijk te eten en te drinken valt in Luxemburg. Het kwam er gewoon niet van! De internetverbinding was erg slecht. Heel traag vooral, een paar foto’s opladen koste me wel een uur. Dan gaat er de lol gauw af. Bovendien was het druk met komende en gaande gasten. Ik ben eigenlijk niet veel alleen geweest. Ik ga deze week proberen een beetje verslag te doen van een aantal bijzondere maaltijden en recepten. Vandaag gewoon even over tot de orde van de dag; Paul heeft er alweer een werknacht opzitten en er moest vandaag weer gewoon gekookt worden. Wel heel comfortabel zo in onze grote keuken thuis, met stromend water, een oven en alle comfort die ik me wensen kan. We hadden vrijdag al boodschappen gedaan in Luxemburg, een paar Label Rouge kippenpoten, wat groente en restanten van wat er nog was verwerkte ik vandaag tot een Noord-Afrikaanse stoofpot.

  • Voor vier personen;
  • vier kippenpoten, in twee stukken gesneden (drumstick en bovendij)
  • 1 grote ui, in grove stukken gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • wat olie
  • een flinke pluk saffraan
  • 1 eetlepel ras el hanout kruiden
  • 1 eetlepel versgehakte koriander
  • een theelepel chilivlokken, of een rode peper
  • twee tomaten, in parten gesneden
  • twee grote aardappelen in blokjes gesneden
  • een kop doperwtjes, ik gebruikte diepvries erwtjes, vers erwtjes is natuurlijk ook prima
  • een handvol olijven, (ik had alleen groene zonder pit, zwarte, met pit zijn mooier en smakelijker)
  • 1 1/2 ingelegde citroen (*) te koop in Noord-Afrikaanse winkels, of zelf inleggen)
  • peper en zout
  • wat versgehakte koriander en platte peterselie.

Neem een pan met een dikke bodem en bak daarin de ui en de knoflook even aan. Leg de kipdelen erbij en strooi er de kruiden en saffraan over. Giet er zoveel water over dat de kipdelen net onderstaan. Sluit de pan en laat ongeveer 45 minuten zachtjes sudderen. Voeg er dan de stukjes aardappel en tomaat bij en laat nog zo’n 15 minuten zachtjes koken tot de aardappelen bijna gaar zijn. Voeg naar smaak peper en zout toe en de doperwtjes. Laat, met de deksel van de pan af, het geheel nog even koken tot de erwtjes gaar zijn en de saus mooi ingedikt is. Strooi er met gulle hand peterselie en koriander over en dien snel op. Wij aten er wat brood bij. Je kunt er ook couscous bij geven of wittte rijst.

Een stukje kaas uit Malmedy toe. En natuurlijk espresso!

*) ik kom nog terug op de ingelegde citroenen

© ellen.

Eindelijk regen…

eindelijk regen

Ik nam de foto begin juli. We hadden net een warme en droge periode achter de rug. De regen was hoogst welkom.

Ellen zit achter in de tuin, ze plukt peterselie. Peterselie staat er ook vlak bij de achterdeur, maar daar was op dat moment even niet te oogsten.

Het plaatje van “vrouwtje in tuin, gehurkt onder papaplu” trof me. Ik herkende er een antieke Japanse photograpie in terug, het beeld stond ergens in een verloren hoekje van mijn hersenen geparkeerd.

Aangezien rond etenstijd de fotocamera altijd gebruiksklaar op tafel ligt kon ik meteen mijn snap-shot nemen. Gewoon een aardigheidje, ik zocht er de antieke Japanse foto later wel bij…

Ach lezer, sinds dien heb ik uren op het internet verkeerd, en ook mijn bescheiden kunstbibliotheek heb ik uitgeplozen. Niks van dien aard vond ik.

En toch weet ik zeker….

© paul

Venkelsalade en gnocchi met lamskarbonaadjes…

Lamskarbonaadjes en gnocchi

Elke dag voor één persoon koken valt niet mee. Iets lekkers voor mezelf bedenken kan ik wel maar de hoeveelheden aanpassen is moeilijk. Er blijft elke dag wel wat over daar is hond Max dan weer blij mee. Hond Max eet liever menseneten dan brokken. Gisteren niet, gisteren weigerde hij te eten. Na dagen lekkere hapjes beviel mijn restje hem gisteren niet. Ik heb het uiteindelijk maar in de biobak gegooid. Foei, ik gooi niet graag eten weg, maar in dit geval kan ik Hond Max wel gelijk geven. Ik vond het ook niet lekker.

