Espressopotje…

3 december 2006 011
Paul schreef het al; ik kreeg weer een nieuw espressopotje van Ans en Hijn, en hier is-ie dan!
Hoe is het toch mogelijk dat deze schattige potjes steeds op vlooienmarkten belanden? Waarom kopen mensen zo’n potje en doen er vervolgens niets mee? Ze kosten in de winkel toch al gauw zo’n € 10,00 á € 15,00. Nog helemaal nieuw, nooit gebruikt, belandde dit exemplaar in de Eindhovense kringloopwinkel. Het potje werkt prima. Ik heb er vanmorgen koffie in gezet. De bovenkant is doorschijnend zodat je kunt zien dat de koffie klaar is. Ik moet de potjes weer eens gaan tellen het zijn er vast al veertig!

Borstplaat…

3 december 2006 016
Het regent dat het giet hier buiten, mooi weer om wat te knutselen in de keuken. Ik zag vanmorgen op een video hoe je gnocchi kunt maken en besloot alvast aardappelen te koken. Straks de gnocci.
Terwijl de aardappelen koken kan ik net zo goed iets lekkers maken; borstplaat.
Ik had vanmorgen teveel koffie gezet, dus borstplaat met koffiesmaak.
150 gram fijne suiker
2 eetlepels hele sterke koffie
2 eetlepels room
Gebruik een steelpan met een dikke bodem. doe alle ingrediënten in de pan en verwarm op een heel laag vuur tot alle suiker gesmolten is.
Zet het vuur dan iets hoger en laat de suikermassa inkoken. In ongeveer 8 minuten is de massa genoeg ingekookt. Haal de pan dan van het vuur en roer nog even snel met een houten lepel tot de lucht eruit is. Giet de suikermassa dan in de vormpjes. Als je geen lossende vormpjes hebt kun je ook open koekvormpjes gebruiken, het is dan alleen wat lastiger om het snoep eruit te krijgen.

Een variant; gebruik in plaats van koffie twee lepels cacao, voeg dan een lepel melk toe. Hoe zachter je de suiker laat smelten hoe brosser de borstplaat, smelt op je tong.

Tip om het pannetje weer schoon te krijgen; gewoon een beker melk erin gieten, de baksels even oplossen en je hebt heerlijke chocolademelk!

Gnocchi met boter en salie…

3 december 2006 021
Op het weblog van Nicoletta La Cusina del sole het nieuwste snufje in foodlogs; de kookvideo! In haar eerste video laat ze samen met Aldo van Dining and wining zien hoe je zelf gnocchi kunt maken. Ik kreeg er meteen zin in. De door Nicoletta aangegeven hoeveelheden zijn voor een flinke familie dus heb ik voor ons tweeen maar wat minder genomen van alles.
Ik gebruikte 700 gram kruimige, biologische aardappelen. Die heb ik even afgeboend en toen in de schil gaargekookt.
De schilletjes eraf gepeld en de aardappelen vervolgens door de pureeknijper gedaan.
Ik gebruikte 150 gram bloem en een kleine eidooier, wat zout en peper. Dat heb ik allemaal goed doorgekneed en er toen gnocchi van gevormd.
Op de video gebruikt Nicoletta een mooi plankje om de ribbeltjes in de gnocchi te duwen, zo’n ding heb ik niet dus heb ik met een vork de ribbeltjes gemaakt.
Intussen zette ik een pan water op om de gnocchi in te koken. In een ander pannetje maakte ik saus van een flinke klont boter en een handvol salieblaadjes. Ik kookte de gnocchi voorzichtig in kokend water (als ze bovendrijven zijn ze gaar) en legde ze op een bord. Snel de salieboter overover gegoten en klaar!
Ik heb nog erg veel gnocchi over ik denk dat ik maar probeer ze in de diepvries te bewaren.

Sint en Piet over de grens (Kleeschen an Houseker)…

lux12
Tijdens het boodschappen doen kwam ik zojuist een paar zwarte pieten tegen. Vrolijk zwaaiend met fel gekleurde pakken, blauwe muts, rode malliot, niets engs aan. De roe en de zak om stoute kinderen te straffen zijn hier toch al jaren verdwenen. Anders is dat in Luxemburg. Ook daar wordt de verjaardag van sinterklaas gevierd. Sint heet daar Kleeschen en ziet er ongeveer hetzelfde uit als de sint bij ons. Zijn knecht echter is iets geheel anders dan de vrolijk zwaaiende pietjes die wij hier kennen. De knecht heet Houseker en de eerste keer dat ik er één zag liepen de rillingen me over de rug. Houseker is helemaal in het zwart gekleed met een donkere kap over zijn hoofd, er hangt een heleboel zwart haar voor zijn gezicht. Het pij-achtige kledingstuk wordt bij elkaar gehouden door ijzeren kettingen, waarmee de Houseker griezelig in de rondte zwaait. Houseker heeft altijd een flinke roe van zwiepende takken waar hij dreigende bewegingen mee maakt. De Houseker die ik zag had ook nog een jutezak over zijn schouder waar twee (kinder)beentjes in een vrolijk gekleurd maillotje onderuit bungelden!
Hoezo tere kinderzieltjes? Luxemburgse kinderen zijn overigens helemaal niet bang voor deze Houseker! Ze vragen gewoon om snoep net als hier en nemen Houseker’s gedreig met een korreltje zout!
En toch iets over eten, daar gaat het hier tenslotte om, in Luxemburg krijgen kinderen cadeautjes en snoep, chocoladepoppen, suikerbeesten en speculaas en er worden een soort oliebollen met suiker gegeten. Ook daar, ondanks het afschrikwekkend uiterlijk van de knecht, een gezellig feestje!
houseker
Kinderen tekenen ook in Luxemburg voor Kleeschen. Dit is een tekening van een Luxemburgs meisje, zo ziet zij Kleeschen en Houseker.Als je goed kijkt zie je dat de Houseker gewoon lacht!

