GEBAKKEN ZALM…

Gisteren aten we een stukje zalmfilet. Gewoon in de koekenpan gebakken. Heel licht bestoven met wat bloem en peper en zout.

We aten er broccoli bij en krielaardappeltjes.

Stukje kaas toe, en espresso.

Het artikeltje had ik al klaar, maar in het klad weggezet. Sorry, vandaag dus maar publiceren.

ESPRESSOPOTJE…

Tijdens een van de  regenbuien bezochten we  een nieuwe winkel in Luxemburg. (Winkelen is een prima tijdverdrijf als het dagenlang regent.) “Jardin d’Italie”, een prachtige winkel vol verse Italiaanse groenten, fruit en wat gebruiksartikelen. En daar stond dit prachtige potje tussen de citroenen. Bijna verstopt.

Natuurlijk had het Ministerie al een espressopotje, een heleboel zelfs. Om eerlijk te zijn het zijn er inmiddels 34, het lijkt wel een verzameling. Toch kon het Ministerie deze niet laten staan!

Het lijkt hier wat beter weer te worden, dus ik ben bezig de tuin, voor de tweede keer dit jaar, zomerklaar te maken. Even een kopje espresso tussendoor en dan ga ik weer verder.

Asperges met verse kruiden en zalm…

 

Vandaag asperges.

Vaste lezers zullen zeggen, alweer? Het seizoen is maar kort en wij zijn allebei gek op asperges, dus waarom niet. Bovendien zijn ze relatief snel klaar. Het schillen is het meeste werk, maar dat is een gezellig klusje. Intussen praat je, al schillend, de dag door, onder het genot van een glas wijn.

Ik ben Ed van De Wijnerij nog steeds dankbaar voor de tip, Muscat uit de Elzas, bij de asperges. Ook prima als apperatief, als Paul de asperges schilt.(ik kan dat niet, ik ben linkshandig, en de schilmesjes zijn voor rechtshandige mensen!)

Vandaag een saus gemaakt van;

50 gram boter

een flinke handvol gemengde, zeer fijn gehakte tuinkruiden

2 hardgekookte eieren, heel fijngehakt.

vers gemalen zeezout, peper, en wat geraspte nootmuskaat.

De boter smelten (niet bruin laten worden) de kruiden, en het eikruim erbij doen.

Op smaak maken met peper, zout en een beetje nootmuskaat.

Leg de gekookte asperges op een bord. Schik er een flinke plak gerookte zalm over en een lepel van de saus. Heerlijk, en voor de fans, nog oranje ook!

Een kopje espresso toe. En, omdat mijn weekend begint, nóg zo’n lekker glas Muscat!

© ellen

Frites…

 

In de zomer van 2005 bezocht het Ministerie de Humanistische Bibliotheek van Schleestadt (Selestat) in de Elzas. De bibliotheek is gesticht door Beatus Rhenamus (humanist en vriend van onze Erasmus) rond 1510 en omvat zo’n 2000 juweeltjes van de allervroegste drukken en handgeschreven manuscripten. Daar leerden we ook dat de boekdrukkunst in Frankrijk is uitgevonden. Dat het historisch aantoonbaar ergens anders gebeurde kan ze niks bommen.

Want dat doen ze, die Fransen. Ze zetten er hun naam op en claimen dan dat het van hullie is.

Neem nou de pommes frites. Uitgevonden door een Fransman, zeggen ze. Ze kennen zelfs zijn naam: Antoine Parmentier. Hij bracht de pieper mee uit ballingschap en legde in 1793 een aardappelveld aan in de buurt van Parijs. En al snel daarna ging hij de in steeltjes gesneden knollen bakken. Voilá!

De onlangs overleden historicus Jo Gérard stelt daar onomwonden tegenover dat het toch echt een Belgische uitvinding is. Hij baseert zich op een onlangs herontdekt familiemanuscript uit 1781 getiteld: Curiosités de la table dans les pays bas Belgiques.

Het gewraakte citaat luidt: De inwoners van Namen, Andenne en Dinant zijn gewend om uit de Maas kleine visjes te vangen om hun dagelijkse kost te verbeteren, vooral de armen. Maar als het water bevriest en het vissen riskant wordt snijden ze aardappelen in de vorm van visjes en frituren die op dezelfde manier. Ik herinner me dat die gewoonte al honderd jaar bestaat

Klaar als een klontje, denkt het Ministerie. Belgen bakten hun friet al rond 1680. Jammer dat het document niet werd gepubliceerd, dus oncontroleerbaar is. En jammer voor de Fransen.

Ik baseer mijn verhaal op gegevens uit het boek Belgien, bunte Widersprüche und verbindende Lebensfreude van de Belgische journaliste Rosine de Dijn en op een artikel van de Belgische Frietsite.

©  paul.