Na de risotto aten we kip uit de oven, in die mooie braadschotel gegrild. Erbij een salade van knolselderij. Ik las het recept in de Allerhande en het sprak me wel aan, weer eens iets anders met knolselderij. Het leek me een goede combinatie met de gegrilde kip. Het recept in Allerhande is voor 8 personen en geeft aan dat je twee selderijknollen nodig hebt. Ik gebruikte één knol en dat bleek ruim voldoende. Ik maakte de dressing wel volgens het recept voor 8 personen. De salade werd er lekker smeuig van. Ik denk zelfs dat als je deze hoeveelheid dressing over twee knollen moet verdelen dat het te weinig is.

• Voor vier personen:
• 1 selderijknol
• 6 eetlepels olijfolie
• 6 eetlepels appelciderazijn
• 1 theelepel suiker
• 1 eetlepel mayonaise
• wat fijngesneden platte peterselie
• 2 bosuitjes

Schil de selderijknol en schaaf hem met de kaasschaaf in dunne plakjes. Pocheer de plakjes 2 minuten in kokend water. Giet ze af en laat ze goed uitlekken. Maak een dressing van de mayonaise, olie, azijn en suiker. Breng op smaak met wat peper en zout en meng de dressing door de nog warme selderijplakjes. Laat de salade wat afkoelen en meng er de in ringetjes gesneden bosuitjes en peterselie door. Een verrassende salade, van harte aanbevolen.

© ellen.

Janneke schreef vorige week over ‘minimalistisch barbecuen’ en ondanks dat het veel te heet was om ook nog zo’n hitteafgevend dind aan te steken, sprak één van de recepten mij bijzonder aan: “De uien van Pietro”. Janneke had het recept van vriendin L. Vriendin L. had de uien ooit tijdens een idylische vakantie op Sicilië gegeten, klaargemaakt door een plaatselijke muzikant. Een mooi verhaal hoorde erbij, lees het verder bij Janneke.

Dat vind ik zo mooi van die meegebrachte recepten, die onherroepelijk een eigen leven gaan leiden. De één doet er nog wat bij, de ander laat wat weg en na wat omzwervingen heb je een volkomen ander gerecht. Aan dit recept valt eigenlijk weinig te veranderen, zo minimalistisch is het. Toch één kleine toevoeging: ik gebruikte geen gewone azijn zoals in het recept van Pietro, of Janneke, of vriendin L., ik gebruikte hele oude balsamicoazijn. Resultaat: om je vingers bij op te eten!

Neem 2 rode uien en leg ze met schil en al op de barbecue. Rooster ze rondom tot ze zwartgeblakerd zijn. Reken ongeveer 25 minuten voor een middelgrote ui. Pel dan alle zwarte ‘rokken’ van de ui en snijd hem in stukjes. Schik die op een mooi schaaltje en giet er wat van de beste olijfolie over en een scheutje oude balsamicoazijn. Wat peper en zout, even hutselen en klaar. Onvergetelijk lekker deze uien. Eet er een flinke entrecôte of T-bone bij.

Kopje espresso toe.

© ellen.

Wij eten, zeker in de wintertijd als de groene sla maar slapjes is, graag koolsalade. Meestal maak ik dan een uitgebreide salade van witte kool en verder wat ik zo vind in de koelkast; olijven, tomaten, uien, wortel, spekjes, geitenkaasje, ansjovisje, ach bedenk zelf maar. Alles kan. Maar nu schreef Janneke pas over de echte coleslaw ofwel “Dutchmens Coleslaw”. Dat klonk spannend. Het artikel vertelde ook nog dat de idee om rauwe gesneden kool aan te maken met azijn en als salade te eten naar Amerika werd geexporteerd door Nederlandse emigranten. De eerste verwijzingen naar recepten voor deze coleslaw zouden al stammen uit 1794! Een oeroud recept dus. Moesten we maar eens proberen;

• Dutchmen’s Coleslaw voor 4 personen
• 2 eetlepels Dijonmosterd
• 1 eidooier
• 1 eetlepel wittewijnazijn
• zout en peper liefst versgemalen
• 150 ml arachideolie
• 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
• 10 ansjovisjes, geplet en fijngewreven
• 1/2 witte kool
• 1 winterwortel
• bieslook
• platte peterselie
• 3 eetlepels kappertjes
• worcestersauce

Doe de eidooier , de azijn, mosterd, peper en zout in een kom en roer tot een glad mengsel. Voeg er druppel voor druppel de olie bij en blijf flink kloppen (met de mixer mag ook) Als de saus dik begint te worden de ansjovisjes en de knoflook toevoegen. Op smaak brengen met nog wat worcestersauce.

