Feest op het kasteel van Ansembourg!

septfontaines augustus 2007 084

Ik schreef al eerder over het jaarlijkse feest op het Chateau d’Ansembourg. Zondag 8 augustus is iedereen weer welkom om het kasteel te bezichtigen, de hapjes en de drankjes te proeven, een dansje te maken of gewoon wat lui door de prachtige tuinen te slenteren. Als je toch in de buurt bent is dit een evenement dat de moeite waard is om een stukje voor om te rijden, al was het alleen maar voor de heerlijke Zwitserse kaasfondue, of de Portugese sardientjes van de gril, of de fantastische Italiaanse pasta en natuurlijk de Bretonse cider in stenen kommen of,… nou ja, noem het maar op. Een waar eet-en-drink-feest (bijna alles ook nog eens biologisch) rondom een prachtig kasteel in het mooiste deel van het Groothertogdom Luxemburg.

Het park rondom het kasteel is open vanaf 11.00 uur en om ongeveer 18.00 sluiten de festiviteiten.

Camping An Der Ho in Septfontaines heeft nog wel een paar logeerplaatsen vrij!

© ellen.

Zomaar een lunch op een terras…

Lunch in Arlon

Het wordt flauw om je iedere keer weer lastig te vallen met ons gevecht met internet, Ga er maar vanuit lezer, wanneer het mogelijk is schrijven we een artikel.

Op maandag zwaaiden we ons bezoek uit, zij vertrokken gezessen naar Frankrijk. En daarna was het stil op rond onze woonst. We besloten dan zelf maar tot een kort bezoek aan Arlon (de Schoone Stad Aarlen). We hadden er eigenlijk niks te zoeken, maar we komen er zo graag.

Rond het middaguur streken we neer op een eenvoudig terras aan de grote markt. Vriendelijke bediening en goede wijn van het huis.

Ellen at er een stuk rundsgebraad, een beetje weerspannig maar van topkwaliteit. Bearnaise-saus uit eigen keuken verhoogde de feestvreugde, samen met de vingerdikke frites. Voor mij was er eendenlever, zijdezacht, niet te lang en niet te kort gebakken. Met een beetje aardappelpuree, op smaak gebracht met dragon. Verse boontjes erbij, en natuurlijk spekjes. Mensen-goedheid wat een lunch…

Marleen (van de kostelijke wijnen en ook een beetje van de Jongste Bediende) is tegen het eten van alle gevogeltelever omdat zij verregaand dierenleed vermoedt. Ach, we hebben de discussie al talloze malen gevoerd, we doen hem binnenkort wel weer over.

Hoe dan ook lezer, zo’n lunch, zo’n lunch…

© paul

Cantharellen uit Trier…

cantarellen

De vrienden en vriendinnen, ze zijn allemaal onderweg naar nieuwe avonturen. Jan en Ans bereizen (volgens Ellen is dit woord een Allemantisme) het noorden van Duitsland. Hijn en Ans zullen intussen het midden van Frankrijk hebben berijkt (bereikt?), Jeanne en Rian bevinden zich zuidelijker. De Jongste Bediende onderhoudt zich met zijn bio-tuin en Marleen werkt, zoals gewoonlijk, te veel en te lang. Het Kind is aan vakantie toe en Andy bekommert zich om de old-timers van de firma Zündap en het klassieke race-monster van Hans. Evert en Neel ontvoeren hun kroost naar Bretagne en waar Sam verblijft is me een raadsel, maar ook zij zal grote verhalen vertellen wanneer ze weer terug is in ons dorpje aan de Peelrand.

Wij, intussen, houden domicilie op onze vaste stek in Luxemburg. We zijn ….

(Ellen zet nu de CD van Adamo op, hoe kan ik me nu nog consentreren? We drinken stug door en Adamo zingt over een Barbu met en grote baard…)

De foto hoort bij een artikel over de eerste cantharelen, maar ik geloof dat ik daar morgen op terug moet komen.

Geloof het of niet: op dit eigenst moment klinkt: “Vous Pertemettez Monsieur”…Ik denk dat we maar naar bed moeten gaan, Hond Max is uit geweest, en wij geloven het verder ook wel….

© paul.

Vakantieboodschappen deel 1

flohmaart Echternach

Je ziet wel beste lezer, dat internet is hier nog steeds niet alles. Soms is er even verbinding, soms dagen niet. Vandaag waag ik maar weer eens een poging om “even bij te praten” én om je dit bijzondere ding te laten zien.

