Gisteren genoten we van het Grote Carnavalsontbijt in restaurant de Keizer. Dinsdag is al jaren de dag van de ZAB band. De ZAB band houdt ieder jaar op carnavalsdinsdag een openbare repetitie. Na het ontbijt worden de stemmen gesmeerd en de instrumenten gestemd. Ook het Ministerie neemt deel aan deze uitvoering. Traditiegetrouw zingt Paul ieder jaar een nieuw Iers lied, dit jaar wel in een heel bijzonder arrangement: Dirty Old Town. Natuurlijk daarna Molly Malone en the Wild Rover. Frans van Zutphen dirrigeert de ZAB band en de Jongste Bediende zorgt dat Paul op het juiste moment de juiste toon inzet. Na een paar keer repeteren werd het een prachtige uitvoering, en heel Gemert zong mee…

Ook de verjaardag van Ans zijn we niet vergeten. De hele zaal zong uit volle borst een Lang Zal Ze Leven. Via de mobiele telefoon kon Ans in Dublin genieten van deze speciale felicitatie. Nieuw dit jaar was een optreden van Berry van Oort, dè dirigent van ons dorp met een speciaal voor deze dag geschreven compositie.

Kortom; het was een geweldig feest!
We gaan nu snel de rommel in huis opruimen, de lege kratjes en flessen wegbrengen en dan is het tijd voor de haringen!

En toen was het weer voorbij…
De rommel naar buiten gedweild, de pannen gewassen, de vaat gespoeld, de flessen geruild voor statiegeld.
De Jongste Bediende moet zijn instrumentje nog ophalen, Ellen doet nog snel een boodschap voor het haringhappen, later op de dag. Ik ga met Prinses Julia en oude vidioband kijken: “White Christmas”.
Maar eerst even kijken of Ed van de Wijnerij ook weer thuis is.

© paul

We blijven erbij; onze favorite band!!! Vorig jaar al uitverkoren, dit jaar kan het helemaal niet meer stuk, The one and only SOA BAND!!! En, waar hebben we het aan verdiend? Een echt huiskameroptreden…

Hond Max moest even naar buiten, het geluid werd hem teveel. De rest van het gezelschap vierde gewoon door. De Soa Band speelde in onze huiskamer bijna hun hele reportaire, van Docter Bernard tot Manuela…

Plaatsen we dit sprankelend statieportret, blijkt Evert ineens verdwenen! En ik weet toch zeker dat hij
tijdens de fotosessie aan mijn zijde stond. Raadselen alom.
Er komt overigens nog een herkansing. Want ook de Keizer van Monera schittert door afwezigheid. Overal kom je die man tegen, maar als je hem nodig hebt…

Ellen is nu even de deur uit, kwestie van nieuwe voorraad inslaan voor de soep van vanavond. En dat terwijl ze haar recept van gisteren nog niet eens gepubliceerd heeft.
En ook Anita heeft nog een en ander te schrijven op dit log. Het is intussen traditie dat ook zij voor Carnavalszondag een deel van de maaltijd verzorgt. En evenals vorig jaar was het een maaltijdsoep met kerrie en eieren. Het Ministerie had graag het recept. (Het is maar de vraag of Anita daar nog aan toe komt. We krijgen zojuist een telefoontje dat vandaag, Rozenmaandag, de eerste lammetjes zijn geboren in Huize Brouwers. Niet goed gepland, Toon…)

Enfin…, de feestelijkheden verliepen de eerste twee dagen als gehoopt en verwacht. Iedereen goeie zin, geen onvertogen woord, wel een hoop slap geleuter. En druk, druk, druk…
Nog twee dagen te gaan!

© paul

Collega Elma bracht vandaag een zelfgebakken hart mee voor bij de koffie. Jawel Valentijnsdag. Ik was het eigenlijk vergeten en ik heb ook niets bijzonders bedacht voor ons eten vanavond. We zien nog wel. Wie vandaag een echt Valentijnsdiner wil maken kan eens een kijkje nemen op het weblog van Janneke Vreugdenhil Zij schrijft al de hele week over Valentijnsmenu’s!

Het wordt hier een paar dagen snel klaar eten! We hebben namelijk even andere bezigheden; de carnavalsoutfit moet nog gemaakt worden en we zijn dit jaar later dan ooit te voren begonnen. Alle hulptroepen worden ingeschakeld. Bij Eupotours worden zelfs de kinderen al aan het werk gezet.
En over kinderen gesproken; Wie had dit ooit gedacht??? Als ze die spelden nou maar niet inslikt!
Mijn taak is vanmiddag een zestal tasjes te produceren, dus laat ik maar snel aan de slag gaan.

We verklappen natuurlijk nog niet wat het allemaal gaat worden, maar deze laarsjes in de perfecte schutkleur laat ik toch vast even zien!

© ellen