LOGISTIEK 2..

Voor het derde café dat we gisteren bezochten, konden we met eigen ogen zien hoe een tankwagen 2000 (twee duizend!) liter bier naar binnen pompt. Het is dan ook het grootste café van ons dorp.
De tankwagen met bier is hier deze dagen regelmatig te zien.
Dat kan ook nauwelijks anders, sinds donderdag wordt er bal gegeven en dat betekent dat er van ‘s middags tot in de nacht ruim 1400 mensen binnen zijn.
De chauffeur was extra ingehuurd en kwam uit Rotterdam!
Op de achtergrond nog net te ontwaren: de Jongste Bediende met zijn instrumentje.

SPAGHETTI BOLOGNESE….

Feest of geen feest er moet altijd gegeten en gekookt worden. Iets makkelijks dan maar. Gisteravond aten we spaghetti Bolognese. De tomatensaus mooi in laten koken, intussen gezellige buurt in de keuken. Hét voordeel van een grote leefkeuken. Bezoek of niet, alles gaat gewoon door. Jan,Ans en Gerard aten ook een hapje mee. We aten vooraf een salade en kaas toe. Daarna koffie. Nog nèt tijd om een beetje op te ruimen voor de eerste feestgangers arriveren. Een hoop gehaffel met schmink, assecoires bij de pèkskes, vullen van de tasjes, alvast een glas bier enzovoorts. Dan zijn we klaar om te vertrekken. Op naar het feest. Snijdende kou, maar we wonen gelukkig dicht bij het eerste café. Hier speelt een blaasorkest uit een naburig dorp.

GARNALEN…

Vanavond aten we grote garnalen. Het is inmiddels wat laat voor ons dagelijkse verslag, maar het Carnaval is hier nu echt begonnen! Aan de overkant (ons buurtcafé) zit al veel volk, iedereen vol goede zin om er een mooi feest van te maken. Er spelen meerdere blaasorkesten. Het is buiten verschrikkelijk koud, een felle noord-oostenwind, carnavalsmode is korte oranje rokjes, brrr…. Vanmiddag tussen Heusden en Asten kwamen we al een hele groep carnavalsvierders tegen, op de fiets, in korte broek of rok, in de felle wind, midden in de vlakte, mooi…. Misschien later wat foto’s. Nu toch even over het eten; We aten vanavond grote tijgergarnalen. De garnalen ontdooien, droogdeppen en snel in de olie bakken. (Een teentje knoflook pellen en pletten onder een groot mes en in de olie meebakken.) Serveren met; een sausje van soja en wasabi, of Chinese bonensaus of gewoon mayonaise met een teentje knoflook en veel groene kruiden ( platte peterselie,selderij,basilicum). De wijn is geproefd, het bier staat koud, de pakjes zijn klaar, de stemmen gesmeerd, kent Paul de tekst nog??? Vanavond al veel bezoek gehad en telefoontjes over en weer. Klopt alles? Moeten we nog iets maken, is mijn outfit helemaal goed, maak je nog een ding voor over mijn jurk??? De hond wil nog een rondje om de kerk. Kortom het grote feest is begonnen.

© ellen

WAT AT IK GISTEREN…

Kort verhaaltje zonder Ellen. Gisteren was ik bij Jan en Ans. Ans is jarig vandaag, maar ik ga de “wacht” in en kan dan onmogelijk ook nog eens feesten. Ik heb dus maar een voorschot genomen, en de zondagmiddag was daar uiterst geschikt voor. Buiten was het waterkoud (er is een enorme hoeveelheid nattigheid gevallen de afgelopen dagen), binnen aangenaam warm. We bespraken de aanloop naar Carnaval, evalueerden de laatste 35 edities en keken vooruit naar “The Day After”. (Het is al heel lang gebruik om op Aswoensdag het feest af te sluiten met haring, brood en alcoholica ten huize van Jan en Ans.) We aten kleine gehaktbroodjes en daarna was er een maaltijdsoep met vers gebakken olijvenbrood. Besproeid werd een en ander met Karakter van Hetog Jan en wat later een wel heel soepele witte wijn. Aangename zondag. De zaterdag bracht ik voor een deel door op een Koerdische bruiloft. Mijn collega Güllistan trouwde. Een heel exotische gebeurtenis. Ik zal er bij gelegenheid over schrijven.

© paul

LUNCH MET SATÉ!..

