Monthly Archives: January 2008

Even bijpraten…

Posted on by
Reply
 

lamsrack en Italiaanse kool 001

Zo heel erg veel valt er over gisteren niet te melden. Hoewel…

Bram en Maja hebben een nieuw fornuis aangeschaft, een Boretti. Ze kwamen in de loop van de avond vragen wat het Ministerie daarvan vond. Nou, het kon onze goedkeuring wegdragen, reken maar! Ongeveer te zelfder tijd arriveerden Marleen en de Jongste Bediende. Ook zij lieten hun licht schijnen over de nieuwe aanwinst. Afmeting, kleur en aanschafprijs werden besproken, en verder nog een hele hoop andere zaken. Er werd gedronken en wat geknabbeld, en het avondeten schoot erbij in. Gelukkig haalde de Jongste Bediende tegen half tien vier pizza’s bij de familie Esposito, zo kwam het toch nog goed.

Het eendje van de foto kochten we vorige week in Den Bosch. Het zag er een beetje uit als een badeend, maar was wel degelijk eetbaar. Het bestond uit mousse van eendenlever, overgoten met smakelijke aspik van gelatine met eendenbouillon. De slager had ze zelf gemaakt. We aten ze (we hadden er twee) van de week als lunchgerecht met geroosterd brood.

© paul

Linzenraadsel, of wie leest Italiaans???

Posted on by
Reply
 

linzen 007

Wij hebben zin in linzen vanavond! En nu heb ik een probleem…
Ik kocht bij de Italiaanse winkel in Belgie twee zakjes linzen. Ik dacht twee dezelfde zakjes. Thuisgekomen bleek dat het ene zakje lenticchie Montagna bevat en het andere gewoon lenticchie.
Geen probleem tot dan. Vandaag bekeek ik de zakjes nog eens goed en zie op het etiket aan de achterkant de volgende tekst;
linzen 002
Eén nacht weken???

Op het andere zakje staat;

linzen 004

Ik spreek en lees bijna geen Italiaans, afgezien van een paar woorden die ik zo her en der in restaurants of op vakantie opgepikt heb. Ik begrijp uit deze tekst dat het ene zakje linzen bevat die een nacht moeten weken, en het andere linzen bevat die gewoon 20 minuten gekookt moeten worden???

Tot nu toe hebben we steeds linzen uit Puy (Fr) gegeten. Die zijn in 20 minuten gaar!
Kan iemand mij helpen met deze Italiaanse tekst?
© ellen.

Franc Lartigue Saint-Emilion Grand Cru…

Posted on by
Reply
 

hazenrug met kersensaus 006

We begonnen het jaar zeer aangenaam. Een ontbijt met verse broodjes, eendenborst met ruccula en een gelei van fruit en abdijbier. Een mooie bubbeltjeswijn completeerde de maaltijd. Het enthousiasme van Mariëlla Beukers voor de Jacob’s Creek Sparkling maakte dat we die wijn aanschaften. Hij beviel uitstekend.

Voor de avondmaaltijd had Ellen een hazenrug gekocht. Ze prepareerde er twee mooie filets uit. Het karkasrestant diende voor de wildbouillon. Ze maakte er een saus bij op basis van kersen, het recept volgt in de loop van de dag.

Enige weken geleden schaften we bovenstaande fles aan bij de Delhaise-vestiging in Neerpelt, België. Ik had er geen idee van we ervan konden verwachten, maar het was het uitproberen waard, dachten we. Een Saint-Emilion Grand Cru uit 2000, en dat voor de prijs van € 11,-.

Tja, hadden we geweten wat we nu weten, we hadden toch minstens zes flessen genomen. Voor die elf euro hadden we een dijk van een wijn aangeschaft. Vol, rijp, fluwelig zachte tanines, geurend naar hout en kruiden. Zeventig procent merlotdruif, de rest cabernet franc en cabernet sauvignon. Traditioneel gemaakt en 12 maanden gerijpt op eikenhout. Geschapen voor een maaltijd met lam of rund.

Het was een gok om de wijn te schenken bij haas met zoet-zure kersensaus. Maar de wijn hield zich voortreffelijk. Wij moeten terug naar Neerpelt.

