Er zijn twee redenen om het augurkenpotje van de Franse zuurwarenfabriek Maille te koesteren: Allereerst natuurlijk de inhoud, daarover zo meer. De tweede reden is de verregaande automatisering van het pot-peuter-gebeuren. Dat potpeuteren hoeft namelijk niet meer. Een simpel systeempje maakt dat je niet met je vingers, met een vork of anderszins in het potje moet poeren om de gewenste hoeveelheid augurkjes op je bord te krijgen. Op de bodem zit een zeefje dat verbonden is met een staafje. Trek je het staafje omhoog dan gaan automatisch de augurken mee naar de opening van de pot. Je pakt de hoeveelheid die je nodig hebt en laat de rest weer terug zakken in de inlegazijn. Zo simpel is dat. Er zijn meer firma’s in Frankrijk en België die van dit systeem gebruik maken. Hier ten lande heb ik het nog nooit gezien. Dan de inhoud. De augurkjes zijn absoluut niet gezoet. Dat heeft als voordeel dat ze te verwerken zijn in allerlei gerechten waarbij je zuurtonen wilt, en geen zoetjes. (Denk aan haringsalade, aardappelsalade enz.) De augurkjes zijn goed gekruid en ingelegd in eerste klas azijn. De zuurwarenfabriek Maille maakt sinds een jaar of vijf onderdeel uit van het Unileverconcern (toch een beetje van ons?), maar heeft de vrije hand in eigen productie. Al 250 jaar maakt Maille zuurwaren, oliën en sauzen die de culinaire toets kunnen doorstaan. Let op dat merk.
© paul