De super had een aanbieding; gnocchi á poêler, dat leek me wel wat. Ik koop zelden kant-en-klaar eten maar ik had opeens geweldige zin in gnocchi en om ze zelf te maken, voor mij alleen vond ik wat teveel gedoe.Ik kocht dus een zakje kant-en-klaar gnocchi, mét mozzarrella, “coeur fondant”, staat er op het zakje. Van de fabrikant mocht ik kiezen uit drie bereidingsmethoden; even in de boter verwarmen, even in de oven met wat kaas of gewoon in water 2 minuten opwarmen. Ik koos voor de eerste optie, snel in de boter opwarmen. Blaadje salie erbij en smullen maar. Dat viel gruwelijk tegen. Geen lekkere fondant vulling in een omhulsel van kruimige aardappeltjes. Op mijn bord lagen taaie balletjes met een taaie zoutige vulling. Jammer, ik had er zo’n zin in. Je kunt beter zelf gnocchi maken volgens dit recept. Eigenlijk helemaal niet zoveel werk. En stukken goedkoper ook nog eens.

Nou ja, ik ben weer eens bevestigd in mijn vooroordelen ten aanzien van kant-en-klaar voeding. Gewoon zelf maken, bespaard geld, kost helemaal niet zoveel tijd en is meestal vééél lekkerder.

venkelsalade met sinaasappel en gorgonzolla

Ik at er een paar lamskarbonaadjes bij. Snel om en om gebakken. Die waren uitstekend. en een salade van venkel, sinaasappel en gongonzolla. Gewoon zelfgemaakt. De venkel heel dun snijden. Sinaasappel pellen en in partjes verdelen. Een paar stukjes gorgonzolla erbij en alles op een bordje schikken. Ik maakte een dressing van sinaasappelsap, wat olijfolie en wat peper en zout. Niks mis mee en klaar in een handomdraai.

Stukje Brie de Meau toe en een kopje espresso. Op de gnocchi na, een prima camping maaltijd.

© ellen.

Worstjes in paddestoelensaus…

paddestoelen en worstjes

Aan allen die mij een hart onder de riem staken: dankjewel!. Tot nu toe heb ik de aandrang tot roken kunnen weerstaan. Wordt vervolgd…

En terwijl Ellen in Luxemburg de heerlijkste dingen kookt (maar weinig op het log gepubliceerd krijgt), is het bij mij een beetje behelpen. De soep die ik vandeweek trok is allang op. Verder ging ik nog eens langs bij de afhaalchinees, dit keer voor een half eendje in pruimensaus. Maar gisterenavond nam ik dan toch weer de moeite om voor mezelf te koken. Het recept is voor twee personen.

  • 2 worstjes van onbesproken gedrag,
  • 250 gram bio-grotchampignons,
  • 1 ui,
  • 2 teentjes knoflook,
  • olijfolie,
  • 1 kop bouillon,
  • flinke scheut room,
  • peper en zout.

Poets de paddestoelen en snijd ze in schijfjes. De fijngehakte ui en de gehakte teentjes knoflook in olijfolie laten zweten tot ze glazig zien. Dan de paddestoelen erbij. De paddestoelen slobberen alle olie op en bakken even mee. Dan gaat de bouillon erbij. Deksel op de pan en de paddestoelen kunnen stoven. Intussen bak je in een andere pan de worstjes mooi bruin aan de buitenkant. Dan kunnen de worstjes bij de paddestoelen. Ze stoven nu mee. Na een goed half uur kan de room erbij. Is de saus nu te dun, mag die nog even inkoken. Maaltijd klaar. Ik nam er een bord sla bij en goed brood. En een glas water…