Grote verrassing vandaag op het werk. Tijdens de lunch trakteerden twee collega’s die jarig waren geweest. Taart, vlaai, of andere zoete versnaperingen zijn dat meestal. Ditmaal was er een hele Indonesische lunch. Twee jarige collega’s zijn samen de keuken ingedoken, resultaat ; saté, emping, kleefrijst, een salade en gesmoorde groenten, compleet met sambal gefruite uitjes en pepers. Een heerlijke verrassing.

© ellen

WAT ATEN WE GISTEREN?

Het is, geloof ik, voor het eerst sinds het web-log operationeel is dat het Ministerie een eetdag niet beschreven heeft. Het was dan ook zo’n rommelige dag waarop van regulier eten geen sprake was. En ook aan schrijven kwamen we niet toe. Toch hebben we redelijk ontbeten en tussendoor was er dim sum. En ‘s middags op het feest was er natuurlijk gebak. Gaande de dag snackten we verder (worstenbroodjes, saucijzenbroodjes en wat er zo verder aan je neus voorbij schuift). Mary en Bram hadden Jägertee gemaakt en vooral de obstler is me daar van bij gebleven. Bij thuiskomst (het was nog vroeg) nodigde de Jongste Bediende ons uit een afzakkertje te nemen in nabij gelegen Horécaf. En toen was het ineens laat. Redmiddel op dit soort dagen is de overbekende noedelsoep uit ‘t zakje. Water aan de kook brengen, noedels erbij, na 2 minuten de specerijen toevoegen en klaar is de soep. Het stelt weinig voor en het is zoute kledder, maar het maakt dat je niet met een hol gevoel in je maag naar bed hoeft. Plaatje vanavond “Moet je dat nu zo langzamerhand niet eens zelf leren?!” “Ja, ja…”

© paul

TOEVAL…

 

{“Toeval? Toeval? Onze hond, thuis, die kreeg ‘n toeval!” (Jules Deelder) }

Tja, hoe het ook zij, er zijn van die dagen , dan gebeuren er dingen die het toeval op z’n minst verdacht maken. Thuis gekomen van werk en andere verplichtingen bracht het Ministerie nog snel een bloemenstruis naar Evert en Neel ter gelegenheid van hun huwelijksdag. Het Ministerie was per slotte 16 jaar geleden “Best Man” en “Best Woman” bij die ceremonie. Niemand thuis, dus de rozen werden gedropt bij de buurvrouw, die ze op gepast moment zou afleveren. Op donderdag is de vooravond doorgaans gereserveerd voor het oplossen van de puzzel van Vrij Nederland. Dit dient in onze optiek te gebeuren vóór 18.00 uur! Zoals te doen gebruikelijk overschreden we ook vanavond weer ruim de tijdslimiet. Het gevolg was, zoals vaker, dat er op het Ministerie niet meer gekookt werd. Een tamelijk voor de hand liggend alternatief in ons dorp is dan de gang naar “de Griek”. Nauwelijks binnen gekomen werden we verrast door de indringende stem van de Jongste bediende. Toeval? Hij wist ons meteen te vertelen dat het bruidspaar in aantocht was. Toeval? Enfin, Evert en Neel hadden geen idee van het toeval, en wij ook niet. We hebben onze tafeltjes aan elkaar geschoven en samen de maaltijd genoten. Evert at Mousaka, Neel en Ellen lamskarbonaadjes en ik een stoofschotel van rund en uitjes. Alles besproeid met heerlijke, simpele landwijn en als toetje “bergwater”, een Griekse Eau de vie de marc , op smaak gebracht met anijs. Fantastische avond.

© paul

0h..

Dat was het! Een paard! De onthulling vond plaats, klokke drie, aan het pand “De Witte Brug” (5a?). De Notenknawers hadden al een obade gebracht, iedereen was rijkelijk voorzien van drank. Vanaf twee uur kwam er een gestage stroom volk afgezakt via Hoef en Kasteelpad om deel te nemen aan de festiviteiten. Iederen die op welke manier dan ook deel had genomen aan de bouw van De Witte Brug was uitgenodigd. Toch al snel 60 mensen. Er was uitstekende erwtensoep, roggebrood met spek, en knoflookworst. Een heel aardige rode wijn, witte Riesling en 60 liter bier van de firma De Kroon uit Oirschot. Na de onthulling zette het feest zich in alle hevigheid voort. Rond acht uur gingen de laatste gasten naar huis. Er was toen ook nog nauwelijks licht, de kaarsen raakten op. De verwarmingspaddestoelen begonnen het steeds moeilijker te krijgen in hun niet aflatende strijd tegen de invallende vorst. Enfin, iedereen tevreden en voldaan. Het paard is overigens gemaakt van een soort speksteen, het komt uit India en is ook oorspronkelijk bedoeld als gevelsteen.