Kip…

30 september 004
Wie nog steeds dat goedkope blauwige kipfileetje eet, zou vandaag het NRC Magazine even moeten lezen. Een prima artikel over de kippen bioindustrie.
Lees hoe deze kippen in vijf weken tijd slachtrijp worden gemaakt. En lees hoe ze dan door de neksnijder en de longzuiger gaan om vervolgens als bleekblauw fileetje in de winkel te belanden.

Bij het NRC magazine krijg je vandaag ook nog een dvd met de film “Una giornata particolare”.

Op de foto een kip op de Sumiranboederij, die leeft lang en gelukkig!

Moutarde au cassis de Dijon…

10 september 009

In mijn artikeltje over mosterdmaker Fallot (06-09-06) zeg ik dat ik “morgen” wel zal schrijven over die ene écht bijzondere mosterd: Moutarde au cassis de Dijon. En vervolgens vergeet ik dat dan weer en blijft het vervolgartikel liggen… Het potje is intussen bijna leeg, maar op de valreep moet ik er toch nog wat over kwijt. Het is namelijk echt heel bijzondere mosterd.

Als basis gebruikte men moutarde en grains, mosterd dus met hele zaadjes. Er gaat ook witte wijn in en nog wat smaakmakers. En dan de toevoeging van zo’n 6% Crème de cassis, verrijkt met natuurlijk bessenaroma (wat dat ook zijn mag). Om de kleur wat aan te zetten gaan er dan nog uitgeperste schildluisjes bij (carmin de couchnlille).

De smaak is uitgesproken en stevig, maar niet al te scherp. Een tikje zoet. De mosterd geurt en smaakt echt naar bessen. Met name met varkenvlees levert dat heel bijzondere kombinaties op. Neutrale worstjes en rookworst krijgen een heel eigen dimentie door de mosterd. Maar ook in de keuken is-ie uitstekend te gebruiken. Ellen maakte er een voortreffelijk varkenshaasje mee.

Ik heb er geen idee van of je de mosterd ook in Nederland kunt krijgen, maar kom je hem ergens tegen, schaf hem aan. Het is de moeite waard.

© paul

varkenshaas met cassismosterdkorst

Anijskrollen…

1 december 2006 003
Het is alweer bijna 5 december en hoewel wij het feest van sinterklaas niet meer vieren met pakjes, rijmen en suprises, zijn er toch een aantal gebruiken rondom het sinterklaasfeest die we niet zomaar voorbij laten gaan. Borstplaat , speculaas, pepernoten, marsepein en amandelstaven kent iedereen wel maar hier in Brabant eten we ook krollen in deze tijd. Krollen zijn luxe witte broodjes met anijszaadjes.
Vroeger werden ze in een meer langwerpige S- vorm gebakken. De broodjes die ik vandaag kocht zijn gewoon rond maar ze geuren en smaken nog steeds heerlijk. Je eet zo’n broodje gewoon met boter en beleg, onze dochter vond ze vroeger het allerlekkerste met een After Eight ertussen en een beker warme chocolademelk erbij.

Schouderkarbonaadjes en witlof…

IMG_2929

Vanavond schouderkarbonaadjes van de Sumiranvarkens met witlof uit de oven en cassismosterdsaus.

Witlofstruikjes even koken, afgieten en uit laten lekken. Dan met een plakje spek erom gewikkeld en een beetje Parmezaanse kaas erover, 10 minuten op 200 graden in de oven.

Het vlees aanbraden in boter, een fijngesneden uitje erbij, een blaadje laurier en wat bouillon, dan nog 20 minuten zachtjes doorstoven.
Dit vlees is zó lekker, niet te vergelijken met biologisch vlees uit de supermarkt of varkensvlees van de keurslager.
Dit is ook een ander ras varkens die bovendien een aangenaam leven hebben gehad, zonder stress en hormonen!
Botermals, zacht, en heel lekker in combinatie met de cassismosterdsaus.

We dronken er een glas witte Bourgogne bij, één van de “omfietswijnen” van de Hema. Aanbevolen door Nicolaas Klei in zijn Supermarktwijngids; Een 2004, Bourgogne, Chardonnay Vieilles Vignes van Charles Gruber. Prima prijs-kwaliteitverhouding, nu ook nog met 15 % korting!
Stukje kaas toe.
En espresso.

Cassismosterdsaus…

1 december 2006 008
De saus van vandaag;
1 lepel boter
1/2 zeer fijn gesneden uitje
1 lepel bloem
2 lepels cassismosterd, (*)
ruim 1/2 liter bouillon
flinke scheut room, peper en zout.
Smelt de boter in een sauspan. Fruit de ui hierin aan. Voeg de bloem toe en roer alles tot een mooie massa, laat dat zo even zachtjes garen. Voeg dan de mosterd toe, goed roeren en dan de bouillon erbij voegen. Blijf roeren tot je een homogene massa hebt. Maak op smaak met peper en zout en voeg nog wat room toe.
* Je kunt ook een mooie graanmosterd gebruiken, doe dan een beetje sinaasappelsap bij de saus.