© paul 

Hazenrug met kersen en rodewijnsaus…

Posted on by
Reply
 

hazenrug met kersensaus 003

Gisteren aten we hazenrug met een rodewijnsaus waarin ik Amarene kersen verwerkt had. Een  experiment. Ik kocht een tijdje geleden in Belgie in een supermarkt, een potje Amarene kersen en wist eigenlijk niet goed wat ik er nu eens mee zou doen.
Als ik rodewijn saus maak bij haas of ander wild voeg ik meestal een lepeltje appelstroop toe om een zoete toets te krijgen. Gisteren verving ik de appelstroop door een schepje van de saus van de kersen en garneerde de hazenrugfilet met een paar hele kersen.
Ik had een hele hazenrug gekocht en zelf gefileerd. Van de botjes heb ik een klein pannetje wildbouillon getrokken voor bij de saus.

De filets even snel om en om gebakken, afhankelijk van het gewicht zijn ze in ongeveer 10 minuten mooi rosé. Bak ze niet helemaal gaar dan wordt het vlees erg droog.

Rodewijnsaus met Amarene kersen;

1 kop bouillon
1 kop rode wijn
een klein klontje boter
1 zeer fijngehakte sjalot
1 paar takjes tijm
2 theelepeltjes sap van Amarene kersen

De sjalot even uitzweten in de boter. Dan de bouillon erbij doen en tot de helft inkoken. De rode wijn erbij en de tijm, en weer reduceren tot de helft. Zeef de saus en voeg het kersensap toe en een paar kersen. Nog even doorwarmen en snel opdienen met de hazenfilets.
De saus was, mede door de sterk gegeleerde bouillon, mooi stroperig. Heb je minder gelatineuse bouillon, klop er dan vlak voor het opdienen een paar piepkleine klontjes ijskoude boter door.

Wij aten er aardappelpuree bij en gestoofde witlof. Paul schreef al over de wijn die we er bij dronken. Ik gebruikte dezelfde wijn om de saus mee te maken.

Een stukje kaas toe.
En natuurlijk espresso!
© ellen.

Nieuwjaar…

Posted on by
Reply
 

lamsrack en Italiaanse kool 003

En dus is het weer Nieuwjaar.

Ik zit achter mijn toetsenbord met een groot glas bronwater, een zware Weduwe, de pieper en de portofoon. En mijn nieuwe telefoon… Het is rustig op de afdeling, iedereen lijkt te slapen. Vanuit de stad hoor ik nog wat flarden geluid, kwestie van late bommengooiers. Uit ervaring weet ik dat het nog doorgaat tot een uur of zes. Ik heb wat klusjes gedaan, mijn post beantwoord en van een week rapportage bijgelezen. Ik vind het wel mooi voor vannacht.

In tegenstelling tot andere jaren waren er rond de jaarwissel een hoop mensen op. We dronken bubbeltjes-cider, de hapjes waren in de loop van de avond al gesneuveld. Het was misschien wel de leukste jaarwissel die ik ooit in werktijd mocht doorbrengen.

In tegenstelling tot andere jaren had het Instituut eraan gedacht dat er ook links en rechts nog wat collega’s werkten. Het instituut verzorgde een maaltijd. Instant, maar toch… Hoofdwacht Cees bracht die hoogst persoonlijk rond op de fiets. Aardig toch?

In tegenstelling tot andere jaren heb ik een aantal Goede Voornemens bedacht. Ik zet ze niet op het log, ik laat te zijner tijd wel weten wat ervan geworden is.

In tegenstelling tot andere jaren weet ik nu al dat ik volgend jaar niet zal werken met oud-op-nieuw. En met Kerstmis trouwens ook niet.

Ik ga zo zoetjes aan maar koffie zetten, ik verwacht Cees binnen nu en niet al te lange tijd. En misschien is er nog tijd om een beetje te lezen. Ellen schonk me Umberto Eco’s “Geschiedenis van de Schoonheid” Dankzij J.K. Rowling, Thijs Goldschmidt en Andrej Platonov was ik er nog niet aan toe gekomen. En ach, dan is het alweer tijd om snel naar huis te gaan. Daar wacht Ellen met oesters en bubbeltjeswijn!

Lezer, een gelukkig nieuwjaar.