Ik ben gestopt met roken en ik heb last van afkick verschijnselen. Ik proef een rotsmaak in mijn mond, ik slaap slecht en ik heb last van concentratieproblemen. Ellen is er niet (wat vervelend is, maar eigenlijk ook weer niet, want zij rookt gewoon door). En het Kind is zelf net gestopt, reden dat wij elkaar een beetje met rust te laten. En verder is iedereen met vakantie. Behalve dan de Keizer van Monera, maar die snapt weer niks van een tabaksverslaving. Je voelt het wel lezer, ik zit even in zo’n zeurstemming. Eigenlijk al een aantal uren.

Troosteten, had ik onlangs gelezen, dat is waar men zich dan mee op de been houdt. En dat kan dan weer van alles zijn, van zoute drop tot hapjes kaviaar, van bamiballen tot exquise kreeftenstaartjes. Het is maar waar je je door laat troosten…

Voor mij werd het soep. Kippensoep om precies te zijn. Ik had een stuk of vier forse kippenvlerken van onbesproken gedrag. Ik zette ze op in koud water en bracht dat zachtjes aan de kook. Nadat ik de vervuiling op het vocht voorzichtig had afgeschept voegde ik een ui, een teentje knoflook en flink wat selder toe. En een handje peperbolletjes en wat foelie. Na korte tijd begon het heerlijk te geuren in huis, en dat bleef zo tot ik naar mijn werk vertrok. Op het laatst voegde ik nog een blokje kippenbouillon toe, en daarmee was mijn bouillon meteen gezouten. Troosteten lezer, reken maar…

© paul

De ambulance stond gisteren te pronken op het sportpark in Boekel. Met dat vehicle was het allemaal begonnen, die actie van de Broeders. Maar intussen had een en ander een forse vlucht genomen. Ik schreef al dat er een zeecontainer onderweg is naar Afrika, helemaal afgevuld met medische goederen. En verder is er een stroom van financiële giften op gang gekomen, die zal worden ingezet om, later in het jaar, ter plaatse de ergste noden te ledigen.

En gisteren was er dan die sponsorloop, geörganiseerd door de plaatselijke voetbalvereniging. Het weer weigerde mee te werken, zodat een boel ouders thuis bleven. De kinders waren er echter wél, zij draaiden trouw hun rondjes om de vooraf afgesproken sponsorgelden veilig te stellen.

Het Ministerie had veertig liter soep gemaakt. We hebben die de Broeders geschonken, we berekenden geen kosten. De opbrengst van de verkoop leverde zo meteen het nettobedrag op. Hoeveel dat was valt niet meer terug te rekenen. Het bedrag zit verdisconteerd in het totaal aan opbrengsten van de dag. Eenvijftig per bekertje vroegen we. En ondanks de wat geringe opkomst (je moet het van ouders hebben), verkochten we een ruime helft. Het restant van de soep werd gisterenavond ingevroren, en zal gebruikt worden bij weer een andere Broedersactie, a.s. zaterdag.

Wat er in de soep zat: 2 1/2 kilo vlees, 1 grote knolselderij, 1 kilo winterwortelen, 2 struiken bleekselderij, 1 pond sperzieboontjes, 5 grote preien, 5 grote uien, 2 rode paprika’s, 1 gele paprika, 8 blikken bruine bonen, 2 blikken groene bonen, 2 blikken spaanse bonen, 8 blikken tomaten, 1 pak bouillonblokjes, 6 kookworsten, 700 gram krielaardappeltjes, 500 gram spaghetti, 2 eetlepes vers gemalen peper, 1 soepsteen.

Het was een prima soepje, de klanten waren dik tevreden… De Broeders overigens ook. Hadden ze gehoopt op duizend euro totale opbrengst voor die dag, het werden er uiteindelijk zesduizend vierhonderd (€ 6.400,-).

Ga nu niet vragen hoe het zit met die soepsteen, ik kom er spoedig over te schrijven.

© paul

Al sinds maanden kun je vanaf dit web-log (linker kolom, onder het kopje “Niet over eten maar toch…”) de wederwaardigheden volgen van De Broeders. Maar aangezien jij nog nooit hebt doorgeklikt naar hun site vertel ik hier dan alsnog maar even, kort door de bocht, waar het om gaat.

Twee van mijn nachtcollega’s, Jos Bevers en Herman van den Broek, hebben al geruime tijd geleden besloten dat zij meer wilden doen dan eens per jaar de notoire cheque overmaken naar Artsen zonder Grenzen ( óók belangrijk overigens!). Ze adopteerden min of meer een ziekenhuis in Gambia en besloten zorg te dragen voor een aantal randvoorwaarden die het ziekenhuis nu ontbeert. Via een hele boel ingenieuze akties en ‘events’ verzamelden ze geld, medische goederen én een ambulance. Een beestachtige hoop werk hebben ze verzet, reken maar, ik heb het op een afstandje kunnen volgen. Over een dikke maand vertrekken ze met de ambulance richting Gambia, één zeecontainer met spullen is al onderweg. Het wordt de reis van hun leven, zoveel is zeker. Op hun web-site kun je volgen hoe die reis verloopt. Intussen is het team uitgebreid met een arts, Manon Derhaag. Zij zal ook een deel van de reis meemaken. In Gambia gaat zij zich bezig houden met de Medische logistiek van het Ziekenhuis.

En hoewel de opbrengsten van al die akties de verwachtingen verre overtroffen kan er nog wel het een en ander bij, een ziekenhuis is nu eenmaal een bodemloze put. Wat dacht je ervan lezer, om zelf een kleine bijdrage te leveren? Luister, ik geef maar een schot voor de boeg:

Vanavond heb je gasten, ze komen eten. En natuurlijk schenk je een mooie wijn. Twee flessen Barolo heb je ervoor aangeschaft, voor je gasten alleen het beste… Maar wanneer je volgende week weer gasten heb zet je ze een mooie, eenvoudige maar smakelijke Velletri voor. Je legt je gasten uit waarom je voor die simpele Italiaanse landwijn koos, ze zullen het begrijpen. Met de vijfentwintig euro die je op deze manier uitspaart schenk je de Broeders een jerrycan diesel. Simpel toch?

Morgen, zondag, vindt er een Sponsorloop plaats in het dorp Boekel. De opbrengst van dit sportevenement is voor het project van de Broeders. Een paar honderd kinders zullen regen en koude trotseren om de nodige kilometers te maken. Het Ministerie is er ook! Het Ministerie verzorgt de innerlijke mens. Ten behoeve van al die ouders die langs het parcours staan te blauwbekken levert het Ministerie soep. En wat voor soep!

© paul

Het begin is gemaakt. In een pan met een inhoud van dertig liter wordt de bouillon getrokken die de basis gaat vormen voor de Soep voor de broeders. Er zitten allerlei soorten schenkels in, varkenshielen, buikvlees, ribbetjes en nog een en ander. Selder, ui en prei trekken mee, en natuurlijk “The Wonderful Soup Stone”.

Ik stop met dit stukje, want de groenten moeten gesneden, dat is mijn taak. Ellen en het Kind zeven nu de bouillon, die gaat over in een nog grotere pan van wel 50 liter. Enfin lezer, werk aan de winkel. Je hoort er nog van ons…

© paul