Wij hebben deze week onze vakantie even onderbroken om een klein feestje te vieren in Nederland. Ik zal daar later nog over schrijven. Inmidddels zijn we weer terug in Luxemburg en zijn ook Ans, Hijn, Titus, Ryan, Jeanne en Nanouk hier aangekomen. Zij starten hier hun rondreis door Frankrijk. Zaterdagavond hebben we samen gegeten bij het Portugese restaurant Ribatejo in Wandhaff. (Ik at er heerlijke Poulpo met nieuwe aardappeltjes en uien.) Gisteren gingen we samen naar een vlooienmarkt in Echternach, Flohmaart heet dat hier. En daar vonden we dit prachtige stukje keukengereedschap!

Ik kreeg een mailtje van Edith. Zij organiseert deze maand het Foodbloggersevent en koos als thema de vakantieboodschappen. We gaan dus bloggen over wat je zoal van vakantie mee naar huis sleept: bijzondere kazen, conserven, of misschien wel dat ene ding-wat-je-altijd-al-wilde-hebben-maar-in-Nederland-niet-kopen-kunt. Een leuk thema. Wij nemen altijd kratten vol bijzondere dingen mee naar huis en, mooier kon het niet uitkomen, gisteren vonden we op die vlooienmarkt in Echternach dit prachtige stukje keukengereedschap. Altijd al willen hebben, onmisbaar in de keuken! Je kunt er geweldig lekker mee koken! En dat slechts voor drie euro!

Ik kan het hier op de camping helaas nog niet gebruiken, maar jullie snappen natuurlijk meteen waar dit keukengereedschap voor dient!?

Nou ja, wordt vervold dus!

Groetjes uit Luxemburg!

© ellen.

Kersen uit de Haspengouw…

kersen

Het blijft hink-stap-sprong. Af en toe hebben we toegang tot internet, meestal niet. Als dat zo nog even doorgaat besluit ik om helemaal niet meer te schrijven. Van de twijfelzucht van onze Luxemburgse providor wordt ik niet goed. Enfin…, het lijkt nu allemaal weer even te gaan. Achterstallig onderhoud dan maar.

Maandag, laat op de dag, toog ik op weg ik om me weer bij Ellen te vervoegen, op onze stek in Luxemburg. De radio meldde twee fikse files tussen Eindhoven en Maastricht, eentje van negen kilometer, de andere acht. Ik besloot dan maar binnendoor te rijden, door de Kempen en Belgisch Limburg, om dan via Huy door te steken naar de Ardennen. Het gaat een stuk langzamer, maar je schuift door prachtig landschap en je ontloopt elke vakantiefile.

De weg voerde me dwars door de Haspengouw, zeg maar de Betuwe van België. Het fruit hing prachtig te blozen aan de overwegend laagstamboompjes. Peren, pruimen, druiven en ,gek genoeg, weinig appels. (Terwijl ze die toch zat moeten hebben.)

Aan de ganse route door de Haspengouw stonden kraampjes langs de kant van de weg. Hele families zaten er kersen te lezen. En al dat prachtig fruit werd tegen schappelijke prijzen aangeboden. Kersen, kersen en nog eens kersen…

Een stukje ten zuiden van Sint Truiden kocht ik bij een mooie blonde deerne een kilo van de soort Lapin. Een mooie bolle kers met wat vettig, stevig vlees. Het mondgevoel doet denken aan spekkersen, maar de Lapins zijn overdadig zoet. En de kleur alleen al is een feest om naar te kijken. Ik betaalde €4,- voor een kilo.

Op dit moment komt Zjak aan met drie bijna-pubers. Ik stop met schrijven, we hebben logées…

© paul

En ondertussen op de camping…

grote en de kleine caravan

De groeten uit Luxemburg! Ik heb het hier best naar mijn zin. De temperatuur is gelukkig wat gezakt, een enkel buitje vandaag en voor de rest prima weer. Ook Hond Max geniet met volle teugen. Lekker luieren, af en toe blaffen en snuffelen aan een vreemde hond, een eindje wandelen en volop aandacht. Wat wil je nog meer?

mijn "kantoor"

Ik heb de kleine caravan ingericht als ‘kantoor’. De laptop, met soms internet, staat op de tafel en vandaaruit kijk ik op de bossen.

Morgen weer een recept. Ik ga een kopje espresso drinken!

© ellen.

Begin van een nieuw jaar en het einde van onze vakantie; oesters om het te vieren…

oesters

Allereerst natuurlijk onze beste wensen voor het nieuwe jaar! Wij hopen dat u allen van een fijne jaarwisseling genoten heeft. Voor ons was het een bijzondere Oud en Nieuw, Paul hoefde na 20 jaar eindelijk een keer niet te werken tijdens de jaarwisseling en dat vierden we, samen met Het Kind, vriend Andy, de Jongste bediende en Marleen en niet de vergeten Hond Max. Speciaal voor Hond Max togen we naar het supergeïsoleerde huis van de Jongste Bediende waar hij minder last van de enge knallen zou hebben. Vanaf de Witte brug zagen we het vuurwerk van Gemert, De Mortel en Beek en Donk, maar het mooiste waren de duizenden sterretjes boven het kasteel. We hadden een genoeglijke avond samen, met een hapje en een drankje en natuurlijk een glas champagne om het nieuwe jaar in te luiden.