© paul

Holzuewen Vollkär Brout…

brood

Als je voor een week boodschappen moet doen is brood eigenlijk het grootste probleem. Het meeste brood blijft gewoon niet lang genoeg vers en smakelijk. Het dichtstbijzijnde broodverkooppunt is een benzinepomp met winkel. Ze verkopen daar behalve benzine ook wat levensmiddellen. Het brood wordt ter plekke vers afgebakken zoals dat heet. Voor een keer wel lekker maar ik heb toch liever iets stevigs. Bovendien ligt deze benzinepomp op 6 kilometer van de camping. Een wandeling van 12 kilometer dus dat is ook niet echt een optie. Gelukkig ontdekten we al jaren geleden dat de Cactus supermarkten een prima bakkerij hebben waar uitstekend brood gebakken wordt. Het Holzuewen Brout is bij ons al jaren favoriet. Mooi stevig brood in houtovens gebakken. Het blijft wel een week lang smakelijk. Het etiket vermeldt de ingrediënten in het Duits en in het Frans;

Ohne Zusätze. Das brot erhält seinen einzigartigen Gesmack durch die Verwendung natürlicher Zuzaten und das Backen im Holzofen. Inhaltstoffe: Weizenschrot, Wasser, Roggenschrot, Weizenvollkornmehl, Roggenvollkornmehl, Dinkel, Sauerteig, Leinsamen, Haferflocken, Sonnenblumkerne, Salz, Hefe. Ofwel; grofgemalen tarwe, grofgemalen rogge, water, tarwevolkorenmeel, roggevolkorenmeel, spelt, zuurddesem, lijnzaad, havervlokken, sonnenbloempitten, zout, gist.

Ik zou er iets voor over hebben als we thuis ergens zo’n brood konden kopen.

© ellen.

Stoppen met roken ?!…

kippensoep

Ik ben gestopt met roken en ik heb last van afkick verschijnselen. Ik proef een rotsmaak in mijn mond, ik slaap slecht en ik heb last van concentratieproblemen. Ellen is er niet (wat vervelend is, maar eigenlijk ook weer niet, want zij rookt gewoon door). En het Kind is zelf net gestopt, reden dat wij elkaar een beetje met rust te laten. En verder is iedereen met vakantie. Behalve dan de Keizer van Monera, maar die snapt weer niks van een tabaksverslaving. Je voelt het wel lezer, ik zit even in zo’n zeurstemming. Eigenlijk al een aantal uren.

Troosteten, had ik onlangs gelezen, dat is waar men zich dan mee op de been houdt. En dat kan dan weer van alles zijn, van zoute drop tot hapjes kaviaar, van bamiballen tot exquise kreeftenstaartjes. Het is maar waar je je door laat troosten…

Voor mij werd het soep. Kippensoep om precies te zijn. Ik had een stuk of vier forse kippenvlerken van onbesproken gedrag. Ik zette ze op in koud water en bracht dat zachtjes aan de kook. Nadat ik de vervuiling op het vocht voorzichtig had afgeschept voegde ik een ui, een teentje knoflook en flink wat selder toe. En een handje peperbolletjes en wat foelie. Na korte tijd begon het heerlijk te geuren in huis, en dat bleef zo tot ik naar mijn werk vertrok. Op het laatst voegde ik nog een blokje kippenbouillon toe, en daarmee was mijn bouillon meteen gezouten. Troosteten lezer, reken maar…

© paul

Lamskarbonaadjes en tuinboontjes; eten op de camping…

tuinboontjes en lamskarbonaadjes 003

Paul schreeft het al, de verbinding van het draadloos netwerk is niet altijd even goed. Maar het was hier ook heel druk met bezoek. De afgelopen dagen kwamen er allerlei vrienden en bekenden langs, acht in totaal. Iedereen wilde het feest op het Chateau van Ansembourg meemaken. Een heel gezellig, rommelig, druk weekende. Ik heb ervan genoten maar ben ook wel blij dat ik nu weer even rust heb en tijd kan maken om af en toe een stukje te schrijven en mijn kratjes boeken uit te lezen. Ik zal proberen om de afgelopen dagen nog een beetje te beschrijven. Door alle drukte heb ik helaas ook weinig foto’s gemaakt. Jammer, vooral omdat een paar gerechten bijzonder de moeite waard waren.