De kool in fijne reepjes of stukjes snijden of schaven. De wortel idem. De bieslook en peterselie fijnhakken en dan met de rest van de ingredienten tot een salade mengen. Als de saus te dik is nog wat verdunnen met een beetje azijn en over de salade gieten.

Paul vond deze coleslaw helemaal het einde, ik prefereer een koolsalade met minder mayo, alleen wat olijflie en citroensap vind ik frisser. Maar och, voor een keer was dit best lekker. Eventueel een stukje vlees erbij en wat gekookte linzen en je hebt een mooie maaltijd.

Kopje espresso toe.

© ellen

Ik weet niet hoe het weer bij jou is lezer, hier is het hot, verschrikkelijk hot. Te heet om ook maar te denken aan de barbeque. Gewoon een snelle maaltijd binnen leek me het beste vandaag. En dan eten uit een warm land, dat lijkt me met deze temperaturen dan ook beter te smaken dan onze Hollandse kost. Ik maakte een salade van Spaanse bonen. Meestal vind ik bonen uit blik een stuk minder smaken dan zelf geweekte en gekookte bonen. Deze bonen uit blik zijn een uitzondering. Ze smaken prima, niet melig of te gaar, een prima bite. Ik koop ze regelmatig in Luxemburg. Voor een tweepersoonssalade gebruikte ik de inhoud van een halfliter blik; 240 gram grote Spaanse witte bonen. Even goed uit laten lekken en in een mooie schaal schikken met wat uienringen, twee tomaten in parten gesneden, wat kapperappeltjes en een paar zwarte olijven. Een beetje grof gemalen zwarte peper erover en wat zout, en dan een flinke scheut superolijfolie.

Erbij Spaanse aardappeltjes in tomatensaus.

Ik beschreef het recept al eerder, het komt oorspronkelijk uit een Spaans/Portugees kookboek. Zo’n recept verandert hier al snel. Een aangepaste versie dus. Uitstekend voor zeer warme dagen. En, blijft er een beetje over, dan is dat helemaal niet erg. Koud eten wij deze aardappeltjes ook heel graag. Een lunchhapje voor morgen dus.

• Voor vier personen;
• 1 kilo nieuwe aardappeltjes, geschrapt
• 1 grote ui, in halve ringen
• 4 eetlepels olijfolie
• 1/2 l blikje gepelde tomaatjes
• wat chilipoeder of chilivlokken
• een flinke pluk saffraandraadjes
• 1 glas witte wijn
• zeezout
• een handje zwarte olijven
• wat vers gehakte peterselie
• eventueel wat geroosterde pijnpitten

Fruit ui en knoflook zachtjes in de olijfolie, zonder ze te laten kleuren. Voeg de tomaten, chili en saffraan toe, laat even meebakken en doe er dan de witte wijn bij. Laat het mengsel inkoken tot een dikke puree. Voeg de aardappeltjes toe en zoveel water dat de aardappeltjes net onder staan. Breng alles weer aan de kook en laat het op een hoog vuur inkoken tot de aardappeltjes gaar zijn en de saus is ingedikt.
Voeg de olijven toe en laat nog een paar minuten doorsudderen om de smaken goed te laten mengen. Voeg er, helemaal op het laatst, wat versgehakte peterselie bij.
Rooster intussen de pijnpitjes. Schep de aardappelen op een schaal. (strooi er eventueel de geroosterde pijnpitjes over. Ik had geen pijnpitjes in huis en het was me gewoon te heet om naar de winkel te gaan).

Wij aten er een paar lamskarbonaadjes bij. Gewoon gebakken in de pan met wat takjes rozemarijn en een paar teentjes knoflook.

Een kopje espresso toe, en toen begon het gelukkig te waaien en een beetje te regenen. Ik hoop dat het wat afkoelt!

© ellen.