Het was voor ons zowiezo een ongekende luxe om samen twee weken vrij te hebben zonder verplichtingen. Gewoon alle tijd voor onszelf, geen gestress, af en toe een bezoekje afleggen, wat boodschapjes doen, lezen, film kijken en lekker eten als we er zin in hadden.

Helaas is het vandaag alweer de laatste dag van onze vakantie en om die maar eens feestelijk af te sluiten maakten we de laatste fles Cremant open en een dozijn oesters. Een mooi afscheid van een heerlijke vakantie.

Vanaf vandaag zullen we ook weer gewoon elke dag op dit weblog gaan schrijven over eten en drinken en alles wat daarmee te maken heeft.

© ellen

Oesters na de boodschappen…

oesters na de boodschappen

Het was even heel stil op ons weblog, niet omdat we niets te melden hebben. Het was heel simpel een technisch probleem; wij zijn in Luxemburg in onze caravan en de internetverbinding hier op de camping, lag er een paar dagen helemaal uit. Geen contact dus. Jammer want we hebben zoveel te vertellen…Gelukkig is er een echte techniker in het dorp die de campingmodum weer aan de praat heeft kunnen helpen. Merci Vielmools Sacha!!!

Wij zijn al een paar dagen hier en eerlijk gezegd was er toch niet veel tijd om te schrijven over “Eten en Drinken”. Wij hadden bezoek namelijk, hoog bezoek: De Keizer van Monera en Ans en
Hijn waren een paar dagen hier en samen hebben we natuurlijk weer de nodige avonturen beleefd; een uitstapje naar Frankrijk, en dagje naar Trier, en verder gewoon wat rondhangen en elkaar verhalen vertellen en borrreltjes drinken in het café. We hebben ons geen moment verveeld deze dagen! Natuurlijk hebben we ook lekker gegeten en gedronken, de recepten volgen nog, maar op dit moment zijn we gewoon lekker lui en moe.

Vanmorgen zijn we al vroeg met Ans en Hijn en De Keizer naar Stad Luxemburg gegaan. Er was een Marché aux puces, daar moesten we natuurlijk nog even heen. Ans kocht een prachtig kompasje uit de eerste wereldoorlog en de Keizer wat Romeinse munten met de Porta Negra erop. Daarna was het voor onze gasten tijd om naar huis te gaan. Na nog og wat opruimen en inpakken op de camping hebben we ze uitgezwaaid.

En toen was het hier zo onvoorstelbaar stil… Zijn we maar snel samen onze weekende-boodschappen gaan doen, hup, weer terug naar de stad. (Je rijdt hier al gauw zo’n 20 á 30 kilometer voor een paar boodschappen.) We hadden ons voorgenomen om wat lekkere dingen te kopen, snel naar ons ‘huis’ terug te rijden en dan lekker met een mooi boek bij de kachel te kruipen, maar de verleiding van de oesterbar konden we niet weerstaan. Alle supermarkten hier in de buurt vieren de wijnmaand oktober en onze favoriete super ‘de Cactus’ pakt dat ieder jaar groots aan. Stands met de meest uitgelezen wijnen, superaanbiedingen, wijnkoelkasten, glazen…en, zoals ieder jaar, een stand met oesters en wijn. Aan gewone hangtafels kun je hier een half dozijn oesters eten met naar keuze een glas witte wijn of champagne voor de prijs van € 9,-.

En ze waren heerlijk die oesters! Wat een prachtige manier om de zaterdagboodschappen te besluiten; een goed glas wijn met een lekker hapje. We reden zingend naar huis en hebben de kaarjes aangestoken, een mooi boek opengeslagen en er een goed glas wijn bij gedronken. Dat is vakantie!

© ellen

Jambonneau au sauce moutarde…

jambonneau, sauce moutarde, Florenville

In het uiterste zuiden van België, tegen de Franse grens, ligt het stadje Florenville. Het is geen bijzonder plaatsje, het heeft weinig aan stedenschoon. Het belangrijkste evenement is de jaarlijkse aardappelmarkt in oktober. Dan worden de Plattes (Plates) de Florenville verhandeld, aardappelen van culinaire importantie.

Ondanks de nikszeggendheid van het stadje komen wij er graag. De sfeer is er gemoedelijk, het is er goed van eten en drinken. De meeste restaurants en eethuizen liggen aan het Place Albert, zo ook hostellerie Albert 1. Dat is een familiebedrijf, het bestaat al heel lang. Ze voeren er een eenvoudige kaart met eenvoudige gerechten. Het is er schoon en goedkoop.