Donderdag arriveerden Ans en Hijn met hond Titus als eersten op de camping. We kregen in de morgen een smsje en besloten snel boodschappen te doen. We kochten mirabellentaartjes voor bij de koffie. Als avondmaal aten we pasta met een saus van wilde zalm, room en dragon. Vrijdag lazen we op het weblog dat ook Ans en Alex in aantocht waren. De Jongste Bediende en Marleen zouden tegen de avond aankomen. Na een uitgebreid ontbijt dus maar weer snel naar de supermarché. We kochten alles wat nodig is voor een flinke pan pasta met Bolognesesaus, en een uitgebreide salade. Een paar mooie kaasjes als dessert. Gelukkig was het weer prima en konden we buiten eten. Voor zaterdag kocht ik alvast twee kilo kalfsvlees voor een Mediterane stoofpot. De stoofpot was bijzonder goed geslaagd maar ik heb er helaas geen foto’s van gemaakt. Ik ga dit gerecht volgende week, als Paul weer hier is, nog een keer maken. Dan mét foto’s en recept!

Tja, en zondag gingen we natuurlijk naar het grote feest in Ansembourg! Het was zoals ieder jaar weer fantastisch. Er werd gedanst gezongen en vooral gekookt.

Van de dames uit Martinique mochten we wel even in de pannen kijken…een heerlijke stoofpot, die werd geserveerd met gebakken banaantjes en rijst. Bij de Spanjaarden konden we proeven van de handgesneden Ibericoham. Ook waren er weer enorme pannen paella, maar er stond zo’n lange rij mensen te wachten dat we besloten maar iets anders te gaan eten. Bij de Zwitsers aten we een prima kaasfondue . (De Zwitsers wonnen dit jaar overigens de prijs voor de meest millieubewuste stand!) Een voortreffelijk biologisch handgemaakt ijsje toe en daarna; espresso natuurlijk! . Er was ook een kraam met een Nederlandse delegatie. Zij verkochten koffie, met echte Limburgse vlaai.

Kortom, een waar feest!

Maandag vertrokken de meeste van onze gasten richting vakantiebestemming. Paul ging naar huis om weer een week te werken. Ik ging met de Jongste bediende en Marleen nog maar eens naar de supermarché. s’avonds dineerden we bij het Chinese restaurant Zheng in het dorp. Dinsdag tegen de avond gingen ook de Jongste Bediende en Marleen naar huis en at ik een mootje zalm met wat zeekraal.

Als ik hier alleen ben, ben ik afhankelijk van het openbaar vervoer. En er zijn geen winkels in de buurt. Dus moet ik goed nadenken wat ik zoal moet kopen om de week te overbruggen. Dat is soms best lastig. Mis je net een beetje room, of blijken de eieren op. Dat betekent; naar het dorp lopen naar de bushalte en dan 20 kilometer met de bus naar de winkel. Maar wees gerust, de koelkast zit vol met mooie ingrediënten, ik kan nog dagen vooruit!

Zo kocht ik prachtige kleine tuinboontjes, uit Nederland. Ze waren zo vers en zo mooi dat ze echt niet dubbelgedopt hoefden te worden. Een paar lamskarbonaadjes erbij en wat gebakken aardappeltjes vormden vanavond mijn maaltijd.

En natuurlijk, een kopje espresso toe! Met een stukje chocolade.

© ellen.

Nog maar eens bijpraten…

chinees

Ik ben van-de-week naar Ellen in Luxemburg geweest. Het gaat haar goed, ze laat je groeten…

Het was er overigens aardig druk: Ellen schreef al over het bezoek van Eva en Hennie. En afgelopen donderdag arriveerden Ans en Hijn, de dag daarop Alex en Ans, en ook Marleen en de Jongste Bediende.

Intussen is iedereen afgereisd richting uiteindelijke vakantiebestemming. Marleen en J.B. houden Ellen nog een dag gezelschap.

Ellen doet haar best een en ander te verslaan op dit web-log, ze wil heus wel. Maar falende verbindingen en ander digitaal zeer vormen een ernstige beperking. Gisteren bij voorbeeld, duurde het opladen van enkele foto’s nagenoeg een vol uur. Dat soort gedoe lezer, dat soort gedoe… Enfin, laat ik dan mijn best doen op dit log een en ander gaande te houden.

Ik hoorde van de plannen van Marleen, Ellen en J.B. om bij Zheng te gaan eten. Mijn keuze was minder indrukwekkend. Ik haalde een maaltijd bij het “Kleine Chineesje” in de Kapelaanstraat. Kippenvlees in een deegjasje en zoet-zure saus. Mie erbij en een zelf gemaakte pepersaus. Het smaakte me best hoor…

© paul