En je kunt het er, zoals wij, aan tafel over hebben of de mosterdsaus niet iets te scherp was, en of de bladversiering wel gewenst. Het doet allemaal niks af aan het feit dat zo’n Ardenner hammetje (jambonneau, Haxen, zie de achterpoot van het varken…), gekookt en lichtjes gerookt, een smakelijke lunch vormt. We kregen er eigen gesneden frieten bij en wat brood. We dronken ieder een glas Orvalbier en namen espresso toe.

© paul

Lamskarbonaadjes en tuinboontjes; eten op de camping…

tuinboontjes en lamskarbonaadjes 003

Paul schreeft het al, de verbinding van het draadloos netwerk is niet altijd even goed. Maar het was hier ook heel druk met bezoek. De afgelopen dagen kwamen er allerlei vrienden en bekenden langs, acht in totaal. Iedereen wilde het feest op het Chateau van Ansembourg meemaken. Een heel gezellig, rommelig, druk weekende. Ik heb ervan genoten maar ben ook wel blij dat ik nu weer even rust heb en tijd kan maken om af en toe een stukje te schrijven en mijn kratjes boeken uit te lezen. Ik zal proberen om de afgelopen dagen nog een beetje te beschrijven. Door alle drukte heb ik helaas ook weinig foto’s gemaakt. Jammer, vooral omdat een paar gerechten bijzonder de moeite waard waren.

Donderdag arriveerden Ans en Hijn met hond Titus als eersten op de camping. We kregen in de morgen een smsje en besloten snel boodschappen te doen. We kochten mirabellentaartjes voor bij de koffie. Als avondmaal aten we pasta met een saus van wilde zalm, room en dragon. Vrijdag lazen we op het weblog dat ook Ans en Alex in aantocht waren. De Jongste Bediende en Marleen zouden tegen de avond aankomen. Na een uitgebreid ontbijt dus maar weer snel naar de supermarché. We kochten alles wat nodig is voor een flinke pan pasta met Bolognesesaus, en een uitgebreide salade. Een paar mooie kaasjes als dessert. Gelukkig was het weer prima en konden we buiten eten. Voor zaterdag kocht ik alvast twee kilo kalfsvlees voor een Mediterane stoofpot. De stoofpot was bijzonder goed geslaagd maar ik heb er helaas geen foto’s van gemaakt. Ik ga dit gerecht volgende week, als Paul weer hier is, nog een keer maken. Dan mét foto’s en recept!

Tja, en zondag gingen we natuurlijk naar het grote feest in Ansembourg! Het was zoals ieder jaar weer fantastisch. Er werd gedanst gezongen en vooral gekookt.

Van de dames uit Martinique mochten we wel even in de pannen kijken…een heerlijke stoofpot, die werd geserveerd met gebakken banaantjes en rijst. Bij de Spanjaarden konden we proeven van de handgesneden Ibericoham. Ook waren er weer enorme pannen paella, maar er stond zo’n lange rij mensen te wachten dat we besloten maar iets anders te gaan eten. Bij de Zwitsers aten we een prima kaasfondue . (De Zwitsers wonnen dit jaar overigens de prijs voor de meest millieubewuste stand!) Een voortreffelijk biologisch handgemaakt ijsje toe en daarna; espresso natuurlijk! . Er was ook een kraam met een Nederlandse delegatie. Zij verkochten koffie, met echte Limburgse vlaai.

Kortom, een waar feest!

Maandag vertrokken de meeste van onze gasten richting vakantiebestemming. Paul ging naar huis om weer een week te werken. Ik ging met de Jongste bediende en Marleen nog maar eens naar de supermarché. s’avonds dineerden we bij het Chinese restaurant Zheng in het dorp. Dinsdag tegen de avond gingen ook de Jongste Bediende en Marleen naar huis en at ik een mootje zalm met wat zeekraal.

Als ik hier alleen ben, ben ik afhankelijk van het openbaar vervoer. En er zijn geen winkels in de buurt. Dus moet ik goed nadenken wat ik zoal moet kopen om de week te overbruggen. Dat is soms best lastig. Mis je net een beetje room, of blijken de eieren op. Dat betekent; naar het dorp lopen naar de bushalte en dan 20 kilometer met de bus naar de winkel. Maar wees gerust, de koelkast zit vol met mooie ingrediënten, ik kan nog dagen vooruit!

Zo kocht ik prachtige kleine tuinboontjes, uit Nederland. Ze waren zo vers en zo mooi dat ze echt niet dubbelgedopt hoefden te worden. Een paar lamskarbonaadjes erbij en wat gebakken aardappeltjes vormden vanavond mijn maaltijd.

En natuurlijk, een kopje espresso toe! Met een stukje chocolade.

© ellen.